Και πάλι, όπως φαίνεται, η Marisa Tomei έδωσε τη μεγαλειωδέστερη κινηματογραφημένη ερμηνεία της χρονιάς, στον Παλαιστή (2008), έστω κι αν δεν έχει εκτιμηθεί ευρύτατα ακόμα, όπως πέρσι. Και θα την έδινε και τηλεφωνικά, κρίνοντας από τον ανταγωνισμό. Μικρή διάκριση στη, μικρή και για μικρή οθόνη, αλλά καλοσχηματισμένη και επαναλαμβανόμενη, ερμηνεία της Lizzy Caplan.

Αν δε το κατάλαβες από τα έλατα που κόβαν βόλτες στα εμπορικά το Νοέμβρη, είναι η εποχή του χρόνου που κρεμάς τις μπάλες σου σε κοινή θέα. Στα κινηματογραφικά, τον εορτασμό ξεκινάει παραδοσιακά ο Mr. Skin (αυτός που έκλεψε την ιδέα των αργόσχολων του Knocked Up (2007) σου για σελίδα, αν θυμάσαι) και ακολουθούν οι Μάζες με τα στολίδια, προσέχοντας μη κρεμάσουν τα μάτια τους (ή άλλα μπαλάκια τους). Και το κάνουν ακόμα και φέτος, χρονιά που διαγράφονταν κατάμαυρη στην αρχή της, και ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες. Χρονιά που βρίσκει τυπικά στην κορυφή του δέντρου, με γυρισμένη τη πλάτη, τη Mischa Barton (#1), επιβραβεύοντας την προσπάθειά της να στήνεται όπου δει παπαράτσο και να πάρει κάνα κιλό, παρά οτιδήποτε άλλο. Ενώ το φιλμ του κώλου, το Closing the Ring (2007), πιθανά τελευταίο του Richard Attenborough, δε σταμάτησε ούτε στον πάτο της τηλεσταρίτσας, και εξαφανίστηκε ακόμα και στη Βρετανία.

Πιο καλά στημένη, και με το ξανθό πιποχιλέ στιλ που είναι πάντα στη μόδα, η Sophie Monk (#2), από τον πάτο του πλανήτη, άξιζε σίγουρα τη πρώτη θέση, για τα γούστα του μέσου όρου. Ακόμα και στο ίδιο φιλμ όμως, έρχεται δεύτερη, μπροστά στη κωλάρα και τη χαζομάρα της Jessica Kiper, άμα είσαι πραγματικός Μάσας. Το Sex and Death 101 (2007), το εν λόγω φιλμ που είχε μέχρι και τη Winona Ryder σε ανυψωμένο ρόλο, ξεχώρισε σίγουρα σχετικά το τελευταίο δωδεκάμηνο, μαζί με το παρόμοια απελπισμένο από τον τίτλο ακόμα, και παρόμοια απελπιστικά τηλεοπτικό, Young People Fucking (2007). Το οποίο έβαλε τελικά την Carly Pope (#14) στο τοπ 20, αφού η Diora Baird που ήταν ασύγκριτα η μεγαλύτερη ηρωίδα του, κράτησε τον (καταξεχειλωμένο φυσικά φυσικά) στηθόδεσμό της φορεμένο. Χαρακτηριστικό της απελπισίας όλης της λίστας είναι η παρουσία λειψάνων τύπου Jenna Jameson (#15) και Angelina Jolie (#10), κι απ' το φρέσκο αίμα (κυριολεκτικά, παρεμπιπτόντως), η Laura Ramsey (#11) και η Jess Weixler (#16) δεν είχαν, δυστυχώς, σκηνές που να δικαιολογούν και πολύ το τσοντικόν του ζητουμένου. Έτσι, η Lizzy Caplan (TV#1), φυσιολογικά βγήκε η μικρή μεγάλη αποκάλυψη, κάνοντας τα internets να εκσπερματώνουν απανωτά, ούσα πρωταγωνίστρια και στη σειρά της χρονιάς αλλά και στη χρονιά των σειρών που πήγαν το concept "tits & kati-allo-sxetika-piasariko" στη φυσιολογική του κατάληξη, το "tits & ass".

Σταρ του μεγαλύτερου blockbuster στη πρόσφατη κινηματογραφική ιστορία, υποψήφια για πέντε (5) Oscar® μέχρι τα τριάντα της, και λόγος που οι άντρες καταναλώνουν χαρτομάντιλα στις αίθουσες, η Kate Winslet υπενθυμίζει, με την επίσημη έναρξη της περιόδου των βραβείων, ότι πρωταγωνιστεί σε δυο (2) παραγωγές που καλοβλέπουν (πολλά) καλογυαλισμένα αγαλματάκια και φέτος, με τον τρόπο που περίμενες (ανυπόμονα), εκθέτοντας την "ενίοτε ρουμπενική φιγούρα της", πρόστυχα κλασάτα, για τον φακό του Steven Meisel και το αμερικάνικο Vanity Fair Δεκεμβρίου, το οποίο κρεμάστηκε στα περίπτερα σήμερα, αφού είχε προειδοποιήσει τους περιπτεράδες να στοκάρουν τα σχετικά αξεσουάρ από τη προηγούμενη βδομάδα.

Βασισμένα σε ρομαντικές νουβέλες, βουτηγμένα σε ατμόσφαιρα (όχι και τόσο μακρινής) εποχής, τόσο το Revolutionary Road (2008) όσο και το The Reader (2008) μπορούν, εντελώς θεωρητικά μέχρι τώρα, να φέρουν στη Σέξι Καίτη ένα συγκεκριμένο χρυσό παιχνιδάκι για τα παιδιά της, και "you bet your fucking ass" ότι το θέλει. Το πρώτο, φιλμ του Sam Mendes που καταεντυπωσίασε ένα γνωστό της Anne Thompson (που κάτι φήμες λένε ότι το όνομά του ξεκινάει από Peter και τελειώνει σε Bart), προωθείται μήνες τώρα, έχει βαρύτερο προφίλ, και λογικά απασχόλησε και το μεγαλύτερο μέρος του αφιερώματος του περιοδικού. Το δεύτερο, η νέα συνεργασία της δημιουργικής ομάδας πίσω από τις Hours (2002), αποτελεί project που αγάπησαν αρκετά οι Weinsteins για να κουβαλήσουν μαζί τους όταν φύγαν από τη Miramax και να πλακωθούν ανοιχτά με τον Scott Rudin ώστε να το μεταφέρουν βιαστικά μέσα στην οσκαρική κούρσα (και κόντρα τόσο στο Revolutionary Road όσο και το Doubt (2008) του παραγωγού), με ότι αυτό συνεπάγεται. Εκτός από το ότι βασίζεται στη πρώτη γερμανική έκδοση που βρέθηκε στη κορυφή των αμερικάνικων bestseller όμως, ο Reader που έσκασε μύτη με trailer μόλις τη προηγούμενη βδομάδα, έχει το μεγάλο πλεονέκτημα της σφραγίδας "R for some scenes of sexuality and nudity" από την MPAA (διάβαζε περισσότερα χαρτομάντιλα). Ενώ Γερμανός (συν)πρωταγωνιστής τόσο άγνωστος που δεν εμφανίζεται στα credits (του trailer) και τόσο πιτσιρικάς που έπρεπε να περιμένουν να κλείσει τα 18 για να γυρίσουν τις επίμαχες σκηνές, σίγουρα αφήνει περισσότερο αέρα από τον Leonardo Wilhelm DiCaprio στην γκαβλιάρα μαμά, που έτσι κι αλλιώς έχει λάβει από τα studio το ελεύθερο της επιλογής κατηγορίας (πρώτου ή δεύτερου γυναικείου) στις υποψηφιότητες. Και που, ακατάληπτα, θίχτηκε όταν οι βρετανικές φυλλάδες γράψαν ότι μίκρυναν τεχνικά την κωλάρα της στις πιο αποκαλυπτικές φωτογραφίες της μέχρι τώρα.

Κρυφό όπλο της Lionsgate, στην αντιμετώπιση όσων ψεκάζουν τα internets με προειδοποιήσεις ότι ο Frank Miller είναι η αιτία του καρκίνου του κώλου, αποτελεί αυτός της Eva Mendes που περιφέρεται γυμνός στο Spirit (2008) σύμφωνα με τις αναφορές από τις δοκιμαστικές προβολές (αναφορές που δίνουν γενικά μια διαφορετική, αν και όχι υπερθετική, εικόνα από αυτή που ζωγραφίζουν τα spray). Και εδώ και καναδυο μέρες, ο κώλος αυτός αυτός, περιφέρεται σαν ιός και στα υπόγεια φόρα του πλανήτη.

Με μια δεκαετία προκλητικών εμφανίσεων σε οτιδήποτε από βιντεοκλίπ στα 90s μέχρι καμπάνιες της PETA στα 00s, στη κορυφή του θανατηφόρου συνδυασμού από μαύρες κωλάρες που γίναν απόλυτο mainstream μαζί με το hip hop και λατίνες που γίναν περήφανες στα χνάρια της Jennifer Lopez, η πρωταγωνίστρια του Hitch (2005) και του Ghost Rider (2007) δύσκολα σου δίνει το δικαίωμα να τη πεις και τιποτάλλο, πέρα από υπόδειγμα σκληρής δουλειάς που εκμεταλλεύεται μελετημένα ακομπλεξάριστα τα αφρο-κουβανικά γονίδιά της. Η σκληρή δουλειά (του κώλου) ήταν αυτή που οδήγησε την 34χρονη, σύμφωνα τουλάχιστο με την επίσημη δικαιολογία, και σε μια κάποια αποτοξίνωση στις αρχές της χρονιάς. Αλλά η συνέχεια έφερε προκλητικές δημόσιες φωτογραφίες με τον κώλο, προκλητικές εκδρομές με τον Steven Meisel στην Ευρώπη, προκλητικές καμπάνιες με τον Calvin Klein στον πλανήτη, και προκλητικές (διαψεύσιμες, φυτεμένες ή και τα δυο) δηλώσεις λαγνείας για οποιονδήποτε από την Keira Knightley μέχρι τον Mick Jagger (με στάσεις που συμπεριλαμβάνουν πως το κάνει ο David Beckham, ο Liam Gallagher, η Natasha Alam, και ο θεός των Καθολικών). Όταν ηρεμεί, σύμφωνα με τα ακλόνητα στοιχεία που φέρνουν στο φως δυοτρεις επιπλέον τυχαίες αναζητήσεις στο δίκτυο, η Eva αρέσκεται να τη κάνεις να αισθάνεται ηλίθια (αλλά όχι και να καταλαβαίνει πόσο ηλίθια είναι, υποθέτεις με τη ασφάλεια της εμπειρίας σου από τις υπόλοιπες), να παίζει το τσουλάκι-στόχο για όσες Γυναίκες (2008) τυχαίνει να μην είναι στη συγκεκριμένη θέση στη συγκεκριμένη περίπτωση, την τσουλάρα που δεν είχε ποτέ ο James Bond για τον Werner Herzog, ε και το κακό κορίτσι για όποιον έχει οχτώ από τα πάντα, όπως είπαμε.

Τη μια ολόγλυκη ντροπαλή μελαχρινή (ή κοκκινομάλλα ενίοτε) που παίζει με τα πατρικά (ή αρπαχτικά ενίοτε) ένστικτά σου και την άλλη ολόγυμνη προκλητική ξανθιά που μπορεί να σε σκοτώσει με μια φωτογραφία της, πρωταγωνίστρια στη πιο αλησμόνητη καμπάνια της Guess και τη μόνη που δε τόνιζε αλλά προσπαθούσε να καλύψει ότι ξεχείλιζε, γνωστή και στον τελευταίο Αμερικάνο (και όχι μόνο) σαν η καλύτερη ξαπλωμένη των Wedding Crashers (2005) και το καλυτερότερο εξώφυλλο (και όχι μόνο) της δεκαετίας για το Playboy, επίμονα αποφασισμένη να μη λείψει ούτε από τις φαντασιώσεις σου ούτε καν από το οπτικό σου πεδίο ακόμα κι αν χρειαστεί να πρωταγωνιστεί σε ασήμαντες κινηματογραφικές παραγωγές ή να περνάει με αξιοσημείωτη ένδυση από κάποιες τηλεοπτικές, έτοιμη πάντα να αποδείξει την αυθεντικότητα και το μέγεθος του ταλέντου της για τις ζηλιάρες γλώσσες ακόμα κι αν τα υπερσέξι πρώιμά της φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί από τα διαδίχτυα, διαθέτοντας με διαφορά που δε κρύβεται με τίποτα το εντυπωσιακότερο ζευγάρι βυζόμπαλων στο Hollywood, δυο χρόνια μετά από μια φωτογράφιση που κατόρθωσε να καταγραφεί αδιάφορη ακόμα και αν παρακολουθείς φανατικά γκολφ από τον καναπέ σου και με ενδιάμεσες κάποιες τεξανικά ή γαλλικά σεμνότυφες, η υπεραγαπημένη των Μαζών 25χρονη πια Diora Baird επέστρεψε στο αμερικάνικο MAXIM για να συνοδεύσει ένα ακόμα (ψιλο)κονσερβαρισμένο photoshoot του περιοδικού συζητώντας τη συμμετοχή της στη κωμωδία με πρωταγωνιστή τον Dane Cook και τίτλο My Best Friend's Girl (2008) που άνοιξε ψιλοπατώνοντας αυτό το σαββατοκύριακο στην Αμερική και το πρασίνισμά της για το Star Trek (2009) του J.J. Abrams που θα ξεκινήσει την ερχόμενη μπλοκμπαστερική περίοδο με τη Paramount ευχόμενη να έχει βρει όντως το νέο Spielberg τώρα που ο original την έκανε με πλάγια ινδικά πηδηματάκια.


Δες/Κρύψε το redband trailer του My Best Friend's Girl (2008)

Το πιο καβλιάρικο πλάσμα του Γαλαξία και παραπέρα βγαίνει ξώβυζο και στάζοντας από γαλαζοπράσινα νερά, στο δάσος που σ' έχει παρασύρει, σου τρίβεται ασυγκράτητα, ανοίγει όσο δε πάει στοματάκι και χειλάρες, και σε δαγκώνει ξέφρενα κι αχόρταγα παντού. Κανένας δεν σ' ακούει να ουρλιάζεις και το μισοφαγωμένο πτώμα σου ποιος ξέρει πότε θα το βρουν. Προς το παρόν μείνε στο πλάσμα, και ευχαρίστησε για την ευτυχέστερη στιγμή της ζωής σου τον καλό σκηνοθέτη Jason Reitman που προειδοποίησε έγκαιρα γήινους και μη για το επικείμενο ξεγύμνωμά του (πλάσματος) στη τρομοταινία που παράγει, καθώς και τον ατρόμητο παπαράτσο που ξεροστάλιαζε από τότε σκυμένος στους δρυμούς του Vancouver, υπομένοντας καρτερικά τις σφήγκες που κάναν φωλιά στην αφάνα του και την αρκούδα που πέρναγε καθημερινά να του τον φορέσει, μέχρι να αναδυθεί (το πλάσμα) όπως ακριβώς το γέννησε η μάνα του, με pasties στις θηλές και top στο χρώμα του δέρματος γύρω από το κωλαράκι.

Περίεργα, το πλάσμα που όταν φωνάζεις Megan ανοίγει, το στόμα και στήνεται για φωτογραφία κοιτώντας σε λοξά, δε βγαίνει από τούνελ απελπισίας σα τα Lohans, ούτε καν απλής αποτοξίνωσης ενός χρόνου σα τα Mendes εσχάτως. Αλλά, ξεκινώντας από μικρή ηλικία, με φυσική διαδικασία πλαστικών και ενέσεων, επίπονο αδυνάτισμα δια τριψίματος παπαριών γκόμενου μέσα σε στενό τζιν κάτω από τραπέζι, αστείρευτο πείσμα και πηγαίο ταλέντο που του 'δωσαν αδιαμφισβήτητα (με κάστινγκ και απέναντι σε γυναίκες όπως είδες στο DVD των Transformers (2007)) το ρόλο της ωραιότερης φιλόδοξης σταρ πέρσι, (το πλάσμα) βρίσκεται στην κορυφή της φετινής λίστας του FHM (όπως είχε προβλέψει φυσικά και το πάλαι ποτέ περιοδικό και ο ενίοτε είρωνας υποφαινόμενος) και του κύματος πόθου αντρικού και γυναικείου πληθυσμού του σύμπαντος. Που προφανώς συνωμότησε να χύσουν όλοι και μια φορά στην ώρα τους, μπροστά στο ενδεχόμενο να καταρρεύσει αν του προκύψει κι άλλη Britney Spears.


Δες/Κρύψε το trailer του How to Lose Friends & Alienate People (2008)

Με τα χρόνια να περνάνε, ψιλοάσχημα, και τίποτα σημαντικό να μη σκάει εκτός Λατινικής Αμερικής (ο μοναδικός κινηματογραφικός πρωταγωνιστικός της ρόλος πήγε straight-to-dvd τελικά μετά από καιρό στον αέρα), μπορείς να πεις ότι η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας της Sofía Vergara ήταν το φεγγάρι που έβγαινε με τον Tom Cruise. Φεγγάρι που την έμαθαν οι Μάζες για να τη παρακολουθούν με ιερή αποχαύνωση από τότε, και ήταν αρκετό να αποτρελάνει τον Υιό της Σαϊεντολογίας για να τη παρακαλάει να τον παντρευτεί, χωρίς να είναι καν σίγουρο ότι πλησίασε να τη ψηλαφίσει περισσότερο από σένα που γεμίζεις δαχτυλιές την οθόνη. Καλό κορίτσι που βγήκε στο κλαρί στη τιβί από μικρή για να ταίζει την οικογένειά της, θεοσεβούμενη και προφανώς ευλογημένη, η Σοφία φρίκαρε από τις παπαρολογίες του Τομ και τον κλώτσησε άμεσα μαζί με την τύχη της, για να ξαναγυρίσει στα κανάλια σε Βόρεια και Νότια Αμερική ούσα πια η πρώτη επιλογή για.. φίλημα όλου του πλανήτη.

Η κολομβιανή σεξοβόμβα (το λες και γεμίζει το στόμα σου όπως σε άλλες εποχές) που βάφει το μαλλί.. μαύρο για να 'χει πιο λατινοαμερικάνικο στιλ, έχει ένα δεύτερο ρόλο στο νέο εξάμβλωμα του βασιλιά των μαύρων μικρομεσαίων Αμερικάνων και καλύτερου μαθητή της Oprah, Tyler Perry. Με τίτλο Meet the Browns (2008) και πρωταγωνιστή τον ίδιο να κάνει τη γριά ως συνήθως, το φιλμ ανοίγει σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή για τους Καθολικούς, στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, και σίγουρα θα μαζέψει καμιά $20-30 μύρια το τριήμερο από κοινό εκνευριστικά χαμηλού επιπέδου (αν και δε πρόκειται να κουνήσει τον άπαιχτο Horton από τη πρώτη θέση του μποξόφη). Σαν αφορμή για τη (νέα) ημίγυμνη φωτογράφιση της Σοφίας για το Maxim US, μέχρι και πασχαλινό μποναμά μπορείς να το δεις πάντως.

Η στιγμή που περίμεναν νέοι και γέροι όλων των ηλικιών έφτασε. Κάποιοι γράφουν πια τα απομνημονεύματά τους, περισσότεροι πάσχουν από αυτό που οι γιατροί ήδη ονομάζουν "λιντσεϊκή παλάμη" και "λιντσεϊκός καρπός", όλοι θα θυμούνται που ήταν όταν τα βυζόμπαλα της Lindsay Lohan άρχισαν να αναπηδούν ελεύθερα στα διαδίχτυα.

Υπεύθυνοι της απελευθέρωσης, βυζιών και μαζών, είναι ο Bert Stern και το New York που "παραπάνω από ενθουσιάστηκε" όταν ο άνθρωπος πίσω από τη μηχανή στη τελευταία φωτογράφιση της Marilyn Monroe αποφάσισε να επαναλάβει το σκηνικό, ικανοποιώντας παράλληλα και το ενδιαφέρον του για "κακά κορίτσια" "σαν τη Britney, την Paris ή τη Lindsay". Εναλλακτικά μπορείς να πιστέψεις ότι η πιτσιρίκα αστέρα έπιασε πραγματικό πάτο μετά όσα απίθανα είδες στις καθημερινές ανταποκρίσεις των κουτσομπολίστικων από τον Μάιο που τη παρατήσαμε τρακαρισμένη, μεθυσμένη, τσακωμένη με τη γκόμενά της και φυλακισμένη. Και προφανώς το ίδιο κάναν και οι παραγωγοί, έχοντας πριν απειλήσει αρκετά, οπότε εδώ και καναδυο βδομάδες έχει μπει σε εφαρμογή το σχέδιο "συμμορφωμένης" εικόνας από τον πάντα δαιμόνιο ατζέντη της. Εικόνα που φυσικά δε θα ήταν ολομερής χωρίς κατάθεση εσώψυχων και εξώβυζων για να πειστούν και οι θωμάδες της βιομηχανίας (όσοι τελοσπάντων δε πέρασαν για προσωπική ψηλάφιση). Εικόνα που βγάζει γενικά και ο φακός του Bert χωρίς να κρύβει ούτε τις φακιδούλες (θέλει προσοχή να τις παρατηρήσεις πίσω από τις βυζάρες αλλά συγκεντρώσου) ούτε τις γραμμές της περούκας. Και εικόνα που πολύ δύσκολα θα 'βρισκε το αντικείμενο (του φακού), σε περιοδικά του κώλου της Kim Kardashian (όπως φάνηκε και στη φωτογράφιση της Ludivine Sagnier). Άρα συμμορφώθηκε το κορίτσι και δεν έχει πια καμία ακόρεστη επιθυμία για ξενύχτια, αλκοόλ, ναρκωτικά και σεξ. Καμία. Το διαπίστωσε και η Daily News την Παρασκευή.



Περισσότερα στη σελίδα του New York όταν ξανασηκωθεί από το βάρος όλων των διχτύων. Ή στο τεύχος του περιοδικού που θα κάνει ρεκόρ κυκλοφορίας, με ημερομηνία στο εξώφυλλο 28 Φεβρουαρίου 2008 .