Brave (2012): Trailer Pixar-ικής υπεροχής
Η πρώτη κοριτσίστικη ταινία της Pixar λέγεται Brave (2012), έχει θέμα μια πριγκίπισσα με φουντωτό κόκκινο μαλλί και έφεση στη τοξοβολία, και κυκλοφορεί στις αίθουσες στα μέσα του καλοκαιριού. Πράγματα που και να τα ξέρεις, οφείλεις να τα εμπεδώσεις, με τη βοήθεια του τελευταίου (απ' ότι φαίνεται) τρέιλερ της παραγωγής, που κυκλοφόρησε τη προηγούμενη εβδομάδα για να συνοδεύει στις αμερικάνικες αίθουσες τους εκεί πρωτοεμφανιζόμενους Πειρατές! (2012). Και το πιο πιθανό είναι βέβαια να τα ξέρεις αυτά τα πράγματα, να έχεις ήδη πετύχει κάποιο από τα πολυάριθμα προωθητικά κλιπάκια της παραγωγής, χωρίς να δώσεις και πολύ σημασία, μιας και η Disney συνεχίζει το ίδιο βιολί των τελευταίων χρόνων στο μάρκετινγκ και της συγκεκριμένης ταινίας, συνεχίζει να στοχεύει το ευρύτερο δυνατό κοινό, τροχίζοντας τις όποιες αιχμές των έργων της.
Το στούντιο με διαφορετικά λόγια, όπως είχε φανεί με το σίριαλ για τον τίτλο του Tangled (2010), δε διακινδυνεύει να προκαλέσει ούτε μια μερίδα του κοινού, ψάχνει το πιο κυκλικό από τα σύνολα των τεταρτοκυκλίων, τα four quadrants των δημογραφικών στην αμερικάνικη ορολογία, και έτσι δύσκολα καταλαβαίνει κανένας από την άλλη τι κάνει τη ταινία να ξεχωρίζει. Αυτό που ξεχωρίζει λοιπόν στο Brave, σύμφωνα και με το τελικό του τρέιλερ, είναι.. η Pixar, το βίντεο ξοδεύει πολλά από τα τελευταία του δευτερόλεπτα για να σου θυμίζει πως η εταιρεία πίσω τα μεγαλύτερα κινούμενα του 21ου αιώνα έχει κατά βάση την οικογένεια κορώνα της, και έτσι θεωρητικά μπορείς να την εμπιστευτείς ακόμα κι αν δε μπόρεσες στα προηγούμενα περισσότερα (δευτερόλεπτα) να δεις πού αποστασιοποιείται το Brave από πρόσφατες παραγωγές της Dreamworks και.. της Disney. Σε άλλα μέρη του πλανήτη (λέγε με Ιαπωνία) πάντως, ο οίκος του πόντικα έχει δώσει σαφείς ενδείξεις μυστικιστικών, υπερφυσικών στοιχείων, η Brenda Chapman προτού τη σουτάρουν από τη σκηνοθεσία επεδίωκε κάτι πιο ζοφερό στο στιλ των αδερφών Grimm, και το final trailer κάνει αξιόλογη προσπάθεια να δώσει "έκταση" στην ιστορία, να δείξει πως οι αγώνες τοξοβολίας (και η παραδοσιακή εφηβική αντιδραστικότητα) είναι μόνο η αρχή της. Μια βδομάδα πριν κυκλοφορήσει το τρέιλερ, ο Andreas Deja, από τους σημαντικούς animators της δεύτερης χρυσής εποχής της Disney (στα 90s), σημείωνε πως ο φωτορεαλισμός έχει ομογενοποιήσει πια σε έναν υπερ-ρεαλιστικό κόσμο την αισθητική των κινούμενων έργων, λείπει η καρικατούρα, το αφηρημένο, ο χαρακτήρας του σκίτσου, και πιθανά αυτό να επηρεάζει την εικόνα του Brave περισσότερο από την κλισεδαρία που επαναλαμβάνει η Disney στο διαφημιστικό υλικό της. Πέρα από το ότι μέχρι πριν καναδυό χρόνια οι της Pixar δε θα πρόσθεταν ούτε πεθαμένοι σκηνή με βέλος να σκίζει άλλο που έχει βρει το κέντρο του στόχου (ακόμα και οι Friedberg & Seltzer θα το απόφευγαν δηλαδή), το Disney-Pixar-ικό 3D pipeline φαίνεται να έχει φρακάρει κάπου πριν από τα λυκάκια του Twilight, και κάνοντας βήματα πίσω, προς το παραμύθι, μοιάζει με μισοτελειωμένο σχεδιασμό του Chris Sanders στη Dreamworks.
