Οι συνήθεις ύποπτοι της φετινής εποχής των βραβείων, ο παραγωγός Thomas Langmann, ο σκηνοθέτης Michel Hazanavicius και ο πρωταγωνιστής Jean Dujardin του Artist (2011), σκούπισαν και τα Indie Spirits που απονεμήθηκαν το Σάββατο, παραδοσιακά μια μέρα πριν τα βραβεία της ©AMPAS®, στη παραδοσιακή τέντα στη παραλία της Santa Monica.

Ογδοντατρία χρόνια μετά τα Wings (1927) του Lucien Hubbard, βωβή ταινία κέρδισε ξανά το πιο χρυσό αγαλματάκι της κινηματογραφικής βιομηχανίας, ο Artist (2011) του Michel Hazanavicius έφυγε τα ξημερώματα από το Kodak Theatre με το όσκαρ καλύτερης ταινίας, και άλλα τέσσερα, σκηνοθεσίας, πρώτου αντρικού, μουσικής και κουστουμιών, να του κάνουνε παρέα.

Εσωτερικά νεκρός άντρας που δουλειά του είναι να κυνηγάει τους λύκους γύρω από πετρελαιοπηγή στην Αλάσκα, βρίσκεται να ηγείται ανθρώπινης αγέλης, σε αναπόφευκτη τυφλή σύγκρουση, με τη πιο εξελικτικά ακονισμένη στην επιβίωση, του πλανήτη.

Άντρας που ζει στο αμάξι του μεταφέροντας μέλι για το αφεντικό του, χάνει τη δουλειά του από καλύτερο οδηγό, αποκηρύσσει τα δολοφονικά αμάξια, γίνεται μηχανόβιος, αλλάζει γνώμη, γίνεται καπετάνιος.

Υπερεπιβήτορες της CIA που χρησιμοποιούνε τα δολάρια του μισθού τους απλά για να γυαλίζουνε τα παπούτσια τους, σφάζονται για τη μοναδική γυναίκα στον πλανήτη που δεν είναι σα τις άλλες. Αυτή που σιχαίνεται το ψέμα και την υποκρισία, ξέρεις.

Πιτσιρικάς χάνει τον πατέρα του στους Δίδυμους Πύργους κι ένα χρόνο μετά ξεκινά ταξίδι (αυτο)εξερεύνησης στη σοκαρισμένη Νέα Υόρκη, ψάχνοντας το πολυπόθητο closure.

Κέρδισε το βραβείο πρωτεμφανιζόμενου της Δράμας με την πρώτη μικρού μήκους του πριν μια επταετία σχεδόν, κι ύστερα εξαφανίστηκε απ’ τα κινηματογραφικά ραντάρ, για να καταπιαστεί με βιντεοκλίπ και διαφημιστικά, όπως πρακτικά όλοι οι κινηματογραφιστές της γενιάς του, μιας γενιάς που γίνεται σαράντα. Με την επιστροφή του όμως πίσω από την κινηματογραφική κάμερα, για να στήσει επιτέλους την πρώτη του μεγάλου μήκους δουλειά, ο Μπάμπης Μακρίδης κατάφερε όχι μόνο να δημιουργήσει μια ταινία που εντάσσεται επάξια σ’ αυτό το τελευταίο κύμα δημιουργών που ανοίγουν νέους δρόμους για τον ελληνικό κινηματογράφο κυρίως προς το εξωτερικό, αλλά να φέρει και μια καινούρια πρωτιά.