Στρέλλα (2009)

Strella
Strella, Poster

Σκηνοθεσία: Πάνος Χ. Κούτρας
Σενάριο: Πάνος Χ. Κούτρας, Παναγιώτης Ευαγγελίδης
Παίζουν: Μίνα Ορφανού, Γιάννης Κοκιασμένος


Δες/Κρύψε το trailer

Εκείνος μόλις έβγαλε από πάνω του χρέος 15 χρόνων στο κελί, για φόνο. Εκείνη μόλις τον πήρε σ' ένα φτηνό δωμάτιο ξενοδοχείου. Θα γίνουν ζευγάρι. Και θ' ανακαλύψουν πως μοιράζονται περισσότερα κοινά από ένα πέος στα σκέλια τους.Strella, PhotographΔίχως ένα συγκεκριμένο στίγμα δημιουργού μέχρι πρότινος, παγιδευμένος ανάμεσα σε κακοφωνίες αλμοντοβαρικών τραγέλαφων ή queer στερεοτύπων, ο Πάνος Χ. Κούτρας συνειδητοποιεί, με την τρίτη του μεγάλου μήκους ταινία, πως το πρώτο πράγμα που δεν χρειάζεται να τραβάμε από το μαλλί σ' ένα φιλμ είναι... το σενάριο. Παραδόξως, επιτυγχάνει πλήρως τους στόχους του με έργο πλοκής που στο ξεριζώνει μέχρι τη ρίζα, ενώ ταυτόχρονα παραμένει υποδειγματικό στη γραφή του!

Η Στρέλλα και ο Γιώργος είναι δύο πλάσματα σχεδόν μεταλλαγμένα από το χρόνο, τα ψυχικά τους τραύματα και τη ζωή την ίδια. Εκείνη ξεκίνησε από αγόρι στο χωριό, για να καταλήξει σε transsexual που πότε ξεπέφτει στη βίζιτα, πότε αναθαρρεύει στη σκηνή ενός drag club, όπου συναντά το ίνδαλμά της, τη Μαρία Κάλας. Εκείνος, από επαρχιώτης φονιάς του αδελφού της γυναίκας του, επειδή ο δεύτερος "τριβόταν" με τον ανήλικο γιο του, βγαίνει από τη φυλακή αφήνοντας πίσω έναν γκόμενο και, κατόπιν, αποδέχεται την προοπτική μιας σοβαρής σχέσης με όλα όσα αντιπροσωπεύει η Στρέλλα. Η πρώτη επιτυχία του Κούτρα είναι ο χειρισμός των χαρακτήρων αυτών, όχι με διάθεση εξυγίανσης από το περιθώριο στο οποίο υποτίθεται πως ανήκουν, αλλά με έναν σχεδόν απογυμνωμένο από συναίσθημα σεβασμό προς την αλλαγή, την αναζήτηση μιας πληρέστερης ταυτότητας και την ολοκλήρωση προς μια στάση ζωής που αφορίζει τους πλείστους όσους νόμους της φύσης.

Η άλλη μαγκιά του Κούτρα είναι ο αφηγηματικός του έλεγχος, σε συνάρτηση με τούτο το τόσο στέρεα δομημένο σενάριο, το οποίο σου κλείνει το μάτι με ρεαλιστική ειλικρίνεια και, μαζί, σου βάζει τρικλοποδιές απιθανότητας, σα να θέλει να σου υπενθυμίσει πως αυτό που βλέπεις είναι σινεμά, είναι ένα σκαρωμένο ψέμα που η πραγματικότητα ποτέ δε θα γεννούσε (ενώ όλοι μας ξέρουμε πως η Τέχνη δεν πιάνει μια μπροστά στη φρίκη ή την αλλοφροσύνη της αληθινής ζωής...). Εδώ, με το κείμενο να τον κρατάει στο σωστό δρόμο, ο Κούτρας βρίσκει τις αρετές του. Δεν κάνει φιγούρα, κρατάει μια σεμνή γραμμή που σέβεται την ιστορία, αποφεύγει τους σκοπέλους του μελό και φτάνει αλώβητος ως το φινάλε, με το ενάντια σε αισθητική και φόρμες φως της Ολυμπίας Μυτιληναίου, που όσο κι αν καλλωπίζεται από "μακιγιαρισμένα" χρώματα, δε χάνει αυτή την ακατέργαστη καθαρότητα του ύφους της. Ούτε καν στις εμβόλιμες, καρτουνίστικες βινιέτες με τον σκίουρο που καταδιώκει τον Γιώργο στα όνειρά του (και λίγο παραπέρα, ίσως) δεν αποπροσανατολίζεται η Στρέλλα (2009). Κι αυτές δηλώνουν κάτι, υπηρετούν μια "άλλη" πλευρά, η οποία ποτέ δεν σου επιτρέπει να εφησυχάζεις σ' ένα --και καλά επιθυμητό-- happy end. Εκείνος θα είναι παρών και θα συνεχίσει να σε παρακολουθεί πάντα. Κι όπως τα φέρει η ζωή...

Θα ήθελα να μπω πιο βαθιά στα μυστικά της ταινίας του Πάνου Χ. Κούτρα, αλλά καλό είναι ν' αποφευχθούν τα spoilers περί της πλοκής, που θα δοκιμάσουν τόσα πολλά ταμπού και όρια συντηρητισμού του μέσου Έλληνα θεατή. Ο οποίος πρέπει να δει αυτή την ταινία στον καιρό της - και όχι μέσα από το πρίσμα του κλασικού, με το οποίο θα συναντηθεί δεκαετίες αργότερα.

Για το τέλος, φυλάω ένα μεγάλο μπράβο στη Μίνα Ορφανού, το "τυχερό αστέρι" αυτού του φιλμ, που, χωρίς να γνωρίζει τι θα πει επαγγελματισμός και υποκριτική, γεμίζει την οθόνη με τσαγανό κι ενστικτώδικη παρόρμηση σε αλλεπάλληλες διακυμάνσεις συναισθημάτων, μέχρι τη στιγμή της σύγκρουσης με την ατάκα που ξεστομίζει περί... τυχερού ανθρώπου ο χαρακτήρας του Γιώργου. Λόγια που αποτελούν την καρδιά της Στρέλλας και θα σοκάρουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στο φιλμ. Το ερώτημα που απευθύνουν είναι βαρύ: υπάρχει τέτοια αγάπη; Ή μήπως να το ξεχάσουμε γιατί... εδώ είναι σινεμά;

Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει

*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής

ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΕΛΛΗ
Ακαδημίας 64 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3632789.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30 αθηνόραμα Χάρτης

ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ FILMCENTER
Λ. Συγγρού 106, Φιξ (ΜΕΤΡΟ Συγγρού-Φιξ), 210-9215305.
Πεμ. - Τετ.: 18.10/ 20.20/ 22.30/ 00.30


2 Responses so far.

  1. cheaptalk said

    Στον Κυνόδοντα (2009) o cinemad έβαλε πέντε αστεράκια, οι υπόλοιποι ψιλοδιαφωνούσαμε αλλά συνυπογράψαμε με τη λογική ότι η βαθμολογία θα έπρεπε κάπως να αντικατοπτρίζει και τη διαφορά του φιλμ από τη μέχρι τότε ελληνική πραγματικότητα (πέρα από το να το τοποθετεί σε σχέση με τη παγκόσμια παραγωγή). Σε ανάλογη μαζική συνωμοσία, η Στρέλλα (2009) μετράει εδώ 4μισι αστεράκια, μισό παραπάνω από ότι στο CINeMaD, σαν ένδειξη ότι αυθόρμητα την καταχειροκροτάς στο τέλος, και την ξαναματακαταχειροκροτάς σε κάθε προβολή, άμα ανήκεις σε αυτό το κοινό που παρακολουθεί τον ανεξάρτητο κινηματογράφο του πλανήτη και έχει πήξει στις ή δεν ασχολείται καν με τις ελληνικές σολοκλαρινιές.

  2. cheaptalk said

    Σε μια αίθουσα των VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ και σε άλλη μια των STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ, ανοίγει αυτή τη βδομάδα η ρομεντί New in Town (2009) με τη Renée Zellweger. Η ταινία είναι από αυτές που δεν υπάρχει περίπτωση να πολυσυμπαθήσει κριτικός ή ελάχιστα νοήμονας θεατής οπουδήποτε στον πλανήτη, και εσχάτως ανοίγουν στην Ελλάδα σε δυο αίθουσες, χωρίς δημοσιογραφικές και φανφάρες, για να περάσουν με κάποιον αέρα στο DVD. Δε σκοπεύουμε να τις αφήνουμε και όλες να περνάνε έτσι, αλλά.. ευχαριστούμε τις ελληνικές διανομές που μας απαλλάσουν από την υποχρέωση να ξοδεύουμε χρόνο για παραγωγές που τις κρίνει ο καθένας από το εξώφυλλο.

    Σε οχτώ (8) αίθουσες ανοίγει και η σχετικά αξιόλογη για το είδος της Young Victoria (2009) που ανεβάζω οσονούπω.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.