"Best Film Not Playing At a Theater Near You" διαφημίζει το τρέιλερ, παίζοντας με την απονομή του σχετικού IFP Gotham βραβείου το Δεκέμβριο στη ταινία και την (όπως φαίνονταν) άφιξή της σε ορισμένες αμερικάνικες αίθουσες, τη βδομάδα που πέρασε.

Έλα όμως που αποδείχτηκε υπερβολικά αισιόδοξο. Γιατί το φιλμ βρέθηκε, ξαφνικά, στο μέσο όχι μόνο της, τεραστίων συμφερόντων, διαμάχης για τη ταυτόχρονη (ή σχεδόν) διανομή με διαφορετικά μέσα. Αλλά και του έντονου υπόγειου (μέχρι τώρα) ανταγωνισμού για τη κατοχή αποκλειστικού μεριδίου σε όλους τους "μελλοντικούς" τρόπους.. μοιράσματος.

Έτσι, ενώ ήταν να ανοίξει τη Παρασκευή στο Landmark Theater του Berkeley, ο σκηνοθέτης Caveh Zahedi πληροφορήθηκε ότι.. ατύχησε. Και αυτό γιατί ο διανομέας του ήταν η IFC Films. Που έχει συμβόλαιο συνεργασίας για video-on-demand με τη Comcast. Που αρνείται να διανέμει το (καλωδιακό) δίκτυο HDNet. Που ανήκει στον Mark Cuban και τον Todd Wagner. Που έχουν ιδρύσει επίσης και τη 2929 Entertainment. Που έχει στην ιδιοκτησία της τη Landmark Theatre Corporation.

Η Comcast λοιπόν, προφανώς γιατί έχει ίδια συμφέροντα να προστατέψει, χαλάει τα σχέδια του Cuban να έχει όλη τη πίτα μόνος του και να διανέμει ταυτόχρονα σε όλα τα μέσα (του) κινηματογραφικές παραγωγές (του, κατά προτίμηση) - όπως έκανε και με την Enron (2005) και πολύ χαρακτηριστικά, εν μέσω μεγάλης φανφάρας και αβυσσαλέων πωλήσεων, με τον Steven Sodebergh και την (άλλη μια) Φούσκα (2005) του. Οπότε κι αυτός (ο Cuban), κατά το παράδειγμα των ηγεμόνων ανά τους αιώνες, σκοτώνει τον.. αγγελιαφόρο (Zahedi).

Ε και ο καημένος ο τελευταίος, απηύθυνε δημόσια έκκληση να μη του θάψουν τα όνειρα και τη ταινία του, που μόνο θετικά σχόλια έχει αποσπάσει μέχρι στιγμής. Και απ' ότι κατάλαβα (σόρι έχασα τη μπάλα με τα λινκ) βρήκε φιλόξενο θέατρο. Και συνεχίζει να απευθύνεται στη Comcast, τον Cuban και τον Sodebergh (και να τους ακούει να του λένε ιστορίες γι' αγρίους) στο blog του.

Ακόμα μια έκπληξη είναι η νέα ταινία του Pedro Almodóvar, σύμφωνα με το ελληνικό κινηματογραφικό blog Scarlet Carpet.

Ειδικά ύστερα από την τελευταία του τάση για μελόδραμα και βαρύγδουπα θέματα, επιτέλους να και λίγη ατόφια διασκέδαση! Ταινία που πραγματικά ξεχειλίζει από σάτιρα της ισπανικής κοινωνίας και εύστοχο χιούμορ, μέρος του οποίου θα καταλάβουν φυσικά μόνο αυτοί στους οποίους απευθύνεται. Καρκινοπαθείς και φαντάσματα, ψυγεία, πυρκαγιές και κομμώτριες, όλα ανακατεύονται και αλατοπιπερώνονται, με αλάτι τους μπριόζους γυναικείους χαρακτήρες και πιπέρι, ξεχωριστά, τη φλογερή Penelope να μιλάει τη μητρική της γλώσσα και να υποδύεται αυτό που ίσως να ήταν αν δεν γινόταν αυτό που είναι: μια λαική βασανισμένη τριαντάρα κάπου στην Ισπανία...

Volver είναι γυρίζω-γυρισμός στα ισπανικά(όπως revolver είναι το πιστόλι με κύλινδρο που γυρνάει) Και όντως η ταινία ασχολείται με πολλά come back, όπως λέει ο Pedro: Carmen Maura, Penelope Cruz, Lola Duenas, οι τρεις ηθοποιοί που ξανασυναντιούνται με τον Pedro, με τις καλύτερες προοπτικές. Φυσικά είναι και ο γυρισμός του...φαντάσματος, είναι ο τίτλος του τραγουδιού, ο γυρισμός του σκηνοθέτη στη μελέτη γυναικείων χαρακτήρων και στη κωμωδία και ένας θεός ξέρει πόσα άλλα.

Διαβάστε περισσότερα...

Η ταινία άνοιξε στις 17 Μαρτίου στην Ισπανία, και συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία, σύμφωνα πάντα με το Scarlet Carpet. Και βρίσκεται ανάμεσα στις υποψήφιες που θα διεκδικήσουν το φετινό χρυσό φοίνικα στις Κάνες, σύμφωνα με τον Guardian (η επίσημη ανακοίνωση του προγράμματος θα γίνει στις 20 Απριλίου).

Ενώ το πανελλήνιο κρατά την ανάσα του περιμένοντας το νέο υπερ-reality, Big Blogger, η αμερικάνικη TV ετοιμάζεται να υποδεχτεί το On the Lot, μια σύμπραξη του δημιουργού του Survivor, τον guru των reality, Mark Burnett, και του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη της Λίστας του Σίντλερ, Steven Spielberg.



Στο νέο τηλεπαιχνίδι, που θα συνδυάζει στοιχεία του The Apprentice και του American Idol, 16 φιλόδοξοι νέοι θα δοκιμάζουν τις ικανότητές τους στην κινηματογραφική δημιουργία, προσπαθώντας να αναδειχθούν ως το καινούριο καυτό σκηνοθετικό ταλέντο του Hollywood. «Σε όλη μου την καριέρα, έκανα ό,τι μπορούσα για να ανακαλύψω καινούρια ταλέντα και τους δώσω μια ευκαιρία,» είπε ο Spielberg σχετικά, ενώ ο Burnett χαρακτήρισε την ευκαιρία να δουλέψει με τον Speilberg «ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.»

Ακολουθώντας τους δοκιμασμένους κανόνες της μεγάλης πολιτιστικής παράδοσης του Burnett, στο παιχνίδι οι 16 φιναλίστ θα προκύψουν από επιλογή μέσω δοκιμαστικών βίντεο που θα στείλουν οι υποψήφιοι διαγωνιζόμενοι. Οι καλύτεροι δημιουργοί, θα μαζευτούν στο Hollywood, όπου θα μοιραστούν σε ομάδες, οι οποίες κάθε εβδομάδα θα πρέπει να ετοιμάσουν μια μικρού μήκους ταινία που θα ανήκει σε ένα συγκεκριμένο genre. Ένα μέλος της ομάδας θα καθορίζεται ως σκηνοθέτης στο εκάστοτε project, το οποίο στο τέλος της εβδομάδας θα προβάλλεται σε ζωντανό κοινό και τριμελή επιτροπή αποτελούμενη από ένα στέλεχος μεγάλης εταιρείας παραγωγής, έναν επιφανή κριτικό κινηματογράφου και ένα διαφορετικό έκτακτο μέλος κάθε φορά. Ο σκηνοθέτης της λιγότερο πετυχημένης ταινίας, θα φεύγει από το παιχνίδι, αφήνοντας την ομάδα του με ένα μέλος λιγότερο για την ολοκλήρωση του επόμενου project. Και όταν μείνει μόνο ένας μικρός νέγρος, θα ανακηρύσσεται νικητής, και θα συνοδεύεται από τον Steven Spielberg στο καινούριο γραφείο του στην DreamWorks.

Το On the Lot, που προγραμματίζεται να ξεκινήσει στις αρχές της επόμενης σαιζόν, θα προβάλλεται από το δίκτυο της Fox. Ο executive της εταιρείας, Mike Darnell, ενθουσιάστηκε όταν άκουσε το concept. «Οι περισσότεροι Αμερικάνοι θεωρούν εαυτόν ερασιτέχνη κριτικό κινηματογράφου, και αυτό θα δώσει την ευκαιρία στους θεατές να γίνουν οι επόμενοι μεγάλοι κινηματογραφιστές,» δήλωσε σχετικά. Παραβλέποντας το γεγονός πως το ότι έχεις άποψη για το σινεμά, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις κι απωθημένο να γίνεις σκηνοθέτης, και δεδομένης της μάλλον χαμηλής απήχησης του κινηματογράφου στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό, εμείς ποντάρουμε ότι στους εγχώριους δέκτες θα δούμε να περνά πρώτα το reality του στυλ «Γίνε προπονητής Α’ Εθνικής,» που έχει πετυχημένα δοκιμαστεί στην Ιταλία. Και βέβαια περιμένουμε (επιτέλους) και το Big Blogger.

Τελικά υπάρχουν κάποιες χώρες, οι κινηματογραφιστές των οποίων φροντίζουν να κάνουν την παράνοια των δικών μας να μοιάζει με απλό παιδικό καπρίτσιο.

Ως άλλο ένα δείγμα του αναπόφευκτου επερχόμενου Αρμαγεδώνα, που θα εξαφανίσει κάθε μορφή έλλογης ζωής από το πρόσωπο της γης και θα αφήσει πίσω του μόνο συμμαθητές του Forrest Gump, ο Ινδός σκηνοθέτης ονόματι T. Rajeevnath, ανακοίνωσε σήμερα ότι θέλει να γυρίσει βιογραφική ταινία για την Μητέρα Τερέζα. Το σημάδι της Αποκάλυψης, βέβαια, δεν είναι αυτό, αλλά το ότι το ρόλο της βραβευμένης με Νόμπελ φιλανθρώπου, θέλει να δώσει στην Paris Hilton.



Ο αθεόφοβος Ινδός (που μάλλον δεν έχει κανέναν λόγο να φοβάται για τη θέση του μετά τη Δευτέρα Παρουσία, γιατί πιθανότατα είναι βουδιστής), εξήγησε ότι, από φωτογραφίες που προέκυψαν ψηφιακά, το πρόσωπο της Μητέρας Τερέζας στη νεαρή της ηλικία, μοιάζει τρομερά με αυτό της Paris Hilton. Και αυτό το είπε ακριβώς αφού δήλωσε ότι εντυπωσιάστηκε για πρώτη φορά από την Paris, όταν διάβασε ένα άρθρο όπου η πολυεκατομμυριούχος κληρονόμος της οικογένειας Hilton εξηγούσε ότι είχε αρνηθεί να κάνει γυμνή φωτογράφηση για το περιοδικό Playboy. Παραμένει ωστόσο άγνωστο, αν οι φωτογραφίες της Paris που επεξεργάστηκε ο Ινδός, προέκυψαν από captures του μεγαλύτερου hit της, One Night in Paris.

Ο Rajeevnath, που αναμένεται να συναντηθεί σύντομα με την ενθουσιασμένη Paris για να μιλήσουν για την ενδεχόμενη συνεργασία τους, ελπίζει να αρχίσει τα γυρίσματα της ταινίας του στις αρχές του νέου έτους, με αρχικό budget που να αγγίζει τα 11 εκατομμύρια δολάρια. Δεν αποκλείεται όμως, μέχρι τότε η Paris να έχει μπει τόσο βαθιά στο πετσί του ρόλου, που να απαιτήσει το μισό ποσό να διατεθεί για την φαρμακευτική περίθαλψη των δεινοπαθούντων τσιουάουα του Τζιμπουτί.

Πάντως, κάτι μου λέει ότι, αν τελικά αυτή η ταινία δρομολογηθεί, όσοι φετιχιστές άναβαν με τις καλόγριες, θα αποκτήσουν ξαφνικά πολύ αυξημένες απαιτήσεις.

Με την ολοκλήρωση της «κοινωνικής τριλογίας» του, ο Per Fly διαβεβαιώνει ότι υπάρχει κι άλλο ένα σημαντικό κινηματογραφικό όνομα στην Δανία εκτός απ’ τον Trier, και μάλλον πολύ πιο ενδιαφέρον.

Στο τρίτο κομμάτι μιας τριλογίας που καταπιάνεται με τα τρία κοινωνικά στρώματα, όπως τα βλέπει στη χώρα του, ο Per Fly προσεγγίζει την μεσαία τάξη. Ένας καθηγητής πολιτικών επιστημών με αριστερό παρελθόν, έχει κρυφό ερωτικό δεσμό με πρώην μαθήτριά, η οποία εκτελώντας τις διαταγές των ριζοσπαστικών πεποιθήσεών της, καταλήγει ένοχη για ανθρωποκτονία. Ο καθηγητής διαλύει την οικογένειά του και βάζει στην άκρη το κοινωνικό του status, για να προστατεύσει την ερωμένη του και να την πείσει να μην ομολογήσει το έγκλημά της. Η ερωμένη του αθωώνεται λόγω έλλειψης στοιχείων, όμως ο δεσμός τους μετεξελίσσεται σε μια καταδικασμένη σχέση εξάρτησης, ενώ γύρω τους ο κοινωνικός ιστός σαπίζει.

Το πυκνογραμμένο σενάριο του Fly, ξεπερνά τα όρια του δράματος, μπαίνοντας στην περιοχή της σκληροπυρηνικής τραγωδίας, καθώς οι ήρωές του χάνονται σε μια σκοτεινή θάλασσα ψέματος, τύψεων, συγκαλύψεων, αυτοτιμωρίας, απόγνωσης και παραίτησης. Μια μαύρη τρύπα που δημιουργούν εν μέρει οι ίδιοι με τις επιλογές τους, και εν μέρει το κοινωνικό και πολιτικό κατεστημένο που δεν μπορεί να δεχτεί την αντιδραστική τους στάση.

Ο Jesper Christensen στον κεντρικό ρόλο, παραδίδει μια συγκλονιστική ερμηνεία, από τις καλύτερες της χρονιάς, δίνοντας ψυχή και σώμα στον ρασκολνικοβικό χαρακτήρα του, που κρύβει το ζουμί της ταινίας στην ελικοειδή διαδρομή του προς την άβυσσο. Γύρω του, τρεις γυναίκες (Beate Bille, Pernilla August, Charlotte Fich) συμβολίζουν τις σειρήνες, τις τύψεις και τις χαμένες ελπίδες που τον καταδιώκουν και τον βασανίζουν, δημιουργώντας ένα ερμηνευτικό σύνολο που ανυψώνει μια ήδη έντονη κινηματογραφική εμπειρία.

Κρίμα μόνο που κάνει μια κοιλίτσα προς τη μέση, βαραίνοντας τον ρυθμό, και ακόμη πιο κρίμα που οι διανομείς δεν βγάζουν (για την ώρα τουλάχιστον) και τις άλλες δύο ταινίες στις αίθουσες –ιδίως τη δεύτερη, που είναι ακόμη καλύτερη συνολικά απ’ αυτήν εδώ.

Δείτε/Κρύφτε το trailer v


Όταν ακούς ταινία να περηφανεύεται ότι θα έχει το πέμπτο widest release ever, 3 φορές στις 5, η εταιρεία μάλλον πάει να μαζέψει όσο περισσότερο χαρτί μπορεί το πρώτο τριήμερο προβολής, για να προλάβει το κακό word of mouth. Τις άλλες 2 φορές στις 5, ή έχει στα χέρια της το Shrek 2, ή το Spider-Man 2.

Στην Απόψυξη του Ice Age, τα τρία προϊστορικά ζώα που είχαμε γνωρίσει στην πρώτη ταινία πριν από τέσσερα χρόνια –ένα μαμούθ, ένας βραδύπους και μια τίγρη-, βρίσκονται αντιμέτωποι με το τρομερό λιώσιμο των πάγων της Εποχής των Παγετώνων. Ως φυσικοί ηγέτες της παρέας τους από διάφορα άλλα προϊστορικά ζώα, πρέπει να οδηγήσουν τους φίλους τους, από τη μια άκρη της κοιλάδας όπου βρίσκονται, στην άλλη, για να γλιτώσουν την επερχόμενη παλίρροια. Στη διαδρομή, συναντούν κι άλλα προϊστορικά ζώα, ανάμεσά τους, το τελευταίο ίσως μαμούθ επί γης, το οποίο τυγχάνει να είναι και θηλυκό. Επίσης σ’ αυτό το επεισόδιο, ο Diego (η τίγρη), πρέπει να ξεπεράσει και την (έμφυτη) φοβία του για το νερό. Λογικό.

Το sequel των περιπετειών των 3D animated ηρώων, άνοιξε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Αμερική, απέναντι στον ανύπαρκτο ανταγωνισμό του Βασικού Ενστίκτου 2, και μάζεψε 75 εκατομμύρια δολάρια (και κάτι ψιλά), ξεπερνώντας κατά 30 μύρια τις αντίστοιχες εισπράξεις του πρώτου μέρους. Οι εισπράξεις, δυστυχώς, είναι το μόνο σημείο στο οποίο αυτό το sequel, υπερτερεί του πρωτοτύπου.

Το Ice Age 2, αν και ξεκινά με τις αγαθότερες των προθέσεων, σύντομα μετατρέπεται σε ένα οδοιπορικό στις όχθες τις ανίας. Και ενώ κάνει και αρκετές βουτίτσες στην υπνηλία κάθε τόσο, τα set pieces εναλλάσσονται με τρόπο που κάνει την ταινία να μοιάζει σα να βλέπεις το video game όπως θα το έπαιζε κάποιος που θα το έπαιζε καλύτερα από ‘σένα. Δηλαδή, κάποιος που δε θα έχανε στις ομολογουμένως δύσκολες πίστες.

Τα μόνα ευχάριστα διαλείμματα, παρέχει ο Scrat, ο βελανιδομανής σκίουρος, με τα μπόλικα κι ευπρόσδεκτα gags του. Κι εγώ δεν μπορώ να μη ρωτήσω: γιατί δεν έκαναν απλώς 4-5 μικρού μήκους με τον σκίουρο, να τσιμπήσουν και κάνα Όσκαρ, και να περάσουν τους υπόλοιπους ήρωες κατευθείαν στο video game; Και αυτοί θα γλιτώναν τα 80 εκατομμύρια της παραγωγής, και εμείς θα ήμασταν πιο ευχαριστημένοι.

(1/5)

Σκηνοθεσία: Gerard Pires
Σενάριο: Gilles Malencon (εμπνευσμένο –ελαφρώς- απ’ τα κόμικς των Jean-Michelle Charlier και Albert Uderzo)
Παίζουν: Benoit Magimel, Clovis Cornillac, Geraldine Pailhas

Δείτε/Κρύφτε το trailer v