Avatar (2009)
3/5Σκηνοθεσία: James Cameron
Σενάριο: James Cameron
Παίζουν: Sam Worthington, Zoe Saldana, κ.ά.
Δες/Κρύψε το trailer
Το 2154 η ανθρώπινη φυλή κάνει εξορύξεις σε δορυφόρο του πλανήτη Polyphemus, έχοντας γενετικά αναπτύξει απομακρυσμένα ελεγχόμενα υβρίδια των Na’vi που τον κατοικούν, σε περίπτωση που κάποιος στη Γη θέλει να κάνει και ταινία ή έστω παιχνίδι.
Σαν ψηφιακή τρισδιάστατη παραγωγή, το Avatar (2009) είχε ένα ουσιαστικό δημιουργικό κύκλο 4-5 χρόνων όπως και οι περισσότερες του είδους, ειδικά της Pixar. Βέβαια το Avatar είναι παραγωγή της Fox, και αυτό συνεπάγεται ότι ξεκίνησε με τεχνολογία που δεν ήταν και τόσο ακριβή τότε και έχει φτάσει πια στα ράφια της γειτονιάς σου ώστε να παριστάνεις τον James Cameron σε πραγματικό χρόνο και παίζοντας, όπως φάνηκε καθαρά από την.. όχι και τόσο θετική διαδιχτυακή υποδοχή του teaser του φιλμ. Οι σκηνές του teaser επανεμφανίστηκαν βελτιωμένες στο trailer αλλά ήταν λίγο πολύ ξεκάθαρο ότι ακόμα και να υπήρχε η διάθεση να μπει συνολικά βαθύτερα το χέρι στη τσέπη (που δεν υπήρχε φυσικά) δεν υπήρχε ο χρόνος, και αναμενόμενα, όπως π.χ. στο Delgo (2008) ή το Battle for Terra (2007), το τελικό αποτέλεσμα έχει ακόμα και πλάνα που καθαρά ολοκληρώθηκαν πριν χρόνια και μοιάζουν πια από άλλη ταινία. Στη πραγματικότητα, το Avatar ξεκινάει με ένα δεκάλεπτο επιπέδου εισαγωγής βιντεοπαιχνιδιού από τις αρχές της δεκαετίας, με ερμηνείες τύπου γκόμενας που πρώτη φορά παρουσιάζει δελτίο καιρού και ψηφιακά σκηνικά που θα φαίνονταν καλύτερα αν είχαν αντικατασταθεί από πλαστικές καρέκλες από γύφτο, τόσο άθλιο που κρατιέσαι να μη σηκωθείς να φύγεις.
Στη συνέχεια, στον κόσμο της Pandora, τα πράγματα γίνονται σχετικά καλύτερα, αρχίζει να σε κλωτσάει ανελέητα μέχρι να παραδοθείς η προσπάθεια προσαρμογής του εγκεφάλου σου στο ψευτοτρισδιάστατο του πράματος, βοηθάει και η θολούρα της τεχνολογίας προβολής και το οικείο της motion-captured κίνησης και το αποβλακωτικά ημικαρτουνίστικο του σχεδιασμού, και καταλήγεις να παρακολουθείς τη ταινία σα να το κάνεις με περιφερειακή όραση, χωρίς να "βλέπεις" τις λεπτομέρειες και αντιδρώντας μόνο όταν τα διαδραματιζόμενα στο προσκήνιο είναι πολύ χοντρά εκτός της πολύ χοντρής και ναρκωμένης κι από πάνω αίσθησης ασφαλούς πραγματικότητάς σου. Σε αυτό το σημείο ψηφιακής μαστούρας, οι "λεπτομέρειες" του "ζωντανού" κόσμου της Pandora για τις οποίες κάναν λόγο οι αναφορές από τις πρώτες προβολές 15λεπτων (τον Ιούνιο στο Amsterdam) πρέπει να σου τρίβονται κυριολεκτικά στη μούρη για να τις πάρεις χαμπάρι, και αυτό κάνει χωρίς να ξέρει τι θα πει οίκτος ο Cameron, με τουλάχιστο κανά μισάωρο καταζουμαρισμένων ζωύφιων και χόρτων να πετάγονται κυριολεκτικά από την οθόνη, και με τεράστια ζωντανά που έχουν βαφτεί από κραγιόνια μικρούλας σε ηδονικό σοκ, όλα συνοδευμένα από επική μουσική ανακάλυψης της Αμερικής και θόρυβο επέλασης χιλιάδων ρινόκερων.
Συνολικά, και λαμβάνοντας υπόψη ότι φιλοδοξεί πραγματικά να γίνει το Star Wars (1977) του νέου αιώνα, το Avatar στα πρώτα δυο τρίτα του μοιάζει με geek που μαλακίζεται όσο παίζει στο πισί του τον νέο George Lucas, και έτσι δεν είναι έκπληξη ότι και το scope του περιορίζεται σε κάτι σε επίσκεψη στο φεγγάρι των Ewoks όπου ένα δέντρο απειλείται από ένα λόχο αλβανών stormtroopers. Τη πρώτη μιάμιση τουλάχιστο ώρα μπορείς να πατήσεις το Escape και να τη παρακάμψεις σαν αλλοπρόσαλλο intro, χάνοντας μόνο τη Zoe Saldana και την αγαπησιάρικα συγκινητική προσπάθειά της να προσθέσει μια υγιή διάσταση στον χαρακτήρα της, όσο οι γύρω της μανιερίζουν αρρωστημένα και ακατάσχετα προς όλες τις κατευθύνσεις, αγνοώντας ίσως οι μισοί ότι η παράστασή τους θα μεταφερθεί αυτούσια στην οθόνη, έστω και σα texture σε κεφάλι ψηφιακής κούκλας (i.e. όσοι παίζουν εξωγήινους με ανύπαρκτα χαρακτηριστικά προσώπου έχουν τουλάχιστο ένα λόγο παραπάνω να υπερβάλλουν). Όλα αυτά όμως λίγη σημασία έχουν, από τον Cameron περιμένεις πια ένα επικό χαμό στη τρίτη πράξη, σα να 'ναι ο Michael Bay των γερο-ακαδημαϊκών και των twilighters, και σε αυτό άνετα παραδίδει. Συνοπτικά, αρκετές σκηνές του Avatar θα αποτελούν για πολύ καιρό υποχρεωτικό μάθημα σε κάθε σχολή σκηνοθεσίας ψηφιακών συγκρούσεων, ειδικά στον αέρα (όπου δε χρειάζονταν και τόση υπολογιστική δύναμη και) όπου η ματιά των υπολοίπων έχει ανεξήγητα μείνει στη καλύτερη στα 70s, στα πλαστικά μοντελάκια που πήγαιναν πέρα δώθε με σύρματα και στις λήψεις που μόνο στόχο είχαν να αποφύγουν την απελπισία του σκηνικού. Δυστυχώς όμως, εκεί που είσαι έτοιμος να βγεις από την αίθουσα μισο-πανηγυρίζοντας έστω για ένα σημαντικότατο ορόσημο στη σκηνοθεσία βιντεοπαιχνιδιών (με τα όρια να γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα και στη πράξη), ο Cameron προσπαθεί να κλείσει την ιστορία του σαν έπος στην ιστορία της διαστημικότητας ένα πράμα, θυμίζοντάς σου ότι πλήρωσες για να δεις ταινία και γι' αυτήν θα πρέπει να περιμένεις επιπλέον αποζημίωση στις συνέχειες που έρχονται.
Σαν ψηφιακή τρισδιάστατη παραγωγή, το Avatar (2009) είχε ένα ουσιαστικό δημιουργικό κύκλο 4-5 χρόνων όπως και οι περισσότερες του είδους, ειδικά της Pixar. Βέβαια το Avatar είναι παραγωγή της Fox, και αυτό συνεπάγεται ότι ξεκίνησε με τεχνολογία που δεν ήταν και τόσο ακριβή τότε και έχει φτάσει πια στα ράφια της γειτονιάς σου ώστε να παριστάνεις τον James Cameron σε πραγματικό χρόνο και παίζοντας, όπως φάνηκε καθαρά από την.. όχι και τόσο θετική διαδιχτυακή υποδοχή του teaser του φιλμ. Οι σκηνές του teaser επανεμφανίστηκαν βελτιωμένες στο trailer αλλά ήταν λίγο πολύ ξεκάθαρο ότι ακόμα και να υπήρχε η διάθεση να μπει συνολικά βαθύτερα το χέρι στη τσέπη (που δεν υπήρχε φυσικά) δεν υπήρχε ο χρόνος, και αναμενόμενα, όπως π.χ. στο Delgo (2008) ή το Battle for Terra (2007), το τελικό αποτέλεσμα έχει ακόμα και πλάνα που καθαρά ολοκληρώθηκαν πριν χρόνια και μοιάζουν πια από άλλη ταινία. Στη πραγματικότητα, το Avatar ξεκινάει με ένα δεκάλεπτο επιπέδου εισαγωγής βιντεοπαιχνιδιού από τις αρχές της δεκαετίας, με ερμηνείες τύπου γκόμενας που πρώτη φορά παρουσιάζει δελτίο καιρού και ψηφιακά σκηνικά που θα φαίνονταν καλύτερα αν είχαν αντικατασταθεί από πλαστικές καρέκλες από γύφτο, τόσο άθλιο που κρατιέσαι να μη σηκωθείς να φύγεις.
Στη συνέχεια, στον κόσμο της Pandora, τα πράγματα γίνονται σχετικά καλύτερα, αρχίζει να σε κλωτσάει ανελέητα μέχρι να παραδοθείς η προσπάθεια προσαρμογής του εγκεφάλου σου στο ψευτοτρισδιάστατο του πράματος, βοηθάει και η θολούρα της τεχνολογίας προβολής και το οικείο της motion-captured κίνησης και το αποβλακωτικά ημικαρτουνίστικο του σχεδιασμού, και καταλήγεις να παρακολουθείς τη ταινία σα να το κάνεις με περιφερειακή όραση, χωρίς να "βλέπεις" τις λεπτομέρειες και αντιδρώντας μόνο όταν τα διαδραματιζόμενα στο προσκήνιο είναι πολύ χοντρά εκτός της πολύ χοντρής και ναρκωμένης κι από πάνω αίσθησης ασφαλούς πραγματικότητάς σου. Σε αυτό το σημείο ψηφιακής μαστούρας, οι "λεπτομέρειες" του "ζωντανού" κόσμου της Pandora για τις οποίες κάναν λόγο οι αναφορές από τις πρώτες προβολές 15λεπτων (τον Ιούνιο στο Amsterdam) πρέπει να σου τρίβονται κυριολεκτικά στη μούρη για να τις πάρεις χαμπάρι, και αυτό κάνει χωρίς να ξέρει τι θα πει οίκτος ο Cameron, με τουλάχιστο κανά μισάωρο καταζουμαρισμένων ζωύφιων και χόρτων να πετάγονται κυριολεκτικά από την οθόνη, και με τεράστια ζωντανά που έχουν βαφτεί από κραγιόνια μικρούλας σε ηδονικό σοκ, όλα συνοδευμένα από επική μουσική ανακάλυψης της Αμερικής και θόρυβο επέλασης χιλιάδων ρινόκερων.
Συνολικά, και λαμβάνοντας υπόψη ότι φιλοδοξεί πραγματικά να γίνει το Star Wars (1977) του νέου αιώνα, το Avatar στα πρώτα δυο τρίτα του μοιάζει με geek που μαλακίζεται όσο παίζει στο πισί του τον νέο George Lucas, και έτσι δεν είναι έκπληξη ότι και το scope του περιορίζεται σε κάτι σε επίσκεψη στο φεγγάρι των Ewoks όπου ένα δέντρο απειλείται από ένα λόχο αλβανών stormtroopers. Τη πρώτη μιάμιση τουλάχιστο ώρα μπορείς να πατήσεις το Escape και να τη παρακάμψεις σαν αλλοπρόσαλλο intro, χάνοντας μόνο τη Zoe Saldana και την αγαπησιάρικα συγκινητική προσπάθειά της να προσθέσει μια υγιή διάσταση στον χαρακτήρα της, όσο οι γύρω της μανιερίζουν αρρωστημένα και ακατάσχετα προς όλες τις κατευθύνσεις, αγνοώντας ίσως οι μισοί ότι η παράστασή τους θα μεταφερθεί αυτούσια στην οθόνη, έστω και σα texture σε κεφάλι ψηφιακής κούκλας (i.e. όσοι παίζουν εξωγήινους με ανύπαρκτα χαρακτηριστικά προσώπου έχουν τουλάχιστο ένα λόγο παραπάνω να υπερβάλλουν). Όλα αυτά όμως λίγη σημασία έχουν, από τον Cameron περιμένεις πια ένα επικό χαμό στη τρίτη πράξη, σα να 'ναι ο Michael Bay των γερο-ακαδημαϊκών και των twilighters, και σε αυτό άνετα παραδίδει. Συνοπτικά, αρκετές σκηνές του Avatar θα αποτελούν για πολύ καιρό υποχρεωτικό μάθημα σε κάθε σχολή σκηνοθεσίας ψηφιακών συγκρούσεων, ειδικά στον αέρα (όπου δε χρειάζονταν και τόση υπολογιστική δύναμη και) όπου η ματιά των υπολοίπων έχει ανεξήγητα μείνει στη καλύτερη στα 70s, στα πλαστικά μοντελάκια που πήγαιναν πέρα δώθε με σύρματα και στις λήψεις που μόνο στόχο είχαν να αποφύγουν την απελπισία του σκηνικού. Δυστυχώς όμως, εκεί που είσαι έτοιμος να βγεις από την αίθουσα μισο-πανηγυρίζοντας έστω για ένα σημαντικότατο ορόσημο στη σκηνοθεσία βιντεοπαιχνιδιών (με τα όρια να γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα και στη πράξη), ο Cameron προσπαθεί να κλείσει την ιστορία του σαν έπος στην ιστορία της διαστημικότητας ένα πράμα, θυμίζοντάς σου ότι πλήρωσες για να δεις ταινία και γι' αυτήν θα πρέπει να περιμένεις επιπλέον αποζημίωση στις συνέχειες που έρχονται.Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ODEON ΟΠΕΡΑ 1
Ακαδημίας 57, Αθήνα, 2103622683..
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 22.00
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1
Β. Σοφίας 124 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 2107782122.
Πεμ. - Τετ.: 16.45/ 20.00/ 23.10 (3D)
ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1
Μεσογείων 6 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 2107773319.
Πεμ. - Τετ.: 16.45/ 19.45/ 22.45
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 1
Λ. Κηφισίας 245, Ζηρίνειο, Κηφισιά (ΗΣΑΠ Κηφισιά), 2106233567, 2106232808.
Πεμ. - Τετ.: 19.20/ 22.30
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 2
Λ. Κηφισίας 245, Ζηρίνειο, Κηφισιά (ΗΣΑΠ Κηφισιά), 2106233567, 2106232808.
Πεμ. - Τετ.: 21.00
ΗΡΑΚΛΕΙΟ - Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1
Λ. Ηρακλείου 386, Ν. Ηράκλειο, 2102826873, 2102825607.
Πεμ. - Τετ.: 17.00/ 20.00/ 22.45
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ - ΑΙΓΑΛΕΩ - ΧΑΪΔΑΡΙ
ΦΟΙΒΟΣ
Εθν. Αντιστάσεως 1, Περιστέρι, 210-5711105.
Πεμ. - Τετ.: 16.15/ 19.15/ 22.15
ΠΕΙΡΑΙΑΣ & ΠΕΡΙΧΩΡΑ
ΑΤΤΙΚΟΝ (ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ)
Αγ. Κων/νου 1, Πλ. Δημ. Θεάτρου, 210-4175897.
Πεμ. - Τετ.: 16.30/ 19.30/ 22.30
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.00/ 18.10/ 21.20/ 00.30. Σάβ.-Τετ. & 11.45 (3D)
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS 2
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.30/ 22.45
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: Πέμ., Παρ. 16.15/ 19.30/ 22.45. Σάβ., Κυρ., Τρ., Τετ. 13.00/ 16.15/ 19.30/ 22.45. Δευτ. 13.00/ 22.45
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 7
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.45/ 19.00/ 22.15/ 01.30. Σάβ.-Τετ. & 12.30 (3D)
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 8
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 14.00/ 17.45/ 21.00/ 00.15. Σάβ.-Τετ. & 11.00 (3D)
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 15
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.00/ 18.15/ 21.30/ 00.45. Σάβ.-Τετ. & 11.45
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 20
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 17.00/ 20.15/ 23.30
ΓΛΥΦΑΔΑ - ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1
Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230.
Πεμ. - Τετ.: 16.45/ 20.00/ 23.10 (3D)
ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ 1
Ζέππου 14, Πλ. Ξενοφώντος, 2109650318 Τηλ. κρατ. 2106786000, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 22.00. Σάβ., Κυρ. 16.00/ 19.30/ 23.00
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: Παρ., Σάβ. 17.50/ 21.15/ 00.40. Πέμ. & Κυρ., Δευτ. & Τετ. 17.50/ 21.15. Τρ. 21.15
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 16.10/ 19.30/ 23.00. Σάβ. & 12.20
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 16.10/ 19.15/ 22.20
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.15/ 21.20. Σάβ., Κυρ. & 12.00/ 15.10. Παρ., Σάβ. & 00.30
ΔΑΦΝΗ - ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ - ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ
ΑΤΛΑΝΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λ.Βουλιαγμένης 245, Δάφνη (ΜΕΤΡΟ Δάφνης), 210-9711511, 2109750936..
Πεμ. - Τετ.: 16.30/ 19.30/ 22.30
ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 9
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000,.
Πεμ. - Τετ.: 16.30/ 20.00/ 23.30. Σάβ.-Τετ. & 13.00 (3D)
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000,.
Πεμ. - Τετ.: 17.20/ 20.40/ 00.00. Σάβ.-Τετ. & 14.00
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 11
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000,.
Πεμ. - Τετ.: 22.30. Πέμ. & Σάβ.-Τετ. & 19.00. Σάβ., Κυρ. & 12.00/ 15.30 (3D)
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Πατησίων 140, 2108259975, 2108215327.
Σαβ. - Κυρ.: 21.20
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Πατησίων 140, 2108259975, 2108215327.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 21.20. Σάβ., Κυρ. & 14.40
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Πατησίων 140, 2108259975, 2108215327.
Πεμ. - Τετ.: 16.20/ 19.40/ 23.00. Κυρ. & 12.30
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.00/ 19.15/ 22.30. Σάβ.-Τετ. & 12.00 (3D)
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 7 MAX SCREEN
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 14.00/ 17.30/ 21.00/ 00.30 (3D)
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.45/ 20.15/ 23.30. Σάβ.-Τετ. & 13.00
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 13 VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 20.15/ 23.30. Σάβ.-Κυρ. & 16.45
ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 22.30. Σάβ.-Κυρ. & 15.30. Κυρ. & 12.00 (3D)
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 17.20/ 20.40/ 00.00
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 6
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 16.30/ 20.00/ 23.30 (3D)
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.10/ 18.20/ 21.30/ 00.40. Σάβ.-Τετ. & 12.00 (3D)
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 20.00/ 23.40
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 7 Vmax
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.10/ 19.20/ 22.30. Σάβ.-Τετ. & 13.00 (3D)
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 8 GOLD GLASS
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 21.30
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 9 GOLD GLASS
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 21.30
ΒΑΡΚΙΖΑ - ΣΑΡΩΝΙΔΑ
ΒΑΡΚΙΖΑ 1
Θάσου 22, Βάρκιζα, 2108973926.
Πεμ. - Τετ.: 16.00/ 19.00/ 22.00
Also on Movies for the Masses: Avatar (2009): Εκτεταμένο trailer
The Young Victoria (2009)
Βασίλισσα Βικτωρία: Τα Χρόνια της Νιότης
Σκηνοθεσία: Jean-Marc Vallée
Σενάριο: Julian Fellowes
Παίζουν: Emily Blunt, Rupert Friend, Paul Bettany
Δες/Κρύψε το trailer
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΑΠΟΛΛΩΝ CINEMAX CLASS
Σταδίου 19 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3236811.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.10/ 22.20. Κυρ. & 16.00
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΝΙΡΒΑΝΑ Cinemax
Λ. Αλεξάνδρας 192 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 210-6469398, 2106445221.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 3 Class
Δροσίνη 16 (απέναντι στο Βάρσο), Κηφισιά, 210-6231601, 2106231933.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 2 G ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.45/ 22.00/ 00.15
ΓΛΥΦΑΔΑ - ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2
Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 20.30/ 22.40
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΑΙΓΛΗ 1
Λ. Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.30
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 19.30/ 21.45/ 00.00
NANA CINEMAX - ΔΑΦΝΗ
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.30/ 22.30
Σκηνοθεσία: Jean-Marc Vallée
Σενάριο: Julian Fellowes
Παίζουν: Emily Blunt, Rupert Friend, Paul Bettany
Δες/Κρύψε το trailer
Στις 20 Ιουνίου 1837, λίγο μετά τη συμπλήρωση των 18 χρόνων της, ξεκίνησε η μακροβιότερη ηγεμονία γυναίκας οπουδήποτε στον πλανήτη, συνώνυμη μιας ολόκληρης εποχής.
H Young Victoria (2009) πραγματικά σε αγγίζει σε επίπεδο ανθρώπινου δράματος, όχι του δικού της αλλά του δικού σου αν έχεις υποστεί τη μυθοποίηση κάθε Aγγλίδας μοναρχίδας και παρατρεχάμενης, και από αυτή την άποψη, και η ιστορία και ο τρόπος που την αφηγείται ο Jean-Marc Vallée αποτελούν.. βάλσαμο για πονεμένες κινηματογραφικές καρδιές.
Με τον ίδιο σαγηνευτικό τρόπο που έκανε στο C.R.A.Z.Y. (2005) τα cliché μέρος της mise-en-scène του και τα σκηνικά του μέρος της υπόκρουσης, ο Vallée δρασκελίζει τα 170 χρόνια που απέχει από την εποχή των γεγονότων σα να περνάει το κατώφλι των ιστορικών κτιρίων, και για παράδειγμα δε τρεμουλιάζει η κάμερά του από το δέος, δε χοροπηδάει στους διαδρόμους τους σαν χαρούμενη τουρίστρια, δεν αισθάνεται καμιά ανάγκη να τα κάνει αναμνηστική ταχυδρομική κάρτα, τα ανάκτορα είναι το καθημερινό περιβάλλον της ηρωίδας του, και μια έμφαση είναι έμμεση μόνο στις εντυπώσεις της από τη μετακόμιση στο παλάτι του Buckingham. Η ιστορία αποφεύγει τους θεατρινισμούς, αγαπάει τους κοφτερούς διαλόγους, διασκεδάζει παρουσιάζοντας μια Victoria δεκαετίες μακριά από το.. κινηματογραφικό προφίλ της, αφήνει το πολιτικοκοινωνικό σκηνικό να τρεμοπαίζει στο φόντο όταν δεν είναι η κύρια ενασχόληση μιας πιτσιρίκας που μαθαίνει να κολυμπάει με το ρεύμα των μεθοδεύσεων της εξουσίας στη χώρα της. Η Ιστορία δικαίωσε την επιλογή της μικρούλας να συμβιβάσει την πρωτο-φεμινιστική διάθεσή της για ανεξαρτησία με τη διαπίστωση ότι δεν ήταν και τόσο προικισμένη για να τη διεκδικεί, επιπλέον οι μετρημένες ερωτοτροπίες με τον Albert βγάλαν κι ένα λίγο πολύ παραμυθένιο (στην ευτυχία του) γάμο, η Victoria παρακολουθεί με την ίδια ελαφρή και ελαφρά αμήχανη καταπινομπαστουνίαση ότι οδήγησε σε αυτά (τα ιστορικά αποτελέσματα), ψιλοαγκομαχώντας στην αρχή να ενσωματώσει όλους τους χαρακτήρες και ψάχνοντας για κάποια δραματική ένταση στο τέλος, αλλά πάντα αυθάδικα ζωντανά και με εξαιρετική χάρη, σα τα μάγουλα και τη γενικότερη παρουσία της πρωταγωνίστριάς της. Τελικά μια ακαταμάχητη.. εκπαιδευτική νουβέλα, και αρκετά θλιβερή αν δεις με το πρίσμα της τα σαράντα χρόνια χηρείας που ακολούθησαν, η παραγωγή αποκτά αξία ετερόφωτα, σαν υπόδειγμα μοναρχιδικού biopic που δε στα κάνει καρούμπαλα και σαν αποφασιστικό βήμα της Emily Blunt προς την οσκαρική δόξα, αλλά καμιά φορά πρέπει να απολαμβάνεις και τα πιο ήσυχα πράγματα στη ζωή όπως λένε.
H Young Victoria (2009) πραγματικά σε αγγίζει σε επίπεδο ανθρώπινου δράματος, όχι του δικού της αλλά του δικού σου αν έχεις υποστεί τη μυθοποίηση κάθε Aγγλίδας μοναρχίδας και παρατρεχάμενης, και από αυτή την άποψη, και η ιστορία και ο τρόπος που την αφηγείται ο Jean-Marc Vallée αποτελούν.. βάλσαμο για πονεμένες κινηματογραφικές καρδιές. Με τον ίδιο σαγηνευτικό τρόπο που έκανε στο C.R.A.Z.Y. (2005) τα cliché μέρος της mise-en-scène του και τα σκηνικά του μέρος της υπόκρουσης, ο Vallée δρασκελίζει τα 170 χρόνια που απέχει από την εποχή των γεγονότων σα να περνάει το κατώφλι των ιστορικών κτιρίων, και για παράδειγμα δε τρεμουλιάζει η κάμερά του από το δέος, δε χοροπηδάει στους διαδρόμους τους σαν χαρούμενη τουρίστρια, δεν αισθάνεται καμιά ανάγκη να τα κάνει αναμνηστική ταχυδρομική κάρτα, τα ανάκτορα είναι το καθημερινό περιβάλλον της ηρωίδας του, και μια έμφαση είναι έμμεση μόνο στις εντυπώσεις της από τη μετακόμιση στο παλάτι του Buckingham. Η ιστορία αποφεύγει τους θεατρινισμούς, αγαπάει τους κοφτερούς διαλόγους, διασκεδάζει παρουσιάζοντας μια Victoria δεκαετίες μακριά από το.. κινηματογραφικό προφίλ της, αφήνει το πολιτικοκοινωνικό σκηνικό να τρεμοπαίζει στο φόντο όταν δεν είναι η κύρια ενασχόληση μιας πιτσιρίκας που μαθαίνει να κολυμπάει με το ρεύμα των μεθοδεύσεων της εξουσίας στη χώρα της. Η Ιστορία δικαίωσε την επιλογή της μικρούλας να συμβιβάσει την πρωτο-φεμινιστική διάθεσή της για ανεξαρτησία με τη διαπίστωση ότι δεν ήταν και τόσο προικισμένη για να τη διεκδικεί, επιπλέον οι μετρημένες ερωτοτροπίες με τον Albert βγάλαν κι ένα λίγο πολύ παραμυθένιο (στην ευτυχία του) γάμο, η Victoria παρακολουθεί με την ίδια ελαφρή και ελαφρά αμήχανη καταπινομπαστουνίαση ότι οδήγησε σε αυτά (τα ιστορικά αποτελέσματα), ψιλοαγκομαχώντας στην αρχή να ενσωματώσει όλους τους χαρακτήρες και ψάχνοντας για κάποια δραματική ένταση στο τέλος, αλλά πάντα αυθάδικα ζωντανά και με εξαιρετική χάρη, σα τα μάγουλα και τη γενικότερη παρουσία της πρωταγωνίστριάς της. Τελικά μια ακαταμάχητη.. εκπαιδευτική νουβέλα, και αρκετά θλιβερή αν δεις με το πρίσμα της τα σαράντα χρόνια χηρείας που ακολούθησαν, η παραγωγή αποκτά αξία ετερόφωτα, σαν υπόδειγμα μοναρχιδικού biopic που δε στα κάνει καρούμπαλα και σαν αποφασιστικό βήμα της Emily Blunt προς την οσκαρική δόξα, αλλά καμιά φορά πρέπει να απολαμβάνεις και τα πιο ήσυχα πράγματα στη ζωή όπως λένε.
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΑΠΟΛΛΩΝ CINEMAX CLASS
Σταδίου 19 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3236811.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.10/ 22.20. Κυρ. & 16.00
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΝΙΡΒΑΝΑ Cinemax
Λ. Αλεξάνδρας 192 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 210-6469398, 2106445221.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 3 Class
Δροσίνη 16 (απέναντι στο Βάρσο), Κηφισιά, 210-6231601, 2106231933.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 2 G ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.45/ 22.00/ 00.15
ΓΛΥΦΑΔΑ - ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2
Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 20.30/ 22.40
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΑΙΓΛΗ 1
Λ. Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.30
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 19.30/ 21.45/ 00.00
NANA CINEMAX - ΔΑΦΝΗ
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.30/ 22.30
Also on Movies for the Masses: The Young Victoria (2009): Toronto gala trailer
Le Code a Changé (2009)
Αλλαγή Σχεδίων / Change of Plans
Σκηνοθεσία: Danièle Thompson
Σενάριο: Danièle Thompson, Christopher Thompson
Παίζουν: Γάλλοι
Δες/Κρύψε το trailer
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
TO BE ADDED SOON
2/5Σκηνοθεσία: Danièle Thompson
Σενάριο: Danièle Thompson, Christopher Thompson
Παίζουν: Γάλλοι
Δες/Κρύψε το trailer
Τραπέζι, φίλοι, φαγητό, κουβέντα, παρεξηγήσεις, σκοτούρες, γέλια.
Μπριόζικη γαλλική παρλάτα της ποικιλίας του πόσα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά σ’ ένα δείπνο, ακόμη κι όταν το πιάτο σερβιριστεί ακριβώς σωστά, η πληθωρική σε cast και διαλόγους σκηνοθετική απόπειρα της δυο φορές υποψήφιας για Όσκαρ (σεναρίου για το Cousin, Cousine (1975) και ξενόγλωσσης για το Fauteuils d’ Orchestre (2006)) σεναριογράφου της Βασίλισσας Μαργκώ (1994), προσπαθεί να μαζέψει σ’ έναν κατάλογο, τους τρόπους με τους οποίους μπορεί ν’ αποδειχθεί ότι η προσωπικές, οι τυπικές κοινωνικές κι οι κοινωνικές φιλικές σχέσεις, δεν είναι όσο περιχαρακωμένες μας βολεύει να νομίζουμε. Η πολυσυλλεκτική ομάδα του λαμπερού και ταλαντούχου cast που μαζεύεται γύρω απ’ το γιορτινό τραπέζι και λειτουργεί σα δυσλειτουργική οικογένεια, δίνει ανάσα και δροσιά στην ταινία να καταναλωθεί εύπεπτα, την ώρα που το χοροχρονοπηδηχτό μοντάζ, προσπαθεί να αποδείξει ότι κι οι σχέσεις του παρόντος με το παρελθόν και το μέλλον, είναι εξίσου διαπερατές. Η πεισματική feel-good αποφασιστικότητά του, το κρατά πολύ πιο ανώδυνο κι ακίνδυνο απ’ όσο θα δικαιολογούταν από μερικές στροφές που αποφασίζει να πάρει, κι η διάρκειά του το καταντάει κομματάκι κουραστικό, κι όχι μόνο απ’ την οχλοβοή του δείπνου.
Μπριόζικη γαλλική παρλάτα της ποικιλίας του πόσα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά σ’ ένα δείπνο, ακόμη κι όταν το πιάτο σερβιριστεί ακριβώς σωστά, η πληθωρική σε cast και διαλόγους σκηνοθετική απόπειρα της δυο φορές υποψήφιας για Όσκαρ (σεναρίου για το Cousin, Cousine (1975) και ξενόγλωσσης για το Fauteuils d’ Orchestre (2006)) σεναριογράφου της Βασίλισσας Μαργκώ (1994), προσπαθεί να μαζέψει σ’ έναν κατάλογο, τους τρόπους με τους οποίους μπορεί ν’ αποδειχθεί ότι η προσωπικές, οι τυπικές κοινωνικές κι οι κοινωνικές φιλικές σχέσεις, δεν είναι όσο περιχαρακωμένες μας βολεύει να νομίζουμε. Η πολυσυλλεκτική ομάδα του λαμπερού και ταλαντούχου cast που μαζεύεται γύρω απ’ το γιορτινό τραπέζι και λειτουργεί σα δυσλειτουργική οικογένεια, δίνει ανάσα και δροσιά στην ταινία να καταναλωθεί εύπεπτα, την ώρα που το χοροχρονοπηδηχτό μοντάζ, προσπαθεί να αποδείξει ότι κι οι σχέσεις του παρόντος με το παρελθόν και το μέλλον, είναι εξίσου διαπερατές. Η πεισματική feel-good αποφασιστικότητά του, το κρατά πολύ πιο ανώδυνο κι ακίνδυνο απ’ όσο θα δικαιολογούταν από μερικές στροφές που αποφασίζει να πάρει, κι η διάρκειά του το καταντάει κομματάκι κουραστικό, κι όχι μόνο απ’ την οχλοβοή του δείπνου.Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
TO BE ADDED SOON
Robin Hood (2010): Rocking teaser
Η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη από τον Ridley Scott του θρύλου του Γιοφυριού της Άρτας Ρομπέν των Δασών απέκτησε από χτες τρέιλερ που κυκλοφόρησε αποκλειστικά.. σε όλα τα internets για αλλαγή, αφού όπως φαίνεται η Universal το είχε προωθήσει στα διεθνή παρακλάδια της με μόνο περιορισμό την ημερομηνία έκδοσης.
Η ταινία, όπως θα κατάλαβες, ήταν σε παραγωγή τόσο καιρό που το κάστρο παύλα σκηνικό της ενσωματώθηκε φυσικά στο περιβάλλον (i.e. χορτάριασε) όσο απανωτά ξαναγραψίματα του σεναρίου πήγαιναν τα γυρίσματα όλο και πιο πίσω. Η αρχική ιδέα (των Ethan Reiff και Cyrus Voris του Sleeper Cell) ήταν για ακεραιότερο σερίφη-ήρωα και αχρειότερους υπερασπιστές των φτωχών, ο Sir Ridley όταν ανέλαβε έβαλε να ξαναγράψουν το σενάριο ώστε και οι άνθρωποι με τα τόξα να είναι καλοί και ο Nottingham να μη ξέρει ποιανού το μέρος να πάρει (με το άλλο να ανήκει στον γνωστό κακολιονταρομούρη Πρίγκηπα Ιωάννη), στη συνέχεια ο Russell Crowe ήταν να βαφτιστεί πρώτα σερίφης προτού βγει στη παρανομία, και τελικά, μετά προφανώς από έρευνα αγοράς, αποφασίστηκε ότι το κοινό ήθελε το μύθο του κλασικό, κομπλέ με κολάν, χαίτη στο μαλλί, arrow-cam, και τον Bryan Adams να κλαίγεται στην υπόκρουση για καμιά δεκαετία. Όπως όμως βλέπεις και στις πρώτες εικόνες, ο John Irvin, τον ρεαλιστικότερο Robin Hood (1991) του οποίου ισοπέδωσε ο Robin Hood: Prince of Thieves (1991) του τότε ακόμα σε υπόληψη Kevin Costner, παίρνει μιας μορφής εκδίκηση μετά από δυο δεκαετίες, και ο Robin του 21ου αιώνα ζει σε ένα τραχύ ματοβαμμένο 11ο αιώνα, όχι πολύ διαφορετικό από αυτόν του Maximus χίλια χρόνια νωρίτερα. Προς τον παλιό του και εικονικότερο ρόλο της δεκαετίας φέρνει και η εμφάνιση του Crowe, που κατάφερε να χάσει αρκετά από τα κιλά που πήρε για το Body of Lies (2008) αν και του είχαν αλλάξει προληπτικά, για να μη τη συντρίψει πάνω σε κάνα κρεβάτι, τη Sienna Miller με τη Cate Blanchett, ενώ ο Scott θα τον χρησιμοποιούσε σε οποιαδήποτε κατάσταση, με τη λογική ότι άνθρωπος της εποχής του Λεοντόκαρδου που γύρναγε από 15 χρόνια σταυροφοριών λίγο δύσκολα θα έμοιαζε με μοντέλο του Calvin Klein. Προς εισπράξεις Gladiator (2000) ελπίζει πασιφανέστατα να πάει και η Universal που έχει καθορίσει τη δεύτερη βδομάδα του μπλοκμπαστερο-Μάη για νέα ημερομηνία εξόδου της $150-180 εκατομμυρίων παραγωγής της, και έκοψε κι ένα τρέιλερ που να θυμίζει επιπλέον και κάτι από αυτό των 300 (2007) στην αργή κίνηση και το soundtrack, κρατώντας για έκπληξη στο τέλος το τόξο και το βέλος, όπως και τον τίτλο που μέχρι πριν κάνα μήνα ήταν ακόμα αβέβαιος.
Η ταινία, όπως θα κατάλαβες, ήταν σε παραγωγή τόσο καιρό που το κάστρο παύλα σκηνικό της ενσωματώθηκε φυσικά στο περιβάλλον (i.e. χορτάριασε) όσο απανωτά ξαναγραψίματα του σεναρίου πήγαιναν τα γυρίσματα όλο και πιο πίσω. Η αρχική ιδέα (των Ethan Reiff και Cyrus Voris του Sleeper Cell) ήταν για ακεραιότερο σερίφη-ήρωα και αχρειότερους υπερασπιστές των φτωχών, ο Sir Ridley όταν ανέλαβε έβαλε να ξαναγράψουν το σενάριο ώστε και οι άνθρωποι με τα τόξα να είναι καλοί και ο Nottingham να μη ξέρει ποιανού το μέρος να πάρει (με το άλλο να ανήκει στον γνωστό κακολιονταρομούρη Πρίγκηπα Ιωάννη), στη συνέχεια ο Russell Crowe ήταν να βαφτιστεί πρώτα σερίφης προτού βγει στη παρανομία, και τελικά, μετά προφανώς από έρευνα αγοράς, αποφασίστηκε ότι το κοινό ήθελε το μύθο του κλασικό, κομπλέ με κολάν, χαίτη στο μαλλί, arrow-cam, και τον Bryan Adams να κλαίγεται στην υπόκρουση για καμιά δεκαετία. Όπως όμως βλέπεις και στις πρώτες εικόνες, ο John Irvin, τον ρεαλιστικότερο Robin Hood (1991) του οποίου ισοπέδωσε ο Robin Hood: Prince of Thieves (1991) του τότε ακόμα σε υπόληψη Kevin Costner, παίρνει μιας μορφής εκδίκηση μετά από δυο δεκαετίες, και ο Robin του 21ου αιώνα ζει σε ένα τραχύ ματοβαμμένο 11ο αιώνα, όχι πολύ διαφορετικό από αυτόν του Maximus χίλια χρόνια νωρίτερα. Προς τον παλιό του και εικονικότερο ρόλο της δεκαετίας φέρνει και η εμφάνιση του Crowe, που κατάφερε να χάσει αρκετά από τα κιλά που πήρε για το Body of Lies (2008) αν και του είχαν αλλάξει προληπτικά, για να μη τη συντρίψει πάνω σε κάνα κρεβάτι, τη Sienna Miller με τη Cate Blanchett, ενώ ο Scott θα τον χρησιμοποιούσε σε οποιαδήποτε κατάσταση, με τη λογική ότι άνθρωπος της εποχής του Λεοντόκαρδου που γύρναγε από 15 χρόνια σταυροφοριών λίγο δύσκολα θα έμοιαζε με μοντέλο του Calvin Klein. Προς εισπράξεις Gladiator (2000) ελπίζει πασιφανέστατα να πάει και η Universal που έχει καθορίσει τη δεύτερη βδομάδα του μπλοκμπαστερο-Μάη για νέα ημερομηνία εξόδου της $150-180 εκατομμυρίων παραγωγής της, και έκοψε κι ένα τρέιλερ που να θυμίζει επιπλέον και κάτι από αυτό των 300 (2007) στην αργή κίνηση και το soundtrack, κρατώντας για έκπληξη στο τέλος το τόξο και το βέλος, όπως και τον τίτλο που μέχρι πριν κάνα μήνα ήταν ακόμα αβέβαιος.
Previously on Movies for the Masses: The Crazies (2010): Συνετό trailer
Soul Kitchen (2009): Fatih Akin interview
Αν υπάρχει μόνο ένας Ευρωπαίος σκηνοθέτης, που κάνει πραγματικά ευρωπαϊκό σινεμά, τότε αυτός είναι ο Fatih Akin --γι’ αυτό, άλλωστε, τον αγαπούν τόσο, όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Απ’ το Λοκάρνο ξεκίνησε, διαγωνιζόμενος για τη Χρυσή Λεοπάρδαλη με την πρώτη ταινία του, το Kurz und Schmerzlos / Short Sharp Shock (1998), στο Βερολίνο συνέχισε για να κερδίσει την Χρυσή Άρκτο με τη δεύτερη, το εξαιρετικό Gegen die Wand / Head-On (2004), απ’ τις Κάνες πέρασε για να συμμετάσχει στην κριτική επιτροπή και να πρωτοπροβάλει το μουσικό ντοκιμαντέρ του, Crossing the Bridge (2005), εκεί ξαναγύρισε για να κερδίσει το βραβείο σεναρίου του Auf der Andern Seite / The Edge of Heaven (2007) και στη Βενετία ταξίδεψε για να διαγωνιστεί για το Χρυσό Λέοντα και να προσθέσει το ειδικό βραβείο της επιτροπής στη συλλογή του, με το Soul Kitchen (2009).
Μια ταινία που, γι’ αυτόν, αποτέλεσε ευκαιρία κι αφορμή να επιστρέψει στο ξεκίνημά του, και να φτιάξει κάτι, βγαλμένο βαθιά απ’ την ψυχή του: και πώς να μην είναι επιστροφή στις αρχές του, αφού η πορεία του συγκεκριμένου project μέτρησε σχεδόν δεκαετία απ’ την ώρα που το σκέφτηκε μέχρι να το υλοποιήσει. Βασισμένο στην ιδέα που είχε ο ίδιος ο Τουρκογερμανός σκηνοθέτης με τον κολλητό του απ’ το σχολείο, Ελληνογερμανό Αδάμ Μπουσδούκο, το σενάριο του Soul Kitchen, κουβαλάει επάνω του όλη την ιστορία της καριέρας του Akin. Ένα σενάριο που ξεκίνησε να γράφει πριν καν τελειώσει το Head-On (2004) και το οποίο έβαλε στην άκρη για να ακολουθήσει τη σοβαρή καριέρα που απαιτούσαν απ’ αυτόν οι διακρίσεις που δεν σταματούσαν να έρχονται. Ένα σενάριο όμως στο οποίο πάντα επέστρεφε, μαζί με τον Μπουσδούκο, κάθε φορά που ήθελε να ξεσκάσει και να χαλαρώσει απ’ τις βαθιά ανθρώπινες δραματικές ιστορίες που έφερνε μεγαλειωδώς στην οθόνη. Ορισμός του pet project, το Soul Kitchen ήταν η ταινία που ήθελε η καρδιά και η ψυχή του να πει, για να πάρει κι ο ίδιος μια ανάσα φρέσκου αέρα. Γι’ αυτό άλλωστε, προέκυψε να είναι ακριβώς αυτό και η ίδια η ταινία: μια ανάσα φρέσκου αέρα, γεμάτη καρδιά και τρελή, φωνακλάδικη, βαλκανική ψυχή.
Μια ταινία που, γι’ αυτόν, αποτέλεσε ευκαιρία κι αφορμή να επιστρέψει στο ξεκίνημά του, και να φτιάξει κάτι, βγαλμένο βαθιά απ’ την ψυχή του: και πώς να μην είναι επιστροφή στις αρχές του, αφού η πορεία του συγκεκριμένου project μέτρησε σχεδόν δεκαετία απ’ την ώρα που το σκέφτηκε μέχρι να το υλοποιήσει. Βασισμένο στην ιδέα που είχε ο ίδιος ο Τουρκογερμανός σκηνοθέτης με τον κολλητό του απ’ το σχολείο, Ελληνογερμανό Αδάμ Μπουσδούκο, το σενάριο του Soul Kitchen, κουβαλάει επάνω του όλη την ιστορία της καριέρας του Akin. Ένα σενάριο που ξεκίνησε να γράφει πριν καν τελειώσει το Head-On (2004) και το οποίο έβαλε στην άκρη για να ακολουθήσει τη σοβαρή καριέρα που απαιτούσαν απ’ αυτόν οι διακρίσεις που δεν σταματούσαν να έρχονται. Ένα σενάριο όμως στο οποίο πάντα επέστρεφε, μαζί με τον Μπουσδούκο, κάθε φορά που ήθελε να ξεσκάσει και να χαλαρώσει απ’ τις βαθιά ανθρώπινες δραματικές ιστορίες που έφερνε μεγαλειωδώς στην οθόνη. Ορισμός του pet project, το Soul Kitchen ήταν η ταινία που ήθελε η καρδιά και η ψυχή του να πει, για να πάρει κι ο ίδιος μια ανάσα φρέσκου αέρα. Γι’ αυτό άλλωστε, προέκυψε να είναι ακριβώς αυτό και η ίδια η ταινία: μια ανάσα φρέσκου αέρα, γεμάτη καρδιά και τρελή, φωνακλάδικη, βαλκανική ψυχή.
Previously on Movies for the Masses: Στρέλλα (2009): Συνέντευξη Πάνου Χ. Κούτρα
The Crazies (2010): Συνετό trailer
Δες/Κρύψε το trailer #1
Αν έχεις μια επαφή με Αγγλικά και τη χρήση της γλώσσας ανά δεκαετίες, καταλαβαίνεις ότι ο τίτλος της ταινίας προκαλεί μειδιάματα στα σύγχρονα αμερικάνικα ακροατήρια, αλλά αν έχεις και καμιά επαφή με τον τρομοχώρο επιπλέον, καταλαβαίνεις ότι οι Crazies (2010), το δεύτερο trailer των οποίων ξεφύτρωσε το σαββατοκύριακο στο Yahoo! Movies, είναι remake της ομώνυμης παραγωγής του George Romero από το '73, παραγωγής που ήταν επιπλέον κύρια έμπνευση και για το 28 Days Later... (2002) του Danny Boyle.
Για να δημιουργήσει τα δικά του τέρατα ο Boyle διασταύρωσε βέβαια στη δικιά του ταινία τα τρελά παιδιά του Romero με τους πιο γνωστούς απογόνους του παπού των ζόμπι, και κάτι τέτοιο επιχειρεί όπως βλέπεις και η επίσημη αναδιασκευή, που ξεφορτώνεται σα να μην υπήρξαν ποτέ τις εικονικές στολές βιολογικού πολέμου που καθόρισαν και τη γενικότερη εικόνα των Crazies (1973) στις επόμενες δεκαετίες. Σύμφωνα με το νέο σενάριο στο οποίο έχει βάλει το χεράκι του και ο υπεύθυνος για τα εικονικότερα τρομοριμέικ του νέου αιώνα (The Texas Chainsaw Massacre (2003), The Amityville Horror (2005)), Scott Kosar, η τοξίνη που αποτρελαίνει τους κατοίκους της κωμόπολης όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα, μολύνει το νερό αυτή τη φορά (και όχι τον αέρα), και έχει και φανερά συμπτώματα.. ζομπιοποίησης από κάποιο σημείο και μετά. Πράγματα που βοηθάνε προφανώς το φιλμ να αποκτήσει και μια πιο ψυχολογική Stephen King-ική ατμόσφαιρα από τη μια, και μια πιο σύγχρονη ανθρωποφάγα από την άλλη, με σημαντικό.. ευτύχημα να φαίνεται και το όλο εγχείρημα λιγότερο φτηνό και υπερφιλόδοξο για τον προϋπολογισμό του απ' ότι αυτό του Romero, μιας και τα χρήματα (κάπου $10-15 εκατομμύρια) δεν έτρεχαν και πάλι από τίποτα κάνουλες. Στη πραγματικότητα, η στάμπα της Participant Media (πρώην Participant Productions) του Jeff Skoll στη παραγωγή, εγγυάται ότι τα χρήματα συνοδεύονταν από κοινωνικοπολιτικές ευαισθησίες, και μαζί με το όνομα του Romero στην εκτέλεση (της παραγωγής) σου ολοκληρώνουν μια σιγουριά προσπάθειας σεμνής, χαρισματικής και ψιλοασυμβίβαστης, σε βαθμό που αρχίζεις να τσιμπιέσαι ακόμα κι αν δεν έχεις συνδέσει τα χειρότερα με τον όρο "horror remake".
Στο γενικότερο πνεύμα, το δεύτερο τρέιλερ αφουγκράζεται όλες τις διαμαρτυρίες που διατυπώθηκαν διαδιχτυακά στα σχόλια κάτω από το πρώτο, η αρχή του παραπέμπει κατευθείαν στο ξεκίνημα του πρωτότυπου, η διάρκεια δε πιάνει να φτάσει μέχρι και το τέλος της ταινίας, ο τόνος είναι ο σωστός στη σκηνή στο πλυντήριο αυτοκινήτων (σκηνή ανθολογίας σύμφωνα με όλες τις, πολύ θετικές συνολικά, αναφορές από τα screenings), μέχρι και η καταχρησιμοποιημένη εκτέλεση του Mad World έμεινε εκτός για να ικανοποιηθούν όσοι αγανάκτησαν σα να είχαν τα σχετικά πνευματικά δικαιώματα. Τη σκηνοθεσία έχει ο γιος του Michael "Disney CEO για είκοσι χρόνια" Eisner που σαφώς γράφει καθαρότερα απ' ότι στη Sahara (2005) και θα τον βλέπεις και ταχτικότερα πλέον σύμφωνα με τα project που του 'χουν κολλήσει στο IMDb.
Για να δημιουργήσει τα δικά του τέρατα ο Boyle διασταύρωσε βέβαια στη δικιά του ταινία τα τρελά παιδιά του Romero με τους πιο γνωστούς απογόνους του παπού των ζόμπι, και κάτι τέτοιο επιχειρεί όπως βλέπεις και η επίσημη αναδιασκευή, που ξεφορτώνεται σα να μην υπήρξαν ποτέ τις εικονικές στολές βιολογικού πολέμου που καθόρισαν και τη γενικότερη εικόνα των Crazies (1973) στις επόμενες δεκαετίες. Σύμφωνα με το νέο σενάριο στο οποίο έχει βάλει το χεράκι του και ο υπεύθυνος για τα εικονικότερα τρομοριμέικ του νέου αιώνα (The Texas Chainsaw Massacre (2003), The Amityville Horror (2005)), Scott Kosar, η τοξίνη που αποτρελαίνει τους κατοίκους της κωμόπολης όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα, μολύνει το νερό αυτή τη φορά (και όχι τον αέρα), και έχει και φανερά συμπτώματα.. ζομπιοποίησης από κάποιο σημείο και μετά. Πράγματα που βοηθάνε προφανώς το φιλμ να αποκτήσει και μια πιο ψυχολογική Stephen King-ική ατμόσφαιρα από τη μια, και μια πιο σύγχρονη ανθρωποφάγα από την άλλη, με σημαντικό.. ευτύχημα να φαίνεται και το όλο εγχείρημα λιγότερο φτηνό και υπερφιλόδοξο για τον προϋπολογισμό του απ' ότι αυτό του Romero, μιας και τα χρήματα (κάπου $10-15 εκατομμύρια) δεν έτρεχαν και πάλι από τίποτα κάνουλες. Στη πραγματικότητα, η στάμπα της Participant Media (πρώην Participant Productions) του Jeff Skoll στη παραγωγή, εγγυάται ότι τα χρήματα συνοδεύονταν από κοινωνικοπολιτικές ευαισθησίες, και μαζί με το όνομα του Romero στην εκτέλεση (της παραγωγής) σου ολοκληρώνουν μια σιγουριά προσπάθειας σεμνής, χαρισματικής και ψιλοασυμβίβαστης, σε βαθμό που αρχίζεις να τσιμπιέσαι ακόμα κι αν δεν έχεις συνδέσει τα χειρότερα με τον όρο "horror remake".
Στο γενικότερο πνεύμα, το δεύτερο τρέιλερ αφουγκράζεται όλες τις διαμαρτυρίες που διατυπώθηκαν διαδιχτυακά στα σχόλια κάτω από το πρώτο, η αρχή του παραπέμπει κατευθείαν στο ξεκίνημα του πρωτότυπου, η διάρκεια δε πιάνει να φτάσει μέχρι και το τέλος της ταινίας, ο τόνος είναι ο σωστός στη σκηνή στο πλυντήριο αυτοκινήτων (σκηνή ανθολογίας σύμφωνα με όλες τις, πολύ θετικές συνολικά, αναφορές από τα screenings), μέχρι και η καταχρησιμοποιημένη εκτέλεση του Mad World έμεινε εκτός για να ικανοποιηθούν όσοι αγανάκτησαν σα να είχαν τα σχετικά πνευματικά δικαιώματα. Τη σκηνοθεσία έχει ο γιος του Michael "Disney CEO για είκοσι χρόνια" Eisner που σαφώς γράφει καθαρότερα απ' ότι στη Sahara (2005) και θα τον βλέπεις και ταχτικότερα πλέον σύμφωνα με τα project που του 'χουν κολλήσει στο IMDb.
Previously on Movies for the Masses: Up in the Air (2009): Trailer.. miles away
European Film Awards 2009: Οι νικητές
Μια χρονιά δυνατών ευρωπαϊκών ταινιών, γιόρτασε χθες βράδι η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, με την απονομή των βραβείων της στο γερμανικό Essen, κάτω απ’ τη στέγη του Lichtburgh, που κρατά απ’ το 1928 τον τίτλο του μεγαλύτερου κινηματοθεάτρου της Γερμανίας. Και το έκανε, επιβεβαιώνοντας την παντοκυριαρχία του Michael Haneke και του Das Weisse Band (2009) του, επί του έτερου τεράστιου διεκδικητή του τίτλου του φέτος, που δεν ήταν άλλος απ’ τον Jacques Audiard με τον Un Prophète (2009) του.Οι δυο μεγάλοι δημιουργοί είχαν αναμετρηθεί πριν μερικούς μήνες στις Κάνες, όπως θα θυμάσαι, κάνοντας κόσμο να παραμιλά, κι ενώ τότε είχαν δει τα βραβεία της Croisette να μοιράζονται με τον πρώτο να παίρνει το Χρυσό Φοίνικα καλύτερης ταινίας και τον δεύτερο να παίρνει το Grand Prix της επιτροπής, η EFA είπε να καθαρίσει το κλίμα, δίνοντας τα βραβεία Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου στον Haneke κι αφήνοντας για τον Προφήτη, μονάχα τη διάκριση της Ανδρικής Ερμηνείας, για τον.. προφήτη, Tahar Rahim. Για τη Γυναικεία Ερμηνεία της στο The Reader (2008), τιμήθηκε η Kate Winslet, για να μην νιώθει το Όσκαρ της μοναξιά. Το κοινό βράβευσε, αναμενόμενα, το και εμπράκτως αποδεδειγμένα αγαπημένο του Slumdog Millionaire (2008), ο συνήθως κατατονικός Alberto Iglesias κέρδισε το βραβείο μουσικής για τη δουλειά του στις Abrazos Rotos (2009) κι οι Ακαδημαϊκοί τίμησαν για το σύνολο του έργου τους τον Ken Loach και την Isabelle Huppert, ενώ καλωσόρισαν στους κόλπους τους τον Peter Strickland, με το βραβείο της Ευρωπαϊκής Ανακάλυψης για την Katalin Varga (2009) του.
Αυτομάτως πάντως, σβήνοντας τον υπόλοιπο συναγωνισμό, o Haneke πήρε και την ενίσχυσή του ως η στιβαρότερη παραγωγή της Γηραιάς Ηπείρου, μπας και συγκινηθεί κανένας απ’ τους επίτροπους της γηραιάς Ακαδημίας των Όσκαρ, και βάλει να τον δει, αντί να ψάχνει τι καινούρια εύπεπτη μπαναλιτέ με υπότιτλους κυκλοφορεί, να την ψηφίσει να φανεί πιονέρος σταυροφόρος. Όχι τόσο αυτομάτως, αλλά αρκούντως απογοητευτικά, χάρη στην παράδοξη πρεμούρα, τον απροβλημάτιστο ενθουσιασμό και τον υπερβάλλοντα ζήλο των Ελλήνων της EFA, σφαγιάστηκαν στη φετινή ψηφοφορία η Στρέλλα (2009) κι ο Κυνόδοντας (2009), οι ελληνικές παραγωγές που κατάφεραν μετά από σειρά ετών να εκπροσωπήσουν με φιλοδοξίες τη ντόπια κινηματογραφία στο εξωτερικό, πηγαίνοντας να κοντραριστούν με θηρία όπως το Slumdog Millionaire, το Fish Tank (2009) και το Låt den Rätte Komma In (2008) και χάνοντας όχι μονάχα μια θέση στην φετινή πεντάδα των υποψηφιοτήτων, αλλά και την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν το όποιο αβαντάρισμα μπορεί να τους έδινε μια τέτοια συμμετοχή του χρόνου, που πιθανότατα θα πρέπει να πείσουν κι εκείνη την άλλη Ακαδημία που λέγαμε --η μία απ’ αυτές τουλάχιστον, αν και για να ’σαι σίγουρος, κάτσε να δούμε κι η δικιά μας νεότευκτη Ακαδημία τι θ’ αποφασίσει.
Previously on Movies for the Masses: Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2009: Τα Βραβεία