Jin Líng Shí San Chai (2011): The Flowers of War trailer
Με σκηνοθέτη τον 张艺谋, πρωταγωνιστή τον Christian Charles Philip Bale, προϋπολογισμό τον μεγαλύτερο στην ιστορία του έθνους και θέμα κοριτσάκια στη διάρκεια της πιο τραυματικής σφαγής του, τα κινέζικα Άνθη του Πολέμου (2011) κατά τον πιο πρόσφατο διεθνή τίτλο τους, άνοιξαν χτες στη χώρα τους, με τα φλας να ακτινοβολούν στα πρόσωπα αλλά και τις κάμερες να καταγράφουν το περιθώριο, και με κυριότερο στόχο να προβάλλουνε συγκεκριμένη εικόνα στον υπόλοιπο πλανήτη.
Η εικόνα είναι προφανώς μιας τρυφερής απαλής ιστορικής καθοριστικής μεγάλης δύναμης, την οποία η Κίνα επιδιώκει να προωθεί όλο και περισσότερο όσο η οικονομία της επεκτείνεται παγκόσμια, και από αυτή την άποψη τα Λουλούδια αποτελούν καλή επένδυση κάπου $100 εκατομμυρίων δολαρίων, μιας και η κινηματογραφική παραγωγή της χώρας μάλλον έχει ξεπεράσει πια σε μέγεθος και το Μπόλιγουντ (και έγινε άρα δεύτερη στη Γη μετά το Χόλιγουντ), τα εισιτήριά της κάνουνε εσωτερικά ρεκόρ κάθε τρεις και λίγο, και η βιομηχανία της κινούμενης εικόνας είναι προφανώς και η καταλληλότερη για να να διαβιβάσει το μήνυμά σου: πλάνα με οργισμένους διεθνείς σκοτεινούς ιππότες και τρυφερά γηγενή στολισμένα μπουμπούκια, και κάτι άκαρδους μοβόρους άπλυτους Γιαπωνέζους βεβαίως βεβαίως, λειτουργούνε εντονότερα και συνεκτικότερα από διοργανώσεις εμπορικών αθλητικών αγώνων και επιδείξεις σε στάδια ορνιθοφωλιές. Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι ο βιασμός της Νανκίν έχει κυκλοφορήσει πια και στο τελευταίο περίπτερο σε ακατοίκητο κατσικοχώρι, ανάμεσα στη φεστιβαλική απήχηση του John Rabe (2009) και την εισπρακτική του Nánjīng! Nánjīng! (2009), αμέτρητες παραγωγές εξάντλησαν το θέμα εκεί γύρω στα 70χρονά του, ενώ παραπέρα, μια ταινία σχεδιασμένη να τρομπάρει τους δακρυγόνους αδένες κάθε αγαθιάρη κινεζούλη, δύσκολα μπορεί να βρει την απαραίτητη ελάχιστη κριτική έγκριση για να έχει και σοβαρή διανομή σε έναν πλανήτη που αποκαθηλώνει σιγά σιγά --κινηματογραφικά αν και όχι κουτσομπολίστικα-- τους αστέρους, ειδικά όταν την υπογράφει (την ταινία) ο Zhang Yimou που τείνει σοβαρά πλέον προς τον άνθρωπο για όλες τις δουλειές του καθεστώτος στη πατρίδα του. Με άλλα λόγια, η ταινία πήρε πολλά δακρυ-αστέρια και ανάλογες γενικότερες κριτικές στη Κίνα, όπου ανέβασε μέχρι και τη τιμή των εισιτηρίων, αλλά δεν έπεισε και πολύ τους διεθνείς διανομείς παρότι έφτασε να αλλάζει τίτλους σε σχετικές συσκέψεις (χαρακτηριστικά στην Αμερική κατέληξε στην Wrekin Hill Entertainment που έβγαλε και το σχετικό τρέιλερ αυτή τη βδομάδα), και οι διεθνείς κριτικές τη θάψανε, οπότε μάλλον θα καταλήξει κι αυτή να τη βλέπεις χρόνια σε ελληνικά τορεντοσάιτ και γενναιόδωρα μπλογκς (αυτά που "προσφέρουν" προβολές), πράγμα που προμηνύει και η.. αναγνώριση από τις λαϊκές Γλόμπες, και πράγμα που στη τελική, μπορεί και να απευθύνεται απευθείας στο αγοραστικό κοινό των κινέζικων προϊόντων. 