Dead Silence (2007): Απαγορευμένο trailer

Να λοιπόν τι κινδυνεύεις να πάθεις, όταν κάνεις μεγάλη επιτυχία με genre flick στις ΗΠΑ. Η αμέσως επόμενη ταινία σου, να μπαίνει στον πάγο για καμιά διετία, επειδή μπορεί να μπερδέψει το κοινό γιατί δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με την πρώτη, και να κάνει ζημιά στα sequels της. Όπως ο James Wan κι ο Leigh Whannell, που έγραψαν το σπουδαιότερο success story της γενιάς τους στο Hollywood, εδραιώνοντας το gore overdrive με το Saw (2004). Κι ύστερα κοντέψαν να πνιγούνε στα άντερα που σκορπίσαν στο πανί.

Το Dead Silence (2007), που αρχικά λεγόταν Shhh! κι ύστερα θα λεγόταν Silence αν δεν προλάβαινε τον τίτλο ο Scorsese για την επόμενη ταινία του, είχε γραφτεί και εγκριθεί απ’ τη New Line απ’ όταν το Saw γνώριζε το καινούριο αδερφάκι του απ’ τους ίδιους συγγραφείς, αλλά καινούριο σκηνοθέτη. Και τα γυρίσματά του ξεκίνησαν το πολύ καμιά δεκαπενταριά μέρες μετά το τέλος αυτών του Saw II, το καλοκαίρι του 2005. Κι όλοι υπολόγιζαν, ότι θα το έβλεπαν στις αίθουσες πολύ πριν το Saw III που θα έβγαινε τον Ιούνιο του 2006, και στο οποίο ο Wan δεν είχε και καμιά ιδιαίτερη συμμετοχή ούτε στο σενάριο. Ε, κι όταν το Saw III πλησίαζε, κι ο Wan ετοιμαζόταν για το επόμενο project του το φθινόπωρο, και απ’ το Silence... σιγή, δε θα ‘χαν άδικο να θεωρήσουν την όλη ιστορία ένα απλό bug του imdb. Αλλά φευ, η ταινία υπάρχει, και το trailer κυκλοφόρησε προχτές. Και το προχτές, είναι περίπου 6 μήνες μετά που κυκλοφόρησαν τα πρώτα reports από πριβέ προβολές και ειδικά previews.

Κι όπως λέγαμε πιο πριν και θα ‘χεις καταλάβει κι απ’ το trailer γιατί σιγά μην κάθεσαι να διαβάζεις εμένα τόσην ώρα, αυτά παθαίνεις όταν πας να ξεφύγεις απ’ τη νόρμα σου. Απ’ ό,τι φαίνεται κι ακούγεται, το Dead Silence δεν έχει καμία εξ αίματος συγγένεια με την οικογένεια των Saw. Τόσο πολύ μάλιστα, που ακόμα και το απαγορευμένο, είναι το πιο στεγνό redbanded trailer για θρίλερ που έχει περάσει απ’ τις Μάσες τουλάχιστον. Το στόρι του μεταφυσικού θρίλερ, περιστρέφεται γύρω από έναν κακομοίρη που λαβαίνει πακέτο μια κούκλα εγγαστρίμυθου, η οποία σκοτώνει τη γυναίκα του και της τρώει τη γλώσσα, εκπληρώνοντας την κατάρα της γριάς που του τραβούσε τους μοχλούς, μέχρι να δολοφονηθεί με παρόμοιο τρόπο σ’ ένα κωλοχώρι πριν κάτι δεκαετίες. Ο κακομοίρης ξεκινά να ψάξει την ιστορία, και προφανώς, βρίσκει το φάντασμα της γριάς, στην οποία επίσης αρέσει να τρώει γλώσσες, για να μην της χαλάνε τη νεκρική σιωπή του τίτλου. Εμένα αυτό μου κάνει σε straight to dvd κατάσταση σε στυλ Darkness Falls (2003) και Boogeyman (2004), αλλά οι εξειδικευμένοι λένε πως είναι πολύ ατμοσφαιρικό και δίνει μαθήματα ηχοληψίας και μιξάζ, κι ο αγαπημένος καρατερίστας των δημιουργών, Donnie Wahlberg, το θεωρεί κάτι σαν το Μωρό της Ρόζμαρι (1968). Προφανώς μιλάει για το δεύτερο παιδί της, νόθο του Τσάκι, της Κούκλας του Σατανά. Τώρα, κάνας ψυχαναλυτής να μας μιλήσει για το φετίχ των Wan και Whannell με τις κούκλες, υπάρχει;