Meet Dave (2008)

Μικροσκοπικοί εξωγήινοι φτάνουν στη Γη μέσα σε ανθρωποειδές Εντι-Μερφι-ειδές αστρόπλοιο για να της κλέψουν τους ωκεανούς, αλλά τους κλέβουμε την καρδιά.Έχοντας αφήσει πίσω του με τσαντίλα την υποψηφιότητα για Όσκαρ, που μοιάζει ανάμνηση χαμένη σε κακό hangover πια, και περιορίζοντας τον εαυτό του σε δυο μονάχα ρόλους αυτή τη φορά, ο Eddie Murphy αφήνει το απλά κρύο και γκαφατζίδικο χιούμορ της νέας του ταινίας (που είναι σημαντική βελτίωση απ' το προσβλητικό χοντροσκατόγουστο της προηγούμενης, πάλι με τον Brian Robbins στη σκηνοθεσία), να τον παρασύρει μαζί του στο βούρκο της ανοησίας του, κρύβοντας ερμηνευτικές μανούρες και μουτο-ικανότητες, που θα μπορούσαν να κρατήσουν μια κάποια λάμψη, ενταγμένες σε ένα πιο φιλότιμο πακέτο. Χωρίς καμιά προσπάθεια για απομάκρυνση απ' τις αυτοματοποιημένες πλοκές που θα αγοράζουν στο Hollywood από μηχανήματα στις στάσεις λεωφορείων μάλλον, το Meet Dave (2008) δεν χάνει στιγμή απ' τα μάτια του το one-joke θέμα του, και αγκομαχάει μέχρι το τέλος να σου αναμασήσει αυτά τα μικρά παράξενα πράγματα που μας κάνουν ανθρώπους κι ένας εξωγήινος θα έβρισκε παρανοϊκά, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο πέρα απ' το ότι θα ήταν εξωγήινος σε κωμωδία και θα έπρεπε να τα βρει παρανοϊκά, για να μπορέσει ως το τέλος να τα εκτιμήσει και να μας αγαπήσει. Θα είχε ενδιαφέρον βέβαια, να τον βάζαμε να δει και τον Norbit (2007), να δούμε αν θα μας επιζήσει, ή θα φωνάξει τον Klaatu να μας τακτοποιήσει.