Voces Inocentes (2004)

Οι Αθώες Φωνές είναι βασισμένες τόσο στη πραγματική προσωπική ιστορία του (σεναριογράφου) Oscar Torres όσο και στη μεγαλύτερη του παιδομαζώματος 12χρονων παιδιών κατά τη διάρκεια του 12χρονου εμφυλίου στο Ελ Σαλβαδόρ. Τόσο από τη πλευρά των επαναστατημένων αγροτών όσο και από την αμερικανοστηριζόμενη κυβερνητική.


Και έτσι ο Luis Mandoki, μεξικανοθρεμένος σκηνοθέτης αστέρων μεγέθους και.. ποιόντος Meg Ryan και Jennifer Lopez, έχει στα χέρια του ένα υλικό που αναντίρρητα ξεχειλίζει από αυθεντικότητα, ρεαλιστικότητα και δράμα. Την ιστορία του Chava που, 11χρονος, ξοδεύει τον τελευταίο χρόνο ελευθερίας του σαν ο άντρας του σπιτιού του (αφού ο πατέρας του την έχει κοπανήσει προς άλλες Πολιτείες) και ασχολούμενος με ωραίες πιτσιρίκες. Ενώ ταυτόχρονα βλέπει τους φίλους του να στρατολογούνται, τις γνωστές του να βιάζονται και τις σφαίρες να σφυρίζουν πάνω από το κεφάλι του ενώ.. τρώει στο σπίτι του.


Την ιστορία αυτή λοιπόν ο Mandoki καταφέρνει να υπερδραματοποιήσει, σε βαθμό γελοιότητας ορισμένες φορές. Και ο μικρός πρωταγωνιστής του, υπό την ενθάρρυνσή του μπορείς άνετα να υποθέσεις, άλλο που δεν ήθελε. Σα να παρακολουθείς σχολική παράσταση όπου τα πιτσιρίκια ανταγωνίζονται το ένα το άλλο στο παραφούσκωμα των ρόλων τους και στις πόζες για τα οικογενειακά άλμπουμ, πιάνεις συνεχώς τον μικρό Βασιλάκη Padilla να αναζητά με το βλέμμα τις οδηγίες κάποιου μπαμπά πίσω απ' τη κάμερα.

Έτσι παρόλα τα θετικά της και τη σοβαρότητα της παραγωγής, η ταινία είναι μόνο για φεστιβάλ και ευκολοσυγκίνητους κριτικούς. Και παιδιά, ανεπιφύλακτα.