Die Fälscher (2007)

Βιρτουόζος της παραχάραξης και βετεράνος της επιβίωσης, βιώνει από πρώτο χέρι την έξτρα περιποίηση των Ναζί στους Εβραίους φυλακισμένους, μέχρι που ξαφνικά, χάρη στην κλίση του στη ζωγραφική, βρίσκεται στις σουίτες ομάδας ελίτ συναδέλφων του, στην επιχείρηση παραγωγής πλαστών χαρτονομισμάτων των Ες-Ες.Ασυνήθιστη κι ασυνήθιστα απολαυστική άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στο αισιόδοξο ανθρωπόδραμα φυλακισμένων που έχουν πιάσει την καλή (μονάδα) και στο φριχτό θάνατο που κατοικοεδρεύει έξω απ' το χρυσό κλουβί τους, η βασισμένη στην Ιστορία, ιστορία του Εβραίου αντιήρωα που σε καλεί να τον εκτιμήσεις ως κάτι ρεαλιστικά αποδεκτότερο από τα στερεότυπα του γιεςμιστεράκια και του παθολογικού αντιστασιακού που θέτει απ' τη μια κι απ' την άλλη πλευρά ως αντιείδωλά του, μπορείς να πεις ότι σπαταλά τζάμπα ενέργεια να σε πείσει αν δεν είσαι αρκετά ρομαντικός για να μασήσεις τις περί ιδεολογιών αναζητήσεις της, ιδεολογίες των οποίων τα όρια αντοχής σε ακραίες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας, προσπαθεί να αμφισβητήσει. Αλλά κι αν είσαι αρκετά κυνικός ώστε να ταυτιστείς με τον άνομο εγκληματία απ' την άνεσή του στην πουτανοποίηση των γυναικών και μόνο, ο χρόνος σου πάλι θα σου βγει άξια επενδυμένος, σε μια ιστορία συναρπαστικά αλλιώτικη, απαλλαγμένη απ' τα επαναλαμβανόμενα ενοχικά συμπλέγματα της πλειοψηφίας των αντίστοιχων ταξιδιών στην εποχή των Ναζί, και μπολιασμένη με έναν απροσδόκητα σκληρό και ταιριαστό συναισθηματικό ρεαλισμό, ανθρώπων που ξέρουν ότι το μόνο που τους παίρνει να κάνουν είναι να επιβιώσουν, και θα κάνουν ό,τι τους παίρνει για να το καταφέρουν. Μπορεί βέβαια να σου αφήσει άσχημη γεύση στο τέλος εκείνη η άφεση που προσπαθεί να δώσει το voice over των τίτλων στην υποψία ενδεχόμενου εναπομείναντος ηθικού ψήγματος, αλλά δε βαριέσαι...