Youth Without Youth (2007): Teaser ρωμαϊκής πρεμιέρας

Ο πιο πολυαναμενόμενος τίτλος του φετινού, δεύτερου διεθνούς κινηματογραφικού φεστιβάλ της Ρώμης, ή τουλάχιστον ο μεγαλύτερος κράχτης και δάχτυλο στο μάτι της Βενετίας, έκανε το Σάββατο την παγκόσμια πρεμιέρα του, προκαλώντας ζόρικες αντιδράσεις, και ξεκινώντας την αληθινή κουβέντα γύρω απ' τη διοργάνωση, δυο μέρες μετά το επίσημο σήκωμα της αυλαίας με την ριψοκίνδυνη επιλογή του Le Deuxième Souffle (2007), remake του ομότιτλου γκαγκστερικού του Melville, για ταινία έναρξης, αλλά με το ατού της Monica Bellucci στον πρωταγωνιστικό ρόλο και τα βυζιά της ξανά στο κόκκινο χαλί.

Το Youth Without Youth (2007), βασισμένο στη νουβέλα του Mircea Eliade, ήταν ένα project πάθους του Coppola που προέκυψε στα διαλείμματα εκείνου του άλλου, καταραμένου project πάθους, το πολύπαθο Megalopolis, όταν ένας παιδικός φίλος του σκηνοθέτη, του σύστησε την ιστορία ενός ιδιοφυούς καθηγητή, που βλέπει το δικό του project πάθους και ζωής, να χάνεται κάτω απ' τα γηρατειά του. Και μετά τον χτυπάει κεραυνός και ξανανιώνει. Απ' ό,τι λέει ο Coppola, η ταινία χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά απ' τα κέρδη των αμπελώνων του στην Καλιφόρνια, οι οποίοι απ' ό,τι φαίνεται δεν πρέπει να είχαν μεγάλη απόδοση, αφού το μικρό budget τον ανάγκασε να κρατήσει το συνεργείο του σε locations της Ρουμανίας και λίγης Βουλγαρίας, που παίζουν το ρόλο της Ελβετίας, της Μάλτας και της Ινδίας (!), με το ψεύτικο αποτέλεσμα να είναι αρκετά ενοχλητικό, αλλά όχι το πιο σημαντικών των προβλημάτων της ταινίας, αν πιστέψεις τις κριτικές που μιλάει για φλύαρη ζούγκλα ασυμμάζευτης πλοκής.

Σχόλια κομματάκι απογοητευτικά να τα ακούς στην επιστροφή σου στη μεγάλη οθόνη μετά από μια δεκαετία, αλλά ο Coppola δε φαίνεται να το πήρε βαρέως, αφού στο Q&A που ακολούθησε την προβολή για το κοινό, τόνισε πως η ταινία θέλει το χρόνο της, και μια δυο θεάσεις παραπάνω κακό δεν θα της κάνουν, για να'χεις βγάλει, τις δυσκολίες της πρώτης εντύπωσης από πάνω σου, και να μπορέσεις να επικεντρωθείς σε λεπτομέρειες πιο χαριτωμένες και νοήματα πιο μεθυστικά. Και προσπάθησε να βγάλει από πάνω του και τον άλλο αρνητικό προβολέα που του είχαν ρίξει τις τελευταίες μέρες, για δηλώσεις του περί βολέματος και ατολμίας των παλιών του φίλων Robert De Niro, Al Pacino και Jack Nicholson στο GQ, χαρακτηρίζοντας το περιστατικό τερατώδη παρερμηνεία, και επιβεβαιώνοντας ότι η τριάδα είναι τέρατα του κινηματογράφου ιερά, για τα οποία αισθήματα μόνο τρυφερά τρέφει.