Showing posts sorted by date for query Yôji Yamada. Sort by relevance Show all posts

Bushi no Ichibun (2006)

Η Εκδίκηση του Σαμουράι / Love and Honor
Love and Honor, Poster

Σκηνοθεσία: Yôji Yamada
Σενάριο: Y. Yamada, E. Hiramatsu, I. Yamamoto, S. Fujisawa (βιβλίο)
Παίζουν: Takuya Kimura, Rei Dan, Takashi Sasano


Δες/Κρύψε το trailer

Σαμουράι τυφλώνεται από χαλασμένο sashimi, κι ανώτερος σαμουράι του πηδάει τη γυναίκα με την υπόσχεση να εισηγηθεί στον αυτοκράτορα να τους συντηρήσει.Bushi no Ichibun, PhotographΤρίτη ταινία της τριλογίας των σαμουράι που είχε ανοίξει με το (υποψήφιο για ξενόγλωσσο Όσκαρ) Tasogare Seibei / The Twillight Samurai (2002) και ακολούθησε με το Kakushi ken oni no tsume / The Hidden Blade (2004) ο 70βάλε ετών Yamada, η πιασάρικα τιτλοφορημένη Εκδίκηση του Σαμουράι (αντί για το αυθεντικό Καθήκον, ή Υποχρέωση του Σαμουράι), αν και κατά μισή ταινία πιο μεγάλη απ’ όσο αντέχει στους ρυθμούς της ο μέσος Μάζας, προσφέρει μια όχι απαραίτητα συνηθισμένη γεύση ανατολής εποχής, με την λιτή στο στυλιζάρισμα, αλλά περίπλοκη σκηνογραφία, να πλέκει το αποκαρδιωτικά άχρωμο περιβάλλον μέσα στο οποίο προσπαθούν να επιβιώσουν οι μοιροχτυπημένοι ήρωές του. Στο μεταίχμιο της ελπίδας του κυνηγιού ενός ανατρεπτικού ονείρου και της φυλακής στη φορμαλιστική μικροαστικότητα με τις τυπικές της μικροπρέπειες, μια τοξική λιχουδιά προοριζόμενη για το στομάχι του παραπέωντα αυτοκράτορα του φεουδαρχικού τοπίου τους, τιμωρεί την ύβρη της ελπίδας του νεαρού ζευγαριού για ένα πιο χαλαρό μέλλον, καταδικάζοντάς το σε ένα θεοσκότεινο παρόν. Περισσότερο παρόντες στο υπόβαθρο της εικόνας και της πλοκής, οι παραλληλισμοί με τη γενικότερη επερχόμενη κατάρρευση του ταξικού καθεστώτος της Ιαπωνίας δεν κάνουν ιδιαίτερη εμφάνιση στην ιστορία, που δυσκολεύεται να κρατήσει υπό έλεγχο τους μελοδραματισμούς της, και στο δεύτερο μισό της σε κρατάει μεν με σφιγμένα τα χέρια απ’ την αγωνία, κατόρθωμα, όμως, που δεν είμαι σίγουρος ότι είναι και τόσο δύσκολο, όταν σ’ έχει πάει ως εκεί με τα σαγόνια τεντωμένα απ’ τα χασμουρητά.

Πέρα απ’ τα επτά βραβεία που μάζεψε σε διάφορες απονομές, κυρίως για την γυναικεία πρωταγωνιστική και την ανδρική δευτεραγωνιστική της ερμηνεία, η ταινία ξεχώρισε σε τρεις (φωτογραφία, φωτισμό, β’ ανδρικό) απ’ τις δώδεκα κατηγορίες στις οποίες ήταν τελικά υποψήφια στα Βραβεία της Ιαπωνικής Ακαδημίας για τη χρονιά της, και θα ήταν υποψήφια σε δεκατρείς, αν ο πρωταγωνιστής της, Takuya Kimura, pop και TV star της χώρας του, δεν είχε αρνηθεί την υποψηφιότητά του στο κινηματογραφικό του πρωταγωνιστικό ντεμπούτο, προς τιμήν σημαντικότερων ηθοποιών, και ενδεχομένως πικραμένος που δεν τον είχαν ξεχωρίσει νωρίτερα, ως μπροστάρη της εκστατικής καμπάνιας των ανδρικών προϊόντων περιποίησης Gatsby.


Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει

*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής

ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ODEON ΟΠΕΡΑ 2
Ακαδημίας 57, 2103622683
Πεμ. - Τετ.: 19.30/ 22.15

ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 20.20/ 23.00. Σάβ., Κυρ. & 15.30

Το Κρυφό Σπαθί του Σαμουράι (2004)

(3/5)

Σκηνοθεσία: Yôji Yamada
Σενάριο: Yoshitaka Asama, Yôji Yamada, Shuuhei Fujisawa (νουβέλες)
Παίζουν: Masatoshi Nagase, Takako Matsu

Δείτε το trailer


Ο Καταγκίρι είναι σαμουράι και τοπικός προύχοντας. Ο πατέρας του όμως είχε αναγκαστεί να κάνει χαρακίρι αναλαμβάνοντας την ευθύνη οικονομικών ατασθαλιών στη κατασκευή μιας γέφυρας. Έτσι έζησε με τη μητέρα του και μια πολύ μικρότερή του χωρική την Κίε που εκπαιδεύονταν να γίνει υπηρέτρια. Παρολαυτά, πάντα νοιάζονταν γι αυτή, ακόμα κι όταν έφυγε για να παντρευτεί έναν έμπορα...



Ο 75χρονος Γιότζι Γιαμάντα είναι θρύλος στη χώρα του. Από τα τέλη του '60 και μέχρι τα μέσα του '90 (οπότε και πέθανε ο πρωταγωνιστής του Κιγιόσι Ατσούμι) έγραφε και σκηνοθετούσε τις περιπέτειες του Τόρα-σαν. Μια σειρά από 48 ταινίες, μακράν η μεγαλύτερη στο πλανήτη, που αποτέλεσε κοινωνικό φαινόμενο, απεικονίζοντας νοσταλγικά μια μεταπολεμική Ιαπωνία που.. ποτέ δεν υπήρξε. Και με μια απαρέγκλιτη συνέπεια στη βασική φόρμα των ιστοριών: Ο Τόρα-σαν, έφτανε σε μια απομακρυσμένη πόλη προσπαθώντας να εξαπατήσει τους ντόπιους με τη γοητεία του, ερωτεύονταν μια αγνή χωριατοπούλα και φτάνοντας στα πρόθυρα της.. εκκλησίας, το μετάνιωνε και γύριζε στο Τόκιο να πνίξει τον καημό του στο σακέ. Και όλη η Ιαπωνία, ξέροντας από την αρχή τη κατάληξη, βυθίζονταν μαζί του στη γλυκιά θλίψη για μια εποχή που (δεν) πέρασε.



Το 2002, ο Γιαμάντα έκανε την 77η ταινία του. Τον Σαμουράι του Λυκόφωτος (Tasogare Seibei). Για μια άλλη περίοδο της ιστορίας της πατρίδας του, αυτή της αλλαγής σε δυτικογενείς τρόπους αλληλοεξόντωσης, τον 19ο αιώνα. Και, επαναστατικά, παρουσίασε μια Ιαπωνία που.. υπήρξε, πέρα από τα δημοφιλή μυθιστορήματα και τις χολιγουντιανές ταινίες. Και κυριολεκτικά πήρε σπίτι του οποιοδήποτε ντόπιο κινηματογραφικό βραβείο της χρονιάς (και μια υποψηφιότητα για Oscar καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, στα ψιλά).

Το 2004, με την ίδια συνταγή της επιτυχίας έκανε το Κρυφό Σπαθί του Σαμουράι (Kakushi-ken: oni no tsume). Αλλά μοιάζει λιγάκι σα ξαναζεσταμένο φαγητό. Η ίδια ιερόσυλη ματιά στο τρόπο ζωής και τους ηθικούς κανόνες της εποχής. Ο ίδιος σαμουράι που, μόνος, τους σέβεται και γι' αυτό ακριβώς δε μπορεί να ζήσει μ' αυτούς. Η ίδια αυτοσυγκράτηση τόσο στον ήρωα όσο και στη σκηνοθεσία (που μόνο σε ορισμένες στιγμές ξεσπούν, για να μας πείσουν για τις δυνατότητές τους). Και μια ιστορία αγάπης συμβατική στην αντισυμβατικότητά της.

Ο μόνος λόγος να μη τη χάσεις είναι αν είδες τον Τελευταίο Σαμουράι (2003) και όχι το Σαμουράι του Λυκόφωτος (2002).
Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.