«Δεν ξέρω αν αυτές ήταν οι καλύτερες ταινίες της φετινής παραγωγής, αλλά εμείς έπρεπε να δώσουμε ένα βραβείο», έλεγε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος το βράδυ της Παρασκευής, χαιρετίζοντας τη διοργάνωση που είχε την έμπνευση να βάλει επί κεφαλής της κριτικής επιτροπής του διαγωνιστικού της, έναν «τόσο εμπνευσμένο πρόεδρο», όπως είπε η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, μέλος της επιτροπής, πριν ανακοινώσει ότι το Pieds Nus sur les Limaces ήταν η ταινία που επέλεξαν ως την πρώτη που θα παραλάμβανε το νεόκοπο βραβείο της Χρυσής Κουκουβάγιας, μαζί με το χρηματικό έπαθλο που θα χρησιμοποιήσει ο διανομέας της για την προώθηση του τίτλου όταν έρθει η ώρα να τη βγάλει στις αίθουσες.

Ξανθιά δεκαεξάχρονη μεγαλώνει στους πάγους της Φινλανδίας εκπαιδευόμενη από τον πατέρα της σα δολοφονική μηχανή, μέχρι τη στιγμή που θα θελήσει να περάσει και σε πρακτική εξάσκηση πάνω στη μισή CIA ανά τον πλανήτη, με στόχο κακούργα κοκκινομάλλα.

Ακόμα νέα αλλοδαπή καθαρίστρια, παράνομη μετανάστρια στη χώρα βόρεια της Γαλλίας και δυτικά της Γερμανίας, συλλαμβάνεται μπροστά στα μάτια του ανήλικου γιου της.

Σπάνιος μπλε Μακαο-παπαγάλος μεταφέρεται από τη Μινεσότα στο Ρίο για να ζευγαρώσει με το τελευταίο θηλυκό του είδους. Δυστυχώς γι' αυτόν όμως, για να πηδήξει πρέπει πρώτα να πετάξει.

Κολλητοί παρατούν τα εγκόσμια και καλλιεργούν τομάτες στην άκρη της γης της νότιας Κρήτης, όμως ο κόσμος έρχεται να τους βρει, με τη μορφή τσουπωτής Γερμανιδούλας με τάσεις νυμφομανίας.

Κοριτσάκι κλείνεται σε ψυχιατρικό άσυλο που μετατρέπεται σε καμπαρέ όταν κλείνει τα μάτια, και γεμίζει ζόμπι, ρομπότ και δράκους όταν πρέπει να χορέψει.

Γλάστρα του παραδοσιακού είδους, ευτραφής, μεσήλικη και με προίκα, αναγκάζεται, καταναγκάζεται, μα δε το θέλει σου λέει, να αναλάβει το οικογενειακό εργοστάσιο, όταν ο άντρας της παθαίνει πολλή φασιστική φαλλοκρατία.