The Karate Kid (2010): Teaser παιδικής χαράς
Στο Cannonball Run (1981), στη πρώτη του (περίπου) αμερικάνικη παραγωγή, ο Jackie Chan έκανε τον Γιαπωνέζο, οδηγούσε Subaru, και μίλαγε φυσικά σε όλη τη ταινία.. Καντονέζικα, ακόμα και όταν του μίλαγαν Ιαπωνικά. Τριάντα χρόνια αργότερα, μετά από αμέτρητες παραγωγές που τον έκαναν πασίγνωστο σε όλο τον πλανήτη, και μετά από καναδυο δεκαετίες πολιτικής ορθότητας, μπορεί πια να παίζει τον Κινέζο που διδάσκει κάποιο στιλ Kung Fu σε μαύρο Αμερικάνο, σε ταινία που λέγεται.. Karate Kid (2010).
Αν βέβαια έλεγες στους Parker & Stone να γράψουν επεισόδιο που να σατιρίζει ένα πιθανό ριμέικ του Karate Kid (1984), δύσκολα θα κατάφερναν να φανταστούν κάτι που να 'χε περισσότερη πλάκα από το πολύ πραγματικό χολιγουντιανό κατασκεύασμα που θα βγει στις οθόνες το καλοκαίρι. Δεν είναι ότι θα φαίνονταν σοβαρότερο με τον Pelé να μαθαίνει σε Κορεάτη αμερικάνικο φούτμπολ στη διάρκεια του καρναβαλιού του Ρίο, είναι και ότι ο Will Smith δε μπορούσε να περιμένει μέχρι ο γιος του να πάει στο γυμνάσιο, με αποτέλεσμα το φιλμ να μοιάζει πραγματικά με ημίωρο όπου ο Butters μαθαίνει Barry White Fu από το φάντασμα του Chef γιατί τα κοριτσάκια στο σχολείο τον τάραξαν στα αεροπλανικά σκουντήματα. Σίγουρα κάπου υπάρχει κάποια λογική, οποιοσδήποτε έχει δει το Pursuit of Happyness (2006) και ειδικά το Day the Earth Stood Still (2008) καταλαβαίνει ότι ο Jaden Smith δε θα μπορεί να έχει το ακαταλόγιστο, σε ρόλους ανήλικων που του βρίσκει ο μπαμπάς του, μετά τα τριάντα (και τότε αν δεν έχει ψηλώσει πολύ), οπότε έχει περισσότερο μέλλον σα διάδοχος του Steven Seagal, όπως λέει περίπου και ο Chan. Στην ίδια λογική μετράς και τη πρόσληψη του Harald Zwart, σκηνοθέτη που επέδειξε απαράμιλλη ικανότητα στο να κάνει ιστορικά μνημεία να μοιάζουν με φόντο φτηνού καρτούν στο Pink Panther 2 (2009) και συνεχίζει εμφανέστατα απτόητος, μόνη παραφωνία στο όλο αποφασισμένο παιδικό (κυριολεκτικά) δράμα πήγε να γίνει η αλλαγή του τίτλου, σε Kung Fu Kid, όταν την άνοιξη η παραγωγή κατάλαβε ότι.. δεν έβρεχε. Το τίζερ, από χτες στο Yahoo! Movies, με πολυχρησιμοποιημένο μουσικό θέμα, overdubbed και χωρίς να κάνει προσπάθεια να προσαρμόσει το στιλ της πολεμικής τέχνης ή να δικαιολογήσει τα υπόλοιπα αδικαιολόγητα, δείχνει ότι η Sony και ο Smith κατάλαβαν επιπλέον ότι χωρίς τον τίτλο η επένδυσή τους θα διακρίνονταν όσο αραπάκι στη Κίνα, και έτσι μπορείς να το δεις και σα το πιο πανηγυρικό βίντεο των ημερών.
Αν βέβαια έλεγες στους Parker & Stone να γράψουν επεισόδιο που να σατιρίζει ένα πιθανό ριμέικ του Karate Kid (1984), δύσκολα θα κατάφερναν να φανταστούν κάτι που να 'χε περισσότερη πλάκα από το πολύ πραγματικό χολιγουντιανό κατασκεύασμα που θα βγει στις οθόνες το καλοκαίρι. Δεν είναι ότι θα φαίνονταν σοβαρότερο με τον Pelé να μαθαίνει σε Κορεάτη αμερικάνικο φούτμπολ στη διάρκεια του καρναβαλιού του Ρίο, είναι και ότι ο Will Smith δε μπορούσε να περιμένει μέχρι ο γιος του να πάει στο γυμνάσιο, με αποτέλεσμα το φιλμ να μοιάζει πραγματικά με ημίωρο όπου ο Butters μαθαίνει Barry White Fu από το φάντασμα του Chef γιατί τα κοριτσάκια στο σχολείο τον τάραξαν στα αεροπλανικά σκουντήματα. Σίγουρα κάπου υπάρχει κάποια λογική, οποιοσδήποτε έχει δει το Pursuit of Happyness (2006) και ειδικά το Day the Earth Stood Still (2008) καταλαβαίνει ότι ο Jaden Smith δε θα μπορεί να έχει το ακαταλόγιστο, σε ρόλους ανήλικων που του βρίσκει ο μπαμπάς του, μετά τα τριάντα (και τότε αν δεν έχει ψηλώσει πολύ), οπότε έχει περισσότερο μέλλον σα διάδοχος του Steven Seagal, όπως λέει περίπου και ο Chan. Στην ίδια λογική μετράς και τη πρόσληψη του Harald Zwart, σκηνοθέτη που επέδειξε απαράμιλλη ικανότητα στο να κάνει ιστορικά μνημεία να μοιάζουν με φόντο φτηνού καρτούν στο Pink Panther 2 (2009) και συνεχίζει εμφανέστατα απτόητος, μόνη παραφωνία στο όλο αποφασισμένο παιδικό (κυριολεκτικά) δράμα πήγε να γίνει η αλλαγή του τίτλου, σε Kung Fu Kid, όταν την άνοιξη η παραγωγή κατάλαβε ότι.. δεν έβρεχε. Το τίζερ, από χτες στο Yahoo! Movies, με πολυχρησιμοποιημένο μουσικό θέμα, overdubbed και χωρίς να κάνει προσπάθεια να προσαρμόσει το στιλ της πολεμικής τέχνης ή να δικαιολογήσει τα υπόλοιπα αδικαιολόγητα, δείχνει ότι η Sony και ο Smith κατάλαβαν επιπλέον ότι χωρίς τον τίτλο η επένδυσή τους θα διακρίνονταν όσο αραπάκι στη Κίνα, και έτσι μπορείς να το δεις και σα το πιο πανηγυρικό βίντεο των ημερών.
Previously on Movies for the Masses: Shrek Forever After (2010): Teaser τέλους