Wanted (2008)

Υπαλληλάκος γραφείου "απάγεται" από αδελφότητα εκτελεστών που του ζητά ν’ ακολουθήσει τα χνάρια του πρόσφατα χαμένου πατέρα του, ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα τις υπεράνθρωπες ικανότητές του.Βασισμένο σε μια σειρά από κόμικ, για την οποία δεν άκουσα τα κολακευτικότερα σχόλια από fans του είδους, το Wanted (2008) σηματοδοτεί τη μεταγραφή του Ρώσου Timur Bekmambetov προς τη Δύση, επιτρέποντάς του να απογειωθεί προς όρια θεάματος πραγματικά πρωτόγνωρα! Χωρίς υπερβολές, μιλάμε για ταλέντο που δείχνει πως μπορεί να γίνει ο επόμενος James Cameron της παγκόσμιας κινηματογραφίας. Αν του δώσουν και κάτι καλύτερο σε σενάριο στο μέλλον...

Ναι, το Wanted αποτελεί τη χαρά του trash για τη γενιά των πολυκινηματογράφων. Αυτό που βλέπουμε στην οθόνη, όμως, δεν ξανάγινε! Με έναν in your face τσαμπουκά που σου θυμίζει ολοφάνερα το Fight Club (1999) (σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τη ρουτίνα ζωής και το γραφείο του ήρωα) και αδρεναλινικές σκηνές δράσης οι οποίες αδιαφορούν για το νόμο της βαρύτητας με ένα ολότελα δικό τους στιλ, ο Bekmambetov σπάει τα μούτρα στους κανόνες των σκηνοθετών που αρίστευσαν στο είδος της περιπέτειας μέχρι σήμερα, σχεδόν με τον τρόπο που ο James McAvoy "προσγειώνει" ένα πληκτρολόγιο στη φάτσα του συναδέλφου που του πηδάει τη γκόμενα, για ν' αφήσει να αιωρηθεί ένα "άντε και γαμήσου" τρικ υπεροψίας προς εκείνους που θα νιώσουν πως μπορούν να χλευάσουν τη δουλειά του. Κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί μονάχα εάν το μυαλό σας προλάβει να φρενάρει σε σεναριακά κενά και αδικαιολόγητες τροπές - κόσκινο από τις αδέσποτες σφαίρες, που αγκομαχούν να ολοκληρώσουν την υποπλοκή υπονόμευσης της αδελφότητας. Αλλά αυτό είναι το μοναδικό μελανό σημείο του φιλμ και μέχρι τότε θα έχετε... εκτιναχτεί από το κάθισμά σας κάμποσες φορές, είτε εξαιτίας του ρυθμού στις σεκάνς εκτελέσεων ή του σιδηροδρομικού εκτροχιασμού, είτε γιατί η Angelina Jolie περιφέρεται σαν διεγερτικό για όλες τις αισθήσεις, σ' ένα ρόλο που --αν και χωρίς βάθος-- είναι φορεμένος εφιαλτικά εφαρμοστά πάνω της... Μη σας λείψουν τα χαρτομάντιλα!