Oscars 2008: Οι νικητές


Στα τέσσερα βραβεία για σκηνοθεσία, διασκευασμένο σενάριο, β' ανδρικό και καλύτερη ταινία περιόρισε τον θρίαμβό του το No Country for Old Men (2007) και οι αδερφοί Coen που χρέωσαν την επιτυχία τους στην επιλλεκτικότητά τους, αφήνοντας τη φωτογραφία στον Robert Elswitt και το There Will Be Blood (2007), που επίσης βραβεύθηκε και για την πρωταγωνιστική ερμηνεία του Daniel Day-Lewis.

Ο Javier Bardem, με το βραβείο Β' Ανδρικού (για το No Country for Old Men) έγινε ο πρώτος Ισπανός που κερδίζει Όσκαρ, η Γαλλίδα Marion Cotillard σήκωσε το Όσκαρ Α' Γυναικείου που είχε στο τσεπάκι παίζοντας σε βιογραφία με μακιγιάζ, μουσική και κλάμαπολύκλάμα, ενσαρκώνοντας την Edith Piaf στο La Vie En Rose (2007), η Αγγλίδα Tilda Swinton στο Β' Γυναικείου άνοιξε τη μόνη κατηγορία που θα μπορούσε να βραβευτεί το γενικά αρεστό αλλά χωρίς ελπίδες αλλού Michael Clayton (2007), εκμεταλλευόμενη το προφανές ότι ελάχιστοι απ'την Ακαδημία θα κάθονταν να δουν το I'm not There (2007) για να βραβεύσουν την Blanchett που για κάποιο λόγο είχε ανελιχθεί σε φαβορί, και με την απονομή στον Daniel Day-Lewis του Όσκαρ Α' Ανδρικού που θα μπορούσαν να του το έχουν στείλει ταχυδρομικά πριν κάτι μήνες, τα Όσκαρ ερμηνειών έγιναν ευρωπαϊκή υπόθεση.

Η Diablo Cody πανηγύρισσε για άλλη μια φορά κερδίζοντας το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου για το Juno (2007), κι ο Ρατατούης (2007) έχοντας και τα ταμεία και τις κριτικές μαζί του, επικράτησε αναμενόμενα του Persepolis (2007) στην κατηγορία του animation, σε μια χρονιά που αν ψάχνεις εκπλήξεις, μπορείς μόνο να σημειώσεις την τρία στα τρία παντοκρατορία του The Bourne Ultimatum (2007) στα τεχνικά του μοντάζ, ηχητικού μοντάζ και μιξάζ, τη σκανδαλώδη ήττα του Transformers (2007) στα εφέ απ' το The Golden Compass (2007), και ίσως την πόρτα στο Sicko (2007) του Michael Moore. Σ' αφήνω με τη λίστα των νικητών να πιείς τον καφέ σου και να κάνεις καμιά δουλειά, και για περισσότερα, τα λέμε στα σχόλια.

Δες/κρύψε τη λίστα των νικητών


Best motion picture of the year
No Country for Old Men

Achievement in directing
Joel and Ethan Coen - No Country for Old Men

Adapted screenplay
The Coens, No Country for Old Men

Original screenplay
Diablo Cody, Juno

Achievement in film editing
The Bourne Ultimatum

Performance by an actor in a leading role
Daniel Day Lewis, There Will Be Blood

Performance by an actor in a supporting role
Javier Bardem, There Will Be Blood

Performance by an actress in a leading role
Marion Cotillard, La Vie En Rose

Performance by an actress in a supporting role
Tilda Swinton, Michael Clayton

Best animated feature film of the year
Ratatouille

Best documentary feature
Taxi to the Dark Side

Best foreign language film of the year
The Counterfeiters

Achievement in art direction - Sweeney Todd
Achievement in cinematography - Robert Elswit, There Will Be Blood
Achievement in costume design - Elizabeth, The Golden Age
Best documentary short subject - Freeheld
Achievement in makeup - La Vie Rose
Original score - Atonement
Original song - Falling Slowly, Once
Best animated short film - Peter and the Wolf
Best live action short film - Le Mozart des Pickpockets
Achievement in sound editing - The Bourne Ultimatum
Achievement in sound mixing - The Bourne Ultimatum
Achievement in visual effects - The Golden Compass


Previously on Movies for the Masses: Spirit Awards 2008: Μέρα κουλαρίσματος

15 Responses so far.

  1. MD1032 said

    μα στις αρκούδες?!?!?!
    είναι γκαβοί εκεί μέσα.
    #$#%$%$%*καντήλια*)(#($)@(#(@&#

  2. Anonymous said

    Χάρην ποιητικότητας, δύο ήταν τα ενδεχόμενα: No Oscars for Old Men και No Surprises for Old Men. Και επικράτησε το δεύτερο.

  3. Anonymous said

    ντροπή για το επίπεδο γαλαρίας των ελλήνων σχολιαστών, στην μετάδοση του συνδρομητικού.
    Και ας είναι γνωστοί σας.

  4. cheaptalk said

    Το Ντοκιμαντέρ στο Taxi to the Dark Side δεν ήταν έκπληξη, αφού παρόλο που οι περισσότεροι ξέραν το Sicko, όσοι ξέραν τη κατηγορία λέγαν ότι είναι ανοιχτή (δε μπορώ να βρω λινκ έπηξε το Google με τις απονομές πια). Η πλάκα ήταν πάντως στο (ντοκιμαντέρ) Μικρού Μήκους που βάλαν τους άλλους από τη Βαγδάτη να βραβεύσουν τις λεσβίες (Freeheld) που δεν τις αναγνωρίζουν τα στρατά :p

  5. cheaptalk said

    BTW, ποιοί ήταν στη γαλαρία του Filmnet? Και ποιός λέει ότι είναι γνωστοί μας?

  6. Unknown said

    Είναι μόνο δική μου εντύπωση ή υπηρχε μια διάχυτη προχειρότητα;Aπό τα φτωχά σκηνικά ως κάποια προβλήματα στον ήχο.Δεν ξέρω αν καθυστέρησαν οι πρετοιμασίες λόγω της απεργίας αλλά περίμενα μεγαλύτερη γκλαμουριά για τα 80ά γενέθλια.Ηρθε και το mini-sweep του υπερεκτιμημένου No Country For Old Men κι ολοκλήρωσε την πιο ψόφια απονομή εδώ και πολλά χρόνια.Τουλάχιστον πολύ καλος ο Stewart.

    Υ.Γ. Πού ήταν τα βιντεάκια για τις υποψήφιες καλύτερες ταινίες,οέο;

    Υ.Γ. Πόλυ Λυκούργου,Μανώλης Κρανάκης,Γιώργος Κρασσακόπουλος ήταν στο Filmnet.

  7. cheaptalk said

    Αφού σημειώσω ότι τη τελετή την είδα στο δίκτυο, σε μια κατά πάσα πιθανότητα όχι και τόσο νόμιμη αναμετάδοση του abc-7, σημειώνω και ότι ούτε τα ηχητικά του Bourne Ultimatum ήταν καμιά έκπληξη τελικά, αφού τα προτίμησε η σχετική συντεχνία προχτές. Και το μοντάζ το.. παρέδωσαν οι Coen υπογράφοντας, ως συνήθως, σαν Roderick Jaynes (που είναι και ο δεύτερος ανύπαρκτος με δυο οσκαρικές υποψηφιότητες, και σίγουρα ο πιο σεβάσμιος).

  8. cheaptalk said

    Τους παρουσιαστές της αναμετάδοσης από το Filmnet τους ξέρουμε όσο και τους υπόλοιπους στο χώρο (προσωπικά δε τους ξέρω.. προσωπικά). Και δε ξέρω ποιος κυκλοφορεί αυτές τις φήμες ότι δουλεύουμε στο ΣΙΝΕΜΑ (ή είμαστε κολλητάρια το λιγότερο) αλλά η μοναδική σχέση που έχουμε είναι η (μικρή, μεγάλη, τη κρίνει ο καθένας) ιστορία του Mr. CINEMaD στο περιοδικό. Άρα, τέτοιου είδους ανακρίβειες προφανώς δεν εξυπηρετούν εμάς.

    Το No Country for Old Men είναι η πιο ομόφωνα αναγνωρισμένη παραγωγή από τότε που θυμάμαι, οπότε το "υπερεκτιμημένη" θέλει ή πολύ βαριά υπογραφή ή ατελείωτη ανάλυση για να στηριχτεί.

  9. cheaptalk said

    Για τη μεγαλύτερη έκπληξη της βραδιάς, τα πρώτα σχόλια λένε, εκ των υστέρων, ότι φταίει η Industrial Light & Magic που έκανε καμπάνια και για τους τρίτους Πειρατές, παράλληλα με αυτή για τους Transformers (με αποτέλεσμα να μοιραστούν οι ψήφοι). Ή απλά βγήκαν τα κόμπλεξ της Ακαδημίας, που διάλεξε το.. μικρότερο κακό της μοίρας της (αφού όπως ανακοινώνεται και στο τέλος της μετάδοσης και ποτέ δε βλέπεις στην αναμετάδοση, τους υποψήφιους σε κάθε κατηγορία επιλέγουν όσοι.. ξέρουν , και μετά ψηφίζει ο κάθε πικραμένος :p)

  10. cheaptalk said

    Κοιτώντας πιο ψύχραιμα πίσω, πιο χαρακτηριστικό της τελετής ήταν οι άνθρωποι που παρέλαβαν τα βραβεία. Βοήθησε και ότι πάρα πολλοί ήταν Ευρωπαίοι, νέοι, και οι μεγαλύτεροι νικητές είναι τύποι που δεν αποζητάνε δημοσιότητα. Και τελικά κυριάρχησε αυθεντική χαρά και μετριοφροσύνη, πράγμα σπάνιο για αμερικάνικη διοργάνωση.

    Πιο σημαδιακά, τα γιουτούμπια γέμισαν ήδη με τα ευχαριστήρια του Glen Hansard και της Marketa Irglova που άφησαν όλο το κόσμο άφωνο. Ενώ η Marion Cotillard που ξεκίνησε κάπου να επαναλάβει τον λόγο της στα César, έπαθε πραγματικό ταράκουλο, δε μπορούσε να σταθεί στα παρασκήνια, και έκανε και την πιο απίθανη δήλωση της βραδιάς εκεί: "It feels so good. I'm totally overwhelmed with joy and sparkles and fireworks, and everything which goes like ‘BAM! BAM! BAM!'"

    Περισσότερα παρασκηνικά: Variety, Hollywood Reporter, Entertainment Weekly

  11. Anonymous said

    Θέλει συζήτηση για το αν το "no country..." ήταν όντως η πιο ολοκληρωμένη ταινία.
    Μεγάλη και ίσως στο κάτω κάτω να μην βγει και πουθενά. Άλλωστε ο χρόνος θα τα μετρήσει όλα.
    πάντως το θέμα είναι πως η οργάνωση φέτος φάνηκε λειψή.
    Ο Stewart, πρέπει να είναι εκεί για τα επόμενα πολλά χρόνια.
    Όσο για την μετάδοση, το επίπεδο χαμηλό. Γαλαρία, όπως είπαμε και το πρωί. Κριτική, κριτική, κριτική...
    Η Κοτιγιάρ, έγραψε, όπως έγραψε και η Τίλντα. Και ας μην την πηγαίνω μία. Δεν έχει σημασία. το άξιζε.
    σωστός και ο Ντάνιελ να στραφεί προς τον Κλούνει, ανεβαίνοντας επάνω.

  12. cheaptalk said

    Ο Joel Coen είπε κρατώντας το αγαλματάκι καλύτερης ταινίας ότι τα ίδια κάναν πάντα, από τα τέλη των 60s όταν ήταν πιτσιρίκια. Και δε το είπε καθόλου τυχαία. Όσο περνάνε τα χρόνια τόσο περισσότερο παθαίνεις πλάκα βλέποντας το Blood Simple (1984), την αυτοπεποίθηση με την οποία τοποθετούν τη κάμερα, τη δύναμη της σιωπής τους, το παιχνίδι με τις σκιές, την αποφυγή έμφασης στις ερμηνείες, τη προσοχή στα απαρατήρητα, την τρελή πρωτοτυπία, τον σεβασμό στην ιστορία και την Ιστορία, αυτή την απίθανη ήρεμη δυναμική με την οποία χειρίστηκαν και όλες ανεξαιρέτως τις ταινίες τους στη συνέχεια. Δεκαετίες μετά, όλες ανεξαιρέτως επίσης αντέχουν να είναι οι πιο υπερ-αναλυμένες, όχι μόνο στα κινηματογραφικά εγχειρίδια, αλλά και από μιλιούνια φανατικών θαυμαστών, με καθεμιά να έχει και τη δικιά της εντελώς ξεχωριστή σέκτα.

    Τι άλλο έχει να πει πια ο χρόνος? Απέναντι στο There Will Be Blood (2007) -- "instant epic" σύλληψη και εκτέλεση, από ερμηνείες μέχρι soundtrack, όλα ήδη υπό έντονη αμφισβήτηση -- μπορείς να κάτσεις και να περιμένεις να ωριμάσει η συλλογική αντίδραση και να το επανεκτιμήσεις ίσως. Απέναντι στο No Country μπορείς να κάτσεις να κάνεις μόνο στατιστικές μελέτες των μετακινήσεων από τις άλλες σέχτες.

  13. Anonymous said

    2/3 tainia itan to country giati me tetoio telos einai san na gamas kai na min se afinoun na xyseis (opos eipe kai o massawyrm)... xilies fores kalytero to mono aima mono kai mono epeidi einai olokliromeno... eleos diladi... apo tin alli mipos na anatheoriso to blood pou to barethika?

  14. cheaptalk said

    Κοίτα εντάξει θα μπορούσες να πεις ότι δε σ' άρεσε το No Country, και να τελειώνει η υπόθεση, να μη κάθομαι κι εγώ να ασχολούμαι. Με επιχειρήματα καφενείου, όπου αυτός που κρίνει αν μια ταινία είναι ολοκληρωμένη, αλλά και ο χρόνος ο ίδιος, είναι ο.. Massawyrm, δε πιστεύω να περιμένεις να πείσεις κανέναν άλλο. Όσο για τις επανεκτιμήσεις, υποθέτω δεν επηρεάζονται από επαναλήψεις, αφού ο Χρόνος-Massawyrm έχει γράψει με χρυσά γράμματα πια για τα Dreamgirls (2006) που ήταν η ταινία την οποία δε χόρταινε να βλέπει πέρσι.

  15. cheaptalk said

    Σημειώνω ότι δε βάζω το Blood σε κατηγορία ταινίας της σειράς, και άλλωστε το ΄χω αφήσει μαζί με το Country στα features για μήνες. Και οι ταινίες δε συγκρίνονται παρά μόνο για να διαπιστώσεις την τέλεια διαφορά στη φιλοσοφία τους, που πέρα απ' όσα ήδη είπα και βλέπει ο καθένας με μάτια, περιλαμβάνει και το σενάριο όπου από τη μια έχεις ένα σύγχρονο έργο, έναν διακεκριμένο συγγραφέα και μια διασκευή που τα τιμάει στο ακέραιο, και από την άλλη κάτι ξεχασμένο αλλά από ένα συνεπή ριζοσπάστη συγγραφέα που ξεδοντιάστηκε μελοδραματικά μέχρι φρονιμίτη στο σενάριο, και διαβόητα ακόμα περισσότερο στα γυρίσματα.

    To Blood, συγκρίνεται σε καλύτερη ευθεία με τον Jesse James, κι όποιος έχει όρεξη ας το κάνει. Πάντως δε χρειάζεται ούτε μισό μάτι για να διακρίνεις ότι ο Deakins, αν μη τι άλλο, τα μυστικά της γυαλιστερής φωτογραφίας τα κατέχει εξίσου (με τον Elswit). Και μπορεί ο Δειλός Robert Ford (το άξιζε, δε το άξιζε) να μην έκλεψε τελικά τόσο από τον κεραυνό του Αίματος όσο υπολόγιζα, αλλά γενικά επιμένω στις εκτιμήσεις μου από τα τρέιλερς, έχοντας δει πια και την ταινία. Σίγουρα μεγάλη, μπορείς να δεις πως συμπαρασέρνει όσους ενθουσιάζονται εύκολα, αλλά όπως λέει κι ο Ebert (που Massawyrm δεν είναι βέβαια αλλά κάτι προσπαθεί κι αυτός) το No Country είναι "perfect" και το Blood "not perfect".

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.