Σε κάποιες γυναίκες το κουράγιο αφθονεί. Σε κάποιες οικογένειες η τόλμη είναι κληρονομική. Σε κάποιες περιπτώσεις το δράμα είναι αναπόφευκτο. Ή τουλάχιστον αυτό θα θέλανε να πιστέψουμε οι δημιουργοί του νέου ιστορικού δράματος The Duchess, βασισμένου σε.. μη εξουσιοδοτημένη βιογραφία, με πρωταγωνιστές τους Keira Knightley και Ralph Fiennes. H γνωστή δούκισσα του Devonshire, πριγκίπισσα D-iana, εεεε, συγνώμη, Georg-iana, είχε την πρωτοφανή στα ιστορικά χρονικά ατυχία να κάνει ένα γάμο σκοπιμοτήτων και να βρεθεί στο πλευρό ενός άνδρα που δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για εκείνη αλλά επιθυμεί απλά έναν αρσενικό διάδοχο, δεν καλύπτει τις συναισθηματικές της ανάγκες και, το κερασάκι στη τούρτα, την απατά και από πάνω με μια θρασύτατη μελαχρινή.

Παρά την μεγάλη εμπειρία της Knightley στο να οδύρεται μέσα σε κουστούμια εποχής, η συγκεκριμένη δημιουργία φαίνεται να μην έχει την απαιτούμενη ορμή να τραβήξει την ανηφόρα. Το μεγαλύτερο κατά την άποψή μου μειονέκτημα της ταινίας είναι αυτό που προφανώς η εταιρία θεωρεί το μεγαλύτερο διαφημιστικό της πλεονέκτημα: η ταύτιση με την ιστορία της Diana. Αυτό που υπονοείται αρχικά στο teaser, προβάλλεται με τον πιο ακαλαίσθητο και άκομψο τρόπο στο επίσημο βρετανικό trailer. Ο απανωτός βομβαρδισμός με την εικόνα της αποθανούσας, μόνο αμηχανία μπορεί να προκαλέσει ακόμα και σε όσους υπήρξαν φανατικοί θιασώτες του γαλαζοαίματου παραμυθιού. Είμαστε πια περισσότερο εξοικειωμένοι με την εικόνα και την ιστορία της θλιμμένης πριγκίπισσας παρά με το μισό μας σόι που μένει στην ίδια πόλη με εμάς, παρόλα αυτά αυτή η καταναγκαστική σύνδεση που σε μπουκώνει με το ζόρι η παραγωγή, μόνο αποστροφή και ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει. Αν και ανήκω στους φαν των ταινιών εποχής --ειδικά αν έχουν αρκετά άλογα, I know, I'm weird, το εισιτήριό μου είναι εξασφαλισμένο--, εν τούτοις, δεν ξέρω τι θα κάτσω στην πολυθρόνα να δω καθώς αυτή η ταινία που προσπαθεί να πατάει ταυτόχρονα σε δύο αιώνες (παρελθόν αλλά με σύγχρονα πάθη και προβληματισμούς) μοιάζει τελικά να μην στηρίζεται πουθενά και να κολυμπά σε ένα χάος συρραφών. Όταν θα τελειώσει τι θα πρέπει να αναρωτηθούμε: αν είδαμε ένα αξιοπρεπές δράμα εποχής ή αν πέτυχε η μεταφορά της ιστορίας της Diana στον 18ο αιώνα;