Barney's Version (2010): Venezia 67 trailer

Barney's Version - Trailer

Μάλλον ελαφρή μεταφορά της νουβέλας του Mordecai Richler με τον Paul Giamatti σε οσκαρικό ρόλο, το Barney's Version (2010) παίζει στη τελευταία διαγωνιστική βραδιά της Βενετίας, μετά το μάλλον αριστουργηματικό Road to Nowhere (2010) του Monte Hellman που προστέθηκε στα φαβορί για το Χρυσό Λιοντάρι. Η επιστροφή μετά από 21 χρόνια του σκηνοθέτη του Two-Lane Blacktop (1971) αναμένονταν πάντως εξίσου με τη πρώτη φιλόδοξη δουλειά του σκηνοθέτη άπειρων επεισοδίων του CSI, στην Ιταλία τουλάχιστο, όπου ο Barney Panofsky έγινε περίπου εθνικός ήρωας στα 00s.

Ο μυθιστορηματικός κύριος Panofsky είναι βέβαια Καναδός με εβραϊκή καταγωγή όπως και ο δημιουργός του, και στην έκδοση του 1999 απομνημονεύει, κομπλέ με υποσημειώσεις του γιου του να τις διορθώνουν, τις περιπέτειές του με τις τρεις κυρίες Panofsky. O Barney είναι επιπλέον και τηλεπαραγωγός, στη πασίγνωστη και στη πραγματικότητα Totally Useless Productions, οπότε οι γυναίκες του έχουν τουλάχιστο εμφάνιση αν όχι και άνεση ξεσκίσιμης γλάστρας, και την έχουν τουλάχιστο στη μεταφορά στον κινηματογράφο όπου δε θα έβρισκες άξεστο παραγωγό με πούρο να εγκρίνει τίποτα λιγότερο από τη Rachelle Lefevre (η οποία actually παράτησε το Twilight franchise για το ρόλο). Ο Barney τέλος, σε περίπτωση που δε το κατάλαβες ακόμα, είναι αυτός που κατηγορείται, έντυπα, για "κακοποίηση συζύγων, καλλιτεχνική απατεωνιά, προώθηση σαβούρας, και πολύ πιθανά φόνο" και ο δικηγόρος του τον συμβουλεύει να μη κινηθεί δικαστικά γιατί το quote "ακούγεται αρκετά ακριβές". Το προφανές χάρισμα του Richler για "δηκτική σάτιρα και αιχμηρό πνεύμα", προφανέστερα μαζί με τις γκομενοπεριπέτειες του ήρωά του, την απάντηση στις κατηγορίες, την Εκδοχή του Barney, την κάνανε ειδικά στην Ιταλία αυτό που λέμε ιδιαίτερα αγαπητή και μεταφράζεται σε διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα εκεί. Έτσι ο παραγωγός της μεταφοράς, ο Robert Lantos --που μπορείς να πεις ότι έβαλε τη καναδική βιομηχανία στη πρώτη κατηγορία ή ότι έβαλε τους καναδούς φορολογούμενους μέσα και παραμέσα με αποτυχίες στιλ Ararat (2002) και Where the Truth Lies (2005)-- είχε αποφασίσει να κάνει πρεμιέρα στο Lido πριν καν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, λέει, παρόλο που είναι μόνιμος επισκέπτης στις Κάνες, και φυσικά μόνιμα παρών στο Τορόντο όπου περπάτησε δέκα φορές το χαλί σε opening night gala. Ο μεγαλοπαραγωγός αποφάσισε για τους ίδιους λόγους και ακόμα περισσότερους (i.e. για να βρει πιο εύκολα χρηματοδότες) να μεταφέρει και ολόκληρη περίοδο της ζωής του ήρωα στη Βενετία από το Παρίσι, αλλά είναι οι ελευθερίες με τον τόνο και τις εμφάσεις του βιβλίου, με το "σκοτεινό υπόγειο ρεύμα" που βάφτηκε "εφησυχαστικό μπεζ" όπως παρατηρεί το Variety και είχαν παρατηρήσει στο τιζεροτρέιλερ από τον Μάη οι φαν, είναι η ημι- αναλφαβητοποίηση του υλικού της που φαίνεται να ρίχνει τη ταινία σε επίπεδο λίγο πάνω από μεσοβέζικη οικογενειακή δραμωδία.

Με τη πρόσθεση και του Hollywood Reporter που δημοσίευσε θετικότερη κριτική, τα trades καλολογούν ομόφωνα την ερμηνεία του Giamatti, και δε ξέρω εσύ αν θα περίμενες τίποτα λιγότερο από τον πρωταγωνιστή του American Splendor (2003) σε ένα ρόλο στριμμένου μεν εμπορικότερα δε, πάντως η Sony Classics επιβεβαίωσε τις υποψίες των υπολοίπων και ειδικά.. του Lantos, αγοράζοντας τα αμερικάνικα δικαιώματα της παραγωγής πριν καν προβληθεί, με προφανή στόχο να τη σμπρώξει στα βραβεία, όπως έκανε χαρακτηριστικότερα πέρσι με το Last Station (2009). O Giamatti δήλωνε στη Βενετία σήμερα την ελπίδα ο περίπου γουντιαλενικός χαρακτήρας του να αρέσει στο κοινό παρόλο που η SPC δε φημίζεται και για τις υπερευρείες διανομές της, όσο ο παραγωγός του εξιστορούσε τη δυσκολία στο να γραφτεί σενάριο μετά το θάνατο του Richler που σκόπευε να το επιμεληθεί ο ίδιος, όπως είχε κάνει για την οσκαρο-υποψήφια Apprenticeship of Duddy Kravitz (1974) και όλες γενικά τις δουλειές του που μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη.



Previously on Movies for the Masses: Jûsan-nin no Shikaku (2010): Venezia 67 trailer

9 Responses so far.

  1. cheaptalk said

    Την εταιρεία παραγωγής του Barney, το ρεπορτάζ του Reuters την αναφέρει σα "Totally Unnecessary Productions", και το ίδιο κάνουν και κριτικές της ταινίας. Από την άλλη, στις κριτικές και τις λίστες της νουβέλας, η εταιρεία λέγεται "Totally Useless Productions". Αν δεν είναι γενικότερο μπέρδεμα, μπορεί και να είναι χαρακτηριστικό της διαφοράς του φιλμ από το βιβλίο.

  2. cheaptalk said

    Για κάποια ώρα το χρυσό λιοντάρι το έγραφα χρυσό φοίνικα στην εισαγωγή. Δε ξέρω πως μου κόλλησε, μάλλον γιατί το τιζεροτρέιλερ είχε εμφανιστεί την εποχή που το φιλμ έψαχνε αγοραστές στις Κάνες :p

  3. cheaptalk said

    Το διαγωνιστικό κλείνει το βράδυ με το Drei του Tom Tykwer που δεν είχε και ιδιαίτερα θετική υποδοχή στις δημοσιογραφικές. Παρολαυτά στη Βενετία παίξανε πάρα πολλές καλές ταινίες φέτος όπως ξαναματάπαμε, οπότε σοβαρές και χωρίς πλάκα πιθανότητες για λιοντάρι έχουν με σειρά προβολής και στον αγγλικό τίτλο

    Black Swan του Darren Aronofsky, Silent Souls του Alexei Fedorchenko, Meek’s Cutoff της Kelly Reichardt, Post Mortem του Pablo Larraín, The Ditch του Wang Bing, Attenberg της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη, Black Venus του Abdellatif Kechiche, 13 Assassins του Takashi Miike και Road To Nowhere του Monte Hellman.

    Με βάση γούστα Tarantino και Müller.. δύσκολα κόβεις καμιά, το Attenberg, το Silent Souls και το Ditch στην ανάγκη. Το Black Venus δίχασε αλλά αυτό δε λέει τίποτα αφού οι θετικές κριτικές ήταν πολύ θετικές. Το Meek's Cutoff μάλλον θα είναι το πιο ομόφωνο βραβείο, και άρα είναι και το φαβορί των φαβορί.

  4. cheaptalk said

    Το AFP βάζει στα προγνωστικά και Potiche, Somewhere και Detective Dee. Και τα τρία ήταν crowd pleasers αλλά δύσκολα πάνε για λιοντάρι, από τις συνολικές αντιδράσεις. Το Potiche φαίνεται η ένοχη απόλαυση των κριτικών αλλά και την ίδια μέρα έπαιζε απέναντι στους "Ch'tis της Ιταλίας" στο διαγωνιστικό, το Somewhere είναι καλή επάνοδος αλλά στην Αμερική οι περισσότεροι το βγάλανε από τα οσκαρικά προγνωστικά, ο Dee έπαιζε λόγω Tarantino αλλά πια οι 13 Assassins φαίνονται να του έχουν φάει το σχετικό slot.

    Το γαλλικό πρακτορείο βγάζει έξω τον Monte Hellman, με το σκεπτικό ότι θα πάρει κάνα βραβείο καριέρας, κι εκεί μάλλον έχει δίκιο, πάντως.

  5. cheaptalk said

    Το Reuters ξεχωρίζει Ditch και Silent Souls, και προσθέτει τη πιο αμφιλεγόμενη ταινία του φεστιβάλ, τη Sad Trumpet Ballad του Álex de la Iglesia, παρόλο που όσοι τη μίσησαν φαίνονται αρκετά περισσότεροι από τους υποστηρικτές της. Τα προγνωστικά για αντρικό ρόλο στο ρεπορτάζ, έχουν Vincent Gallo για Essential Killing και Paul Giamatti για τον Barney, αφήνοντας έξω τη χαίτη του Alfredo Castro, πράγμα που μπορεί να συμβεί μόνο αν το Post Mortem πάρει μεγαλύτερα βραβεία.

  6. cheaptalk said

    BTW, οι δημοσιευμένες κριτικές για το Attenberg δεν ήταν και πολλές μέχρι τώρα, και η διστακτικότητα μάλλον οφείλεται στο ότι η ταινία δεν είναι εξόφθαλμα καλή σα τον Κυνόδοντα, και δεν υπάρχουν έμπειροι στον ελληνικό κινηματογράφο (και που να βρεθούν τέτοιοι δύσμοιροι) για να γράψουν τίποτα σοβαρό. Πάντως η ταινία μάζεψε θετικές κριτικές, 3-4 αστεριών ας πούμε, και το Variety την ενέκρινε έμμεσα editorially, και το Cineuropa έβγαλε θέμα που δεν είναι καν του verbal, και γενικότερα είναι ανάμεσα στα φαβορί για το λιοντάρι, έστω και με όχι αυξημένες πιθανότητες.

    Με άλλα λόγια, προσωπικά το βλέπω να τσιμπάει κάνα βραβείο απόψε.

  7. cheaptalk said

    O Guy Lodge στο In Contention έχει τις πιο στρογγυλές εκτιμήσεις, και όχι μόνο γιατί συμφωνούν αρκετά με τις δικές μου και περιλαμβάνουν και το Attenberg. Δεν αποφεύγει βέβαια τα προσωπικά πάθη, αποφυγή όντως δύσκολη άμα.. έχεις δει και τις ταινίες. Αξιοσημείωτη πρόσθεση στα πολλά παραπάνω φιλμ, το Norwegian Wood του Tran Anh Hung, που όλοι φαίνεται να συμφωνούν ότι θα τσιμπήσει κάνα ειδικό βραβείο για τη φωτογραφία του.

  8. cheaptalk said

    Μέχρι να βγουν περισσότερες λεπτομέρειες, κολλάω κι εδώ και σχετικά καθυστερημένα το πρώτο κειμενάκι της Venezia 67:

    Leone d’Oro per il miglior film a Somewhere di Sofia Coppola. Leone d'Argento per la migliore regia a Álex de la Iglesia, per Balada triste de trompeta. Premio Speciale della Giuria a Essential Killing di Jerzy Skolimowsi. Coppa Volpi per le migliori interpretazioni a Vincent Gallo e Ariane Labed.

  9. cheaptalk said

    Σύμφωνα με το εκτεταμένο ρεπορτάζ της Toronto Star (που έχει link και στο κείμενο), το βιβλίο πούλησε 200 χιλιάδες αντίτυπα στην Ιταλία. Σύμφωνα με πιο πρόσφατη αναφορά της Globe and Mail, το νούμερο είναι 700 χιλιάδες. Καναδός δεν είμαι, Ιταλός δεν είμαι, εκδότης δεν είμαι, παραγωγός της ταινίας δεν είμαι, και χρόνο να εξακριβώσω το νούμερο δεν έχω. Το ρεπορτάζ της Star πάντως εκτός από εκτενέστερο είναι προφανώς κοντινότερο στη παραγωγή, αν όχι ακριβώς ταϊσμένο, και γι' αυτό πιο αξιόπιστο για μένα.

    BTW, το πόσο αποτυχημένες ήταν οι παραπάνω προβλέψεις μου σε σύγκριση με ότι κάπνισε στον Tarantino, μπορείς πια να το δεις στο θέμα για τα βραβεία.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.