Αυτό το καλοκαίρι ο Paul Blart μετακομίζει από το mall του σε (διαφορετικού είδους) ζωολογικό κήπο, και για να το σημειώσεις στο ημερολόγιό σου, η Sony στο υπενθυμίζει με trailer που είδε διχτυακό φως χτες, λίγο μετά από αυτό των Περιπετειών του Τεντέν (2011). Αντίθετα με την χριστουγεννιάτικη υπερπαραγωγή του Steven Spielberg βέβαια, ο Zookeeper (2011) στοχεύει σε λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από το καλοκάγαθο αμερικάνικο κοινό του Kevin James.

Η ιδέα της παραγωγής είναι από αυτές που προκύπτουν ημερολογιακά, δε βλέπω τον Οκτώβριο του 2010 ταινία με ομιλούντα ζωάκια, αφελή ήρωα, ωραίες γκόμενες και παιδικά αστεία, φώναξέ μου τον Adam Sandler. Καμιά φορά βέβαια, η Happy Madison (του Sandler) μπαίνει σε περιπέτειες στη διάρκεια των γυρισμάτων, γιατί γνωστές καμηλοπαρδάλεις παθαίνουν ένα καρδιακό βλέποντας τον James να παριστάνει τον αρκούδο. Κι εσύ μπαίνεις σε μεγαλύτερες άμα σε λένε MGM και δεν σου βγαίνουν οι προϋπολογισμοί και ψάχνεις αγοραστή.

Τον πρώτο σοβαρό του διεκδικητή βρήκε σήμερα το διαγωνιστικό των Κανών, στην ταινία που φέρνει για τέταρτη φορά τον Aki Kaurismäki στην κούρσα του Χρυσού Φοίνικα, και δεύτερη συνεχόμενη μετά το Lights in the Dusk (2006), δίνοντας με το Le Havre την πιο ανάλαφρη ως ώρας εκδοχή της θεματικής που έχει αναδειχθεί ως φετινή ανησυχία των Κανών. Η οποία, όπως έχει φανεί από τίτλους εντός κι εκτός διαγωνιστικού, αλλά και στα παράπλευρα ακόμα, είναι το πώς η ζωή που έχουν καταντήσει να ζουν οι μεγάλοι, επιδρά πάνω στα παιδιά τους, ηθελημένα και μη.

Εύκολα η πιο παρατημένη προβολή του διαγωνιστικού, το πέρασμα του Alain Cavalier απ’ τα συνήθη του λημέρια του Un Certain Regard που τον φιλοξένησε στις δυο προηγούμενες ταινίες του, στην επίσημη επιλογή του φεστιβάλ, το Pater (2011) κατάφερε να κάνει δημοσιογράφους να ψάχνουν την έξοδο απ’ το δεκάλεπτό του κιόλας, την ίδια ώρα όμως που οι ομοεθνείς του παλαίμαχου auteur χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι με τις ακραιφνώς γαλλικές δαγκωνιές του στο πολιτικό σύστημα της χώρας.

Όσο απόψε τα περισσότερα φλας στις Κάνες συγκεντρώνει ο Havre (2011) του Aki Kaurismäki, το Βλέμμα του φεστιβάλ πέφτει σε έτερη γαλλική διανομή του Match Factory, στον Tatsumi (2011) ενός ακόμα.. συνήθους προσκεκλημένου, του Eric Khoo, ο οποίος αυτή τη φορά συμμετέχει με κινούμενο, μια μίξη σκηνών από την αυτοβιογραφία του Yoshihiro Tatsumi και πέντε έργων του τελευταίου, που δεν έχουν μεταφερθεί, όπως και όλα του δηλαδή, ποτέ στη μεγάλη οθόνη.

Ακολουθώντας τον Robert Zemeckis και τον James Cameron, ο Steven Spielberg δοκιμάζει τα Χριστούγεννα το μάτι του στον ολοκληρωμένα ψηφιακό κινηματογράφο, και στο ιστορικό από μόνο του γεγονός πρόσθεσε πως ο σκηνοθέτης καταπιάνεται, στις Περιπέτειες του Τεντέν (2011), με έναν από τους πιο δημοφιλείς κόμικ ήρωες του πλανήτη. Το teaser της παραγωγής δημιουργεί μια τρικυμία στα διαδίχτυα τις τελευταίες ώρες, και θα συνοδεύει τις κόπιες των, όχι και τόσο φρέσκων, τέταρτων Πειρατών της Καραϊβικής το σαββατοκύριακο στις αίθουσες.

Με διαφορά ο πλέον πολυαναμενόμενος τίτλος όχι μόνο των φετινών Κανών, αλλά και των περσινών και όσων άλλων φεστιβάλ παρεμβλήθηκαν έκτοτε, το The Tree of Life (2011) θα κάνει απόψε τα επίσημα αποκαλυπτήριά του με τον Brad Pitt στο κόκκινο χαλί, ίσως και με τον Sean Penn να είναι εκεί, αλλά πιθανότατα όμως χωρίς την παρουσία του Terrence Malick, που σνόμπαρε και τη συνέντευξη Τύπου, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που ακολούθησε την πρωινή δημοσιογραφική προβολή, με τη μισή αίθουσα να χειροκροτεί χλιαρά και την άλλη να γιουχάρει φανατικά.

Με μόνο στόχο να διακόψει τη και φέτος μεγάλη ροή θεμάτων του verbal από τις Κάνες, η Disney μέσω της Touchstone και για λογαριασμό της Dreamworks, μετακίνησε το Fright Night (2011) από τον Οκτώβριο στον Αύγουστο, απέναντι στον Κόναν τον Βάρβαρο (2011). Και έχει έτσι από το σαββατοκύριακο trailer να παίζει διαδιχτυακά, στοχεύοντας θεατρικά τις δημοσιογραφικές στη Κυανή Ακτή κόπιες του Priest (2011), ο οποίος με $14.5 εκατομμύρια εισπράξεων έμεινε αρκετά ως πολύ πίσω από τα μεγαλύτερα σοβαρά βαμπιρο-franchises (άσε τα οικτρά λαμπυρίζοντα) και δε δικαιολόγησε την αρκετά καλοκαιρινή τοποθέτησή του.