Harry Brown (2009)

Ηλικιωμένος πεζοναύτης αποφεύγει την υπόγεια διάβαση της περιοχής ακόμα και όταν τρέχει στο νοσοκομείο όπου πεθαίνει η γυναίκα του. Σύντομα όμως δε θα ανέχεται άλλο τους hoodies.Πέρα από τα αναμφισβήτητα, το ρίγος στη ραχοκοκαλιά κάθε φορά που βλέπεις πια τον Michael Caine στην οθόνη και ειδικά σε πρωταγωνιστικό ρόλο, και το ταλέντο, κάτι ανάμεσα σε Kieślowski, Loach και Pierre Morel, του πρωτοεμφανιζόμενου σε μεγάλο μήκος αλλά με ήδη μια οσκαρική υποψηφιότητα για μικρό, Daniel Barber, πέρα από όσα, λίγα και προφανή, κάνουν τον Harry Brown (2009) να βλέπεται και με το παραπάνω, δεν υπάρχει ουσιαστικά τιποτάλλο άξιο αναφοράς για τη παραγωγή. Ο Sir Michael (ή Sir Maurice ακριβέστερα) μεγάλωσε στη τοποθεσία των κάτι-σα-πρόνοιας διαμερισμάτων (Council Estates) όπου έγιναν τα γυρίσματα, και υπηρέτησε και στη Κορέα, οπότε είχε ένα λόγο παραπάνω (εκτός από το ότι σπάνια βρίσκει πια, στα εβδομηνταφεύγα, τέτοιους ρόλους) για να προωθήσει κυριολεκτικά σε κάθε έντυπο και κανάλι τη ταινία, μαζί με τη πρότασή του για επαναφορά της υποχρεωτικής θητείας στη Βρετανία σαν μέτρο αντιμετώπισης της αυξανόμενης νεανικής αστικής βίας. Από την άλλη βέβαια υπάρχουν εκεί και όσοι βλέπουν αυτή τη βία να αυξάνεται μόνο στα πρωτοσέλιδα των λαϊκών εφημερίδων και των καναλιών, και το σίγουρο είναι ότι το σενάριο διαλέγει τον ίδιο (με τη Sun και τη Mail και τη Mirror) εύκολο δρόμο της δαιμονοποίησης σε βαθμό κολαστηρίου των πιτσιρικάδων και της απαξίωσης της ικανότητας ή του ενδιαφέροντος της αστυνομίας να δώσει καμιά λύση. Με ένα τέτοιο σενάριο, που.. κορυφώνεται σταδιακά κιόλας, η μόνη σκηνοθετική διέξοδος πραγματικής σοβαρότητας είναι το κατάμαυρο χιούμορ, όμως αυτό έρχεται πολύ σπάνια ("You failed to maintain your weapon, son") για να κάνει καμιά διαφορά. Το πολυεπίπεδο και αναπάντεχο εισαγωγικό φιλμάκι, μια εξαιρετικά στημένη αναπαράσταση και FPS οπτικής και της τάσης να βιντεοσκοπούν τα κατορθώματά τους οι συμμορίες αλλά και του σύντομου δρόμου ανάμεσα στη μύηση και στη παρέα με τα ραδίκια, μένει ειρωνικά ανέγγιχτο στη συνέχεια, όσο υποτίθεται ότι κλιμακώνεται η εμπλοκή του γέρο Harry. Πως λέμε Gran Torino (2008)? Καμία σχέση.