Ae Fond Kiss - Review
Ae Fond Kiss – Ένα τρυφερό φιλί
(3/5)
Σκηνοθεσία: Ken Loach
Σενάριο: Paul Laverty
Πρωταγωνιστούν: Atta Yaqub, Eva Birthistle
O Ken Loach, ο σκηνοθέτης του στρατευμένου σινεμά, αφήνει τους άνεργους, τους μετανάστες και τους αλκοολικούς για να καταπιαστεί με μια ερωτική ιστορία, προκαλώντας αρχικά έκπληξη σε όσους παρακολουθούν ανελλιπώς τη δουλειά του. Μια ταινία του Loach τόσο διαφορετική θεματολογικά... αλλά τόσο Loach τελικά. Γιατί αυτή η ιστορία αφορά τον αντίθετο με όλες τις πιθανότητες έρωτα μιας καθολικής Βρετανής και ενός Πακιστανού (αν και πρωτοεμφανιζόμενοι, οι νεαροί ηθοποιοί, είναι άψογοι στους ρόλους τους), λογοδοσμένο με μια ομοεθνή του, που δεν την έχει δει ποτέ.
Οι οικογενειακές πιέσεις και η θρησκευτική αναλγησία είναι θέματα που βγάζουν την ταινία έξω από τα γεωγραφικά της σύνορα, και που ο Loach μπορεί να διευθετήσει χωρίς δυσκολία, κρατώντας τις λεπτές ισορροπίες: χωρίς να είναι απαισιόδοξα σεξπηρικό ή αναίτια δραματικό, έχει τις σωστές δόσεις έρωτα, πόνου και κοινωνικού προβληματισμού, χωρίς να παίρνει το μέρος ούτε της μίας ούτε της άλλης πλευράς, ίσως μόνο της αγάπης. Περίεργο στ’ αλήθεια να βγει τόσο ρομαντική μία ταινία του Loach, αλλά αυτή είναι και η απόδειξη πως ένα τηλεοπτικό άρλεκιν μπορεί μέσα από την ματιά ενός αξιόλογου σκηνοθέτη να γίνει ένα πραγματικά τρυφερό φιλί.
(3/5)Σκηνοθεσία: Ken Loach
Σενάριο: Paul Laverty
Πρωταγωνιστούν: Atta Yaqub, Eva Birthistle
O Ken Loach, ο σκηνοθέτης του στρατευμένου σινεμά, αφήνει τους άνεργους, τους μετανάστες και τους αλκοολικούς για να καταπιαστεί με μια ερωτική ιστορία, προκαλώντας αρχικά έκπληξη σε όσους παρακολουθούν ανελλιπώς τη δουλειά του. Μια ταινία του Loach τόσο διαφορετική θεματολογικά... αλλά τόσο Loach τελικά. Γιατί αυτή η ιστορία αφορά τον αντίθετο με όλες τις πιθανότητες έρωτα μιας καθολικής Βρετανής και ενός Πακιστανού (αν και πρωτοεμφανιζόμενοι, οι νεαροί ηθοποιοί, είναι άψογοι στους ρόλους τους), λογοδοσμένο με μια ομοεθνή του, που δεν την έχει δει ποτέ.Οι οικογενειακές πιέσεις και η θρησκευτική αναλγησία είναι θέματα που βγάζουν την ταινία έξω από τα γεωγραφικά της σύνορα, και που ο Loach μπορεί να διευθετήσει χωρίς δυσκολία, κρατώντας τις λεπτές ισορροπίες: χωρίς να είναι απαισιόδοξα σεξπηρικό ή αναίτια δραματικό, έχει τις σωστές δόσεις έρωτα, πόνου και κοινωνικού προβληματισμού, χωρίς να παίρνει το μέρος ούτε της μίας ούτε της άλλης πλευράς, ίσως μόνο της αγάπης. Περίεργο στ’ αλήθεια να βγει τόσο ρομαντική μία ταινία του Loach, αλλά αυτή είναι και η απόδειξη πως ένα τηλεοπτικό άρλεκιν μπορεί μέσα από την ματιά ενός αξιόλογου σκηνοθέτη να γίνει ένα πραγματικά τρυφερό φιλί.