Spirit Awards 2011: Μέρα διαφοροποίησης
Μια μέρα πριν τα βραβεία της ©AMPAS® κλείσουν το κινηματογραφικό 2010 βραβεύοντας για τέταρτη φορά στη συνέχεια μια ανεξάρτητη και μάλιστα βρετανική παραγωγή, η Film Independent φόρτωσε με τα δικά της αγαλματάκια το Black Swan ενός κάπως δικού της παιδιού, του Darren Aronofsky. Παρόλο που ο Κύκνος πήγε στην απονομή με λιγότερες υποψηφιότητες από τις εφτά του Winter's Bone και τις πέντε του The Kids Are All Right, έφυγε από αυτή έχοντας μετατρέψει σε βραβεία και τις τέσσερις δικές του, για σκηνοθεσία, Α' γυναικείο, φωτογραφία, και καλύτερη ταινία φυσικά.
Το σκούπισμα των ανεξάρτητων βραβείων από τη περίπου $15 εκατομμυρίων παραγωγή της Fox Searchlight ήταν παρολαυτά απολύτως προβλέψιμο, το φιλμ έχει μαζέψει κάπου $230 εκατομμύρια στα ταμεία του πλανήτη μέσα σε αναγνώριση η οποία μεγαλώνει συνέχεια από το Σεπτέμβρη που αυτό άνοιξε το διαγωνιστικό της Βενετίας, και στα Oscar® πήγαινε με ανύπαρκτες πιθανότητες για άλλη βράβευση εκτός από αυτή της Natalie Portman. Ήταν μπορείς να πεις ιδανική ευκαιρία για τη διοργάνωση, που είχε περιορίσει το King's Speech στη κατηγορία μη ντόπιων της παραγωγών, να δώσει το έντονα διαφορετικό στίγμα που ψάχνει τουλάχιστο από το 2006, όταν στα χωράφια της μπήκε με φόρα η αμερικάνικη ακαδημία προκρίνοντας (η τελευταία) τα Brokeback Mountain (2005), Capote (2005) και Good Night, and Good Luck. (2005) στη λίστα των καλύτερων ταινιών της. Φέτος το πρεσάρισμα ήταν ακόμα χειρότερο, πιο χαρακτηριστικά η οσκαρική κατηγορία γυναικείων ρόλων περιέχονταν ολόκληρη σε αυτή των Spirits, και το σμπρώξιμο του Greenberg στη πεντάδα των δεύτερων, αντί για πολύ προφανέστερες επιλογές στιλ Blue Valentine, δύσκολα το λες οτιδήποτε από απελπισμένη προσπάθεια διαφοροποίησης. Στη πραγματικότητα, η διευθυντής της FIND, Dawn Hudson, έκανε το γύρο των trades και των διαδιχτύων σφιχταγκαλιάζοντας σα μητέρα τους ένα πράμα τον Aronofsky και τη Lisa Cholodenko, θυμίζοντας ότι στα Spirits μάζεψαν τη πρώτη τους τέτοιου είδους αναγνώριση, και προβάλλοντας κάτι φρέσκα της μπουμπούκια, σα τον Bradley Rust Gray του Exploding Girl (2009) και τη Lena Dunham του Tiny Furniture, υποψήφιους στις κατηγορίες John Cassavetes και Πρώτης Ταινίας αντίστοιχα.
Τα Spirits κοίταξαν να κρατήσουν απόσταση και από τα μισοξεχασμένα πλέον Gothams της δυτικής ακτής που τίμησαν το Winter's Bone, και συνέχισαν να βολοδέρνουν ακόμα και σε οργανωτικά θέματα, επιστρέφοντας μεν στη παραλία της Santa Monica μετά τη περσινή απομάκρυνση, αλλά κρατώντας τη μαγνητοσκόπηση για τηλεοπτική προβολή, κομπλέ με διαλείμματα για διαφημίσεις, που είχε ψιλοπαραλύσει τη περσινή τελετή. Στον ευχαριστήριο λόγο του ο Aronofsky που δεν είχε κερδίσει ξανά το βραβείο (π (1998) και Παλαιστής (2008) είχαν πάρει καλύτερη ταινία), θυμήθηκε όλους τους κυριολεκτικά ατρόμητους πρωταγωνιστές του, ενώ backstage θυμήθηκε και όλες τις προηγούμενες ταινίες του, προσπαθώντας να εξηγήσει πώς ο Κύκνος έκανε κλικ στο mainstream κοινό, και καταλήγοντας στο.. fun του πράγματος. Τέτοιου είδους πλάκα έκανε και η Rosario Dawson με επίθεση στην ευαίσθητη περιοχή του Paul Rudd ο οποίος είχε προηγουμένως χουφτώσει τα βυζιά της Eva Mendes, στη πιο κουτσομπολιογυρισμένη στιγμή της τελετής. Τέτοιου είδους πλάκα έκανε και ο οικοδεσπότης της βραδιάς, Joel McHale, αναφέροντας ότι έμαθε για την ανεξάρτητη σκηνή μετά από επίπονο 10λεπτο ψάξιμο στο Google.