Νύχτες Πρεμιέρας 2006: Πρεμιέρα

"Τελειώσαν οι κάρτες διαρκείας, το πιστεύειιιιιιιιιιιιις;" Και πως τελειώσαν δηλαδή, τους τέλειωσε το μελάνι του εκτυπωτή; Απ' ό,τι ακούω, υπάρχει ένα μαγαζί στη Σόλωνος που ξαναγεμίζει μελάνια κοψοχρονιά. Τι να πώ. Προσωπικά είχα τακτοποιήσει το θέμα των εισιτηρίων μια ολόκληρη εβδομάδα πριν και στο πρώτο συρτάρι του γραφείου μου, υπάρχουν στοιβαγμένα εφεδρικά μελάνια. Αλλά πάλι, κρύβω μέσα μου και μια μικρή Μόνικα. Οργανωμένη και με αδιάβροχο κατέβηκα στο Αττικόν, όπου οι ουρές έφταναν μέχρι το Accessorize απέναντι και ορκίζομαι πως αρκετοί οργισμένοι σινεφίλ ήταν έτοιμοι να μπουκάρουν στο μαγαζί και να αγοράσουν δυο κασκολάκια με πούλιες και μια πουά ομπρέλα, έτσι για να σπάσουν τη μαυρίλα του ουρανού.

Όχι ότι ελαττώθηκαν οι ουρές από τότε, αφού κι εχτές μέχρι το μεσημέρι οι χαρούμενοι φεστιβαλιστές με τα σημαδεμένα προγράμματα, κρέμονταν πάλι μέχρι έξω απ' το Αττικόν. Oι υπάλληλοι του οποίου βέβαια δεν έχουν ακόμη συλλάβει τον τρόπο χρήσης αυτών των στύλων με τις τυλιγμένες κορδέλες που καθορίζουν πορεία στις ουρές, αντι να τις αφήνουν ανεξέλεγκτες να αγκαλιάζουν οικοδομικά τετράγωνα. Πάντως ελπίζω να μην ποντάραν πολλά στις χτεσινές προβολές. Εγώ τουλάχιστον, μετά τα Stephanie Daley, Chalk κι ακόμα και το Black Kiss που μας έβγαλε την ψυχή μέχρι να απογειωθεί στο τελευταίο πεντάλεπτο, συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να είχα μείνει και σπίτι να δώσω κάνα πτυχίο στους Sims μου, ενώ κι απ' τα Em 4 Jey και Daisy του Δαναού, οι αντιδράσεις ήταν στην καλύτερη χλιαρές. Όπως και η ενεργητικότητα των εθελοντών φωτογράφων, που έπιανα στην άκρη του ματιού μου να χασμουριούνται. Εσύ καμιά καλή ταινία είδες;