Flickan Som Lekte med Elden (2009)

Ο εκδότης του Millenium ετοιμάζει θέμα για τα διασυνοριακά κυκλώματα πορνείας και, πως το 'ξερες, η Lisbeth καταλήγει ξανά και περισσότερο από ποτέ μπλεγμένη.Το Κορίτσι που Έπαιζε με τη Φωτιά (2009) βασίζεται στο δεύτερο μέρος της Millenium τριλογίας του Stieg Larsson, τριλογία της οποίας όμως μόνο το πρώτο μέρος είχε σχεδιαστεί να βγει στις αίθουσες, ενώ τα υπόλοιπα γυρίστηκαν για να το ακολουθήσουν στη σκανδιναβική τηλεόραση. Η ανάλογη με τα bestseller επιτυχία του Κοριτσιού με το Τατουάζ (2009) οδήγησε.. φυσικά στη μεγάλη οθόνη και τις συνέχειες, με τη Φωτιά να παίζει ο Σουηδός Daniel Alfredson αντί του Δανού Niels Arden Oplev, φέρνοντας μόνο μια ζεστασιά στα ψυχρά σκηνικά της πατρίδας του και ξεχνώντας ρυθμό, ακρίβεια και στοιχειακή και στοιχειωτική λεπτομέρεια στη ματιά του. Οι χαρακτήρες ούτε συστήνονται ούτε αναπτύσσονται στη τηλε-λογική ότι τους ξέρεις και δε θες να αλλάξει το χουζούρι σου, ενώ από πάνω τρώνε κι ένα είδος ανεξήγητου reset στις συνήθειες της αρχής του πρώτου μέρους· η διακίνηση λευκής σάρκας γίνεται μόνο αφορμή για ντεντεκτιβικό θρίλερ χωρίς να αγγίζεται ουσιαστικά ποτέ, αντίθετα με τον εκκωφαντικά βουβό τρόμο των θυμάτων στο Τατουάζ· και πιο σημαντικά, το Κορίτσι μετατρέπεται σε ένα είδος κόμικ και ουσιαστικά κωμικής λεσβίας υπερηρωίδας που δρα ανεξήγητα, αντικοινωνικά και μισοβλαμμένα για μισοβλαμμένο κοινό. Ο Alfredson επεκτείνει σε κάποιες σκηνές την εκπληκτικά ωμή και ρεαλιστική δράση του προκατόχου του, αλλά συνολικά το αποτέλεσμά του, βασισμένο στο υποτιθέμενα πιο πυκνογραμμένο από τα βιβλία, σου δίνει την αίσθηση περίπου μιάμισης ώρας περιττού λίπους.