Strella (2009): Exclusive Berlinale Panorama clips
Μετά την sold-out χθεσινοβραδινή παγκόσμια πρεμιέρα της, η Στρέλλα (2009) του Πάνου Χ. Κούτρα ετοιμάζεται σήμερα για την επαναληπτική προβολή της και για να γεμίσουμε το μεσοδιάστημα, πήραμε δυο κλιπάκια να σου βγάλουμε αποκλειστικά, να πάρεις την πρώτη σου ιδέα της εικόνας της ταινίας που έχει ξεσηκώσει σάλο μεγάλο, ως η μόνη πραγματικά ελληνική απ’ τις τρεις ταινίες που πασάρονται ως ελληνικές στο Βερολίνο (το The Dust of Time του Teo Angelopoulos είναι η μία, που παίζει απόψε και το Eden a L' Ouest του Costa Gavras, η άλλη), αλλά επίσης και η μόνη που προβάλλεται εκεί δίχως την παραμικρή υποστήριξη απ’ το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
Μια ιστορία βέβαια που οι καλοί συνάδελφοι στα έντυπα έχουν φροντίσει να ξεχειλώσουν όσο τους παίρνει, ακολουθώντας τη γνωστή, προσφιλή, αντικαθεστωτική επίθεση κατά του Κέντρου κι επιμένοντας ότι το αρτηριοσκληρωτικό του Διοικητικό Συμβούλιο, αμέσως μετά την επιλογή της ταινίας για προβολή στο μουράτο πρόγραμμα του Πανοράματος του Βερολίνου και παρά την παραίνεση του προέδρου του ΕΚΚ, Γιώργου Παπαλιού, για σχετική επανυποβολή, απέρριψε για τρίτη φορά την αίτηση του Κούτρα για χρηματοδότηση του κόστους της ταινίας του. Χωρίς κανείς, απ’ ό,τι έμαθα, να έχει μπει στον κόπο να ελέγξει το βαθμό της ακρίβειας του σχετικού (επιβεβαιωμένα ελαστικού στον τρόπο που απεικόνισε την πραγματικότητα) Δελτίου Τύπου, που εκδόθηκε απ’ την πλευρά της ταινίας. Πράγμα που αν είχαν κάνει, υποθέτω, θα τους οδηγούσε στο ότι το Κέντρο στην πραγματικότητα άφησε το θέμα εκκρεμές (αδυνατώντας, απ’ τον κανονισμό, να καταλήξει σε απόφαση δίχως να έχει δει την ταινία, της οποίας η κόπια ήταν στον αέρα μέχρι λίγες μέρες πριν την προβολή της), ον ωστόσο ομόφωνα σύμφωνο να χρηματοδοτηθεί η ταινία, με μόνο εναπομείναν ερώτημα το ύψος του ποσού που θα παράσχει, όπως μου αποκαλύφθηκε κι αποκάλυψα σε σχετική ανταπόκριση στο Cineuropa, πριν καμιά βδομάδα. Όχι πως αυτό άλλαξε τίποτα, όπως φαίνεται απ’ τη συνέχεια των σχετικών καταγγελιών απ’ τους ανταποκριτές στο Βερολίνο.
Ούτε αλλάζει, φυσικά, το γεγονός ότι δεν έπρεπε να έχει απορριφθεί δις το σενάριο εξ αρχής και να έχει συρθεί σε προσωπικά έξοδα και συνεπακόλουθα χρέη 140 χιλιάδων ευρώ και δοκιμασίες σωματικής και ψυχικής υγείας, μια απ’ τις ελάχιστες αυθεντικές, πρωτότυπες, τολμηρές και το λιγότερο, άξιες να ακούγονται φωνές του σύγχρονου ελληνικού σινεμά. Για μια ταινία βέβαια, που θα’ ναι μάλλον ζόρικο να βρει καμιά θερμή ανταπόκριση κι όταν θα φτάσει εν τέλει στις αίθουσες, τουλάχιστον της Ελλάδας, για τις οποίες, επιπλέον, κανένας ντόπιος διανομέας δεν έχει φανεί ακόμη πρόθυμος να πάρει το ρίσκο, παρά το ότι η Στρέλλα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πρώτης εικόνας της, εξασφάλισε την υποστήριξη της στιβαρής γαλλικής Films Distribution στις παγκόσμιες πωλήσεις. Το γιατί, δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση.
H πρωταγωνίστρια της ταινίας, είναι μια 25χρονη transsexual που όταν ήταν μικρή/-ός ονειρευόταν να γίνει παπάς, του άρεσε να φοράει τα καλιμάφκια του ως παπαδοπαίδι γιατί του μοιάζαν με φουστάνια, και ζήλευε τον παπά για τα στολίδια του. Δίπλα της, ο πρωταγωνιστής επίσης ερασιτέχνης, δάσκαλος ιππασίας στην κανονική του ζωή. Οι δυο τους, ζωντανεύουν μια cross-gender ερωτική ιστορία που απ’ τις τέσσερις τελευταίες λέξεις και μόνο μπορεί να στείλει τον μέσο Έλληνα σε διαδήλωση με αναμμένα στουπιά και τροχισμένα δόντια, έξω απ’ την αίθουσα που θα παίξει την ταινία, όχι να πάει να τη δει κιόλας. Αναμενόμενο και διαφαινόμενο απ’ το ότι η κοινωνική άρνηση ξεκίνησε απ’ το casting κιόλας. Κάπου εδώ είναι που ο γραφιάς κλείνει είτε με καμιά ηλίθια χαριτωμενιά του στυλ «τι είναι το σινεμά, αν όχι μια μεγάλη (Σ)τρέλλα», ή κάνα βαρύγδουπο περί πρόκλησης προς την ελληνική κοινωνία που πρέπει να αποδείξει το θάρρος και την ανωτερότητά της, αλλά φοβάμαι μήπως, αν το διαβάσει ο σκηνοθέτης που έβαλε υποθήκη και τα μαλλιά του κι έφτασε στα όρια της αντοχής και της αποφασιστικότητας του, για να κάνει ιστορία αυτό που κουβαλάει στα μυαλά του, θα ανοίξει το κρανίο του και θα τα ξεριζώσει, για να τα βάλει να τα φάει.
Ούτε αλλάζει, φυσικά, το γεγονός ότι δεν έπρεπε να έχει απορριφθεί δις το σενάριο εξ αρχής και να έχει συρθεί σε προσωπικά έξοδα και συνεπακόλουθα χρέη 140 χιλιάδων ευρώ και δοκιμασίες σωματικής και ψυχικής υγείας, μια απ’ τις ελάχιστες αυθεντικές, πρωτότυπες, τολμηρές και το λιγότερο, άξιες να ακούγονται φωνές του σύγχρονου ελληνικού σινεμά. Για μια ταινία βέβαια, που θα’ ναι μάλλον ζόρικο να βρει καμιά θερμή ανταπόκριση κι όταν θα φτάσει εν τέλει στις αίθουσες, τουλάχιστον της Ελλάδας, για τις οποίες, επιπλέον, κανένας ντόπιος διανομέας δεν έχει φανεί ακόμη πρόθυμος να πάρει το ρίσκο, παρά το ότι η Στρέλλα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πρώτης εικόνας της, εξασφάλισε την υποστήριξη της στιβαρής γαλλικής Films Distribution στις παγκόσμιες πωλήσεις. Το γιατί, δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση.
H πρωταγωνίστρια της ταινίας, είναι μια 25χρονη transsexual που όταν ήταν μικρή/-ός ονειρευόταν να γίνει παπάς, του άρεσε να φοράει τα καλιμάφκια του ως παπαδοπαίδι γιατί του μοιάζαν με φουστάνια, και ζήλευε τον παπά για τα στολίδια του. Δίπλα της, ο πρωταγωνιστής επίσης ερασιτέχνης, δάσκαλος ιππασίας στην κανονική του ζωή. Οι δυο τους, ζωντανεύουν μια cross-gender ερωτική ιστορία που απ’ τις τέσσερις τελευταίες λέξεις και μόνο μπορεί να στείλει τον μέσο Έλληνα σε διαδήλωση με αναμμένα στουπιά και τροχισμένα δόντια, έξω απ’ την αίθουσα που θα παίξει την ταινία, όχι να πάει να τη δει κιόλας. Αναμενόμενο και διαφαινόμενο απ’ το ότι η κοινωνική άρνηση ξεκίνησε απ’ το casting κιόλας. Κάπου εδώ είναι που ο γραφιάς κλείνει είτε με καμιά ηλίθια χαριτωμενιά του στυλ «τι είναι το σινεμά, αν όχι μια μεγάλη (Σ)τρέλλα», ή κάνα βαρύγδουπο περί πρόκλησης προς την ελληνική κοινωνία που πρέπει να αποδείξει το θάρρος και την ανωτερότητά της, αλλά φοβάμαι μήπως, αν το διαβάσει ο σκηνοθέτης που έβαλε υποθήκη και τα μαλλιά του κι έφτασε στα όρια της αντοχής και της αποφασιστικότητας του, για να κάνει ιστορία αυτό που κουβαλάει στα μυαλά του, θα ανοίξει το κρανίο του και θα τα ξεριζώσει, για να τα βάλει να τα φάει.
Previously on Movies for the Masses: Katalin Varga (2009): Berlinale competition promo
Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι
Και σχετικό αιματοκύλισμα, που αναμένεται να μεταφερθεί στην οθόνη απ’ όποιο studio μείνει όρθιο στο τέλος του μακελειού που έχει ήδη ξεκινήσει για την απόκτηση των δικαιωμάτων του remix της κλασικής νουβέλας της Jane Austen από τον Seth Grahame-Smith, του τριαντακάτι τηλεσεναριογράφου και –σκηνοθέτη με το περιορισμένο βιογραφικό, αλλά και συγγραφέα των How to Survive a Horror Movie και The Big Book of Porn, ο οποίος αναμένεται να γίνει ακόμη πιο καυτό όνομα στα ράφια των βιβλιοπωλείων, τον ερχόμενο Απρίλη.Σε ένα Meryton χτυπημένο από μυστηριώδη επιδημία που γεμίζει την αγγλική ύπαιθρο με πεινασμένους νεκροζώνταντους βικτωριανούς λόρδους, ιπποκόμους, παραμάνες και μαγείρισες, μεταφέρει την ιστορία του κου Darcy, της Lizzie Benett και των αδερφάδων της, ο Grahame-Smith, υποσχόμενος το 85% του βιβλίου του να είναι το, ελεύθερο πια από περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων, αυθεντικό κείμενο της Austen, και το υπόλοιπο 15%, αυτό με τις αλλαγές που μετράνε: η Lizzie Benett, αντιμέτωπη με τα σαγόνια της κολάσεως, χρησιμοποιεί την kung fu εκπαίδευση της ίδιας και των αδερφών της, για να σχηματίσουν μια ομάδα κυνηγών ζόμπι, αλλά οι προσπάθειές της να σταματήσει τις σαρκοβόρρες ορδές των απέθαντων, αναστατώνονται απ’ την άφιξη του όμορφου νεαρού κου Darcy, επι κεφαλής έταιρης ομάδας με εκπαίδευση ninja, ο οποίος απειλεί την πρωτοκαθεδρία της ομάδας Benett στην αιχμή των αγώνων κατά των ζωντανών-νεκρών. Το κομμάτι που οι δυο διαγωνίζονται για το ποιός την έχει μεγαλύτερη την επιμονή στο ότι δεν θέλουν κολασμένα ο ένας τον άλλον, αναμένεται επίσης να παραμείνει, πάνω-κάτω, ίδιο, αν και ενδεχομένως πιο ζουμερό, με μερικές φιλικές καρπαζιές, υποθέτω.
Όπως αντιλαμβάνεσαι, αν έχεις φτάσει ως εδώ χωρίς να έχει λιώσει το μυαλό σου απ’ την προσμονή της υλοποιημένης εκδοχής της γαματοσύνης της ιδέας, η ιεροσυλία του Grahame-Smith ταιριάζει γάντι στο pop χωνευτήρι που έχει κάνει τη σύγχρονη κουλτούρα η εξέλιξη του δικτύου, που είχε πριν κάναδυο χρόνια, παρατηρητές σαν και τους λόγου μας να εκστασιάζονται με τα προορισμένα για online κατανάλωση mash-ups τύπου Neo vs Robocop. Αλλά γυρίζοντας τόσο πίσω (στην εποχή του χαρτιού), είναι απορίας άξιο το γιατί τα μυθιστορηματικά mash-ups άργησαν τόσο πολύ να φανούν σαν τόσο καλές ιδέες. Ο Grahame-Smith πάντως, λέει πως αυτή η ιδέα του ήρθε όταν έπιασε να ξαναδιαβάσει την Austen, που μισούσε στο σχολείο κι ένιωσε ότι ήθελε πολύ να γίνει τόσο κακιασμένος όσο ανακάλυψε ότι ήταν η κλασική συγγραφέας, στη σκληρή κι αστεία σάτιρά της.
Η σύνδεση, ωστόσο, της ρομαντικής νουβέλας εποχής, με την τρομερή υποπλοκή τρόμου, προέκυψε βάσει σχεδίου που είχε καταστρώσει ο Grahame-Smith με τον editor του στον εκδοτικό οίκο Quirk Books, όταν είχαν κάτσει και σχεδιάσει διάγραμμα που συνέδεε ακρογωνιαίες λίθους της λογοτεχνίας εποχής, με πιο cult καταστάσεις που συμπεριλάμβαναν εξωγήινους, φαντάσματα, ρομπότ και τα σχετικά. Διαδικασία που τον οδήγησε, λέει, να καταλάβει, ότι η Austen είχε στρώσει τη βάση για το zombie novel, αφού δεν εξηγείται αλλιώς το ότι βρέθηκε στο κατώφλι της ηρωίδας της, στρατιωτική μονάδα που θα έπρεπε να πολεμάει τον Ναπολέοντα, αν δεν έφτασε εκεί για να προστατέψει τους κατοίκους απ’ τα ζόμπι. Δεν ξέρω τώρα αν οι κριτικοί λογοτεχνίας οφείλουν να το προσθέσουν κι αυτό στα κατορθώματα της Austen, αλλά το ότι η ηρωίδα της θα μπορούσε ακόμη και νεκροζώντανους να κάνει να φάνε το κεφάλι τους, δεν νομίζω να το αμφισβητήσει κανείς.
Katalin Varga (2009): Berlinale competition promo
Εκτός κι αν ο Dieter Kosslick έβαλε στο διαγωνιστικό όποια παραγωγή είχε όρεξη να περπατάει σε κόκκινα χαλιά στο Βερολίνο το καταχείμωνο (πράγμα όχι πολύ απίθανο κρίνοντας από το ότι ακόμα και φέτος το πρόγραμμα περιλαμβάνει συνολικά 18 + 8 außer konkurrenz, προς θλίψη και βαρύ αναστεναγμό των δημοσιογράφων που μόνο ταινίες να γιουχάρουν φαίνεται να έχουν βρει μέχρι τώρα), η Katalin Varga (2009) κάποιου Peter Strickland διαγράφεται με διαφορά η πιο ενδιαφέρουσα της Berlinale, ούσα παγκοσμίως άγνωστη και γυρισμένη στα 16mm για ψίχουλα.
Ψίχουλα, περίπου €22 χιλιάδες, που μάζεψε, όπως λέει, ο σκηνοθέτης όταν πέθανε κάποιος θείος του και πούλησε το κοτέτσι του στο Aldershot. Για να πάρει τα βουνά και τα λαγκάδια, μαζί με τον αδερφό του, τη μάνα του(!), ένα φίλο του από το σχολείο, και την απαραίτητη γκόμενα για τον βιασμό (προβλεπόμενο από το σενάριο), σε περιοχές της Τρανσυλβανίας τόσο αραιοκατοικημένες που δεν έχουν καν όνομα. Update: Και νωρίτερα πάντως, μπλεγμένος και σε διάφορα θεατρικά και μουσικά σχήματα για δεκάξι χρόνια, ο Strickland κάθε άλλο παρά κοντά στο κέντρο του κινηματογραφικού κόσμου και του γενικότερου κατεστημένου αισθάνονταν, βρίσκοντας παντού κλειστές πόρτες, σύμφωνα με την εξομολόγησή του στο BBC. Σύμφωνα με το δεύτερο και μοναδικό άλλο δημοσίευμα για το φιλμ πριν τη προβολή του, αυτό του Variety, η ζωή του 35χρονου άλλαξε για πάντα στα 16 του όταν είδε για πρώτη φορά το Eraserhead (1977) στο Λονδίνο. Είκοσι χρόνια αργότερα στο Βερολίνο, το τελικό του ρίσκο φαίνεται να αποδίδει, αφού το 82λεπτο φιλμάκι που γύρισε στα Ούγγρικα και τα Ρουμάνικα χωρίς να σκαμπάζει γρι και ανέλαβε να το διορθώσει (ήχο, χρώμα, μοντάζ, κτλ.) μια οικογενειακή εταιρεία παραγωγής από τη χώρα του Δράκουλα, πουλήθηκε σε Γαλλία, πρώην Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα (Rosebud) πριν καν προβληθεί επίσημα, με αποτέλεσμα η Memento που το αντιπροσώπευε να ανοίγει σαμπάνιες. Τις αντιδράσεις από τη δημοσιογραφική προβολή μετέφεραν συγκρατημένα ως συγκρατημένες οι φίλοι του verbal στο Cineuropa, ενώ ο έτερος κολλητός των Μαζών, Boyd van Hoeij, χαρακτηρίζει την Καταλίνα κάτι σε Black Beauty (ή αλλιώς, "dark horse" του διαγωνιστικού) στην ανταπόκρισή του για αμερικάνικη κατανάλωση.
Ψίχουλα, περίπου €22 χιλιάδες, που μάζεψε, όπως λέει, ο σκηνοθέτης όταν πέθανε κάποιος θείος του και πούλησε το κοτέτσι του στο Aldershot. Για να πάρει τα βουνά και τα λαγκάδια, μαζί με τον αδερφό του, τη μάνα του(!), ένα φίλο του από το σχολείο, και την απαραίτητη γκόμενα για τον βιασμό (προβλεπόμενο από το σενάριο), σε περιοχές της Τρανσυλβανίας τόσο αραιοκατοικημένες που δεν έχουν καν όνομα. Update: Και νωρίτερα πάντως, μπλεγμένος και σε διάφορα θεατρικά και μουσικά σχήματα για δεκάξι χρόνια, ο Strickland κάθε άλλο παρά κοντά στο κέντρο του κινηματογραφικού κόσμου και του γενικότερου κατεστημένου αισθάνονταν, βρίσκοντας παντού κλειστές πόρτες, σύμφωνα με την εξομολόγησή του στο BBC. Σύμφωνα με το δεύτερο και μοναδικό άλλο δημοσίευμα για το φιλμ πριν τη προβολή του, αυτό του Variety, η ζωή του 35χρονου άλλαξε για πάντα στα 16 του όταν είδε για πρώτη φορά το Eraserhead (1977) στο Λονδίνο. Είκοσι χρόνια αργότερα στο Βερολίνο, το τελικό του ρίσκο φαίνεται να αποδίδει, αφού το 82λεπτο φιλμάκι που γύρισε στα Ούγγρικα και τα Ρουμάνικα χωρίς να σκαμπάζει γρι και ανέλαβε να το διορθώσει (ήχο, χρώμα, μοντάζ, κτλ.) μια οικογενειακή εταιρεία παραγωγής από τη χώρα του Δράκουλα, πουλήθηκε σε Γαλλία, πρώην Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα (Rosebud) πριν καν προβληθεί επίσημα, με αποτέλεσμα η Memento που το αντιπροσώπευε να ανοίγει σαμπάνιες. Τις αντιδράσεις από τη δημοσιογραφική προβολή μετέφεραν συγκρατημένα ως συγκρατημένες οι φίλοι του verbal στο Cineuropa, ενώ ο έτερος κολλητός των Μαζών, Boyd van Hoeij, χαρακτηρίζει την Καταλίνα κάτι σε Black Beauty (ή αλλιώς, "dark horse" του διαγωνιστικού) στην ανταπόκρισή του για αμερικάνικη κατανάλωση.
Previously on Movies for the Masses: The Ghosts of Girlfriends Past (2009): Συνωμοτικό trailer
The Ghosts of Girlfriends Past (2009): Συνωμοτικό trailer
Τα Φαντάσματα από Παλιές Γκόμενες (2009), με πρωταγωνιστή τον προστάτη άγιο των ερωτευμένων με τον εαυτό τους, Matthew McConaughey, προορίζονταν, φυσιολογικά, να ανοίξουν στην Αμερική την Παρασκευή που πέρασε. Αλλά το σύμπαν συνωμότησε να ανοίξουν τη μπλοκμπαστερική περίοδο την Πρωτομαγιά, απέναντι στον κατατρομαγμένο, φυσιολογικά, Wolverine (2009).
Τα φαντάσματα από την απεργία των σεναριογράφων, μαζί με αυτά της παγκοσμιοποιημένης ύφεσης, σταμάτησαν πια να στοιχειώνουν τον αποτελειωμένο οσκαρικό χειμώνα, όπως χιλιοξαναματάπαμε, και περνάνε σιγά σιγά στις μεγαλοπαραγωγές του καλοκαιριού. Αλλά το Χόλιγουντ μόλις είχε τον μεγαλύτερο εισπρακτικό Γενάρη στην ιστορία του, χωρίς τη παραδοσιακή βοήθεια των χριστουγεννιάτικων εξόδων και των διαφόρων υποψηφιοτήτων για διάφορα βραβεία, σαν αποτέλεσμα και μόνο της κρίσης που ρίχνει εκατομμύρια κόσμο στα σκατά (όπως περίμεναν όλοι ότι θα συμβεί, αφού και το κραχ του '29 είχε δημιουργήσει ουρές στα κινηματογραφικά ταμεία, για καναδυό ώρες ξεγνοιασιάς). Επιπλέον, η βιομηχανία από το καλοκαίρι του 2008 φάνηκε αποφασισμένη να καλύψει και τις γυναικείες ανάγκες, στήνοντας μια μεγάλη παπαριά απέναντι σε κάθε τεράστια παραγωγή κάθε σαββατοκύριακο˙ το Sex and the City (2008) και το Mamma Mia! (2008) απέδειξαν ότι όσο τεραστιότερη η παπάρα τόσο καλύτερα (φυσιολογικά, για γυναικείες ανάγκες)˙ και εκ των υστέρων όλοι ψάχνουν να βρουν, σε κριτικές, θέματα, και στήλες, τι απέγινε η όποια σοβαρότητα των chick flicks, την ίδια ώρα που ένα από αυτά ξεπερνάει κατά πολύ και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις για εισπρακτική επιτυχία. Κι αν δε σου φαίνονται όλα αυτά σα σατανική συνωμοσία, βάλε ότι το He's Just Not That Into You (2009) που φαίνεται να μαζεύει $27Μ αυτό το τριήμερο, πήρε τη θέση του Ghosts of Girlfriends Past (2009) που ξαφνικά (ή σα συνέπεια όλων των παραπάνω) δεν είναι για πέταμα στις εκπτώσεις του Φεβρουαρίου αλλά για πρώτη θέση στη βιτρίνα με τη καλοκαιρινή κολεξιόν. Της Warner που συνεχίζει τις καραμπόλες στις παραγωγές της New Line, πιο ευδιάκριτα πια, μιας και το τρέιλερ των Girlfriends κυκλοφόρησε online στις αρχές του μήνα και συνοδεύει πλέον το Into You στο πανί.
Τα φαντάσματα από παλιές γκόμενες, που έρχονται να σε στοιχειώσουν στο τρέιλερ, ανήκουν σε όλες αυτές που γνώρισες για 48 δευτερόλεπτα (με ότι αυτό υπονοεί για το πόσο κρατιέσαι), φυσιολογικά για μια ταινία που αναπαράγει το ψωμοτύρι του McConaughey: το κακό αγόρι που καθυστερεί κάθε μέρα να πάει στη δουλειά γιατί πρέπει να δώσει πίπα σε 133 μοντέλες στο δρόμο, (ξανα)συναντάει καλό κορίτσι και αναγνωρίζει πόσο.. λάθος ήταν η ζωή του. Στη πραγματικότητα βέβαια, τα καλά κορίτσια υπάρχουν μόνο στα παραμύθια (και στον παράδεισο των μουσουλμάνων), και τα φαντάσματα που δε χάνουν ευκαιρία να εμφανιστούν μπροστά σου ανήκουν σε όλες αυτές που σε ψάρωσαν, έχοντας μάθει τα κόλπα (και) από κάτι τέτοιες παραγωγές τις οποίες φυλλομετράνε ανελλιπώς και ευλαβικά σα Cosmopolitan. Από τον σκηνοθέτη της Freaky Friday (2003) και των Mean Girls (2004) όλο και κάτι παραπάνω περιμένεις όμως, έστω και χωρίς τη Lindsay που έχει αφοσιωθεί στο να μη τρώει (φαί, εκτός από αυτό που σκέφτεσαι) για τη γκόμενά της, και χωρίς τη Tina Fey ή τον Leslie Dixon στο σενάριο.
Τα φαντάσματα από την απεργία των σεναριογράφων, μαζί με αυτά της παγκοσμιοποιημένης ύφεσης, σταμάτησαν πια να στοιχειώνουν τον αποτελειωμένο οσκαρικό χειμώνα, όπως χιλιοξαναματάπαμε, και περνάνε σιγά σιγά στις μεγαλοπαραγωγές του καλοκαιριού. Αλλά το Χόλιγουντ μόλις είχε τον μεγαλύτερο εισπρακτικό Γενάρη στην ιστορία του, χωρίς τη παραδοσιακή βοήθεια των χριστουγεννιάτικων εξόδων και των διαφόρων υποψηφιοτήτων για διάφορα βραβεία, σαν αποτέλεσμα και μόνο της κρίσης που ρίχνει εκατομμύρια κόσμο στα σκατά (όπως περίμεναν όλοι ότι θα συμβεί, αφού και το κραχ του '29 είχε δημιουργήσει ουρές στα κινηματογραφικά ταμεία, για καναδυό ώρες ξεγνοιασιάς). Επιπλέον, η βιομηχανία από το καλοκαίρι του 2008 φάνηκε αποφασισμένη να καλύψει και τις γυναικείες ανάγκες, στήνοντας μια μεγάλη παπαριά απέναντι σε κάθε τεράστια παραγωγή κάθε σαββατοκύριακο˙ το Sex and the City (2008) και το Mamma Mia! (2008) απέδειξαν ότι όσο τεραστιότερη η παπάρα τόσο καλύτερα (φυσιολογικά, για γυναικείες ανάγκες)˙ και εκ των υστέρων όλοι ψάχνουν να βρουν, σε κριτικές, θέματα, και στήλες, τι απέγινε η όποια σοβαρότητα των chick flicks, την ίδια ώρα που ένα από αυτά ξεπερνάει κατά πολύ και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις για εισπρακτική επιτυχία. Κι αν δε σου φαίνονται όλα αυτά σα σατανική συνωμοσία, βάλε ότι το He's Just Not That Into You (2009) που φαίνεται να μαζεύει $27Μ αυτό το τριήμερο, πήρε τη θέση του Ghosts of Girlfriends Past (2009) που ξαφνικά (ή σα συνέπεια όλων των παραπάνω) δεν είναι για πέταμα στις εκπτώσεις του Φεβρουαρίου αλλά για πρώτη θέση στη βιτρίνα με τη καλοκαιρινή κολεξιόν. Της Warner που συνεχίζει τις καραμπόλες στις παραγωγές της New Line, πιο ευδιάκριτα πια, μιας και το τρέιλερ των Girlfriends κυκλοφόρησε online στις αρχές του μήνα και συνοδεύει πλέον το Into You στο πανί.
Τα φαντάσματα από παλιές γκόμενες, που έρχονται να σε στοιχειώσουν στο τρέιλερ, ανήκουν σε όλες αυτές που γνώρισες για 48 δευτερόλεπτα (με ότι αυτό υπονοεί για το πόσο κρατιέσαι), φυσιολογικά για μια ταινία που αναπαράγει το ψωμοτύρι του McConaughey: το κακό αγόρι που καθυστερεί κάθε μέρα να πάει στη δουλειά γιατί πρέπει να δώσει πίπα σε 133 μοντέλες στο δρόμο, (ξανα)συναντάει καλό κορίτσι και αναγνωρίζει πόσο.. λάθος ήταν η ζωή του. Στη πραγματικότητα βέβαια, τα καλά κορίτσια υπάρχουν μόνο στα παραμύθια (και στον παράδεισο των μουσουλμάνων), και τα φαντάσματα που δε χάνουν ευκαιρία να εμφανιστούν μπροστά σου ανήκουν σε όλες αυτές που σε ψάρωσαν, έχοντας μάθει τα κόλπα (και) από κάτι τέτοιες παραγωγές τις οποίες φυλλομετράνε ανελλιπώς και ευλαβικά σα Cosmopolitan. Από τον σκηνοθέτη της Freaky Friday (2003) και των Mean Girls (2004) όλο και κάτι παραπάνω περιμένεις όμως, έστω και χωρίς τη Lindsay που έχει αφοσιωθεί στο να μη τρώει (φαί, εκτός από αυτό που σκέφτεσαι) για τη γκόμενά της, και χωρίς τη Tina Fey ή τον Leslie Dixon στο σενάριο.
Previously on Movies for the Masses: Ricky (2009): Berlinale competition trailer
Ricky (2009): Berlinale competition trailer
Δες/Κρύψε το teaser
Ο François Ozon επέστρεψε για τέταρτη φορά στο, υποθέτεις, πιο αγαπημένο του από τα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, και αυτό του αφιέρωσε τη πιο λαμπρή προβολή της δεύτερης μέρας του και πρώτης για το κύριο πρόγραμμά του, στρώνοντας απόψε το κόκκινο χαλί του Berlinale Palast για τον Ricky (2009). Το εξαιρετικό μαγικό μωρό που προέκυψε όταν η Katie, μια συνηθισμένη γυναίκα που μεγάλωνε ολομόναχη τη κόρη της, συνάντησε τον Paco, έναν μοβόρο φαλλοκράτη αξιωματικό του Franco συνηθισμένο εργάτη στο ίδιο εργοστάσιο, και ερωτεύτηκαν στο πρώτο συνηθισμένο διάλειμμα για ένα τσιγάρο.
Κάτι ανάμεσα σε David Cronenberg και αδερφούς Dardenne αυτή τη φορά, σύμφωνα με τον χαμαιλεοντικό σκηνοθέτη της, η παραγωγή είχε μαζέψει τα έξυπνα λεφτά από πέρσι τέτοια εποχή που ετοιμάζονταν για γυρίσματα, παρόλο που το Angel (2007), η προπέρσινη βερολινέζικη πρεμιέρα του Γάλλου δημιουργού, έβαλε μέσα τη Fidélité, χρηματοδότρια όλων των προηγούμενων έργων του, σε τέτοιο βαθμό που να μη τον ξαναεμπιστευτεί και να τον βγάλει και σε.. παγκόσμια περιοδεία για κανένα εισιτήριο παραπάνω από τους ιθαγενείς. Αν θα ξαναεμπιστευτεί ο Ozon την εξυπνάδα του κοινού του (χλωμό κρίνοντας από τα τέρατα που γράφτηκαν στις κριτικές του Αγγέλου στην Ελλάδα και όχι μόνο) και τις αντοχές των μαικήνων του (χλωμό κρίνοντας από τη πίεση να βγάλει sequel στην πρώτη μεγάλη επιτυχία των 8 Γυναικών (2002) και την εγκατάλειψη στη πρώτη οικονομική αποτυχία), θα χρειαστεί να περάσει αρκετός καιρός για να φανεί. Το εγγύς μέλλον δε φαίνεται να του φέρνει ούτε ιδιαίτερες διακρίσεις, κρίνοντας από την ακόμα πιο πολιτικοποιημένη από τη περσινή υπερπολιτικοποιημένη επιτροπή που θα διαλέξει ανάμεσα στις 26 ζωή να 'χουνε ταινίες του βερολινέζικου διαγωνιστικού. Ούτε ιδιαίτερη εισπρακτική επιτυχία, κρίνοντας από τις θερμά συγκρατημένες κριτικές στη Γαλλία όπου ο Ricky ανοίγει την επόμενη βδομάδα, όπως είχαν κάνει βούκινο μαζί με τη συνεπαγόμενη εκδρομή στο Βερολίνο οι συνεργάτες του verbal στο Cineuropa.
(to be concluded)
Κάτι ανάμεσα σε David Cronenberg και αδερφούς Dardenne αυτή τη φορά, σύμφωνα με τον χαμαιλεοντικό σκηνοθέτη της, η παραγωγή είχε μαζέψει τα έξυπνα λεφτά από πέρσι τέτοια εποχή που ετοιμάζονταν για γυρίσματα, παρόλο που το Angel (2007), η προπέρσινη βερολινέζικη πρεμιέρα του Γάλλου δημιουργού, έβαλε μέσα τη Fidélité, χρηματοδότρια όλων των προηγούμενων έργων του, σε τέτοιο βαθμό που να μη τον ξαναεμπιστευτεί και να τον βγάλει και σε.. παγκόσμια περιοδεία για κανένα εισιτήριο παραπάνω από τους ιθαγενείς. Αν θα ξαναεμπιστευτεί ο Ozon την εξυπνάδα του κοινού του (χλωμό κρίνοντας από τα τέρατα που γράφτηκαν στις κριτικές του Αγγέλου στην Ελλάδα και όχι μόνο) και τις αντοχές των μαικήνων του (χλωμό κρίνοντας από τη πίεση να βγάλει sequel στην πρώτη μεγάλη επιτυχία των 8 Γυναικών (2002) και την εγκατάλειψη στη πρώτη οικονομική αποτυχία), θα χρειαστεί να περάσει αρκετός καιρός για να φανεί. Το εγγύς μέλλον δε φαίνεται να του φέρνει ούτε ιδιαίτερες διακρίσεις, κρίνοντας από την ακόμα πιο πολιτικοποιημένη από τη περσινή υπερπολιτικοποιημένη επιτροπή που θα διαλέξει ανάμεσα στις 26 ζωή να 'χουνε ταινίες του βερολινέζικου διαγωνιστικού. Ούτε ιδιαίτερη εισπρακτική επιτυχία, κρίνοντας από τις θερμά συγκρατημένες κριτικές στη Γαλλία όπου ο Ricky ανοίγει την επόμενη βδομάδα, όπως είχαν κάνει βούκινο μαζί με τη συνεπαγόμενη εκδρομή στο Βερολίνο οι συνεργάτες του verbal στο Cineuropa.
(to be concluded)
Previously on Movies for the Masses: The International (2009): Berlinale opening trailer
The International (2009): Berlinale opening trailer
Δες/Κρύψε το international trailer
Με καλή διάθεση και αστεία τόσο από τον διευθυντή του, Dieter Kosslick, όσο και από τη πρόεδρο της επιτροπής του, Tilda Swinton, φαίνεται να άνοιξε απόψε το 59ο φεστιβάλ Βερολίνου. Και ποδαρικό στο κόκκινο χαλί του κάναν οι Clive Owen, Ulrich Thomsen και Armin Mueller-Stahl, από το καστ της πρώτης πραγματικά διεθνούς ταινίας του Tom Tykwer, με τον ταιριαστό τίτλο The International (2009).
Ο Tykwer είχε ανοίξει τη Berlinale και εφτά (7) χρόνια νωρίτερα με το πανευρωπαϊκό (και βάλε) στη παραγωγή του Heaven (2002), αλλά αυτή τη φορά επιστρέφει έχοντας διαβεί τον Ρουβίκωνα παύλα Ατλαντικό, με κεφάλαια της Relativity Media και της Sony. Και έχοντας διαπιστώσει, όπως και ο Oliver Hirschbiegel με το Invasion (2007), πως άμα ρίξεις τον κύβο πολύ ψηλά, καμιά φορά σκάει με τη γωνία στο κεφάλι σου. Οι προθέσεις των Αμερικάνων να σεβαστούν την αισθητική και το ρυθμό του δημιουργού ξεκαθαρίστηκαν προς όλους όταν κυκλοφόρησαν το πρώτο trailer με εμβόλιμες σκηνές δράσης.. από άλλα φιλμ (πιο χαρακτηριστικά από το Ghost Rider (2007)), κι ενώ η έξοδος στις αίθουσες είχε ήδη αναβληθεί από τον Αύγουστο για Παρασκευή και 13 Φλεβάρη. Η συνέχεια έφερε trailer κομμένα για ευρωκουλτουριάρικη κατανάλωση με τον Owen σε ρόλο.. Λόλας (i.e. για να θυμίζουν τη πιο γνωστή ταινία του Tykwer), και επαναληπτικά γυρίσματα ώστε το φιλμ, από κάτι σε Michael Clayton (2007), να μεταλλαχτεί προς κάτι σε Bourne Ultimatum (2007). Τη χαριστική βολή έδωσε μάλλον η σημερινή ανεξήγητη online εμφάνιση και εξαφάνιση ενός 5λεπτου αποσπάσματος με τη σκηνή στο Guggenheim του Manhattan, σκηνή (με την υποχρεωτική πτώση από οροφή) που αποτελεί, εκτός από κεντρικό θέμα της προώθησης και, κεντρικό θέμα συζήτησης όσων έχουν δει το φιλμ και πολύ πιθανά τη μόνη άξια λόγου του (ή αλλιώς κάποιος στη Sony κατάλαβε ότι μοίραζε τζάμπα το φιλέτο, και το κατέβασε επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι το υπόλοιπο είναι πουρές συμπυκνωμένος).
Όπως και να 'χει, ο Tykwer διατηρεί το χιούμορ του, και όταν στο Βερολίνο οι δημοσιογράφοι, θυμίζοντας ελληνικό κοινό, παρατήρησαν ότι φέρνει στον πρωταγωνιστή του, είπε ότι σε κάθε project που επιλέγει μετράει σημαντικά ο κεντρικός χαρακτήρας να του μοιάζει, αφού τα ίδια του λέγαν και για τον Ben Whishaw του Αρώματος (2006) και πολύ πιθανά και την Franka Potente του Τρέξε Λόλα Τρέξε (1998). Στα συν, σημείωσε και την εμπνευσμένη από τη BCCI τράπεζα ως κακούργο (που στη χειρότερη.. θα βγάζει γέλιο), ακόμα μια αποτυχία για τον Clive (που όσο πάει γίνεται και μεγαλύτερος ήρωας των Μαζών), τη Naomi (χωρίς να χρειάζονται εξηγήσεις), και τα 65mm κάποιων σκηνών που αποτελούν ορεκτικό για το αφιερωματικό μενού του φεστιβάλ της γερμανικής πρωτεύουσας στην κληρονομιά των τεράστιων φιλμ.
Ο Tykwer είχε ανοίξει τη Berlinale και εφτά (7) χρόνια νωρίτερα με το πανευρωπαϊκό (και βάλε) στη παραγωγή του Heaven (2002), αλλά αυτή τη φορά επιστρέφει έχοντας διαβεί τον Ρουβίκωνα παύλα Ατλαντικό, με κεφάλαια της Relativity Media και της Sony. Και έχοντας διαπιστώσει, όπως και ο Oliver Hirschbiegel με το Invasion (2007), πως άμα ρίξεις τον κύβο πολύ ψηλά, καμιά φορά σκάει με τη γωνία στο κεφάλι σου. Οι προθέσεις των Αμερικάνων να σεβαστούν την αισθητική και το ρυθμό του δημιουργού ξεκαθαρίστηκαν προς όλους όταν κυκλοφόρησαν το πρώτο trailer με εμβόλιμες σκηνές δράσης.. από άλλα φιλμ (πιο χαρακτηριστικά από το Ghost Rider (2007)), κι ενώ η έξοδος στις αίθουσες είχε ήδη αναβληθεί από τον Αύγουστο για Παρασκευή και 13 Φλεβάρη. Η συνέχεια έφερε trailer κομμένα για ευρωκουλτουριάρικη κατανάλωση με τον Owen σε ρόλο.. Λόλας (i.e. για να θυμίζουν τη πιο γνωστή ταινία του Tykwer), και επαναληπτικά γυρίσματα ώστε το φιλμ, από κάτι σε Michael Clayton (2007), να μεταλλαχτεί προς κάτι σε Bourne Ultimatum (2007). Τη χαριστική βολή έδωσε μάλλον η σημερινή ανεξήγητη online εμφάνιση και εξαφάνιση ενός 5λεπτου αποσπάσματος με τη σκηνή στο Guggenheim του Manhattan, σκηνή (με την υποχρεωτική πτώση από οροφή) που αποτελεί, εκτός από κεντρικό θέμα της προώθησης και, κεντρικό θέμα συζήτησης όσων έχουν δει το φιλμ και πολύ πιθανά τη μόνη άξια λόγου του (ή αλλιώς κάποιος στη Sony κατάλαβε ότι μοίραζε τζάμπα το φιλέτο, και το κατέβασε επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι το υπόλοιπο είναι πουρές συμπυκνωμένος).
Όπως και να 'χει, ο Tykwer διατηρεί το χιούμορ του, και όταν στο Βερολίνο οι δημοσιογράφοι, θυμίζοντας ελληνικό κοινό, παρατήρησαν ότι φέρνει στον πρωταγωνιστή του, είπε ότι σε κάθε project που επιλέγει μετράει σημαντικά ο κεντρικός χαρακτήρας να του μοιάζει, αφού τα ίδια του λέγαν και για τον Ben Whishaw του Αρώματος (2006) και πολύ πιθανά και την Franka Potente του Τρέξε Λόλα Τρέξε (1998). Στα συν, σημείωσε και την εμπνευσμένη από τη BCCI τράπεζα ως κακούργο (που στη χειρότερη.. θα βγάζει γέλιο), ακόμα μια αποτυχία για τον Clive (που όσο πάει γίνεται και μεγαλύτερος ήρωας των Μαζών), τη Naomi (χωρίς να χρειάζονται εξηγήσεις), και τα 65mm κάποιων σκηνών που αποτελούν ορεκτικό για το αφιερωματικό μενού του φεστιβάλ της γερμανικής πρωτεύουσας στην κληρονομιά των τεράστιων φιλμ.
Previously on Movies for the Masses: Humains (2009): Πρωτόγονο trailer
The Wrestler (2008)
Ο Παλαιστής
Σκηνοθεσία: Darren Aronofsky
Σενάριο: Robert D. Siegel
Παίζουν: Mickey Rourke, Marisa Tomei
Δες/Κρύψε το trailer
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΑΣΤΥ
Κοραή 4 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3214775, 2103221925.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 20.40/ 23.00
Λ. ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΙΛΙΟΝ
Τροίας 34 και Πατησίων (στάση Αγγελοπούλου), (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)), 210-8810602.
Δευτ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
ΤΡΙΑΝΟΝ FILMCENTER
Κοδριγκτώνος 21 (Πατησίων 101) (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια), 210-8215469, 2108222702.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 2
Λ. Κηφισίας 245, Ζηρίνειο, Κηφισιά (ΗΣΑΠ Κηφισιά), 2106233567, 2106232808.
Πεμ. - Τετ.: 16.45/ 21.00/ 23.10
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ - ΑΙΓΑΛΕΩ - ΧΑΪΔΑΡΙ
CINE CITY 1
Κωνσταντινουπόλεως 82, Πλατεία Μπουρνάζι, 210-5756243.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 20.00/ 22.30/ 01.00. Πέμ., Παρ. & Δευτ. - Τετ. & 17.30
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.00/ 18.30/ 21.15/ 23.45. Σάβ., Κυρ. & 13.15
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 11
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.45/ 22.15/ 00.45
ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΑΤΤΑΛΟΣ
Κοτιαίου και Ελ. Βενιζέλου, Ν. Σμύρνη, 210-9331280, 2109319779.
Πεμ. - Τετ.: 18.40/ 20.50/ 23.00
ΓΛΥΦΑΔΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3
Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.40/ 22.50
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΑΒΑΝΑ
Κηφισίας 234 & Λυκούργου 3, 210-6756546.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.20/ 22.45
ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ
Μεσογείων 232 & Βεντούρη (4η στάση Χολαργού), Χολαργός, 210-6525122.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.45/ 21.10/ 23.30
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.50/ 21.10/ 23.30
ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 7
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 19.20/ 21.40/ 00.00
NANA CINEMAX - ΔΑΦΝΗ
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 19.50
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 16.15/ 18.30/ 21.00/ 23.30. Σάβ., Κυρ. 18.30/ 21.00/ 23.30
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 5 VILLAGE CINEMA EUROPA
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2106104100.
Πεμ. - Τετ.: 19.30/ 22.00/ 00.30. Τρ. 17.00/ 22.30/ 01.00
ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 9
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 19.15/ 21.40/ 00.00
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.30/ 00.00
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 8 GOLD GLASS
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 20.20/ 22.50
4.5/5
Σκηνοθεσία: Darren Aronofsky
Σενάριο: Robert D. Siegel
Παίζουν: Mickey Rourke, Marisa Tomei
Δες/Κρύψε το trailer
Ήρωας της παλαίστρας στα 80s, είκοσι χρόνια μετά τη κατατρόπωση του κακού Ayatollah στο Madison Square Garden που αποτυπώθηκε στο παιχνίδι για το Nintendo, ο Randy "The Ram" Robinson συμμετέχει σε συνοικιακές διοργανώσεις για να μην τον πετάξουν έξω από το τροχόσπιτο που λέει σπίτι του.
Από το ότι για τον πρωταγωνιστικό ρόλο προορίζονταν αρχικά ο Nicolas Cage, και από τα πρώτα λεπτά του Wrestler (2008) ή του trailer ακόμα, μια εικόνα σχηματίζεις για το πόσο απέχει δυναμικά η ερμηνεία του Mickey Rourke από οποιονδήποτε κοινό θνητό με εξωφρενική μαλλούρα του Hollywood. Από το ότι ο σκηνοθέτης του, ο Darren Aronofsky, αφήνει την μέχρι τώρα υπερστιλιζαρισμένη δαντελωτή αφήγηση και βάζει την Maryse Alberti (που το 'χε γυρίσει στα ντοκιμαντέρ) με μια κάμερα στον ώμο να τον ακολουθεί κοιτώντας Dardenne-ικά πάνω από τον δικό του (ώμο), μια εικόνα σχηματίζεις για το που μπορεί να φτάνει. Από το ότι ο κολλητός του ο Axl του 'δωσε τζάμπα τα κομμάτια της διάρκειας, το φιλαράκι του ο Boss του 'γραψε ένα τραγούδι για τους τίτλους τέλους, και η οσκαρική του καμπάνια αποτελείται από το να ευχαριστεί τα σκυλιά του παραλαμβάνοντας μια Χρυσή Σφαίρα, να σαλιαρίζει με την 19χρονη συμπρωταγωνίστριά του Evan Rachel Wood, και να συζητάει με τη WWE τη συμμετοχή του στη Wrestlemania 25, καταλαβαίνεις ότι κάτι λέξεις όπως ερμηνεία ζωής είναι σε κάτι φάσεις πολύ λίγες.
Με βάση ένα σενάριο του Robert Siegel, πρώην αρχισυντάκτη του σατιρικού Onion, ο Παλαιστής ακολουθεί ολότελα σοβαρά το δρομάκι των χαμένων ονείρων στο οποίο καταλήγει η λεωφόρος Americana, βλέποντας χαμηλόφωνα τον διαβάτη της όχι σαν θλιβερό απομεινάρι της εποχής του Reagan αλλά σαν "sacrificial Ram", σαν αμνό προς θυσία στο βωμό της διασκέδασης του πλήθους. Και ο Aronofsky δε χάνει την ευκαιρία να συνεχίσει, όπως και στο π (1998), στο Requiem for a Dream (2000) και στο Fountain (2006), να σαστίζει με το που μπορεί να φτάσει ο κάθε φτωχοδιάβολος αυτοτιμωρούμενος στο κυνήγι της ζωής του. Γυμνά κορμιά, γυμνές από φως σκηνές, γυμνή από εξάρσεις που θα γέμιζαν την έμπνευση κάθε προώθησης για καμιά δεκαριά χρόνια η υπόκρουση του Clint Mansell, συνειδητά η παραγωγή αποφεύγει κάθε κλίση προς ακόμα ένα underdog δράμα. Και συνολικά πάει το είδος ένα βήμα παρακάτω, κάτι σαν Rocky (1976) που θα 'κανε ο Kazan αν είχε γεννηθεί με δυο αρχίδια, κάτι σαν το Οργισμένο Είδωλο (1980) του κατς, κάτι ταπεινό και περήφανο σαν άλμα πίστης προς τον ουρανό.
Από το ότι για τον πρωταγωνιστικό ρόλο προορίζονταν αρχικά ο Nicolas Cage, και από τα πρώτα λεπτά του Wrestler (2008) ή του trailer ακόμα, μια εικόνα σχηματίζεις για το πόσο απέχει δυναμικά η ερμηνεία του Mickey Rourke από οποιονδήποτε κοινό θνητό με εξωφρενική μαλλούρα του Hollywood. Από το ότι ο σκηνοθέτης του, ο Darren Aronofsky, αφήνει την μέχρι τώρα υπερστιλιζαρισμένη δαντελωτή αφήγηση και βάζει την Maryse Alberti (που το 'χε γυρίσει στα ντοκιμαντέρ) με μια κάμερα στον ώμο να τον ακολουθεί κοιτώντας Dardenne-ικά πάνω από τον δικό του (ώμο), μια εικόνα σχηματίζεις για το που μπορεί να φτάνει. Από το ότι ο κολλητός του ο Axl του 'δωσε τζάμπα τα κομμάτια της διάρκειας, το φιλαράκι του ο Boss του 'γραψε ένα τραγούδι για τους τίτλους τέλους, και η οσκαρική του καμπάνια αποτελείται από το να ευχαριστεί τα σκυλιά του παραλαμβάνοντας μια Χρυσή Σφαίρα, να σαλιαρίζει με την 19χρονη συμπρωταγωνίστριά του Evan Rachel Wood, και να συζητάει με τη WWE τη συμμετοχή του στη Wrestlemania 25, καταλαβαίνεις ότι κάτι λέξεις όπως ερμηνεία ζωής είναι σε κάτι φάσεις πολύ λίγες.Με βάση ένα σενάριο του Robert Siegel, πρώην αρχισυντάκτη του σατιρικού Onion, ο Παλαιστής ακολουθεί ολότελα σοβαρά το δρομάκι των χαμένων ονείρων στο οποίο καταλήγει η λεωφόρος Americana, βλέποντας χαμηλόφωνα τον διαβάτη της όχι σαν θλιβερό απομεινάρι της εποχής του Reagan αλλά σαν "sacrificial Ram", σαν αμνό προς θυσία στο βωμό της διασκέδασης του πλήθους. Και ο Aronofsky δε χάνει την ευκαιρία να συνεχίσει, όπως και στο π (1998), στο Requiem for a Dream (2000) και στο Fountain (2006), να σαστίζει με το που μπορεί να φτάσει ο κάθε φτωχοδιάβολος αυτοτιμωρούμενος στο κυνήγι της ζωής του. Γυμνά κορμιά, γυμνές από φως σκηνές, γυμνή από εξάρσεις που θα γέμιζαν την έμπνευση κάθε προώθησης για καμιά δεκαριά χρόνια η υπόκρουση του Clint Mansell, συνειδητά η παραγωγή αποφεύγει κάθε κλίση προς ακόμα ένα underdog δράμα. Και συνολικά πάει το είδος ένα βήμα παρακάτω, κάτι σαν Rocky (1976) που θα 'κανε ο Kazan αν είχε γεννηθεί με δυο αρχίδια, κάτι σαν το Οργισμένο Είδωλο (1980) του κατς, κάτι ταπεινό και περήφανο σαν άλμα πίστης προς τον ουρανό.
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΑΣΤΥ
Κοραή 4 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3214775, 2103221925.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 20.40/ 23.00
Λ. ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΙΛΙΟΝ
Τροίας 34 και Πατησίων (στάση Αγγελοπούλου), (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)), 210-8810602.
Δευτ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
ΤΡΙΑΝΟΝ FILMCENTER
Κοδριγκτώνος 21 (Πατησίων 101) (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια), 210-8215469, 2108222702.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 2
Λ. Κηφισίας 245, Ζηρίνειο, Κηφισιά (ΗΣΑΠ Κηφισιά), 2106233567, 2106232808.
Πεμ. - Τετ.: 16.45/ 21.00/ 23.10
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ - ΑΙΓΑΛΕΩ - ΧΑΪΔΑΡΙ
CINE CITY 1
Κωνσταντινουπόλεως 82, Πλατεία Μπουρνάζι, 210-5756243.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 20.00/ 22.30/ 01.00. Πέμ., Παρ. & Δευτ. - Τετ. & 17.30
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.00/ 18.30/ 21.15/ 23.45. Σάβ., Κυρ. & 13.15
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 11
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.45/ 22.15/ 00.45
ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΑΤΤΑΛΟΣ
Κοτιαίου και Ελ. Βενιζέλου, Ν. Σμύρνη, 210-9331280, 2109319779.
Πεμ. - Τετ.: 18.40/ 20.50/ 23.00
ΓΛΥΦΑΔΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3
Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.40/ 22.50
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΑΒΑΝΑ
Κηφισίας 234 & Λυκούργου 3, 210-6756546.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.20/ 22.45
ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ
Μεσογείων 232 & Βεντούρη (4η στάση Χολαργού), Χολαργός, 210-6525122.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.45/ 21.10/ 23.30
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.50/ 21.10/ 23.30
ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 7
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 19.20/ 21.40/ 00.00
NANA CINEMAX - ΔΑΦΝΗ
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 19.50
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 16.15/ 18.30/ 21.00/ 23.30. Σάβ., Κυρ. 18.30/ 21.00/ 23.30
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 5 VILLAGE CINEMA EUROPA
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2106104100.
Πεμ. - Τετ.: 19.30/ 22.00/ 00.30. Τρ. 17.00/ 22.30/ 01.00
ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 9
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 19.15/ 21.40/ 00.00
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.30/ 00.00
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 8 GOLD GLASS
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 20.20/ 22.50
Also on Movies for the Masses: The Wrestler (2008): Χρυσό trailer