Biutiful (2010)

Υπεύθυνος logistics Κινέζου με φάμπρικα μαϊμούδων, μαθαίνει πως πεθαίνει και στο άγχος του να διορθώσει ό,τι προλαβαίνει, τα κάνει όλα θάλασσα.Στην πρώτη του εμφάνιση χωρίς τον Guillermo Arriaga να του υπογράφει το σενάριο, ο Iñárritu μοιάζει βαλμένος να αποδείξει ότι όχι μόνο μπορεί και μόνος του να γράψει ύμνο στην μιζέρια, αλλά να τον κάνει και όπερα, σ’ ένα υπερμελοδραματικό σύμπαν όπου φυλακίζει τον ήρωά του και του πετάει από μια γυναίκα τρελαμένη που του την πηδάει ο αδερφός του την ώρα που αυτός προσπαθεί να μεγαλώσει τα παιδιά τους με μια δουλειά που δεν φτάνει να καλύψει τα χρέη, μέχρι καρκίνο στον προστάτη, τα οστά και τα νεφρά, και μια έκτη αίσθηση που δεν τον αφήνει ούτε μάτι να κλείσει, όταν καταφέρνει να βγάλει τη μέρα και ακουμπάει το κεφάλι του να γεμίσει μπαταρίες για την επόμενη. Κι από πάνω γαρνιτούρα, μια αυστηρή, μοιρολατρική καθολική ανατροφή, που τον κάνει, στις τελευταίες μέρες του σ’ αυτήν την μάταιη, γεμάτη πόνο και πίκρα πλάση, να τρέχει να μαζέψει τα ένσημα για το καλό του κάρμα και να του κάθονται όλα στραβά, σε σημείο που να φορτώνεται στην συνείδησή του και το μακελειό μιας ομάδας εργατών, που είχε βάλει σκοπό να καταφέρει να κάνει το αφεντικό τους να τους εκμεταλλευτεί λίγο λιγότερο απ’ όσο είχε πρόγραμμα. Προσπαθώντας να βγάλει άκρη μ’ όλο αυτό το εκβιαστικό δραματικό πορνό, ο Javier Bardem με τον εξαθλιωμένο τσαλαπατημένο χαρακτήρα του, προσφέρει στην ταινία την ηρεμία, τη χάρη, και την επιβολή ενός τεράστιου ηθοποιού. Γειώνοντας τις υπαρξιακές κορώνες του σεναρίου, στην στιβαρή κι υποδειγματική στον τόνο ερμηνεία, σου δίνει ένα γάντζο να πιαστείς σ’ αυτό στο συρφετό της δυστυχίας, για να μπορέσεις να εκτιμήσεις τις τόσο λυπηρά σπαταλημένες ικανότητες του Iñárritu, το τρομακτικό σκηνοθετικό του εύρος, τις σκηνές δράσης και τις εξάρσεις θρίλερ που δίνουν ρέστα και την μαεστρία με την οποία κατακερματίζει το χρόνο και πειραματίζεται με το κάδρο, δημιουργώντας μια οπτική εμπειρία που αν δεν σου έτριβε στη μούρη την πεποίθησή του ότι κάνει το υπαρξιακότερο απ’ τα υπαρξιακά δράματα εκεί έξω, θα άξιζε να την θυμάσαι κιόλας.