Gangster Squad (2012): Trailer αμαρτωλής πόλης

Gangster Squad - Trailer

Επερχόμενη παραγωγή της Warner, το Gangster Squad (2012) συγκεντρώνει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα (διάβαζε αστεράτα) καστ της χρονιάς, τα τοποθετεί σε μαφιόζικο σκηνικό 40s (και 50s), και αν είσαι τυφλός και κουφός μπορεί και να το περάσεις για κλασικό γκανγκστερικό δράμα, αλλά έχει σχέση με τέτοιο όσο και το 300 (2007) με σανδαλαρίες της Τσινετσιτά προφανώς. Και προφανέστερα στο τρέιλερ της ταινίας, που το κυκλοφόρησε η εταιρεία για να παίζει και αυτό πριν από την καινούρια δημιουργία του Tim Burton στις αμερικάνικες αίθουσες, και συνοδεύεται, το τρέιλερ, από το Oh My God του.. αρχετυπικού γκάνγκστα Jay-Z. Το τρέιλερ συνοδεύεται και από ένα βασκάσνωμα της ψηφιακής φωτογραφίας του, που δε το λες ακριβώς πετυχημένο στις πιο σκοτεινές σκηνές (εκτός αν η ιστορία περιλαμβάνει και τίποτα κλασικούς απέθαντους), δείγμα των γενικότερων προβλημάτων τόνου που φαίνεται να έχει το στούντιο με τη παραγωγή του, της οποίας η έξοδος στις αίθουσες είναι στον αέρα (ακαθόριστη δηλαδή) ακόμα.

Το σενάριο το έγραψε ο Will Beall, ένας ντετέκτιβ ανθρωποκτονιών που έγινε συγγραφέας, και βασίστηκε θεωρητικά σε μια σειρά άρθρων των LA Times για τη "gangster squad", την ομάδα που είχε αναλάβει το 1946 να καθαρίσει υπόγεια το LA από τον Mickey Cohen. Αυτό το σκηνικό ήτανε βέβαια φόντο για το υπερανωτερότερο σενάριο του LA Confidential (1997), και για δεκάδες άλλες ιστορίες του Hollywood (που.. κατά σύμπτωση βρίσκεται στο LA και ήτανε μπλεγμένο στις πραγματικές), μέχρι και η παιχνιδοβιομηχανία ενδιαφέρθηκε να κατακλέψει σχετικά τον James Ellroy στο LA Noire, αλλά ο Beall είχε όπως αποδείχτηκε το πλεονέκτημα της ευρείας κλίμακας και της ωμής βίας, μαζί, στη δικιά του εκδοχή. Το πλεονέκτημα έκανε μια σειρά σκηνοθετών υψηλού προφίλ να ενδιαφερθούν για το έργο, χωρίς αποτέλεσμα -- άμα κάνεις κλικ σε αυτές τις ειδησούλες που αφορούνε τη βιομηχανία και τις αναδημοσιεύουν όλοι γιατί τους κάνεις κλικ, τότε μάλλον θα πιστεύεις ότι ο Darren Aronofsky είναι ο σκηνοθέτης, αλλά το παράτησε κι αυτός. Τελικά σκηνοθέτης κατέληξε ο Ruben Fleischer, που εξήγησε, προωθώντας το 30 Minutes or Less (2011) πως τον επιλέξανε ακριβώς γιατί ταίριαζε στην αίσθηση της παραγωγής, σε ένα πιο "ποπ" νουάρ ας πούμε, σε μια προσέγγιση τύπου Sin City (2005) χωρίς πρασινοθόνες και με πρασινοφίλτρα πιθανά.

Η παραγωγή έκανε τη προηγούμενη βδομάδα μια προβολή πιο ανοιχτή από δοκιμαστική, από κει προέκυψαν και αρκετά ενθουσιασμένα τιτιβίσματα, τύπου πεθαίνω για Ryan Gosling με tommy gun. Πρώτο όνομα στο καστ και αρχηγός της ενωμοτίας είναι τυπικά ο Josh Brolin, αλλά σε προσεκτικότερη ανάγνωση των υπόλοιπων ονομάτων, ακόμα και στη παρέα κυριαρχεί ο Gosling: ο Anthony Mackie και η Emma Stone ειδικά φαίνεται να αποτελούν τη συνοδεία του. Ο πρωταγωνιστής που αγαπάνε οι γυναίκες είναι και ο μόνος που προσπαθεί, στο τρέιλερ τουλάχιστο, να δώσει και κάτι στο ρόλο του, μια χροιά λίγδας στη φωνή, αλλά εκεί χάνει άκοπα όλα τα μάτια, που στρέφονται στα προσθετικά και την κομικ-ά υπερβολική ερμηνεία του Sean Penn φυσικά. Σύμφωνα με τις αναφορές οι δυο πρωταγωνιστές είναι και οι μόνοι που ξεχωρίζουν πραγματικά στη διάρκεια, όλοι οι χαρακτήρες είναι βέβαια καρικατούρες και δε δίνουνε πολλές ευκαιρίες. Η Warner προόριζε τους γκάνγκστερ μπάτσους της για έξοδο στα μέσα Οκτωβρίου, αλλά πριν κάνα μήνα τοποθέτησε εκεί το Argo (2012) του Ben Affleck, χωρίς να χάσει εντελώς και την εμπιστοσύνη της στο φιλμ, όπως απέδειξε το τρέιλερ. Εκτός από σκηνοθέτες, και αρκετοί αστέροι τύπου Tom Hanks είχανε παρελάσει ενδιαφερόμενοι για συμμετοχή πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, αλλά η $60 εκατομμυρίων παραγωγή δε τους άντεχε όλους, σύμφωνα με το Variety.



4 Responses so far.

  1. cheaptalk said

    Το βασκάσνωμα, ή teal pushing στη γλώσσα του Ομήρου, είναι αυτή η πρόσφατη τάση για χρωμοδιαβαθμίσεις που προσπαθούνε να κάνουν τη ψηφιακή ειδικά φωτογραφία να φαίνεται..τρέντι. Μπορείς να το πεις και instagram-ισμα γιατί ίδιου επιπέδου αποτρόπαια αποτελέσματα έχει. Αλλά πίσω από το teal υπάρχει η θεωρία ότι είναι στο φάσμα συμπληρωματικό των αποχρώσεων του δέρματος, και έτσι τις αναδεικνύει. Στη ψηφιακή φωτογραφία βέβαια, που σπάνια συγκινεί αισθητικά, συνήθως έχεις ένα αποτέλεσμα κάπως πιο σκατά από τα σκατά. Πολλοί, στους οποίους προστέθηκε και ο Peter Jackson πιο διαβόητα τελευταία, επιμένουνε ότι αυτό είναι γενικότερα το μέλλον και καλύτερα να το συνηθίζεις.

  2. Anonymous said

    Όποιος θέλει να μάθει/φρίξει παραπέρα σχετικά με τη μάστιγα του color grading τα τελευταία 3+ χρόνια, ας δει και αυτό.

    -Πορτοκαλόσουπας

  3. cheaptalk said

    Υπάρχει ένα άρθρο στο digital cinema foundry που εξηγεί καλύτερα το "blockbuster look". Προσωπικά, όπως και ο περισσότερος κόσμος, δεν έχω πρόβλημα με το βασκάσνωμα γενικότερα. Συνήθως τα αποτελέσματα, όπως εξηγεί και το άρθρο, βοηθάνε το μάτι, και γι' αυτό του αρέσουν. Και προτιμάω τέτοιου είδους διαβαθμίσεις, από το να μοιάζει όλο το φιλμ σα διαφήμιση ασφάλειας ζωής, όπως μοιάζουν οι ταινίες του Malick. Η Γη.. γυρνάει, δε μένει κολλημένη στη "μαγική ώρα" για να χάσκουν οι από κάτω με την "εξυπνάδα" του σκηνοθέτη.

    Πρόβλημα έχω με τις ίδιες τεχνικές σε ψηφιακή φωτογραφία. Δε ξέρω ποιός βρίσκει το αποτέλεσμα "αισθητικά ευχάριστο", αλλά από το βρισίδι που πέφτει στα φόρα, ένα σωρό κόσμος το βρίσκει "αισθητική κουράδα". Ένα αποτέλεσμα που είναι ευχάριστο στο φιλμ δεν είναι απαραίτητα ευχάριστο στο ντίτζιταλ. Και σίγουρα πολύς κόσμος, ακόμα τουλάχιστο, αντιπαθεί τη ψηφιακούρα, και αντιπαθεί μια τάξη μεγέθους παραπάνω το μπλοκμπαστερικό grading εφαρμοσμένο σε ψηφιακούρα. Κάνει απλά τα σκατά να φαίνονται πολύ σκατότερα.

  4. cheaptalk said

    Τελικά η Warner μετακίνησε το Gangster Squad πίσω στο slot του Argo περίπου, στις 7 Σεπτεμβρίου. Μια ημερομηνία που δεν έχει ακριβώς και κύρος ούτε εγγυάται εισιτήρια, αλλά δε τα αποκλείει κιόλας. Πέρσι τέτοια εποχή είχε ανοίξει το Contagion, όπως σημειώνουν γενικά όλοι.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.