A Casa de Alice (2007)

Απογοητευμένη απ' τη ζωή της νοικοκυρά, βλέπει το σπίτι της να διαλύεται, ακριβώς όπως στις βραζιλιάνικες σαπουνόπερες που βλέπει η μάνα της.Μαζική λανθάνουσα νυμφομανία και υφέρπουσα τσουλοσύνη σιγοβράζουν στην εργατική τάξη της Βραζιλίας του σκηνοθέτη, που παρά το υπόβαθρό του στα ντοκιμαντέρ, παρουσιάζει την πρώτη του μυθοπλασία παύλα μελέτη στο τηλεοπτικό μελόδραμα με ασυγκράτητη φαφλατάδικη δηθενιά στο ρεαλισμό της σκηνοθεσίας, ψάχνοντας στα ασφυκτικά κοντινά κολλημένα σε καράφλες, ρυτίδες και χωρίστρες πλάνα, την αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης υπό κατάρρευση, και βρίσκοντας μονάχα... καράφλες, ρυτίδες και χωρίστρες. Λειτουργώντας μόνο σαν ιστορία συμμόρφωσης σε άτακτες κορασίδες που δεν κάθονται φρόνιμες, το δράμα του Teixeira ξεκινά ενοχλητικά και συνεχίζει στο αφόρητο, πνίγοντας στη αυτοπρόκλητη μιζέρια τους ήρωές του, βάζοντας τους να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο και να το λούζονται, μέχρι να γίνει μια απ' αυτές τις ταινίες που δεν σε νοιάζει αν εμφανιστεί ένας πιστολάς από το δίπλα γύρισμα να τους γαζώσει όλους, αρκεί να τελειώσει. Και τελικά, κάπως έτσι γίνεται.