Journey to the End of the Night (2006)

Πατέρας και γιος προσπαθούν να ξεφύγουν απ' τη σάπια ζωή τους στο Σάο Πάολο, σπρώχνοντας βαλίτσα με ναρκωτικά, αλλά τα πράγματα δυσκολεύουν όταν το βαποράκι τους εξολοθρεύεται και πρέπει να βασιστούν σε άπειρο λαντζέρη. Και σα να μη φτάνει αυτό, ο γιος πρέπει να βρει και τρόπο να τη φέρει στην πατέρα για να του κλέψει τα λεφτά και τη γυναίκα.Η αιώνια διαμάχη πατέρα-γιου τραβηγμένη στα άκρα και χωμένη μέσα σε περιτύλιγμα θρίλερ με πιστολίδι, έχει ένα ενδιαφέρον έστω αρχαιοελληνικού τύπου, και τουλάχιστον μοιάζει με καλή βάση, αν μη τι άλλο για μια αλλιώτικη προσέγγιση του κλασικού "παράνομη συμφωνία πάει στραβά και πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν". Όπως είναι όμως φυσικό, ο Eric Eason, κάποτε παιδί θαύμα του ανεξάρτητου, έχει μεγαλύτερες φιλοδοξίες απ' το να το παίξει Tarantino, που από μόνο είναι θετικό, αλλά η προσπάθειά του να το ρίξει στο ψυχολογικό, παθαίνει εμπλοκή γιατί ούτε οι χαρακτήρες του κάνουν το ίδιο μπαμ με τα πιστόλια, ούτε οι διάλογοί του το ίδιο βζιν με τις σφαίρες. Απ' το ντουέτο των αντιηρώων, ο Glenn ως ο πατέρας δεν έχει αρκετές γραμμές για να δώσει βάρος στο σκοτάδι του, κι ο Fraser έχει αρκετές γραμμές για να σμπαραλιάσει τον χαρακτήρα του γιου με ανελέητα υπερβολικές κορώνες. Έτσι, ο Mos Def με τις μούτες και τις αλλόκοτες προφορές του, είναι το μόνο που σε κρατάει στην κατακερματισμένη πλοκή της ταινίας, που στο οπτικό τμήμα έχει να δώσει κι ένα ζορισμένο μαθηματάκι σε γωνίες λήψης και πληθώρα φίλτρων.