The Last Exorcism (2010): Cotton trailer

Του το έκανε ο Quentin Tarantino με το δικό του Hostel (2005), τώρα ήρθε η ώρα ο Eli Roth να περάσει κι ο ίδιος στα presented by, συστήνοντας στον χώρο του low-budget τρόμου τον Daniel Stamm, βάζοντάς στον στην καρέκλα του σκηνοθέτη για το The Last Exorcism, μια χοροριά που για λίγο καιρό έκανε τις βόλτες της με τον τίτλο Cotton, απ’ το επώνυμο του ήρωά της. Τον Cotton Marcus, έναν βετεράνο εξορκιστή στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης, τον οποίο παρακολουθεί η κάμερα ετούτου του faux ντοκιμαντέρ, σ’ έναν εξορκισμό που μέλει να είναι ο τελευταίος του, για τους ευνόητους λόγους που βλέπεις και στο trailer της ταινίας, που κυκλοφόρησε την Τρίτη στο yahoo.

«Ήθελα για αρκετό καιρό, να κάνω μια ταινία εξορκισμού», μου είχε πει ο Eli Roth σε μια συνέντευξη που του είχα πάρει για το Quietearth.us, λίγο πριν το φεστιβάλ του Βερολίνου, στην αγορά του οποίου, το The Last Excorsism κατάφερε να μπει στη λίστα με τα ευπώλητα, μιας και κόστισε $16 εκατομμύρια στη Lionsgate για να το βάλει στο roster της με ημερομηνία εξόδου στα τέλη του Αυγούστου στην Αμερική, ενώ το γαλλικό StudioCanal που είχε αναλάβει πλήρως την μηδαμινή χρηματοδότηση του φιλμ, πούλησε δικαιώματα για τη μισή Ευρώπη, τον Καναδά, το Μεξικό και τη Βραζιλία. Ζήτηση που επιβεβαίωσε την αίσθηση του Roth ότι «ο κόσμος θέλει μια πρωτότυπη τρομακτική ταινία, και δείχνει πάλι ότι δεν τους ενδιαφέρει πόσο κόστισε, ποιος παίζει μέσα, ή αν έχει γυριστεί σε φιλμ, ψηφιακό, ή βίντεο».

Βέβαια είναι συζητήσιμο το κατά πόσο η συγκεκριμένη ιδέα είναι πρωτότυπη, ή μοιάζει σαν τρελαμένη εκδοχή του Εξορκισμού της Έμιλυ Ρόουζ (2005), αλλά δεν μπορείς στ’ αλήθεια να του καταλογίσεις και πολλά, αφού τουλάχιστον απ’ τον Εξορκιστή (1973) και μετά, δεν πρέπει να έχεις δει ταινία εξορκισμού που να μην μοιάζει στην προηγούμενη. Και για την αίσθηση του home-made που θα την έφερνε πιο κοντά στη φόρμα του Paranormal Activity (2007), ο Roth λέει ότι «η όλη ιδέα ήταν να φτιάξουμε μια ταινία εξορκισμού, που είναι πολύ πιο κοντά στο πρώτο μέρος του District 9, ας πούμε, πολύ περισσότερο σ’ αυτό το στυλ, παρά στο στυλ της home-made ταινίας». Την πραγματοποίηση του συγκεκριμένου στυλ της παραγωγής, που στήθηκε με τη Strike Entertainment (παραγωγούς του remake του Dawn of the Dead (2004)), ανέθεσε ο Roth στον Daniel Stemm, που είχε την πρώτη του γνωριμία με τη βιομηχανία, με την προ τριετίας πρεμιέρα στο SXSW του A Necessary Death (2008) του, μια ντοκιμαντερίστικη πάλι χοροριά, για τις προσπάθειες του συμφοιτητή του στην ολοκλήρωση της διπλωματικής του, που ξεκινούσε απ’ την αγγελία «Σκηνοθέτης Ντοκιμαντέρ ψάχνει αυτοκτονικό άτομο να παρακολουθήσει απ’ τις πρώτες προετοιμασίες μέχρι την τελική σκηνή» και κατέληξε να κερδίζει το βραβείο κοινού καλύτερης ταινίας στο AFI Fest, το μεγαλύτερο φεστιβάλ του Los Angeles, με ένα κοινό που όπως και να το κάνεις, όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρει κινηματογραφικά.