Η Jennifer Lopez έχει την καλύτερη εβδομάδα της στον ήλιο
Πρόσφατα οριστικά χωρισμένη, η Jennifer Lopez εμφανίζεται ξανά ελεύθερη στον ήλιο, και στο τεύχος Ιουνίου της Vogue βεβαίως, φορώντας τα πιο καυτά μαγιό του καλοκαιριού σύμφωνα με τη λεζάντα, και φωτογραφημένη από τον εκλεκτό κάθε γαλαζοαίματης Mario Testino. Η JLo έκανε και εξώφυλλο στο τεύχος Απριλίου του περιοδικού, στο ετήσιο "Shape Issue", και από τις διαφορές σε φωτογράφιση σε φωτογράφιση, ακόμα και από φωτογραφία σε φωτογραφία δηλαδή, μπορείς να συμπεράνεις πως πιο αγαπημένος κάθε βασίλισσας των φλας, και καλύτερος τρόπος να μένεις σε φόρμα, είναι αυτός ο Adobe Photoshop, αλλά δικαιολόγησε και τίποτα σε μοναχική σαραντάρα μάνα διδύμων.
Dark Shadows (2012)
Σκηνοθεσία: Tim Burton
Σενάριο: Seth Grahame-Smith, John August
Παίζουν: Johnny Depp, Michelle Pfeiffer, Helena Bonham Carter, Eva Green
Τρελός καπελάς Ζουρλός μπαρμπέρης Παλαβός ζαχαροπλάστης Εκκεντρικός βρυκόλακας επιστρέφει στο σπίτι των προγόνων του μετά από αιώνες διακοπών σε φέρετρο στο χώμα, για να βρει πως η οικογένεια των απογόνων του είναι δυσλειτουργική και χρειάζεται τη προστασία του.
Dracula 3D (2012): Trailer.. Κανών
Το Σάββατο μετά τα μεσάνυχτα, ο Dario Argento.. σπάει το κατεστημένο, γεμίζει σπλάχνα και αίμα το κόκκινο χαλί της Croisette, και στην αγαπημένη σου διάσταση φυσικά, με τον Dracula 3D (2012), μάλλον τη πιο καρακάλτ ταινία στην ιστορία των προβολών στο Grand Théâtre Lumière. Οι διανομείς της, οι Ιταλοί του Filmexport Group, κυκλοφόρησαν για τη ταινία το σχετικό τρέιλερ, στο YouTube και στις σελίδες του φεστιβάλ, στην αρμόζουσα καρακακή ποιότητα, αλλά περίεργα όχι δαφνοστεφανωμένο, πράγμα που σε κάνει να υποψιάζεσαι κάνα μοντάζ της τελευταίας στιγμής από το ήδη γνωστό υλικό. Το ήδη γνωστό υλικό είναι αυτό του production trailer που είχε προβληθεί στο American Film Market το χειμώνα (όπου η παραγωγή είχε πάει σα headliner περίπου), και διέρρευσε στη συνέχεια στα διαδίχτυα προκαλώντας τρελό ενθουσιασμό στους.. μη φαν του σκηνοθέτη.
Και τι μπορεί να έχει μέσα ένα τρέιλερ τελικά?
"Ένα τρέιλερ κάνει πρεμιέρα", γράφει ο Matt Singer στο Criticwire "και όλοι στους ιστούς δεν αρκούνται απλά να το δημοσιεύσουν αλλά πρέπει και να το ζυγίσουν, να σχολιάσουν τα κουστούμια, την υπόκρουση και τις κυριότερες σκηνές του". Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, που προκαλεί τέτοιες συζητήσεις από τη γωνιά του στο δίχτυο βέβαια, οδεύουμε κοντινότερα σε μια εποχή όπου "θα κρίνονται τα τρέιλερ αντί για τις ταινίες τις ίδιες". Για λόγους εντυπωσιασμού, ο Singer αγνοεί πως αυτή η εποχή είναι εδώ· πρέπει να πας στον πάτο του αρχείου των Μαζών για το ξεκίνημα της τάσης, αλλά πια κάθε απλή αναζήτηση στο δίχτυο βρίσκει όσες, πολλές, σελίδες ειδικεύονται τώρα ακριβώς σε "trailer reviews". Ακόμα και το Slate, από τους πρωτοπόρους της εκτεταμένης δημοσιογραφίας στο ιντερνέτ, έχει τον trailer critic που γράφει σύντομες παπάρες για τα προωθητικά των στούντιο. Και κατά βάση, αυτή η τάση είναι ζητούμενη και όχι απευκταία· οι κάθε λογής δημοσιογράφοι που διαλαλούνε στο Twitter και στο Facebook, διαπιστώνουν πως όλο και πιο δύσκολα πείθουν ακόλουθο να πάει στη δικιά τους (και μόνο) σελίδα να δει βίντεο αποκλειστικά ενσωματωμένο από το YouTube. Περάσανε οι εποχές που να ενσωματώνεις βίντεο στις σελίδες σου ήτανε πρωτοπορεία, πια τα ενσωματώνει και ο τελευταίος στα δικά του τοιχοκολλήματα σε κάθε κοινωνικό δίχτυο, απαιτείται πρόσθετη αξία.
Amour (2012): Trailer παππούδων.. ερρρ.. Κανών
Οι φετινοί χρυσοί φοίνικες στρίβουν τη γωνία για να ξεπροβάλλουν (από Τετάρτη), οι περισσότερες παραγωγές που τους προσδοκούν ετοιμάζουν και από κάνα βιντεάκι να συνοδεύει τη συμμετοχή τους, και με αυτή την αφορμή μάλλον το Amour (2012) του Michael Haneke απέκτησε τρέιλερ με βαλβίδα εξόδου τις σελίδες της Express αν όχι τις επίσημες του φεστιβάλ. Η παραγωγή έχει ακόμα προκαθορισμένη ημερομηνία διανομής (στη Γαλλία) τις 24 Οκτωβρίου, και είναι φυσικά όσο ψηλότερα γίνεται στις λίστες αναμονής των ευρωπαϊκών (και όχι μόνο) καλλιτεχνίζοντων κύκλων, έτσι τα αποσπάσματα, τα οποία παρουσιάζουν κυρίως τον Jean-Louis Trintignant στη πολυθρόνα του με το ράδιο πότε ανοιχτό και πότε κλειστό, μπορείς να τα αντιμετωπίσεις και σα φιλοφρόνηση, σίγουρα δεν είχανε την ανάγκη σου. Χαρακτηριστικότερα του βάρους της παραγωγής, η Sony Classics εξασφάλισε τα αμερικάνικα δικαιώματα διανομής της από τον Απρίλιο, πριν ανακοινωθούν οι φετινές επιλογές του Thierry Frémaux, και αρκετά νωρίτερα από ότι είχε κάνει για τη Λευκή Κορδέλα (2009).
Claycat's THE RAID: Ένα ριμέικ με πλαστελίνη και τοματόζουμο
Η πιο σπαρταριστή ταινία δράσης της προηγούμενης χρονιάς, το Raid (2011) του Gareth Evans, απαιτούσε φυσικά ένα ριμέικ με γατάκια από πλαστελίνη, και ο Lee Hardcastle, διαβόητος στα διαδίχτυα τελευταία για τη δουλειά του, σε υποχρέωσε, με ένα τρίλεπτο φιλμάκι που δεν ακολουθεί κατά γράμμα τη πλοκή του πρωτότυπου αλλά υπερθεματίζει σε κέφι και κουβάρια σπλατεριά. Το φιλμάκι εντάσσεται σε μια σειρά "Claycat Cinema" που μάλλον τη ξεκίνησε ο δημιουργός της όταν τον ανάγκασαν, για λόγους πνευματικής ιδιοκτησίας, να κατεβάσει την Pingu-εκδοχή του The Thing (1982) που είχε ξεκινήσει την ιντερνετική του διασημότητα, και να την αντικαταστήσει με πρωταγωνιστές πιο.. κοινόχρηστους χαρακτήρες.
The Dictator (2012): Trailer που τρομοκρατεί αθώους μπουλούκους
Η κινηματογραφική μεγάλη ώρα του τυράννου που διακινδύνευσε τη ζωή του για να εξασφαλίσει καταπίεση στους αγαπημένους του υπηκόους, δεν είναι και πολύ μακριά: ο Dictator (2012) της Paramount ανοίγει τη Τετάρτη, μεσοβδόμαδα, στην Αμερική, κουβαλώντας τουλάχιστο τον τίτλο της πρώτης ακατάλληλης για ανήλικους κωμωδίας του καλοκαιριού. Η παραγωγή γέμισε τη Πέμπτη το Λονδίνο με ψηλοτάκουνα μπούτια κάνοντας τη παγκόσμια πρεμιέρα της, και έκανε παράλληλα δημοσιογραφικές προβολές στην Αμερική, έτσι είναι ήδη γνωστό πως η ακαταλληλότητα είναι και το μεγάλο της όπλο. Ο Roger Ebert έγραψε χαρακτηριστικά πως η ταινία είναι "αστεία" επιπλέον του να είναι "άσεμνη, αηδιαστική, σκατολογική, χυδαία, άξεστη και βάλε", και η γενικότερη κοινή συναίνεση φαίνεται να καταλήγει σε ότι περίμενες από το χειμώνα περίπου, σε ένα έργο μια κλάση κατώτερο από τα προηγούμενα του Sacha Baron Cohen το οποίο παρολαυτά έχει την πλάκα που στόχευε.