Δυναμική δημοσιογράφος επιστρέφει στο πατρικό της για να το φρεσκάρει και να το πουλήσει, αφού δοκιμάσει τις αντοχές του κρεβατιού της, αναστατώνοντας παρακείμενο καταφύγιο συγγραφέων.

Στο Taiji, μια κωμόπολη της Ιαπωνίας που θεωρείται και γενέτειρα της φαλαινοθηρίας της χώρας, κυνηγάνε δελφίνια από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Απρίλιο. Κάποιες δεκάδες από αυτά επιλέγονται από δελφινάρια, τα υπόλοιπα σφάζονται σε όρμο απομονωμένο και απρόσιτο για κάθε παρατηρητή.

Πρόσφυγας της κομμουνιστικής Βουλγαρίας παθαίνει αμνησία μετά από ατύχημα στη Γερμανία, κι ο παππούς του καταφθάνει να τον ανασύρει βίαια απ’ τη ραστώνη της νοσηλίας, για να τον πάρει για βόλτα στη μνήμη του με όχημα ένα ποδήλατο.

Οι γονείς της γυναίκας του τύπου έρχονται για το αυτό και τσακώνονται με τον τέτοιο γιατί έτσι.

Από τους πιο δημοφιλείς σκηνοθέτες των 60s και ο άνθρωπος που τον έψαχνε κάθε χολιγουντιανό στούντιο για να γυρίσει τις κωμωδίες του τότε, ο Blake Edwards πέθανε ξημερώματα χτες, στα 88 του, από επιπλοκές πνευμονίας, όπως ανακοίνωσε αργότερα εκπρόσωπος της γυναίκας του, Julie Andrews. Ο Edwards κάθε άλλο παρά απαρνήθηκε το ταλέντο του στο slapstick και την αγάπη του για τους ήρωες του βωβού, και έτσι ο πιο εκλεπτυσμένος σχολιασμός του και ακόμα και η εφευρετικότητά του στη κωμωδία μένανε χωρίς ιδιαίτερη μνημόνευση, με εξαίρεση τη συντεχνία των σεναριογράφων που τον είχε οχτώ (8) φορές υποψήφιο στα βραβεία της, και του έδωσε δυο, συν ένα καριέρας το 2002 που στάθηκε αφορμή να τον θυμηθεί τελικά και η ©AMPAS®. Παρολαυτά, η επάνοδός του στα 80s, μετά από μια δεκαετία πλακωμών με τους παραγωγούς, βρήκε πρόσφορο έδαφος και για αρκετό κοινωνικό σχολιασμό, έστω και από τη σκοπιά πλέον του μεσήλικα που προσπαθούσε να δώσει λίγη κλάση στις όλο και πιο αποχαλινωμένες φάρσες.