Toronto 2007: Wrap-up

Οι Eastern Promises (2007) του David Cronenberg ήταν το πιο δημοφιλές φιλμ στο κοινό του Τορόντο, αναμενόμενα αφού έπαιζε εντός έδρας, όπως ανακοινώθηκε επίσημα τα ξημερώματα στην επίσημη τελετή στο Fairmont Royal York. Δεύτερη πιο αγαπημένη στα exit polls και μεγαλύτερη κερδισμένη του φεστιβάλ, αφού πήγε από το τίποτα σε πρωτοσέλιδα και λίστες βραβείων, όπως αρκετές indie παραγωγές τη τελευταία δεκαετία, ήταν η Juno (2007), ή Ήρα αν προτιμάς, του Jason Reitman.

Η φετινή λατρεμένη έγκυος του καναδικού φεστιβάλ λοιπόν, φαίνεται να έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να ξεχωρίσει από τη περσινή ωραία αλλά τελικά λίγη Bella (2006). Το ίδιο δε μπορείς να πεις για τις από το πουθενά βραβεύσεις του μεξικάνικου και μεξικανο- κεντρικού La Zona (2007) με το FIPRESCI των κριτικών και του καναδο- μεξικάνικου και αγροτο- κεντρικού Cochochi (2007) με το Diesel Discovery των δημοσιογράφων. Ενώ υποτονική, όπως και πέρσι, ήταν η (ανεπίσημη) αγορά, με το The Duchess (2008), ελέω Keira Knightley όπως λέγαμε, να αγοράζεται από τη Paramount Vantage για $7 εκατομμύρια, στη μεγαλύτερη συναλλαγή.

Το τεραστιότερο φεστιβάλ του πλανήτη φιλοξένησε φέτος 349 ταινίες από 55 χώρες αλλά οι μεγαλύτεροι σταρ του (Brad Pitt, George Clooney και Cate Blanchett) ήρθαν με το αεροπλάνο από τη Βενετία και η πόλη των καναλιών του έκλεψε και αρκετή από τη λάμψη των προβολών. Οι πραγματικά μεγάλοι κερδισμένοι του ήταν το Atonement (2007) και το No Country for Old Men (2007) που ήρθαν με φόρα και έφυγαν έχοντας κλείσει θέση στις μεγάλες οσκαρικές πεντάδες, αν και το δεύτερο φάνηκε να προσπαθεί να αποποιηθεί τον καταραμένο τελευταία τίτλο του φαβορί. Από τα λιγότερο φιλόδοξα, περισσότερο buzz κέρδισαν η καινούρια του Sidney Lumet που είχα πει στον verbal να το σφυρίξει στους φίλους μας του Twitch όταν βγήκε σε ένα γαλλικό blog το trailer με τα βυζάκια της Marisa Tomei και το ξέχασε, το Lars and the Real Girl (2007) με τον Ryan Gosling που είχα πει στον Dark Tyler να το γράψει όταν βγήκε το trailer και με έγραψε, και το Control (2007) που κατάφερε να πουλήσει στους Weinsteins μέχρι και το ντοκιμαντέρ που ξεφύτρωσε παράλληλα με θέμα τους Joy Division και το έγραψα μόνος μου. Κερδισμένα, τέλος, ήταν και όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικο-πολεμικά φιλμ, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, που δώσανε ένα τόνο 60s και 70s στο φεστιβάλ.


No Responses so far.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.