Wu Xia (2011): Hors compétition teaser
Έτερη των Días de Gracia (2011) séance de minuit του φεστιβάλ των Κανών που ξεκινάει σήμερα, το Wu Xia (2011) του Peter Chan επαναφέρει στη Croisette το είδος που φοράει περήφανα στο κούτελο (i.e. στον τίτλο), σα μοναδική κινέζικη συμμετοχή φέτος, και περίεργα χωρίς να έχει προγραμματιστεί απέναντι στον τελικό της Eurovision κατά το συνήθειο του Thierry Fremaux.
Όπως βλέπεις μπροστά από τις ανατομικές λεπτομέρειες και πίσω από τα γναθοεξαρτήματα σε κάθε μπουνιά του teaser που κυκλοφόρησε με την ευκαιρία μάλλον η εταιρεία παραγωγής του (We Pictures), ο Chan στοχεύει να κάνει reboot στο παραδοσιακό πολεμοτεχνίτικο κινηματογραφικό και όχι μόνο είδος της χώρας του, επεκτείνοντας ιατρικά, σε στιλ hentai αλλά για άλλα όργανα, αυτή τη στη προηγούμενη δεκαετία ψύχωση του David Fincher με το καταβύθισμα στα τεχνικά εσώψυχα των εικόνων του. Όπως θα περίμενες από τον μακρυμάλλη κατά βάθος ευαισθητιάρη δημιουργό βέβαια, την ίδια προσοχή σκόπευε θεωρητικά να δώσει και στην αυθεντικότητα της περιόδου, στις "λεπτομέρειες τη ζωής που να σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι έχεις μεταφερθεί πίσω στο χρόνο", στόχο που το teaser τον μεταφράζει από τα κινέζικα σε εξαιρετικό καλογυάλισμα της παραγωγής, όπως είναι γενικά το trend στις μπλοκμπαστεριές της χώρας που λογοκρίνει το μισό internet. To Wu Xia κόστισε κάπου $20 εκατομμύρια, ποσό όχι ιδιαίτερα μεγάλο πια στην Ασία, όπου οι καμεραμάν σε χρεώνουν τα διπλά κάθε διαδοχική φορά που τους προσλαμβάνεις, αλλά ακόμα έχεις τη πολυτέλεια να απασχολείς δυο διευθυντές φωτογραφίας --τον Lai Yiu-Fai και τον Jake Pollock εν προκειμένω--, και κυριότερα να ξεπουλάς από τα pre-sales, σε μια αγορά που μεγαλώνει όλο και περισσότερο εσωτερικά, παρά τη μικρή ακόμα προσοχή του υπόλοιπου πλανήτη. Ο Chan μάζεψε πάλι φυσικά μεγαστέρες να τους στραπατσάρει αλαφρά την εικόνα για να έχει και μια υπογραφή, τον Donnie Yen που έχει αρκετή εμπειρία από τις 77 ταινίες που γυρνάει κάθε χρόνο ώστε να κάνει και τη χορογραφία της δράσης, τον Takeshi Kaneshiro που εκπροσωπεί την Ιαπωνία όπως και στους Warlords (2007), τη Tang Wei που αντικατέστησε τη Gong Li η οποία ειρωνικά βρήκε τη ταινία πολύ τοπικού ενδιαφέροντος, και τον Jimmy Wang, πρωταγωνιστή στον θρυλικό Μονόχειρα Ξιφομάχο (1967) των Shaw Brothers που επηρέασε και όχι την ιστορία που αφηγείται το φιλμ. Η οποία ιστορία βάζει τον Yen σε ρόλο ανελέητου δολοφόνου που γίνεται καλός οικογενειάρχης, και τον Kaneshiro ντεντέκτιβ στο κατόπι του, και μάλιστα μάλλον προπονημένον εκτός από δαιμόνιο, σύμφωνα με τα κουτσομπολιά. Τα δικαιώματά της (της ιστορίας) είχε η Celestial Pictures που συμφώνησε αρχικά με τον Teddy Chen, και ο Chan φαίνεται να ανέλαβε το project λόγω της κατάθλιψης που πέρναγε ο κολλητός του, και να το οδήγησε σε μη remake ανάπτυξη.