Dracula 3D (2012): Trailer.. Κανών

Το Σάββατο μετά τα μεσάνυχτα, ο Dario Argento.. σπάει το κατεστημένο, γεμίζει σπλάχνα και αίμα το κόκκινο χαλί της Croisette, και στην αγαπημένη σου διάσταση φυσικά, με τον Dracula 3D (2012), μάλλον τη πιο καρακάλτ ταινία στην ιστορία των προβολών στο Grand Théâtre Lumière. Οι διανομείς της, οι Ιταλοί του Filmexport Group, κυκλοφόρησαν για τη ταινία το σχετικό τρέιλερ, στο YouTube και στις σελίδες του φεστιβάλ, στην αρμόζουσα καρακακή ποιότητα, αλλά περίεργα όχι δαφνοστεφανωμένο, πράγμα που σε κάνει να υποψιάζεσαι κάνα μοντάζ της τελευταίας στιγμής από το ήδη γνωστό υλικό. Το ήδη γνωστό υλικό είναι αυτό του production trailer που είχε προβληθεί στο American Film Market το χειμώνα (όπου η παραγωγή είχε πάει σα headliner περίπου), και διέρρευσε στη συνέχεια στα διαδίχτυα προκαλώντας τρελό ενθουσιασμό στους.. μη φαν του σκηνοθέτη.

Οι πραγματικοί φαν κλαίγανε κάπως με μαύρο δάκρυ, μιας και η εικόνα της παραγωγής κάθε άλλο παρά έδειχνε προς τα πάνω, στον κατήφορο του έργου του Ιταλού τρομοκράτη στον 21ο αιώνα (ή μετά το Sindrome di Stendhal (1996)). Και το δάκρυ έγινε κορόμηλο τώρα, κρίνοντας από τις νέες αντιδράσεις στα διαδίχτυα -- οι σκηνές έχουνε ολοκληρωμένα τα ψηφιακά και περασμένα τα χρωμοφίλτρα, αλλά.. οι ίδιες παρέμειναν ουσιαστικά, με εξαφανισμένη την αφράτη λευκή γυμνή σάρκα και τη τεράστια πράσινη αλογίτσα της παναγίτσας που αποτελούσαν τα πιο καραμπιμούβικα θέλγητρα. Οι σκηνές που πήρανε τη θέση των ατραξιόν, δίνουνε πάντως πιο ολοκληρωμένη την αίσθηση Hammer της εποχής της.. καθόδου στη κόλαση, των 70s του κορεσμού του ανταγωνισμού στις τρομάρες και στο exploitation γενικότερα, και αυτή την αίσθηση αγαπημένης εποχής επιδίωκε μπορείς να πεις με βεβαιότητα πια ο Argento. Με ακόμα περισσότερη βεβαιότητα, μιας και το δηλώνει ο ίδιος, μπορείς να πεις ότι η υπόθεση --νεολογική όσο αφορά τον κεντρικό χαρακτήρα προσαρμογή της κλασικής ιστορίας-- είναι υπερβολική ως βιντεοπαιχνιδική γιατί (για τον σκηνοθέτη) ο κινηματογράφος είναι επιφοίτηση οίστρος, όχι ντοκιμαντέρ που αναπαριστά γεγονότα από τις εφημερίδες. Από τις δηλώσεις του ο Argento φαίνεται τόσο μαγεμένος από το S3D όσο και ο Scorsese, δε παραλείπει να αναφέρει την τρισδιαστατοσύνη του Τηλεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσου Δράσεως (1954), και γεγονός είναι πως η φωτογραφία του, στις γωνίες της, ψάχνει χώρο, και παραμένει και κλασική, αποτέλεσμα ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο στους ωκεανούς ψηφιακούρας της τωρινής δεκαετίας. Ο Argento παραλείπει βέβαια πως ο Hitchcock έκανε την στερεοσκοπικούρα του υποχρεωμένος από το στούντιο, μέχρι την έξοδό της στις αίθουσες η εμπορικότητα της τότε τάσης είχε εκμηδενιστεί, και.. πίσω στο μέλλον ψάξε τώρα να βρεις αν η προβολή αυτή της τάσης στα φεστιβάλ την αγκαλιάζει σαν υπερκαλτιά ή της δίνει εμπορικό φιλί της ζωής με το να την καταξιώνει καλλιτεχνικά.