Le Serpent (2006)

Ένας αδίστακτος λούμπεν τύπος που κυκλοφορεί κοστουμαρισμένος και έχει τατουάζ στην πλάτη ένα φίδι, προσπαθεί να μπλέξει στα δολοπλόκα δίχτυα του έναν άλλο, καλό και οικογενειάρχη. Φυσικά θα αποτύχει οικτρά, γιατί το καλό θριαμβεύει πάντα στο μανιχαϊστικό σινεματικό κόσμο.Μετά το Toreros (2000) και τον ωραίο Olivier Martinez ο Barbier επιλέγει τώρα τον Yvan Attal ως αδικημένο ήρωα και προσπαθεί να αναβιώσει, όχι με ιδιαίτερη μαστοριά, ένα pulp novel δυναμικού συγγραφέα —στον οποίο χρωστάει πολλά ο παγκόσμιος κινηματογράφος. Ο Ted Lewis (που πέθανε ξεχασμένος το 1982) έγραψε το περίφημο Get Carter (αλλιώς Jack's Return Home) με τον Michael Cane στον ομώνυμο ρόλο και άλλες ιστορίες βουτηγμένες στο έγκλημα και τη βία. Το εν λόγω τιτλοφορείται Plender στο πρωτότυπο, προφανώς σκιαγραφεί σκληροτράχηλους Άγγλους τύπου Carter, που για χάρη της ταινίας μας μετατρέπονται σε Γάλλους που διαχειρίζονται κερδοφόρες υποθέσεις εκβιασμών.

Τον Mike Hodges πολλοί εζήλεψαν, το ίδιο και τα noir plots εκδίκησης ξεχασμένων ανομημάτων, δύσκολο όμως να τα μιμηθεί κανείς σωστά. Πόσο μάλλον, αν δεν είναι από Hollywood μεριά. Το σενάριο βρίθει από twists and turns, αλλά, ενώ φαίνεται υποσχόμενο, μας αφήνει στα μισά. Υπάρχουν κι εδώ παιδιά για να εκλυθεί συναίσθημα, νεκρές γυναίκες, μυστικές θυρίδες, εκβιασμοί και ταριχευμένα πτώματα, τζάμια που σπάνε, στοιχεία που συνήθως αποδίδουν τα μάλα. Λόγω της άρρυθμης σκηνοθεσίας, όμως, το suspense κάποια στιγμή χάνεται. Από 'κει κι ύστερα, λίγο ενδιαφέρει η μοίρα του ήρωα, ο οποίος, σημειωτέον, δεν έχει αρκετά συμπαθητικό προφίλ για να φέρει την πολυπόθητη ταύτιση. Η επιλογή χώρων είναι κι αυτή ανεπαρκής, με υποτονικά locations και η χλιαρή ατμόσφαιρα θρίλερ δε λέει να τελειώσει για δυο ολόκληρες ώρες.