Bridge to Terabithia (2007)

Αγοράκι και κοριτσάκι σε κωμόπολη της Αμερικής, εφευρίσκουν στο δάσος μυστικό πέρασμα για μαγική χώρα, την οποία προσπαθούν να σώσουν τα απογεύματα που το σκάνε απ' τους γονείς τους.Σκέψου τη Γέφυρα στην Τεραμπίθια, σαν τον κόσμο του Harry Potter ή το Βασίλειο της Νάρνια, πριν οι συγγραφείς τους τα στολίσουν με όλα αυτά τα τόσο συγκεκριμένα, κατασταλαγμένα και γι' αυτό αληθοφανή πλάσματα και τοπωνύμια. Τότε που το μυθολογικό σύμπαν τους ήταν ακόμα γενικό και νερωμένο στο πίσω μέρος του μυαλού τους, και τα τέρατα κρύβονταν στις γωνίες της αυλής του σχολείου με αχτένιστα μαλλιά και ασουλούπωτα ρούχα. Αν και τα παιδιά θα χαρούν τη Γέφυρα γι' αυτό που είναι --μια ιστορία με άλλα παιδιά που βλέπουν πλασματάκια σ' ένα δικό τους κόσμο, την ίδια ώρα που οι γονείς τους τούς φορτώνουν αγκαρίες--, οι μεγαλύτεροι θεατές θα βρουν περισσότερο ενδιαφέρον στο πρώτο μισό, που λειτουργεί ως μια άσκηση να βγάλεις στην οθόνη την μαγεία που μπορεί να εντοπίσει στην πραγματικότητα, η παραμορφωμένη απ' τη φαντασία ματιά των παιδιών που τρέχουν για να ξεφύγουν απ' τις δυσκολίες του κόσμου που τους καταδιώκει. Κι αν όλα πάνε καλά, ακόμη κι αν η CGI μαγεία του δεύτερου κομματιού δεν τους εντυπωσιάσει, θα συγκινηθούν απ' τον συναισθηματικό πυρήνα που φροντίζει να αναδείξει ο Ούγγρος σκηνοθέτης, εκμεταλλευόμενος το ταλέντο που κρύβουν πίσω απ' τις χαριτωμένες φάτσες τους τα παιδιά-ηθοποιοί του.