Τριαντάρης πρώην ναρκομανής συγγραφέας, στο τελευταίο στάδιο της κοινωνικής επανένταξής του, προσπαθεί να επανασυνδέσει και τη ζωή του, στη νορβηγική πρωτεύουσα, τη τελευταία μέρα του καλοκαιριού.

Πιτσιρικάς ερωτεύεται, παντρεύεται, γίνεται DJ, ξαναερωτεύεται, χωρίζει, ξαναπαντρεύεται, ενώ γύρω του το σύμπαν ανακατεύεται και μια μητέρα μόνη προσπαθεί να μεγαλώσει τον γενετικά ταλαιπωρημένο γιό της, όχι απαραίτητα μ’ αυτή τη σειρά.

Πριν σκουπίσει τα αγαλματάκια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και στη διάρκεια του σαββατοκύριακου, ο Artist (2011) έκανε τη Παρασκευή μια στάση στο Théâtre du Châtelet για να συλλέξει μερικά και από τη γαλλική κινηματογραφική ακαδημία, στη τελετή απονομής των 37ων César όπου, αλαφρά παράδοξα, δεν ήτανε και ακριβώς το φαβορί.

Οι συνήθεις ύποπτοι της φετινής εποχής των βραβείων, ο παραγωγός Thomas Langmann, ο σκηνοθέτης Michel Hazanavicius και ο πρωταγωνιστής Jean Dujardin του Artist (2011), σκούπισαν και τα Indie Spirits που απονεμήθηκαν το Σάββατο, παραδοσιακά μια μέρα πριν τα βραβεία της ©AMPAS®, στη παραδοσιακή τέντα στη παραλία της Santa Monica.

Ογδοντατρία χρόνια μετά τα Wings (1927) του Lucien Hubbard, βωβή ταινία κέρδισε ξανά το πιο χρυσό αγαλματάκι της κινηματογραφικής βιομηχανίας, ο Artist (2011) του Michel Hazanavicius έφυγε τα ξημερώματα από το Kodak Theatre με το όσκαρ καλύτερης ταινίας, και άλλα τέσσερα, σκηνοθεσίας, πρώτου αντρικού, μουσικής και κουστουμιών, να του κάνουνε παρέα.

Εσωτερικά νεκρός άντρας που δουλειά του είναι να κυνηγάει τους λύκους γύρω από πετρελαιοπηγή στην Αλάσκα, βρίσκεται να ηγείται ανθρώπινης αγέλης, σε αναπόφευκτη τυφλή σύγκρουση, με τη πιο εξελικτικά ακονισμένη στην επιβίωση, του πλανήτη.

Άντρας που ζει στο αμάξι του μεταφέροντας μέλι για το αφεντικό του, χάνει τη δουλειά του από καλύτερο οδηγό, αποκηρύσσει τα δολοφονικά αμάξια, γίνεται μηχανόβιος, αλλάζει γνώμη, γίνεται καπετάνιος.