Το Μήλο [..] (2007): Συνέντευξη Α. Σπάρταλη

Δες/Κρύψε το trailer του Το Μήλο Μέσα στο Κεφάλι Σου (2007)

Με διαφορά η καλύτερη ταινία του φετινού Digital Wave στη Θεσσαλονίκη, και πιθανότατα η καλύτερη ελληνική ταινία γενικότερα που μπορείς να πετύχεις φέτος (κρατάω μια πισινή για το Valse Sentimentale (2007) της Κωνσταντίνας Βούλγαρη που προβλήθηκε χθες στο φουλαρισμένο Ολύμπιον και προκάλεσε μερικές εκστατικές αντιδράσεις μαζί με τις χλιαρόθερμες που την είχαν συνοδεύσει απ' την Αθήνα), Το Μήλο Μέσα στο Κεφάλι Σου που λατρέψαμε στην προκριματική του τμήματος, είναι η νέα ταινία του Άγγελου Σπάρταλη, του εικαστικού απ' τον Άη Νικόλα της Λεβεντογέννας, που και πέρσι είχε αφήσει πολύ καλές ψηφιακές εντυπώσεις με την Αρπαγή της Ευρώπης. Αν ξέρεις για ποιόν σου μιλάω, είμαι σίγουρος πως θα'χεις ήδη κλείσει θέση για την αποψινή προβολή, διαφορετικά μάθε πως φέτος, είναι ξεκάθαρα η χρονιά του, με μοναδικό ενδεχομένως αντίπαλο τον Γιώργη Φωτόπουλο και τη Γερμανική και γερμανόφωνη παραγωγή του, Άκου (2007). Η οποία τυχαίνει να είναι και η μόνη ολοκληρωμένη (διάβαζε κανονική) ταινία του ψηφιακού προγράμματος που να βγάζει κάποιο νόημα. Αλλά ποντάρω στο ότι θα ήταν εξαιρετικά άτολμο αυτό να λειτουργήσει κατά του Σπάρταλη, και τα μέλη της επιτροπής, μέχρι τώρα άτολμα δεν έχεις λόγο να τα πεις. Γιατί εκτός του ότι ψιθυρίζεται ήδη τιμή για τον Γιαγκόναν 3 (2007), ένας απ' αυτούς είχε κάνει κάποτε και ταινία για ένα μουσακά. Για όνομα δηλαδή.


Previously on Movies for the Masses: Small Gods (2007): Dimitri Karakatsanis interview

6 Responses so far.

  1. Anonymous said

    Ωραίος τύπος και αν μη τι άλλο, ειλικρινής...

  2. cheaptalk said

    Εγώ πάλι δε μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, οπότε μυρίζομαι καμιά κουμπαριά του verbal από τα Ζωνιανά :p

  3. Anonymous said

    Αφού το ξέρεις μωρέ ότι όλοι εμείς οι Κρητικοί, αλληλουποστηριζόμαστε... Ειδικά σε ..δύσκολες στιγμές όπως τώρα.. :P

  4. Seven Film Gallery said

    Η συνεντευξη του Αγγελου Σπαρταλη ακυρωνει πληρως την εννοια και την υπαρξη του φετινου Φεστιβαλ ,του διαγωνιστικου του τμηματος και κυριως των Κρατικων Βραβείων Ποιότητας. Απόλυτως συμφωνουμε μαζι του. Respect για την τόλμη την ειλικρίνια και το ...εξω απο τα δόντια στυλ του.
    Συγχαρητήρια επίσης για την τόλμη σας να το ανεβάσετε.
    Το κυμα αρχισε και κανεις δεν το σταματαει πια!!!

  5. cheaptalk said

    Ερμμμ, χωρίς να θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση με κανέναν (και εννοώ τον σκηνοθέτη γιατί οι υπόλοιποι γνωριζόμαστε οπότε πλακωνόμαστε άνετα :p) και πολύ συνοπτικά γιατί νυστάζω, αναφέρω ότι ο μέσος όρος ηλικίας των "νέων" σκηνοθετών συνεχώς μειώνεται παγκόσμια, ο Κούνδουρος δεν είναι ο κανόνας και όλοι οι Ευρωπαίοι (και μη) "auters" είχαν μεγάλη θητεία σε σχετικά πόστα πριν κάνουν τις πρώτες τους ταινίες, και η θέση είναι υπευθυνότητας (γι' αυτό άλλωστε οι αμερικάνοι τη λένε director) όσο και δημιουργίας. Ο σκηνοθέτης δεν είναι ρόκερ να ψάχνει angst και hook για ένα τρίλεπτο και να μη μπορεί να πάρει τα πόδια του μετά τα τριάντα. Επιπλέον, στο μέτρο του δυνατού, υπήρχαν πάντα και επιλογές χαμηλότερου κόστους (λέγε με βίντεο και ακόμα παλιότερα 8 χιλιοστά) και η επιλογή να κάνεις και μικρότερο φιλμ εξαπανέκαθεν, και έχουμε δει ένα σωρό αιματηρά φτωχές ελληνικές και όχι μόνο παραγωγές όπως και να 'χει. Μ' άλλα λόγια οι αφορισμοί δεν έχουν και πολλή σχέση και/ή έχουν γίνει πράξη, και ένα κάρο μπορείς να βρεις να καταμαρτυρήσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αλλά όχι ότι η δουλειά του είναι να γίνει Slamdance, Πλατφόρμα Βίντεο, Δράμα ή οτιδήποτε άλλο. Όποιος θέλει κάτι άλλο ας το φτιάξει, το Slamdance έχει οδηγίες, αλλά είναι και μια δεκαετία πίσω και το ψηφιακό μέλλον έχει και ψηφιακές υποστάσεις στο ψηφιακό δίκτυο.

    Για το ψηφιακό μέλλον έχω κι ένα κάρο ακόμα αντιρρήσεις, για την απλοποίηση, την οικειοποίηση και άλλες ήσεις, όμως δεν είναι τόσο αυταπόδεικτες όσο τα παραπάνω και πάω για ύπνο.

  6. cheaptalk said

    Επειδή τώρα βρίσκονται στη πρώτη σελίδα των Μαζών παλεύοντας άνισα με την υπόλοιπη επικαιρότητα, σημειώνω για την Ιστορία και τα ονόματα δυο "νέων" σκηνοθετών που τυχαίνει να αποτελούν και εξαιρετικό δείγμα του σύγχρονου τεράστιου άλλων τεχνών που κάνει βήματα στην "έβδομη". Τον 37χρονο Martin McDonagh στη πρώτη του (μεγάλου μήκους) προσπάθεια, και τον 56χρονο Julian Schnabel στην τρίτη του σε μια δεκαετία. Και οι δυο έχουν ουσιαστικά εγκαταλείψει την άλλη τους (τέχνη) και δε νομίζω να σου πουν ότι βρήκαν καμιά λεωφόρο στρωμένη με ροδοπέταλα στη μετάβασή τους.

    Το πιο σίγουρο στοίχημα για ανοιχτές αγκαλιές σε περιφερειακά φεστιβάλ δεν είναι πια καν να 'χεις ονόματα στο καστ (που το πιο πιθανό είναι και να μη πατήσουν) αλλά να 'σαι σουπερστάρ ηθοποιός ή να 'χεις κάναν τέτοιο στην παραγωγή (i.e. απαιτείται μεγαλύτερη σουσπερσταρική επένδυση). Και πάλι το πιο πιθανό είναι να 'χεις περισσότερο κόσμο στη συνέντευξη τύπου και στο κόκκινο χαλί, απ' ότι στην αίθουσα. Όταν όλοι κάνουν ταινίες, και τον Nονό να ανεβάσεις στα γιουτιούμπια θα τον φάει μόνο του η μαρμάγκα της υπερπροσφοράς, ξέρεις.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.