Undercurrent: Το περιοδικό των κριτικών
Η FIPRESCI, η διεθνής ένωση κριτικών κινηματογράφου, δημιούργησε ένα online περιοδικό, το Undercurrent. Όπως θα περίμενες βέβαια, με βαριά επώνυμα (στα) άρθρα και διεξοδικές αναλύσεις της δουλειάς καλλιτεχνίζοντων δημιουργών. Μεταξύ των οποίων και τις σκέψεις του καθηγητή κριτικής Gabe Klinger για το Les Amants réguliers (2005) που βγαίνει αυτή τη βδομάδα στις ελληνικές αίθουσες (και.. ερμμμ.. δε το καλύψαμε χτες, οπότε είναι και ότι καλύτερο μπορούμε να προτείνουμε γι' αυτό).
Η μεγάλη συζήτηση γίνεται βέβαια, αυτή την εποχή, για τους κριτικούς και όχι για το αντικείμενό τους (τις κινηματογραφικές ταινίες). Όπως πήραν χαμπάρι μέχρι και τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, τα χολιγουντιανά στούντιο φαίνεται να μην έχουν πια καμία όρεξη να κάνουν δημοσιογραφικές προβολές για να προωθήσουν το προϊόν τους. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια ήταν μετρημένες στα δάχτυλα, συνολικά, οι διανομές που τολμούσαν να σνομπάρουν τα οξυδερκή σχόλια, πέρσι στο πρώτο τετράμηνο το έπραξαν δύο (2) και φέτος ήδη έντεκα (11), με δύο μόνο τη βδομάδα που πέρασε.
Και το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν έδινε σημασία. Όχι μόνο το ευρύ κοινό που θεωρεί, και καλά κάνει, τους κριτικούς μια κλίκα που δεν έχει τίποτα να του πει εκτός από το να το πήξει στα spoilers (βλ. plot reviews) ή τη τετριμμένη πια κινηματογραφική θεωρία και πράξη ("does it have three acts?" που λέει και ο Adrian Martin). Αλλά και οι ίδιοι οι.. ενδιαφερόμενοι που, όπως χαρακτηριστικά ο Roger Ebert (κατά το AP), βαρέθηκαν να σχολιάζουν αρνητικά την τάση, και συμβιβάστηκαν με την πλατιά άποψη ότι το κοινό των συγκεκριμένων ταινιών δεν νοιάζεται για τη δική τους (άποψη).
Με τη γενίκευση του φαινομένου, όμως, ακόμα και σε ταινίες που "αρέσουν" κλιμακώθηκαν και οι αντιδράσεις. Και τη τελευταία βδομάδα είναι πια τόσες οι γνώμες που διατυπώθηκαν, που θέλω άλλο blog για να τις χωρέσω όλες. Και γι αυτό στέκομαι μόνο στο editorial του Undercurrent:
Ε και από την άλλη βέβαια, υπάρχει και το Movies for the Masses.
Η μεγάλη συζήτηση γίνεται βέβαια, αυτή την εποχή, για τους κριτικούς και όχι για το αντικείμενό τους (τις κινηματογραφικές ταινίες). Όπως πήραν χαμπάρι μέχρι και τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, τα χολιγουντιανά στούντιο φαίνεται να μην έχουν πια καμία όρεξη να κάνουν δημοσιογραφικές προβολές για να προωθήσουν το προϊόν τους. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια ήταν μετρημένες στα δάχτυλα, συνολικά, οι διανομές που τολμούσαν να σνομπάρουν τα οξυδερκή σχόλια, πέρσι στο πρώτο τετράμηνο το έπραξαν δύο (2) και φέτος ήδη έντεκα (11), με δύο μόνο τη βδομάδα που πέρασε.
Και το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν έδινε σημασία. Όχι μόνο το ευρύ κοινό που θεωρεί, και καλά κάνει, τους κριτικούς μια κλίκα που δεν έχει τίποτα να του πει εκτός από το να το πήξει στα spoilers (βλ. plot reviews) ή τη τετριμμένη πια κινηματογραφική θεωρία και πράξη ("does it have three acts?" που λέει και ο Adrian Martin). Αλλά και οι ίδιοι οι.. ενδιαφερόμενοι που, όπως χαρακτηριστικά ο Roger Ebert (κατά το AP), βαρέθηκαν να σχολιάζουν αρνητικά την τάση, και συμβιβάστηκαν με την πλατιά άποψη ότι το κοινό των συγκεκριμένων ταινιών δεν νοιάζεται για τη δική τους (άποψη).
Με τη γενίκευση του φαινομένου, όμως, ακόμα και σε ταινίες που "αρέσουν" κλιμακώθηκαν και οι αντιδράσεις. Και τη τελευταία βδομάδα είναι πια τόσες οι γνώμες που διατυπώθηκαν, που θέλω άλλο blog για να τις χωρέσω όλες. Και γι αυτό στέκομαι μόνο στο editorial του Undercurrent:
Και φυσικά επειδή τα χίλια κριτικά άνθη καλό είναι να' χουν και καμιά γλάστρα πρόχειρη (βλ. να απευθύνονται και σε κανέναν), το περιοδικό παραθέτει την ενδιαφέρουσα συζήτηση, σε ανύποπτο χρόνο (στα πλαίσια του Brisbane International Film Festival 2005), για τη δουλειά ενός κριτικού. Όπου και δυστυχώς, με εξαίρεση κάπως και πάλι τον Adrian Martin, το consensus είναι το ίδιο: ο αυτοπεριορισμός των χιλίων (θεσπι-δ-ών) και τρακοσίων (σινεφίλ) σε κινηματογραφικά στενά, και η αντίσταση μέχρις ενός στους βαρβάρους μέσω της "επιμόρφωσης" του κοινού.Film criticism, at least in English, seems often in the position of apologizing for its own existence, pretending to be something else, or wishing it were something else. Undercurrent wants to be a place where film criticism can dispense with alibis. Read on, write back, and let a thousand critical flowers bloom.
Ε και από την άλλη βέβαια, υπάρχει και το Movies for the Masses.
Previously on Movies for the Masses: Storytelling (2001) & Γυναικείες Φαντασιώσεις - Fiction?
Asterix and the Vikings: Φιλανθρωπική Προβολή
(Από το Δελτίο Τύπου)H Odeon Cineplex και η Rosebud, εταιρίες του ομίλου Odeon και η Ελληνική Εταιρία Προστασίας και Αποκατάστασης Ανάπηρων Παιδιών - ΕΛΕΠΑΠ - Βήματα Ζωής για το Παιδί με Αναπηρία, συνεργάζονται για πρώτη φορά, διοργανώνοντας ειδικές προβολές της ταινίας 'Ο Αστερίξ και οι Βίκινγκς.'
Την Κυριακή 16 Απριλίου θα πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα προβολές του “Αστερίξ και οι Βίκινγκς” σε έξι μεγάλες ελληνικές πόλεις, όπου υπάρχουν κινηματoγράφοι της αλυσίδας Odeon. Τα έσοδα από τις συγκεκριμένες προβολές θα διατεθούν για την ενίσχυση του έργου της ΕΛΕΠΑΠ, για την αποκατάσταση (…)των παιδιών με κυρίως κινητικές αναπηρίες.
Οι κινηματογράφοι που θα φιλοξενήσουν αυτές τις προβολές είναι:
- Odeon Kosmopolis – Αθήνα ώρα 12.00
- Odeon Staricity – Αθήνα ώρα 12.00
- Odeon Πλατεία – Θεσ/νίκη ώρα 12.00
- Odeon Kosmopolis – Κομοτηνή ώρα 16.00
- Odeon Cosmos – Ξάνθη ώρα 16.00
- Odeon Paralimnio – Ιωάννινα ώρα 12.00
- Odeon Cineville – Τρίπολη ώρα 16.00
Clerks 2: The Passion of the Clerks, Internet Trailer
Επιτέλους (;) κυκλοφόρησε και το νέο, πολυαναμενόμενο (;;) trailer για το Clerks 2, τo επόμενο δημιούργημα του εγκεφάλου (;;;) του Kevin Smith. Οκέι, για να μην υπερβάλλουμε, ο καλός Kevin είναι υπεύθυνος για μερικούς από τους εξυπνότερους διαλόγους που έχουμε ακούσει ποτέ αλλά όταν ο μόνος τρόπος για να ξεφύγει από το τρομερό σαβουρο-σερί του είναι να αναστήσει το Clerks…
The Passion of the Clerks, με τους ίδιους losers του Clerks που επιστρέφουν για το χαρτζιλίκι τους. Δεν περιμένουμε από τους Brian o Halloran και Jeff Anderson να γίνουν ηθοποιοί και από ότι φαίνεται από το trailer ο ερασιτεχνισμός τους καλά κρατεί (και μάλλον θα ωφελήσει το φιλμ). Ο Smith ξεσκονίζει τους Jay και Silent Bob -με τον αντιπαθέστατο πρέζονα Jason Mewes με το γνωστό βλέμμα του ανθρώπου που έχει στο αίμα του περισσότερες ουσίες από ότι τα βιομηχανικά απόβλητα της Bayer-, το σκατολογικό χιούμορ του και το κόλλημά του με το Star Wars (πλέον η βεντέτα είναι ενάντια στο LOTR) ενώ απορούμε αν το σαρκαστικό, αυτοειρωνικό ύφος του Dante μπορεί να τραβήξει μια ολόκληρη ταινία. Αυτό μάλλον σκέφτηκε και ο Smith που πρόσθεσε στο καστ και την Rosario Dawson, μια ηθοποιό που μετά το Alexander πρέπει να πολεμήσει για να μπορέσει να αποδείξει ότι έχει να προσφέρει πολλά παραπάνω από ένα απλό ζευγάρι θεσπέσιους μαστούς.
Αν και η σκηνή όπου οι εν λόγω μαστοί ταλαντεύονται θρασύτατα και ανέμελα μέσα στο μπλουζάκι της Rosario μάλλον δείχνει ότι o πόλεμος είναι ήδη χαμένος.
The Passion of the Clerks, με τους ίδιους losers του Clerks που επιστρέφουν για το χαρτζιλίκι τους. Δεν περιμένουμε από τους Brian o Halloran και Jeff Anderson να γίνουν ηθοποιοί και από ότι φαίνεται από το trailer ο ερασιτεχνισμός τους καλά κρατεί (και μάλλον θα ωφελήσει το φιλμ). Ο Smith ξεσκονίζει τους Jay και Silent Bob -με τον αντιπαθέστατο πρέζονα Jason Mewes με το γνωστό βλέμμα του ανθρώπου που έχει στο αίμα του περισσότερες ουσίες από ότι τα βιομηχανικά απόβλητα της Bayer-, το σκατολογικό χιούμορ του και το κόλλημά του με το Star Wars (πλέον η βεντέτα είναι ενάντια στο LOTR) ενώ απορούμε αν το σαρκαστικό, αυτοειρωνικό ύφος του Dante μπορεί να τραβήξει μια ολόκληρη ταινία. Αυτό μάλλον σκέφτηκε και ο Smith που πρόσθεσε στο καστ και την Rosario Dawson, μια ηθοποιό που μετά το Alexander πρέπει να πολεμήσει για να μπορέσει να αποδείξει ότι έχει να προσφέρει πολλά παραπάνω από ένα απλό ζευγάρι θεσπέσιους μαστούς.
Αν και η σκηνή όπου οι εν λόγω μαστοί ταλαντεύονται θρασύτατα και ανέμελα μέσα στο μπλουζάκι της Rosario μάλλον δείχνει ότι o πόλεμος είναι ήδη χαμένος.
- ΣΥΝ
- Rosario Dawson and her Amazing Bouncing Breasts.
- Jason Lee
- «My shitty acting is ruining saga»
- ΠΛΗΝ
- Η υπόσχεση « Return of the counter culture». Εκτός και αν γυρίσαμε στα 90’s οπότε να θυμηθώ να μην είμαι τόσο εκλεκτικός στις γυναίκες και να αλλάξω μερικές λεπτομέρειες στο μηχανογραφικό.
- Οι αθυρόστομοι μεσήλικες («Fucking fries») δεν βγάζουν γέλιο.
- Οι πρωταγωνιστές του φιλμ μεγάλωσαν - το να είναι τελειωμένοι είναι περισσότερο θλιβερό από ότι διασκεδαστικό.
Δες/Κρύψε το redband trailer
Η Eva Longoria δε προλαβαίνει να βγάζει τα ρούχα της
H Eva Longoria είναι το πρόσωπο του μήνα ανά τον πλανήτη. Μετά το βρετανικό GQ, το "ορατό από το διάστημα" επετειακό αφιέρωμα του Maxim και τα (αμερικανο)λατινοαμερικάνικα ALMA Awards, το Allure και το Shape την επέλεξαν κι αυτά για το "πρόσωπό" τους αυτό το μήνα, στην Αμερική. Ε και έχει ακόμα πολλές μέρες ο Απρίλης.
Η Εύα τείνει να αντικαταστήσει (προς μεγάλη μου λύπη αφού δε συγκρίνεται σε.. μέγεθος επίμαχων προσόντων), σχεδόν απ' το πουθενά, τη Jennifer Lopez στο (λατινογενούς χροιάς) ενδιαφέρον του αντρικού πληθυσμού. Και χρωστάει βέβαια την επιτυχία της, εκτός από τα φυσικά της χαρίσματα, και στο ρόλο της Gabrielle Solis στις Νοικοκυρές σε Απόγνωση. Και μπορεί στη σειρά να είναι πλέον πιστή σύζυγος και να θέλει να κάνει (και δε μπορεί και ψάχνει να υιοθετήσει) παιδιά, αλλά το στερεότυπό της είναι πια της γυναίκας που δε κάνει χωρίς (τουλάχιστο) το δονητή της.
Όπως βέβαια αναμενόταν η, έτερη μεγάλη (και σύντομα η μεγαλύτερη τηλεοπτική) σταρ νοικοκυρά (που, για να πήξω στα spoilers όσους είναι ακόμα πίσω, στη σειρά παντρεύεται τυπικά τον πρώην της και κυνηγάει ένα νεαρούλη χειρούργο) Teri Hatcher, δε θα το άφηνε έτσι. Και παραμένοντας, περιέργως, ψηλότερα ακόμα στις προτιμήσεις των πουρέιτζερ και των γκέι, και μετά τη καληνύχτα του Clooney και τα σχετικά, εθεάθη σε ψεύτικες περιπτύξεις με τον (ξεφωνημένο) Seacrest και σε ψεύτικα εξώφυλλα του.. ουγγρικού Shape.
Κι άμα τα διαβάσετε και πουθενά αλλού, να μας το πείτε να το ξέρουμε. Ε?
Η Εύα τείνει να αντικαταστήσει (προς μεγάλη μου λύπη αφού δε συγκρίνεται σε.. μέγεθος επίμαχων προσόντων), σχεδόν απ' το πουθενά, τη Jennifer Lopez στο (λατινογενούς χροιάς) ενδιαφέρον του αντρικού πληθυσμού. Και χρωστάει βέβαια την επιτυχία της, εκτός από τα φυσικά της χαρίσματα, και στο ρόλο της Gabrielle Solis στις Νοικοκυρές σε Απόγνωση. Και μπορεί στη σειρά να είναι πλέον πιστή σύζυγος και να θέλει να κάνει (και δε μπορεί και ψάχνει να υιοθετήσει) παιδιά, αλλά το στερεότυπό της είναι πια της γυναίκας που δε κάνει χωρίς (τουλάχιστο) το δονητή της.Όπως βέβαια αναμενόταν η, έτερη μεγάλη (και σύντομα η μεγαλύτερη τηλεοπτική) σταρ νοικοκυρά (που, για να πήξω στα spoilers όσους είναι ακόμα πίσω, στη σειρά παντρεύεται τυπικά τον πρώην της και κυνηγάει ένα νεαρούλη χειρούργο) Teri Hatcher, δε θα το άφηνε έτσι. Και παραμένοντας, περιέργως, ψηλότερα ακόμα στις προτιμήσεις των πουρέιτζερ και των γκέι, και μετά τη καληνύχτα του Clooney και τα σχετικά, εθεάθη σε ψεύτικες περιπτύξεις με τον (ξεφωνημένο) Seacrest και σε ψεύτικα εξώφυλλα του.. ουγγρικού Shape.
Κι άμα τα διαβάσετε και πουθενά αλλού, να μας το πείτε να το ξέρουμε. Ε?
Previously on Movies for the Masses: Η Paris Hilton καλόγρια
I Am a Sex Addict (2006): Trailer και μεγάλες μπίζνες
"Best Film Not Playing At a Theater Near You" διαφημίζει το τρέιλερ, παίζοντας με την απονομή του σχετικού IFP Gotham βραβείου το Δεκέμβριο στη ταινία και την (όπως φαίνονταν) άφιξή της σε ορισμένες αμερικάνικες αίθουσες, τη βδομάδα που πέρασε.
Έλα όμως που αποδείχτηκε υπερβολικά αισιόδοξο. Γιατί το φιλμ βρέθηκε, ξαφνικά, στο μέσο όχι μόνο της, τεραστίων συμφερόντων, διαμάχης για τη ταυτόχρονη (ή σχεδόν) διανομή με διαφορετικά μέσα. Αλλά και του έντονου υπόγειου (μέχρι τώρα) ανταγωνισμού για τη κατοχή αποκλειστικού μεριδίου σε όλους τους "μελλοντικούς" τρόπους.. μοιράσματος.
Έτσι, ενώ ήταν να ανοίξει τη Παρασκευή στο Landmark Theater του Berkeley, ο σκηνοθέτης Caveh Zahedi πληροφορήθηκε ότι.. ατύχησε. Και αυτό γιατί ο διανομέας του ήταν η IFC Films. Που έχει συμβόλαιο συνεργασίας για video-on-demand με τη Comcast. Που αρνείται να διανέμει το (καλωδιακό) δίκτυο HDNet. Που ανήκει στον Mark Cuban και τον Todd Wagner. Που έχουν ιδρύσει επίσης και τη 2929 Entertainment. Που έχει στην ιδιοκτησία της τη Landmark Theatre Corporation.
Η Comcast λοιπόν, προφανώς γιατί έχει ίδια συμφέροντα να προστατέψει, χαλάει τα σχέδια του Cuban να έχει όλη τη πίτα μόνος του και να διανέμει ταυτόχρονα σε όλα τα μέσα (του) κινηματογραφικές παραγωγές (του, κατά προτίμηση) - όπως έκανε και με την Enron (2005) και πολύ χαρακτηριστικά, εν μέσω μεγάλης φανφάρας και αβυσσαλέων πωλήσεων, με τον Steven Sodebergh και την (άλλη μια) Φούσκα (2005) του. Οπότε κι αυτός (ο Cuban), κατά το παράδειγμα των ηγεμόνων ανά τους αιώνες, σκοτώνει τον.. αγγελιαφόρο (Zahedi).
Ε και ο καημένος ο τελευταίος, απηύθυνε δημόσια έκκληση να μη του θάψουν τα όνειρα και τη ταινία του, που μόνο θετικά σχόλια έχει αποσπάσει μέχρι στιγμής. Και απ' ότι κατάλαβα (σόρι έχασα τη μπάλα με τα λινκ) βρήκε φιλόξενο θέατρο. Και συνεχίζει να απευθύνεται στη Comcast, τον Cuban και τον Sodebergh (και να τους ακούει να του λένε ιστορίες γι' αγρίους) στο blog του.
Έλα όμως που αποδείχτηκε υπερβολικά αισιόδοξο. Γιατί το φιλμ βρέθηκε, ξαφνικά, στο μέσο όχι μόνο της, τεραστίων συμφερόντων, διαμάχης για τη ταυτόχρονη (ή σχεδόν) διανομή με διαφορετικά μέσα. Αλλά και του έντονου υπόγειου (μέχρι τώρα) ανταγωνισμού για τη κατοχή αποκλειστικού μεριδίου σε όλους τους "μελλοντικούς" τρόπους.. μοιράσματος.
Έτσι, ενώ ήταν να ανοίξει τη Παρασκευή στο Landmark Theater του Berkeley, ο σκηνοθέτης Caveh Zahedi πληροφορήθηκε ότι.. ατύχησε. Και αυτό γιατί ο διανομέας του ήταν η IFC Films. Που έχει συμβόλαιο συνεργασίας για video-on-demand με τη Comcast. Που αρνείται να διανέμει το (καλωδιακό) δίκτυο HDNet. Που ανήκει στον Mark Cuban και τον Todd Wagner. Που έχουν ιδρύσει επίσης και τη 2929 Entertainment. Που έχει στην ιδιοκτησία της τη Landmark Theatre Corporation.Η Comcast λοιπόν, προφανώς γιατί έχει ίδια συμφέροντα να προστατέψει, χαλάει τα σχέδια του Cuban να έχει όλη τη πίτα μόνος του και να διανέμει ταυτόχρονα σε όλα τα μέσα (του) κινηματογραφικές παραγωγές (του, κατά προτίμηση) - όπως έκανε και με την Enron (2005) και πολύ χαρακτηριστικά, εν μέσω μεγάλης φανφάρας και αβυσσαλέων πωλήσεων, με τον Steven Sodebergh και την (άλλη μια) Φούσκα (2005) του. Οπότε κι αυτός (ο Cuban), κατά το παράδειγμα των ηγεμόνων ανά τους αιώνες, σκοτώνει τον.. αγγελιαφόρο (Zahedi).
Ε και ο καημένος ο τελευταίος, απηύθυνε δημόσια έκκληση να μη του θάψουν τα όνειρα και τη ταινία του, που μόνο θετικά σχόλια έχει αποσπάσει μέχρι στιγμής. Και απ' ότι κατάλαβα (σόρι έχασα τη μπάλα με τα λινκ) βρήκε φιλόξενο θέατρο. Και συνεχίζει να απευθύνεται στη Comcast, τον Cuban και τον Sodebergh (και να τους ακούει να του λένε ιστορίες γι' αγρίους) στο blog του.
Previously on Movies for the Masses: United 93 (2006): Το "απαγορευμένο" Trailer
Volver (2006): Ο νέος Αλμοδόβαρ
Ακόμα μια έκπληξη είναι η νέα ταινία του Pedro Almodóvar, σύμφωνα με το ελληνικό κινηματογραφικό blog Scarlet Carpet.
Η ταινία άνοιξε στις 17 Μαρτίου στην Ισπανία, και συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία, σύμφωνα πάντα με το Scarlet Carpet. Και βρίσκεται ανάμεσα στις υποψήφιες που θα διεκδικήσουν το φετινό χρυσό φοίνικα στις Κάνες, σύμφωνα με τον Guardian (η επίσημη ανακοίνωση του προγράμματος θα γίνει στις 20 Απριλίου).Ειδικά ύστερα από την τελευταία του τάση για μελόδραμα και βαρύγδουπα θέματα, επιτέλους να και λίγη ατόφια διασκέδαση! Ταινία που πραγματικά ξεχειλίζει από σάτιρα της ισπανικής κοινωνίας και εύστοχο χιούμορ, μέρος του οποίου θα καταλάβουν φυσικά μόνο αυτοί στους οποίους απευθύνεται. Καρκινοπαθείς και φαντάσματα, ψυγεία, πυρκαγιές και κομμώτριες, όλα ανακατεύονται και αλατοπιπερώνονται, με αλάτι τους μπριόζους γυναικείους χαρακτήρες και πιπέρι, ξεχωριστά, τη φλογερή Penelope να μιλάει τη μητρική της γλώσσα και να υποδύεται αυτό που ίσως να ήταν αν δεν γινόταν αυτό που είναι: μια λαική βασανισμένη τριαντάρα κάπου στην Ισπανία...
Volver είναι γυρίζω-γυρισμός στα ισπανικά(όπως revolver είναι το πιστόλι με κύλινδρο που γυρνάει) Και όντως η ταινία ασχολείται με πολλά come back, όπως λέει ο Pedro: Carmen Maura, Penelope Cruz, Lola Duenas, οι τρεις ηθοποιοί που ξανασυναντιούνται με τον Pedro, με τις καλύτερες προοπτικές. Φυσικά είναι και ο γυρισμός του...φαντάσματος, είναι ο τίτλος του τραγουδιού, ο γυρισμός του σκηνοθέτη στη μελέτη γυναικείων χαρακτήρων και στη κωμωδία και ένας θεός ξέρει πόσα άλλα.
Δείτε/Κρύφτε το trailer v
Fame Story: You can be a Director
Ενώ το πανελλήνιο κρατά την ανάσα του περιμένοντας το νέο υπερ-reality, Big Blogger, η αμερικάνικη TV ετοιμάζεται να υποδεχτεί το On the Lot, μια σύμπραξη του δημιουργού του Survivor, τον guru των reality, Mark Burnett, και του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη της Λίστας του Σίντλερ, Steven Spielberg.
Στο νέο τηλεπαιχνίδι, που θα συνδυάζει στοιχεία του The Apprentice και του American Idol, 16 φιλόδοξοι νέοι θα δοκιμάζουν τις ικανότητές τους στην κινηματογραφική δημιουργία, προσπαθώντας να αναδειχθούν ως το καινούριο καυτό σκηνοθετικό ταλέντο του Hollywood. «Σε όλη μου την καριέρα, έκανα ό,τι μπορούσα για να ανακαλύψω καινούρια ταλέντα και τους δώσω μια ευκαιρία,» είπε ο Spielberg σχετικά, ενώ ο Burnett χαρακτήρισε την ευκαιρία να δουλέψει με τον Speilberg «ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.»
Ακολουθώντας τους δοκιμασμένους κανόνες της μεγάλης πολιτιστικής παράδοσης του Burnett, στο παιχνίδι οι 16 φιναλίστ θα προκύψουν από επιλογή μέσω δοκιμαστικών βίντεο που θα στείλουν οι υποψήφιοι διαγωνιζόμενοι. Οι καλύτεροι δημιουργοί, θα μαζευτούν στο Hollywood, όπου θα μοιραστούν σε ομάδες, οι οποίες κάθε εβδομάδα θα πρέπει να ετοιμάσουν μια μικρού μήκους ταινία που θα ανήκει σε ένα συγκεκριμένο genre. Ένα μέλος της ομάδας θα καθορίζεται ως σκηνοθέτης στο εκάστοτε project, το οποίο στο τέλος της εβδομάδας θα προβάλλεται σε ζωντανό κοινό και τριμελή επιτροπή αποτελούμενη από ένα στέλεχος μεγάλης εταιρείας παραγωγής, έναν επιφανή κριτικό κινηματογράφου και ένα διαφορετικό έκτακτο μέλος κάθε φορά. Ο σκηνοθέτης της λιγότερο πετυχημένης ταινίας, θα φεύγει από το παιχνίδι, αφήνοντας την ομάδα του με ένα μέλος λιγότερο για την ολοκλήρωση του επόμενου project. Και όταν μείνει μόνο ένας μικρός νέγρος, θα ανακηρύσσεται νικητής, και θα συνοδεύεται από τον Steven Spielberg στο καινούριο γραφείο του στην DreamWorks.
Το On the Lot, που προγραμματίζεται να ξεκινήσει στις αρχές της επόμενης σαιζόν, θα προβάλλεται από το δίκτυο της Fox. Ο executive της εταιρείας, Mike Darnell, ενθουσιάστηκε όταν άκουσε το concept. «Οι περισσότεροι Αμερικάνοι θεωρούν εαυτόν ερασιτέχνη κριτικό κινηματογράφου, και αυτό θα δώσει την ευκαιρία στους θεατές να γίνουν οι επόμενοι μεγάλοι κινηματογραφιστές,» δήλωσε σχετικά. Παραβλέποντας το γεγονός πως το ότι έχεις άποψη για το σινεμά, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις κι απωθημένο να γίνεις σκηνοθέτης, και δεδομένης της μάλλον χαμηλής απήχησης του κινηματογράφου στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό, εμείς ποντάρουμε ότι στους εγχώριους δέκτες θα δούμε να περνά πρώτα το reality του στυλ «Γίνε προπονητής Α’ Εθνικής,» που έχει πετυχημένα δοκιμαστεί στην Ιταλία. Και βέβαια περιμένουμε (επιτέλους) και το Big Blogger.
Στο νέο τηλεπαιχνίδι, που θα συνδυάζει στοιχεία του The Apprentice και του American Idol, 16 φιλόδοξοι νέοι θα δοκιμάζουν τις ικανότητές τους στην κινηματογραφική δημιουργία, προσπαθώντας να αναδειχθούν ως το καινούριο καυτό σκηνοθετικό ταλέντο του Hollywood. «Σε όλη μου την καριέρα, έκανα ό,τι μπορούσα για να ανακαλύψω καινούρια ταλέντα και τους δώσω μια ευκαιρία,» είπε ο Spielberg σχετικά, ενώ ο Burnett χαρακτήρισε την ευκαιρία να δουλέψει με τον Speilberg «ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.»
Ακολουθώντας τους δοκιμασμένους κανόνες της μεγάλης πολιτιστικής παράδοσης του Burnett, στο παιχνίδι οι 16 φιναλίστ θα προκύψουν από επιλογή μέσω δοκιμαστικών βίντεο που θα στείλουν οι υποψήφιοι διαγωνιζόμενοι. Οι καλύτεροι δημιουργοί, θα μαζευτούν στο Hollywood, όπου θα μοιραστούν σε ομάδες, οι οποίες κάθε εβδομάδα θα πρέπει να ετοιμάσουν μια μικρού μήκους ταινία που θα ανήκει σε ένα συγκεκριμένο genre. Ένα μέλος της ομάδας θα καθορίζεται ως σκηνοθέτης στο εκάστοτε project, το οποίο στο τέλος της εβδομάδας θα προβάλλεται σε ζωντανό κοινό και τριμελή επιτροπή αποτελούμενη από ένα στέλεχος μεγάλης εταιρείας παραγωγής, έναν επιφανή κριτικό κινηματογράφου και ένα διαφορετικό έκτακτο μέλος κάθε φορά. Ο σκηνοθέτης της λιγότερο πετυχημένης ταινίας, θα φεύγει από το παιχνίδι, αφήνοντας την ομάδα του με ένα μέλος λιγότερο για την ολοκλήρωση του επόμενου project. Και όταν μείνει μόνο ένας μικρός νέγρος, θα ανακηρύσσεται νικητής, και θα συνοδεύεται από τον Steven Spielberg στο καινούριο γραφείο του στην DreamWorks.
Το On the Lot, που προγραμματίζεται να ξεκινήσει στις αρχές της επόμενης σαιζόν, θα προβάλλεται από το δίκτυο της Fox. Ο executive της εταιρείας, Mike Darnell, ενθουσιάστηκε όταν άκουσε το concept. «Οι περισσότεροι Αμερικάνοι θεωρούν εαυτόν ερασιτέχνη κριτικό κινηματογράφου, και αυτό θα δώσει την ευκαιρία στους θεατές να γίνουν οι επόμενοι μεγάλοι κινηματογραφιστές,» δήλωσε σχετικά. Παραβλέποντας το γεγονός πως το ότι έχεις άποψη για το σινεμά, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις κι απωθημένο να γίνεις σκηνοθέτης, και δεδομένης της μάλλον χαμηλής απήχησης του κινηματογράφου στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό, εμείς ποντάρουμε ότι στους εγχώριους δέκτες θα δούμε να περνά πρώτα το reality του στυλ «Γίνε προπονητής Α’ Εθνικής,» που έχει πετυχημένα δοκιμαστεί στην Ιταλία. Και βέβαια περιμένουμε (επιτέλους) και το Big Blogger.