Tangled (2010)

Για να εξασφαλίσει αιώνια ημι-νεότητα, κακιά μάγισσα κλέβει κοριτσάκι με θαυματουργά μαλλιά από τους βασιλιάδες γονείς του, και το κλείνει σε ψηλό πύργο. Ένα χρόνο μετά τη Πριγκίπισσα και το Βάτραχο (2009), τα Μαλλιά Κουβάρια (2010) αποτελούν την εναλλακτική, και εξίσου καταδικασμένη σε ευγενική αποτυχία, προσπάθεια της Disney να αναστήσει τα κλασικά παραμύθια, μια δεκαετία αφότου αυτά όχι μόνο πεθάναν έναν φυσικό θάνατο αλλά τα ισοπέδωσε και συγκεκριμένο αφύσικο πράσινο όγκρε από πάνω. Ιδέα ουσιαστικά του John Lasseter, η Πριγκίπισσα αφηγήθηκε μια πιο μοντέρνα ιστορία με κλασικές φόρμες, ιδέα ουσιαστικά του.. Walt Disney και χιλιοδουλεμένη από τότε, τα Μαλλιά αφηγούνται το παραμύθι της Χρυσομαλλούς με σύγχρονη σε βαθμό εκτεταμένων αναχρονισμών γλώσσα, ασορτί με τη τρισδιάστατη ψηφιακή κίνηση σε φόντο με αισθητική μπογιάς και πινέλου. Στο μεράκι και στον τζαζ αυτοσχεδιασμό της Πριγκίπισσας, τα Μαλλιά αντιπαραθέτουν καλοπληρωμένη προσοχή στη λεπτομέρεια και εξαντλητικές διαδικασίες προβολών σε δοκιμαστικά ακροατήρια, το παραμύθι των αδελφών Grimm έγινε ουσιαστικά εκτοξευτήρας ιδεών σε θεατές πειραματόζωα, και φυσιολογικά το φιλμ βγήκε πουτίγκα στιγμών από τις χρυσές εποχές του στούντιο του πόντικα, σκηνών από τις περιπέτειες του Douglas Fairbanks Jr. και αστείων από το pop οπλοστάσιο της Dreamworks, όλα με υπόκρουση τον Alan Menken να ανασυνθέτει τις οσκαρικές του επιτυχίες καλοβλέποντας ένα ακόμα μιούζικαλ βασισμένο σε αυτές, και όλα με ιδιαίτερη προσοχή στο ξεδόντιασμα του κεντρικού κοριτσίστικου χαρακτήρα ώστε να είναι πιο ελκυστικό στα αγοράκια το ξανθό παρθένο μαλλί. Παρά τη τεράστια πίεση για επιτυχία και τις συνεπακόλουθες απεγνωσμένες αλχημείες (που φτάσανε μέχρι τον τίτλο όπως ξέρεις ήδη), τα Μαλλιά της Disney βγήκαν τελικά ένα βιομηχανικό προϊόν εξαιρετικά καταναλώσιμο, η ταινία έχει ρυθμό και δημιουργική σαφήνεια, ξέρει τι κάνει και που πάει αρκετά για να σε αιφνιδιάζουν ευχάριστα τα σκαμπανεβάσματα στις εμπνεύσεις της, αποδεικνύει τελικά γιατί ο Lasseter είναι πλέον το αφεντικό, όλα τα ασυγχώρητα της τα συγχωρείς μετά το περσινό μικρό κομψοτέχνημα, όπως συγχωρείς και τη προσαρμογή στις οδηγίες του Cosmopolitan σε κάθε μικρούλα που βαρέθηκε να μαζεύει μόνο σαλμονέλες φιλώντας βατραχάκια.