The Lovely Bones (2009)
Παραδεισένια Οστά
Σκηνοθεσία: Peter Jackson
Σενάριο: Fran Walsh, Philippa Boyens, Peter Jackson (απ’ το βιβλίο)
Παίζουν: Saoirse Ronan, Rachel Weisz, Mark Wahlberg κ.ά.
Δες/Κρύψε το trailer
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
ΑΤΤΙΚΟΝ CINEMAX CLASS
Σταδίου 19 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3228821.
Πεμ. - Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ 3D DIGITAL ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Β. Σοφίας 124 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 2107782122.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 1
Λ. Κηφισίας 245, Ζηρίνειο, Κηφισιά (ΗΣΑΠ Κηφισιά), 2106233567, 2106232808.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.20/ 23.00
ΗΡΑΚΛΕΙΟ - Ν.ΙΩΝΙΑ
ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2
Λ. Ηρακλείου 386, Ν. Ηράκλειο, 2102826873, 2102825607.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.10/ 22.45
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ - ΑΙΓΑΛΕΩ - ΧΑΪΔΑΡΙ
CINE CITY 3
Κωνσταντινουπόλεως 82, Πλατεία Μπουρνάζι, 210-5756243.
Πεμ. - Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.45/ 00.30
VILLAGE SHOPPING AND MORE
VILLAGE SHOPPING AND MORE VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS 1
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.15/ 22.00
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 9 G ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.30/ 19.15/ 22.00/ 00.45. Σάβ., Κυρ. & 11.00/ 13.45
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 11
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 18.15/ 21.00/ 23.45
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 20
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 14.45/ 17.30/ 20.15/ 23.00. Σάβ., Κυρ. & 12.00
ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1
Κ. Παλαιολόγου 18, Ν. Σμύρνη, 2109333820, 2109350439.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
ΓΛΥΦΑΔΑ -ΒΑΡΚΙΖΑ - ΣΑΡΩΝΙΔΑ
ΒΑΡΚΙΖΑ 1
Θάσου 22, Βάρκιζα, 2108973926.
Πεμ. - Τετ.: 18.10/ 20.20/ 22.30
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΑΙΓΛΗ 1
Λ. Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.10/ 22.40
ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ
Μεσογείων 232 & Βεντούρη (4η στάση Χολαργού), Χολαργός (ΜΕΤΡΟ Χολαργός), 210-6525122.
Πεμ. - Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 19.40/ 22.10. Παρ., Σάβ. & 00.40
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 8
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.30/ 00.00
ΚΑΛΛΙΘΕΑ-ΤΑΥΡΟΣ
ΕΤΟΥΑΛ
Ελ. Βενιζέλου 152, Πλ. Δαβάκη, Καλλιθέα, 210-9592611, 2109536742.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.15/ 22.45
ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000Τηλ. Κρατ. 2106786000..
Πεμ. - Τετ.: 17.20/ 20.10/ 23.00. Σάβ., Κυρ. & 11.40/ 14.20
NANA CINEMAX - ΔΑΦΝΗ
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 6
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 18.15/ 21.00/ 23.45
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Πατησίων 140, 2108259975, 2108215327.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.30/ 23.15
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 5 VILLAGE CINEMA ING
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.15/ 18.15/ 21.00/ 23.45. Σάβ., Κυρ. & 12.30. Τετ. 15.00/ 17.45/ 22.45/ 01.30
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 12
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: Πέμ. & Κυρ.-Τετ. 16.15/ 19.00/ 22.00/ 00.45. Παρ., Σάβ. 16.15/ 19.00/ 22.00/ 01.00
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 14 VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 22.00. Παρ., Σάβ. & 01.00
ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 20.50/ 23.40. Σάβ., Κυρ. & 14.50. Κυρ. & 11.50
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.50 (εκτός Σάβ., Κυρ.)/ 19.30/ 22.10/ 00.50
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3D DIGITAL
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3D DIGITAL ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Ζησιμοπούλου 7 & Α. Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230, 2108983238.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
2/5Σκηνοθεσία: Peter Jackson
Σενάριο: Fran Walsh, Philippa Boyens, Peter Jackson (απ’ το βιβλίο)
Παίζουν: Saoirse Ronan, Rachel Weisz, Mark Wahlberg κ.ά.
Δες/Κρύψε το trailer
Δολοφονηθείσα έφηβη, κολλάει μεταξύ πάνω και κάτω κόσμου, προσπαθώντας να καθοδηγήσει τους δικούς τους στην ανεύρεση του δολοφόνου της.
Τσίρκο γοητευτικού CGI και συμβολιστικής συναισθηματικούρας, η μεταφορά του υπερπετυχημένου βιβλίου της Alice Sebold από τον πάλαι ποτέ αιχμηρό Peter Jackson, είναι λίγο πιο υποφερτή απ’ το ίδιο το ανυπόφορο απαύγασμα γκομενολογοτεχνίας με τις εύκολες μελούρες και τις μεταφυσικές μπορντούρες, αδυνατεί όμως να βρει συγκεκριμένο δραματικό πυρήνα, διχασμένο όπως είναι, ανάμεσα στην αιθεροβασία του παραδεισένιου κομματιού του και την συμβατικότητα του αστυνομικού μυστηρίου πίσω στη γη, και με το μέρος του συμβιβασμού των επιζώντων με την απώλεια της θανούσης, να σφίγγει μεν την καρδιά σου με τον πόνο του, κραυγάζοντας όμως την συναισθηματική καθοδήγηση που περιμένεις να σου επιβάλει. Κομμάτια μιας ζωής χαμένης παρελαύνουν μπροστά σου στο ίδιο σαπουνοπερετικό μοτίβο, ξεδιπλώνοντας το εύρος των δυνατοτήτων που στέρησε ο φονιάς απ’ το αθώο κοριτσόπουλο, μια γεύση χάρτινη όμως την έχεις στο στόμα καθώς οι χαρακτήρες παραμένουν προβλέψιμα διδιάστατοι, αίσθηση που επιβαρύνεται απ’ την συνειδητοποίηση ότι ο μόνος ήρωας που θα δεις να παίρνει σάρκα, αν και χωρίς οστά, είναι το κωμικό ξαλάφρωμα της αιωνίας 20άρας γιαγιάς, η οποία αποκτά βαρύτητα σχεδόν αποκλειστικά χάρη στον αέρα βετεράνου που φέρνει η Susan Sarandon, σε μια ταινία φιλόδοξη και ικανή, αλλά βεβιασμένη κι άστοχη.
Τσίρκο γοητευτικού CGI και συμβολιστικής συναισθηματικούρας, η μεταφορά του υπερπετυχημένου βιβλίου της Alice Sebold από τον πάλαι ποτέ αιχμηρό Peter Jackson, είναι λίγο πιο υποφερτή απ’ το ίδιο το ανυπόφορο απαύγασμα γκομενολογοτεχνίας με τις εύκολες μελούρες και τις μεταφυσικές μπορντούρες, αδυνατεί όμως να βρει συγκεκριμένο δραματικό πυρήνα, διχασμένο όπως είναι, ανάμεσα στην αιθεροβασία του παραδεισένιου κομματιού του και την συμβατικότητα του αστυνομικού μυστηρίου πίσω στη γη, και με το μέρος του συμβιβασμού των επιζώντων με την απώλεια της θανούσης, να σφίγγει μεν την καρδιά σου με τον πόνο του, κραυγάζοντας όμως την συναισθηματική καθοδήγηση που περιμένεις να σου επιβάλει. Κομμάτια μιας ζωής χαμένης παρελαύνουν μπροστά σου στο ίδιο σαπουνοπερετικό μοτίβο, ξεδιπλώνοντας το εύρος των δυνατοτήτων που στέρησε ο φονιάς απ’ το αθώο κοριτσόπουλο, μια γεύση χάρτινη όμως την έχεις στο στόμα καθώς οι χαρακτήρες παραμένουν προβλέψιμα διδιάστατοι, αίσθηση που επιβαρύνεται απ’ την συνειδητοποίηση ότι ο μόνος ήρωας που θα δεις να παίρνει σάρκα, αν και χωρίς οστά, είναι το κωμικό ξαλάφρωμα της αιωνίας 20άρας γιαγιάς, η οποία αποκτά βαρύτητα σχεδόν αποκλειστικά χάρη στον αέρα βετεράνου που φέρνει η Susan Sarandon, σε μια ταινία φιλόδοξη και ικανή, αλλά βεβιασμένη κι άστοχη.Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
ΑΤΤΙΚΟΝ CINEMAX CLASS
Σταδίου 19 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3228821.
Πεμ. - Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ 3D DIGITAL ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Β. Σοφίας 124 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 2107782122.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 1
Λ. Κηφισίας 245, Ζηρίνειο, Κηφισιά (ΗΣΑΠ Κηφισιά), 2106233567, 2106232808.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.20/ 23.00
ΗΡΑΚΛΕΙΟ - Ν.ΙΩΝΙΑ
ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2
Λ. Ηρακλείου 386, Ν. Ηράκλειο, 2102826873, 2102825607.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.10/ 22.45
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ - ΑΙΓΑΛΕΩ - ΧΑΪΔΑΡΙ
CINE CITY 3
Κωνσταντινουπόλεως 82, Πλατεία Μπουρνάζι, 210-5756243.
Πεμ. - Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.45/ 00.30
VILLAGE SHOPPING AND MORE
VILLAGE SHOPPING AND MORE VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS 1
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.15/ 22.00
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 9 G ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.30/ 19.15/ 22.00/ 00.45. Σάβ., Κυρ. & 11.00/ 13.45
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 11
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 18.15/ 21.00/ 23.45
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 20
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 14.45/ 17.30/ 20.15/ 23.00. Σάβ., Κυρ. & 12.00
ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1
Κ. Παλαιολόγου 18, Ν. Σμύρνη, 2109333820, 2109350439.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
ΓΛΥΦΑΔΑ -ΒΑΡΚΙΖΑ - ΣΑΡΩΝΙΔΑ
ΒΑΡΚΙΖΑ 1
Θάσου 22, Βάρκιζα, 2108973926.
Πεμ. - Τετ.: 18.10/ 20.20/ 22.30
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΑΙΓΛΗ 1
Λ. Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.10/ 22.40
ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ
Μεσογείων 232 & Βεντούρη (4η στάση Χολαργού), Χολαργός (ΜΕΤΡΟ Χολαργός), 210-6525122.
Πεμ. - Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 19.40/ 22.10. Παρ., Σάβ. & 00.40
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 8
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.30/ 00.00
ΚΑΛΛΙΘΕΑ-ΤΑΥΡΟΣ
ΕΤΟΥΑΛ
Ελ. Βενιζέλου 152, Πλ. Δαβάκη, Καλλιθέα, 210-9592611, 2109536742.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.15/ 22.45
ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000Τηλ. Κρατ. 2106786000..
Πεμ. - Τετ.: 17.20/ 20.10/ 23.00. Σάβ., Κυρ. & 11.40/ 14.20
NANA CINEMAX - ΔΑΦΝΗ
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 6
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 18.15/ 21.00/ 23.45
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Πατησίων 140, 2108259975, 2108215327.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.30/ 23.15
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 5 VILLAGE CINEMA ING
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.15/ 18.15/ 21.00/ 23.45. Σάβ., Κυρ. & 12.30. Τετ. 15.00/ 17.45/ 22.45/ 01.30
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 12
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: Πέμ. & Κυρ.-Τετ. 16.15/ 19.00/ 22.00/ 00.45. Παρ., Σάβ. 16.15/ 19.00/ 22.00/ 01.00
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 14 VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 22.00. Παρ., Σάβ. & 01.00
ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 20.50/ 23.40. Σάβ., Κυρ. & 14.50. Κυρ. & 11.50
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.50 (εκτός Σάβ., Κυρ.)/ 19.30/ 22.10/ 00.50
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3D DIGITAL
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3D DIGITAL ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Ζησιμοπούλου 7 & Α. Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230, 2108983238.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
Also on Movies for the Masses: The Lovely Bones (2009): Οσκαρικό trailer
Desert Flower (2010): Sherry Horman interview
Την ιστορία μιας σύγχρονης σταχτοπούτας, με παρελθόν πολύ πιο οδυνηρό από εκείνης του παραμυθιού, ήθελε να αναδείξει η Sherry Horman απ’ το αυτοβιογραφικό βιβλίο, στο οποίο είχε καταγράψει τη ζοφερή της ζωή η Waris Dirie, μοντέλο που ανακαλύφθηκε τυχαία πίσω από έναν πάγκο των McDonalds, για να φιγουράρει στο εξώφυλλο του ημερολογίου της Pirelli το 1987, κι από ‘κει να πάρει πόζες για τους σημαντικότερους σχεδιαστικούς οίκους του κόσμου της μόδας, να γεμίσει τα εξώφυλλα των γυαλιστερότερων περιοδικών και να περπατήσει τις μεγαλύτερες πασαρέλες του modeling, για να φτάσει το status του top model, που μεσουράνησε μέχρι τα τέλη των ‘90s, όταν στο απόγειο της καριέρας της, το 1997, αποκάλυψε σε συνέντευξη στη Marie Claire, την επέμβαση κλειτοριδεκτομής που είχε υποστεί ως παιδί.
Την ίδια χρονιά η Dirie έγινε πρέσβης των Ηνωμένων Εθνών για την κατάργηση της κλειτοριδεκτομής, και το 1998 δημοσίευσε τις αναμνήσεις της στο Desert Flower, ένα διεθνές best seller στις μυριάδες γλώσσες που μεταφράστηκε. Το βάρος όχι μόνο της επιτυχίας του βιβλίου, αλλά και της σπουδαιότητας της ζωής της γυναίκας που το έγραψε, έπρεπε να σηκώσει στους ώμους της η Horman, που παρεμπιπτόντως, ήταν και η γυναίκα που κατάφερε να πείσει την Dirie να της δώσει την άδεια να μεταφέρει το βιβλίο στην οθόνη, άδεια που είχε αρνηθεί να εκχωρήσει σε πολυάριθμες προσφορές που είχε δεχθεί, και όχι μόνο απ’ τη δική μας πλευρά του ωκεανού. Το αν δικαιώθηκε, θα μπορείς να το κρίνεις και μόνος σου από αύριο, που η ταινία βγαίνει στις αίθουσες.
Την ίδια χρονιά η Dirie έγινε πρέσβης των Ηνωμένων Εθνών για την κατάργηση της κλειτοριδεκτομής, και το 1998 δημοσίευσε τις αναμνήσεις της στο Desert Flower, ένα διεθνές best seller στις μυριάδες γλώσσες που μεταφράστηκε. Το βάρος όχι μόνο της επιτυχίας του βιβλίου, αλλά και της σπουδαιότητας της ζωής της γυναίκας που το έγραψε, έπρεπε να σηκώσει στους ώμους της η Horman, που παρεμπιπτόντως, ήταν και η γυναίκα που κατάφερε να πείσει την Dirie να της δώσει την άδεια να μεταφέρει το βιβλίο στην οθόνη, άδεια που είχε αρνηθεί να εκχωρήσει σε πολυάριθμες προσφορές που είχε δεχθεί, και όχι μόνο απ’ τη δική μας πλευρά του ωκεανού. Το αν δικαιώθηκε, θα μπορείς να το κρίνεις και μόνος σου από αύριο, που η ταινία βγαίνει στις αίθουσες.
Previously on Movies for the Masses: Bal (2010): Semih Kaplanoglu interview
Iron Man 2 (2010): Blood in the water trailer
Δες/Κρύψε το teaser
Για να εισάγει την μπλοκμπαστερική περίοδο, αμέσως μετά την... καλλιτεχνική φιέστα των προχθεσινών Όσκαρ, το ίδιο βράδι της Κυριακής έκανε την εμφάνισή του στο Jimmy Kimmel Live o Tony Stark, στο πρώτο ολόκληρο trailer του πολυαναμενόμενου Iron Man 2 (2010). Λίγο πριν την πρεμιέρα του στην τηλεόραση, είχε αρχίσει να μοιράζει εκρήξεις και στα δίκτυα, απλώνοντας σκηνές που σου είχε δείξει και στο πρώτο teaser πριν μερικούς μήνες και προσθέτοντας και καινούριες, για να σου συστήσει μερικούς απ’ τους χαρακτήρες που περίμενες και να σου δώσει και μια καλύτερη εικόνα του εύρους της ιστορίας, που βρίσκει τον Tony Stark να ολοκληρώνει το outing του ως Iron Man, κι αυτό, αναμενόμενα, να προκαλεί μια κάποια επιθετικότητα απ’ τα διεστραμμένα πνεύματα που θέλουν να σκορπίσουν το χάος στον πλανήτη.
Έτσι λοιπόν ο Whiplash, σου δίνει μια καλύτερη ματιά στο τι μπορεί να κάνει με τη στολή του και κυρίως με τα μαλλιά του και πόσο βαριά είναι η ρωσική προφορά του, ο Justin Hammer που τον χρηματοδοτεί, κάνει την εμφάνισή του πολύ νεότερος απ’ ότι ίσως τον θυμάσαι στα comics, φέρων τη φάτσα του Sam Rockwell που αρχικά εξεταζόταν ως υποψήφιος για το ρόλο του Stark, κι ο Samuel L. Jackson κάνει το πέρασμά του σε mute-mode για να σου θυμίσει πως, παρά τις αρχικές οικονομικές ασυμφωνίες, έχει ήδη κλείσει συμβόλαιο για να ενσαρκώσει το χαρακτήρα του Nick Fury, ηγέτη της διακομικής αρμάδας υπερπρακτόρων της Marvel με το ακρωνύμιο SHIELD, σε εννιά (9) συνολικά ταινίες, όχι απαραίτητα με τις λέξεις Iron και Man στον τίτλο.
Η πιο ενδιαφέρουσα εμφάνιση βέβαια, περισσότερο κι απ’ την μουγκή της Scarlett Johansson με το ολόσωμο δερμάτινο κοστούμι της Natasha Romanoff/Black Widow (αμφιβόλου ηθικής, μυστική πραχτόρισα της SHIELD), είναι αυτή του (υποψήφιου για Όσκαρ Α’ Ανδρικού) Don Cheadle, στο ρόλο του καλού φίλου και διακριτικού συνδέσμου του Tony Stark με την αμερικανική πολεμική αεροπορία, του James “Rhodey” Rhodes. Χαρακτήρα που θα θυμάσαι απ’ την πρώτη ταινία να φέρει τη φάτσα του (υποψήφιου για Όσκαρ Α’ Ανδρικού) Terrence Howard, σ’ ένα ρόλο που είχε μικρό, αλλά σημαντικό εύρος στην πρώτη του εμφάνιση, και που προκάλεσε όμως αρκετούς πονοκεφάλους για την δεύτερη, τόσο στους παραγωγούς που στην πρώτη ταινία του είχαν εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη αμοιβή απ’ όλο το cast (ακόμη κι απ’ του Robert Downey Jr), όσο όμως και στον Jon Favreau, που απ’ ότι λένε οι πηγές, έμενε συνεχώς ανικανοποίητος απ’ τις αποδόσεις του ακριβοπληρωμένου του δευτεραγωνιστή, σε βαθμό που όταν έκατσε να γράψει το σενάριο της δεύτερης ταινίας, έψαχνε με το σεναριογράφο του, τρόπους να μικρύνει το χαρακτήρα, παρά τις ανάγκες της ιστορίας να του δώσει πιο στιβαρή παρουσία, όπως μαρτυράει και το trailer. Ενθαρρυμένη απ’ τη δυσαρέσκεια του σκηνοθέτη της, η Marvel άρπαξε την ευκαιρία κι εμφανίστηκε στους ανθρώπους του Howard με μια περικοπή αμοιβής της τάξης του 50% με 80% σε σχέση με την πρώτη του τιμή, αναγκάζοντάς τον πρακτικά να αρνηθεί κι ανοίγοντας έτσι τον ρόλο για τον Cheadle, που δέχτηκε απνευστί, χωρίς ιδέα για το πού πάει ο χαρακτήρας. Αλλά μπορείς να υποθέσεις ότι το ντύσιμο με τη στολή του War Machine, ήταν ανταμοιβή αρκετή κι ας τη δέχτηκε έτσι αβλεπί. Όπως αβλεπί είχε δεχτεί κι ο Rockwell το ρόλο του Hammer που δεν είχε ιδέα ότι υπάρχει, κι όπως αβλεπί σε βλέπω να βλέπεις κι εσύ, το δεύτερο κομμάτι του franchise που έχτισε ο Favreau με βλέψεις τριλογίας, καταφέρνοντας στην πρώτη ταινία όχι μόνο να καλύψει το budget του απ’ την πρώτη βδομάδα προβολής, αλλά να φτιάξει και κινηματογραφικό υπερήρωα που αχρήστευσε το προαπαιτούμενο της αναγνωρισιμότητάς του στις χρωματιστές σελίδες, ως δείκτη επιδραστικότητάς του στις οθόνες.
Έτσι λοιπόν ο Whiplash, σου δίνει μια καλύτερη ματιά στο τι μπορεί να κάνει με τη στολή του και κυρίως με τα μαλλιά του και πόσο βαριά είναι η ρωσική προφορά του, ο Justin Hammer που τον χρηματοδοτεί, κάνει την εμφάνισή του πολύ νεότερος απ’ ότι ίσως τον θυμάσαι στα comics, φέρων τη φάτσα του Sam Rockwell που αρχικά εξεταζόταν ως υποψήφιος για το ρόλο του Stark, κι ο Samuel L. Jackson κάνει το πέρασμά του σε mute-mode για να σου θυμίσει πως, παρά τις αρχικές οικονομικές ασυμφωνίες, έχει ήδη κλείσει συμβόλαιο για να ενσαρκώσει το χαρακτήρα του Nick Fury, ηγέτη της διακομικής αρμάδας υπερπρακτόρων της Marvel με το ακρωνύμιο SHIELD, σε εννιά (9) συνολικά ταινίες, όχι απαραίτητα με τις λέξεις Iron και Man στον τίτλο.
Η πιο ενδιαφέρουσα εμφάνιση βέβαια, περισσότερο κι απ’ την μουγκή της Scarlett Johansson με το ολόσωμο δερμάτινο κοστούμι της Natasha Romanoff/Black Widow (αμφιβόλου ηθικής, μυστική πραχτόρισα της SHIELD), είναι αυτή του (υποψήφιου για Όσκαρ Α’ Ανδρικού) Don Cheadle, στο ρόλο του καλού φίλου και διακριτικού συνδέσμου του Tony Stark με την αμερικανική πολεμική αεροπορία, του James “Rhodey” Rhodes. Χαρακτήρα που θα θυμάσαι απ’ την πρώτη ταινία να φέρει τη φάτσα του (υποψήφιου για Όσκαρ Α’ Ανδρικού) Terrence Howard, σ’ ένα ρόλο που είχε μικρό, αλλά σημαντικό εύρος στην πρώτη του εμφάνιση, και που προκάλεσε όμως αρκετούς πονοκεφάλους για την δεύτερη, τόσο στους παραγωγούς που στην πρώτη ταινία του είχαν εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη αμοιβή απ’ όλο το cast (ακόμη κι απ’ του Robert Downey Jr), όσο όμως και στον Jon Favreau, που απ’ ότι λένε οι πηγές, έμενε συνεχώς ανικανοποίητος απ’ τις αποδόσεις του ακριβοπληρωμένου του δευτεραγωνιστή, σε βαθμό που όταν έκατσε να γράψει το σενάριο της δεύτερης ταινίας, έψαχνε με το σεναριογράφο του, τρόπους να μικρύνει το χαρακτήρα, παρά τις ανάγκες της ιστορίας να του δώσει πιο στιβαρή παρουσία, όπως μαρτυράει και το trailer. Ενθαρρυμένη απ’ τη δυσαρέσκεια του σκηνοθέτη της, η Marvel άρπαξε την ευκαιρία κι εμφανίστηκε στους ανθρώπους του Howard με μια περικοπή αμοιβής της τάξης του 50% με 80% σε σχέση με την πρώτη του τιμή, αναγκάζοντάς τον πρακτικά να αρνηθεί κι ανοίγοντας έτσι τον ρόλο για τον Cheadle, που δέχτηκε απνευστί, χωρίς ιδέα για το πού πάει ο χαρακτήρας. Αλλά μπορείς να υποθέσεις ότι το ντύσιμο με τη στολή του War Machine, ήταν ανταμοιβή αρκετή κι ας τη δέχτηκε έτσι αβλεπί. Όπως αβλεπί είχε δεχτεί κι ο Rockwell το ρόλο του Hammer που δεν είχε ιδέα ότι υπάρχει, κι όπως αβλεπί σε βλέπω να βλέπεις κι εσύ, το δεύτερο κομμάτι του franchise που έχτισε ο Favreau με βλέψεις τριλογίας, καταφέρνοντας στην πρώτη ταινία όχι μόνο να καλύψει το budget του απ’ την πρώτη βδομάδα προβολής, αλλά να φτιάξει και κινηματογραφικό υπερήρωα που αχρήστευσε το προαπαιτούμενο της αναγνωρισιμότητάς του στις χρωματιστές σελίδες, ως δείκτη επιδραστικότητάς του στις οθόνες.
Previously on Movies for the Masses: Shelter (2010): Non-remake trailer
Oscars 2010: Οι νικητές
Οι πυροτεχνουργοί του The Hurt Locker τίναξαν στον αέρα τις ψηφιακές χρωματιστές ελπίδες του Avatar, κερδίζοντας και στα σημεία και στην ουσία, αφού πήραν τις πέντε από τις έξι αναμετρήσεις τους (καλύτερος ήχος, καλύτερο μιξάζ, καλύτερο μοντάζ, καλύτερη σκηνοθεσία και καλύτερη ταινία) και μάζεψαν επιπλέον και το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου, για να κλείσουν το σύνολό τους σε έξι Όσκαρ και ν' αφήσουν τους γαλάζιους εξωγήινους να πρωτεύσουν έναντί τους μόνο στην κατηγορία Κινηματογράφισης. Οι Ναβί βραβεύθηκαν και με τα Όσκαρ Καλλιτεχνικής Επιμέλειας και Οπτικών Εφέ, φτάνοντας τα τρία αγαλματάκια σύνολο, σε μια βραδιά που αν ψάξεις έκπληξη, θα την βρεις μονάχα στο θράσος της Ακαδημίας να βραβεύσει το τοτέμ των δαιμόνων του μελοδράματος που είναι το διασκευασμένο σενάριο του Precious, έναντι του φαβορί Up in the Air.
Ο Geoffrey Fletcher, πάντως, που διασκεύασε τη νουβέλα Push της κοινωνικής εθελόντριας κι αγωνίστριας Sapphire, για τη μεγάλη οθόνη, έγινε με το βραβείο του ο πρώτος Αφροαμερικάνος που κερδίζει Όσκαρ για σενάριο, είτε διασκευασμένο, είτε πρωτότυπο, κι άνοιξε έτσι, στα μισά της βραδιάς, ενδεχόμενα απλώματος των νικών της ταινίας του και σε άλλες κατηγορίες, με κυριότερη εκείνη της Α’ Γυναικείας Ερμηνείας, με την τεράστιας, σε σωματικό εύρος τουλάχιστον, Gabby Sidibe. Ενδεχόμενο βεβαίως που τροφοδοτούνταν περισσότερο από ελπίδες να αποφευχθεί το φιάσκο της βράβευσης της Sandra Bullock για το εκτυφλωτικά χριστιανορεπουμπλικάνικα διδακτικό The Blind Side, το οποίο αποδείχθηκε η Erin Brockovich (2000) της πριν από μερικές ώρες βραβευμένης και με Χρυσό Βατόμουρο ηθοποιού, όπως προβλεπόταν ακράδαντα εδώ και μήνες. Εξίσου ακράδαντες ήταν κι οι προβλέψεις ότι η Kathryn Bigelow θα γινόταν η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης που παίρνει την ύψιστη τιμή της κατηγορίας της, ενώ η επιλογή και του The Hurt Locker ως του καλύτερου δείγματος της αμερικάνικης παραγωγής για την περασμένη χρονιά, μεταξύ άλλων επιβεβαίωσε και την τάση της Ακαδημίας να προτιμά να στηρίζει ταινίες που έχουν ακόμη ανοιχτό τον εισπρακτικό τους κύκλο (σε αντίθεση με το Avatar, ας πούμε, που ήδη έχει κόψει ό,τι ήταν να κόψει στις αίθουσες και δεν είναι και φτιαγμένο για DVD έτσι κι αλλιώς).
Απόλυτα μέσα στις συνήθειες της Ακαδημίας, όπως το ανέλυα και στα παιδιά του Laternative την περασμένη Παρασκευή, ήταν κι η απόφασή της να σνομπάρει και το Das Weisse Band και το Un Prophète, τις δυο καλύτερες δουλειές της ευρωπαϊκής παραγωγής για το 2009 τουλάχιστον, αλλά και το βραβευμένο με την περσινή Χρυσή Άρκτο, περουβιανό La Teta Asustada / The Milk of Sorrow, υπογραμμίζοντας τον κανόνα των εκλεκτόρων να θέλουν να αναδείξουν μόνοι τους, μη αγγλόφωνες παραγωγές άφθαρτες απ’ τους διεθνείς προβολείς, αντί να επιβεβαιώνουν με καθυστερήσεις μηνών και τόνων δαφνών, τις επιλογές των κινηματογραφικών σχολών που τις γεννάνε. Αν είχες δώσει προσοχή σ’ αυτά που έλεγε κι ο Sid Ganis πριν ένα τετράμηνο σ’ εκείνη τη συνέντευξη, θα το ’χες υποψιαστεί και μόνος σου ότι οι μόνες σοβαρές υποψήφιες της κατηγορίας ήταν το Ajami και το El Secreto de sus Ojos, και μετά δεν ήθελε και πολύ περισσότερο ψάξιμο απ’ τις συνόψεις των ταινιών, για να δεις ότι το γεροντοφιλικό νοσταλγικό του Αργεντίνικου, ήταν πολύ πιο ασφαλές απ’ τις πολιτικές πινελιές του ισραηλίτικου Ajami, που είχε πάρει και το Χρυσό Αλέξανδρο στη Θεσσαλονίκη.
Απ’ τη φετινή τελετή, οι ίδιοι της οι παραγωγοί κρατάνε τη σκέψη να κρατήσουν την ιδέα των δέκα υποψηφιοτήτων στην Καλύτερη Ταινία, να δουν πώς θα κυλήσει σε γκρουπάκι που δεν θα έχει την πόλωση του ζεύγους των διαζευγμένων Bigelow και Cameron, η πρώτη φορά όμως που εφάρμοσαν την τεχνική με στόχο να μαζέψουν τίτλους που να μαζεύουν θεατές για να μαζέψουν διαφημίσεις, μένει στην ιστορία ως η χρονιά που απ’ τη λίστα βραβεύτηκε η ταινία με τις χαμηλότερες εισπράξεις στην ιστορία του θεσμού. Το ίδιο το show καταγράφεται ως τόσο ανέμπνευστο όσο αντιεμπνευστική ήταν κι η συλλογή των υποψηφιοτήτων, οι Alec Baldwin και Steve Martin άφησαν το στίγμα του αστιγμάτιστου στην παρουσίαση, η δομή της διαδρομής απ’ το πρώτο βραβείο στο τελευταίο, αγκομαχούσε κάτω απ’ την αμηχανία της προσπάθειας να μιμηθούν το concept της περσινής τελετής, αλλά στο βιαστικό του για να μειώσουν κι άλλο το χρόνο της, κι αν θέλεις να κρατήσεις και στιγμές για να θυμάσαι, η Sandra Bullock ζαχάρωσε το χάπι της βράβευσής της, δίνοντας έναν απ’ τους καλύτερους ευχαριστήριους που έχουν απαγγελθεί, κι η παραγωγή ξεπούλησε την αυτοπεποίθησή της με έναν φτηνό τρόπο να ρίξει προβολέα στον καταδικημένο πέρσι The Dark Knight χρησιμοποιώντας τον ως υπόδειγμα για το τί σημαίνει ήχος και μιξάζ, λίγο πριν βγάλει σε πλειστηριασμό την αξιοπρέπειά της, χώνοντας το Twilight στο μονταζάκι του ξεκούδουνου αφιερώματος στον τρόμο.
Δες/Κρύψε τους νικητές
Actor in a Leading Role
Jeff Bridges in “Crazy Heart”
George Clooney in “Up in the Air”
Colin Firth in “A Single Man”
Morgan Freeman in “Invictus”
Jeremy Renner in “The Hurt Locker”
Actor in a Supporting Role
Matt Damon in “Invictus”
Woody Harrelson in “The Messenger”
Christopher Plummer in “The Last Station”
Stanley Tucci in “The Lovely Bones”
Christoph Waltz in “Inglourious Basterds”
Actress in a Leading Role
Sandra Bullock in “The Blind Side”
Helen Mirren in “The Last Station”
Carey Mulligan in “An Education”
Gabourey Sidibe in “Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire”
Meryl Streep in “Julie & Julia”
Actress in a Supporting Role
Penélope Cruz in “Nine”
Vera Farmiga in “Up in the Air”
Maggie Gyllenhaal in “Crazy Heart”
Anna Kendrick in “Up in the Air”
Mo’Nique in “Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire”
Animated Feature Film
“Coraline” Henry Selick
“Fantastic Mr. Fox” Wes Anderson
“The Princess and the Frog” John Musker and Ron Clements
“The Secret of Kells” Tomm Moore
“Up” Pete Docter
Directing
“Avatar” James Cameron
“The Hurt Locker” Kathryn Bigelow
“Inglourious Basterds” Quentin Tarantino
“Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire” Lee Daniels
“Up in the Air” Jason Reitman
Foreign Language Film
“Ajami” Israel
“El Secreto de Sus Ojos” Argentina
“The Milk of Sorrow” Peru
“Un Prophète” France
“The White Ribbon” Germany
Best Picture
“Avatar” James Cameron and Jon Landau, Producers
“The Blind Side” Nominees to be determined
“District 9” Peter Jackson and Carolynne Cunningham, Producers
“An Education” Finola Dwyer and Amanda Posey, Producers
“The Hurt Locker” Kathryn Bigelow, Mark Boal, Nicolas Chartier and Greg Shapiro
“Inglourious Basterds” Lawrence Bender, Producer
“Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire” Lee Daniels, Sarah Siegel-Magness and Gary Magness, Producers
“A Serious Man” Joel Coen and Ethan Coen, Producers
“Up” Jonas Rivera, Producer
“Up in the Air” Daniel Dubiecki, Ivan Reitman and Jason Reitman, Producers
Writing (Adapted Screenplay)
“District 9” Written by Neill Blomkamp and Terri Tatchell
“An Education” Screenplay by Nick Hornby
“In the Loop” Screenplay by Jesse Armstrong, Simon Blackwell, Armando Iannucci, Tony Roche
“Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire” Screenplay by Geoffrey Fletcher
“Up in the Air” Screenplay by Jason Reitman and Sheldon Turner
Writing (Original Screenplay)
“The Hurt Locker” Written by Mark Boal
“Inglourious Basterds” Written by Quentin Tarantino
“The Messenger” Written by Alessandro Camon & Oren Moverman
“A Serious Man” Written by Joel Coen & Ethan Coen
“Up” Screenplay by Bob Peterson, Pete Docter, Story by Pete Docter, Bob Peterson, Tom McCarthy
Art Direction
“Avatar” Art Direction: Rick Carter and Robert Stromberg; Set Decoration: Kim Sinclair
“The Imaginarium of Doctor Parnassus” Art Direction: Dave Warren and Anastasia Masaro; Set Decoration: Caroline Smith
“Nine” Art Direction: John Myhre; Set Decoration: Gordon Sim
“Sherlock Holmes” Art Direction: Sarah Greenwood; Set Decoration: Katie Spencer
“The Young Victoria” Art Direction: Patrice Vermette; Set Decoration: Maggie Gray
Cinematography
“Avatar” Mauro Fiore
“Harry Potter and the Half-Blood Prince” Bruno Delbonnel
“The Hurt Locker” Barry Ackroyd
“Inglourious Basterds” Robert Richardson
“The White Ribbon” Christian Berger
Costume Design
“Bright Star” Janet Patterson
“Coco before Chanel” Catherine Leterrier
“The Imaginarium of Doctor Parnassus” Monique Prudhomme
“Nine” Colleen Atwood
“The Young Victoria” Sandy Powell
Documentary (Feature)
“Burma VJ” Anders Østergaard and Lise Lense-Møller
“The Cove” Louie Psihoyos and Fisher Stevens
“Food, Inc.” Robert Kenner and Elise Pearlstein
“The Most Dangerous Man in America: Daniel Ellsberg and the Pentagon Papers” Judith Ehrlich and Rick Goldsmith
“Which Way Home” Rebecca Cammisa
Documentary (Short Subject)
“China’s Unnatural Disaster: The Tears of Sichuan Province” Jon Alpert and Matthew O’Neill
“The Last Campaign of Governor Booth Gardner” Daniel Junge and Henry Ansbacher
“The Last Truck: Closing of a GM Plant” Steven Bognar and Julia Reichert
“Music by Prudence” Roger Ross Williams and Elinor Burkett
“Rabbit à la Berlin” Bartek Konopka and Anna Wydra
Film Editing
“Avatar” Stephen Rivkin, John Refoua and James Cameron
“District 9” Julian Clarke
“The Hurt Locker” Bob Murawski and Chris Innis
“Inglourious Basterds” Sally Menke
“Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire” Joe Klotz
Makeup
“Il Divo” Aldo Signoretti and Vittorio Sodano
“Star Trek” Barney Burman, Mindy Hall and Joel Harlow
“The Young Victoria” Jon Henry Gordon and Jenny Shircore
Music (Original Score)
“Avatar” James Horner
“Fantastic Mr. Fox” Alexandre Desplat
“The Hurt Locker” Marco Beltrami and Buck Sanders
“Sherlock Holmes” Hans Zimmer
“Up” Michael Giacchino
Music (Original Song)
“Almost There” from “The Princess and the Frog” Music and Lyric by Randy Newman
“Down in New Orleans” from “The Princess and the Frog” Music and Lyric by Randy Newman
“Loin de Paname” from “Paris 36” Music by Reinhardt Wagner Lyric by Frank Thomas
“Take It All” from “Nine” Music and Lyric by Maury Yeston
“The Weary Kind (Theme from Crazy Heart)” from “Crazy Heart” Music and Lyric by Ryan Bingham and T Bone Burnett
Short Film (Animated)
“French Roast” Fabrice O. Joubert
“Granny O’Grimm’s Sleeping Beauty” Nicky Phelan and Darragh O’Connell
“The Lady and the Reaper (La Dama y la Muerte)” Javier Recio Gracia
“Logorama” Nicolas Schmerkin
“A Matter of Loaf and Death” Nick Park
Short Film (Live Action)
“The Door” Juanita Wilson and James Flynn
“Instead of Abracadabra” Patrik Eklund and Mathias Fjellström
“Kavi” Gregg Helvey
“Miracle Fish” Luke Doolan and Drew Bailey
“The New Tenants” Joachim Back and Tivi Magnusson
Sound Editing
“Avatar” Christopher Boyes and Gwendolyn Yates Whittle
“The Hurt Locker” Paul N.J. Ottosson
“Inglourious Basterds” Wylie Stateman
“Star Trek” Mark Stoeckinger and Alan Rankin
“Up” Michael Silvers and Tom Myers
Sound Mixing
“Avatar” Christopher Boyes, Gary Summers, Andy Nelson and Tony Johnson
“The Hurt Locker” Paul N.J. Ottosson and Ray Beckett
“Inglourious Basterds” Michael Minkler, Tony Lamberti and Mark Ulano
“Star Trek” Anna Behlmer, Andy Nelson and Peter J. Devlin
“Transformers: Revenge of the Fallen” Greg P. Russell, Gary Summers and Geoffrey Patterson
Visual Effects
“Avatar” Joe Letteri, Stephen Rosenbaum, Richard Baneham and Andrew R. Jones
“District 9” Dan Kaufman, Peter Muyzers, Robert Habros and Matt Aitken
“Star Trek” Roger Guyett, Russell Earl, Paul Kavanagh and Burt Dalton
Ο Geoffrey Fletcher, πάντως, που διασκεύασε τη νουβέλα Push της κοινωνικής εθελόντριας κι αγωνίστριας Sapphire, για τη μεγάλη οθόνη, έγινε με το βραβείο του ο πρώτος Αφροαμερικάνος που κερδίζει Όσκαρ για σενάριο, είτε διασκευασμένο, είτε πρωτότυπο, κι άνοιξε έτσι, στα μισά της βραδιάς, ενδεχόμενα απλώματος των νικών της ταινίας του και σε άλλες κατηγορίες, με κυριότερη εκείνη της Α’ Γυναικείας Ερμηνείας, με την τεράστιας, σε σωματικό εύρος τουλάχιστον, Gabby Sidibe. Ενδεχόμενο βεβαίως που τροφοδοτούνταν περισσότερο από ελπίδες να αποφευχθεί το φιάσκο της βράβευσης της Sandra Bullock για το εκτυφλωτικά χριστιανορεπουμπλικάνικα διδακτικό The Blind Side, το οποίο αποδείχθηκε η Erin Brockovich (2000) της πριν από μερικές ώρες βραβευμένης και με Χρυσό Βατόμουρο ηθοποιού, όπως προβλεπόταν ακράδαντα εδώ και μήνες. Εξίσου ακράδαντες ήταν κι οι προβλέψεις ότι η Kathryn Bigelow θα γινόταν η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης που παίρνει την ύψιστη τιμή της κατηγορίας της, ενώ η επιλογή και του The Hurt Locker ως του καλύτερου δείγματος της αμερικάνικης παραγωγής για την περασμένη χρονιά, μεταξύ άλλων επιβεβαίωσε και την τάση της Ακαδημίας να προτιμά να στηρίζει ταινίες που έχουν ακόμη ανοιχτό τον εισπρακτικό τους κύκλο (σε αντίθεση με το Avatar, ας πούμε, που ήδη έχει κόψει ό,τι ήταν να κόψει στις αίθουσες και δεν είναι και φτιαγμένο για DVD έτσι κι αλλιώς).
Απόλυτα μέσα στις συνήθειες της Ακαδημίας, όπως το ανέλυα και στα παιδιά του Laternative την περασμένη Παρασκευή, ήταν κι η απόφασή της να σνομπάρει και το Das Weisse Band και το Un Prophète, τις δυο καλύτερες δουλειές της ευρωπαϊκής παραγωγής για το 2009 τουλάχιστον, αλλά και το βραβευμένο με την περσινή Χρυσή Άρκτο, περουβιανό La Teta Asustada / The Milk of Sorrow, υπογραμμίζοντας τον κανόνα των εκλεκτόρων να θέλουν να αναδείξουν μόνοι τους, μη αγγλόφωνες παραγωγές άφθαρτες απ’ τους διεθνείς προβολείς, αντί να επιβεβαιώνουν με καθυστερήσεις μηνών και τόνων δαφνών, τις επιλογές των κινηματογραφικών σχολών που τις γεννάνε. Αν είχες δώσει προσοχή σ’ αυτά που έλεγε κι ο Sid Ganis πριν ένα τετράμηνο σ’ εκείνη τη συνέντευξη, θα το ’χες υποψιαστεί και μόνος σου ότι οι μόνες σοβαρές υποψήφιες της κατηγορίας ήταν το Ajami και το El Secreto de sus Ojos, και μετά δεν ήθελε και πολύ περισσότερο ψάξιμο απ’ τις συνόψεις των ταινιών, για να δεις ότι το γεροντοφιλικό νοσταλγικό του Αργεντίνικου, ήταν πολύ πιο ασφαλές απ’ τις πολιτικές πινελιές του ισραηλίτικου Ajami, που είχε πάρει και το Χρυσό Αλέξανδρο στη Θεσσαλονίκη.
Απ’ τη φετινή τελετή, οι ίδιοι της οι παραγωγοί κρατάνε τη σκέψη να κρατήσουν την ιδέα των δέκα υποψηφιοτήτων στην Καλύτερη Ταινία, να δουν πώς θα κυλήσει σε γκρουπάκι που δεν θα έχει την πόλωση του ζεύγους των διαζευγμένων Bigelow και Cameron, η πρώτη φορά όμως που εφάρμοσαν την τεχνική με στόχο να μαζέψουν τίτλους που να μαζεύουν θεατές για να μαζέψουν διαφημίσεις, μένει στην ιστορία ως η χρονιά που απ’ τη λίστα βραβεύτηκε η ταινία με τις χαμηλότερες εισπράξεις στην ιστορία του θεσμού. Το ίδιο το show καταγράφεται ως τόσο ανέμπνευστο όσο αντιεμπνευστική ήταν κι η συλλογή των υποψηφιοτήτων, οι Alec Baldwin και Steve Martin άφησαν το στίγμα του αστιγμάτιστου στην παρουσίαση, η δομή της διαδρομής απ’ το πρώτο βραβείο στο τελευταίο, αγκομαχούσε κάτω απ’ την αμηχανία της προσπάθειας να μιμηθούν το concept της περσινής τελετής, αλλά στο βιαστικό του για να μειώσουν κι άλλο το χρόνο της, κι αν θέλεις να κρατήσεις και στιγμές για να θυμάσαι, η Sandra Bullock ζαχάρωσε το χάπι της βράβευσής της, δίνοντας έναν απ’ τους καλύτερους ευχαριστήριους που έχουν απαγγελθεί, κι η παραγωγή ξεπούλησε την αυτοπεποίθησή της με έναν φτηνό τρόπο να ρίξει προβολέα στον καταδικημένο πέρσι The Dark Knight χρησιμοποιώντας τον ως υπόδειγμα για το τί σημαίνει ήχος και μιξάζ, λίγο πριν βγάλει σε πλειστηριασμό την αξιοπρέπειά της, χώνοντας το Twilight στο μονταζάκι του ξεκούδουνου αφιερώματος στον τρόμο.
Δες/Κρύψε τους νικητές
Actor in a Leading Role
Jeff Bridges in “Crazy Heart”
George Clooney in “Up in the Air”
Colin Firth in “A Single Man”
Morgan Freeman in “Invictus”
Jeremy Renner in “The Hurt Locker”
Actor in a Supporting Role
Matt Damon in “Invictus”
Woody Harrelson in “The Messenger”
Christopher Plummer in “The Last Station”
Stanley Tucci in “The Lovely Bones”
Christoph Waltz in “Inglourious Basterds”
Actress in a Leading Role
Sandra Bullock in “The Blind Side”
Helen Mirren in “The Last Station”
Carey Mulligan in “An Education”
Gabourey Sidibe in “Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire”
Meryl Streep in “Julie & Julia”
Actress in a Supporting Role
Penélope Cruz in “Nine”
Vera Farmiga in “Up in the Air”
Maggie Gyllenhaal in “Crazy Heart”
Anna Kendrick in “Up in the Air”
Mo’Nique in “Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire”
Animated Feature Film
“Coraline” Henry Selick
“Fantastic Mr. Fox” Wes Anderson
“The Princess and the Frog” John Musker and Ron Clements
“The Secret of Kells” Tomm Moore
“Up” Pete Docter
Directing
“Avatar” James Cameron
“The Hurt Locker” Kathryn Bigelow
“Inglourious Basterds” Quentin Tarantino
“Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire” Lee Daniels
“Up in the Air” Jason Reitman
Foreign Language Film
“Ajami” Israel
“El Secreto de Sus Ojos” Argentina
“The Milk of Sorrow” Peru
“Un Prophète” France
“The White Ribbon” Germany
Best Picture
“Avatar” James Cameron and Jon Landau, Producers
“The Blind Side” Nominees to be determined
“District 9” Peter Jackson and Carolynne Cunningham, Producers
“An Education” Finola Dwyer and Amanda Posey, Producers
“The Hurt Locker” Kathryn Bigelow, Mark Boal, Nicolas Chartier and Greg Shapiro
“Inglourious Basterds” Lawrence Bender, Producer
“Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire” Lee Daniels, Sarah Siegel-Magness and Gary Magness, Producers
“A Serious Man” Joel Coen and Ethan Coen, Producers
“Up” Jonas Rivera, Producer
“Up in the Air” Daniel Dubiecki, Ivan Reitman and Jason Reitman, Producers
Writing (Adapted Screenplay)
“District 9” Written by Neill Blomkamp and Terri Tatchell
“An Education” Screenplay by Nick Hornby
“In the Loop” Screenplay by Jesse Armstrong, Simon Blackwell, Armando Iannucci, Tony Roche
“Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire” Screenplay by Geoffrey Fletcher
“Up in the Air” Screenplay by Jason Reitman and Sheldon Turner
Writing (Original Screenplay)
“The Hurt Locker” Written by Mark Boal
“Inglourious Basterds” Written by Quentin Tarantino
“The Messenger” Written by Alessandro Camon & Oren Moverman
“A Serious Man” Written by Joel Coen & Ethan Coen
“Up” Screenplay by Bob Peterson, Pete Docter, Story by Pete Docter, Bob Peterson, Tom McCarthy
Art Direction
“Avatar” Art Direction: Rick Carter and Robert Stromberg; Set Decoration: Kim Sinclair
“The Imaginarium of Doctor Parnassus” Art Direction: Dave Warren and Anastasia Masaro; Set Decoration: Caroline Smith
“Nine” Art Direction: John Myhre; Set Decoration: Gordon Sim
“Sherlock Holmes” Art Direction: Sarah Greenwood; Set Decoration: Katie Spencer
“The Young Victoria” Art Direction: Patrice Vermette; Set Decoration: Maggie Gray
Cinematography
“Avatar” Mauro Fiore
“Harry Potter and the Half-Blood Prince” Bruno Delbonnel
“The Hurt Locker” Barry Ackroyd
“Inglourious Basterds” Robert Richardson
“The White Ribbon” Christian Berger
Costume Design
“Bright Star” Janet Patterson
“Coco before Chanel” Catherine Leterrier
“The Imaginarium of Doctor Parnassus” Monique Prudhomme
“Nine” Colleen Atwood
“The Young Victoria” Sandy Powell
Documentary (Feature)
“Burma VJ” Anders Østergaard and Lise Lense-Møller
“The Cove” Louie Psihoyos and Fisher Stevens
“Food, Inc.” Robert Kenner and Elise Pearlstein
“The Most Dangerous Man in America: Daniel Ellsberg and the Pentagon Papers” Judith Ehrlich and Rick Goldsmith
“Which Way Home” Rebecca Cammisa
Documentary (Short Subject)
“China’s Unnatural Disaster: The Tears of Sichuan Province” Jon Alpert and Matthew O’Neill
“The Last Campaign of Governor Booth Gardner” Daniel Junge and Henry Ansbacher
“The Last Truck: Closing of a GM Plant” Steven Bognar and Julia Reichert
“Music by Prudence” Roger Ross Williams and Elinor Burkett
“Rabbit à la Berlin” Bartek Konopka and Anna Wydra
Film Editing
“Avatar” Stephen Rivkin, John Refoua and James Cameron
“District 9” Julian Clarke
“The Hurt Locker” Bob Murawski and Chris Innis
“Inglourious Basterds” Sally Menke
“Precious: Based on the Novel ‘Push’ by Sapphire” Joe Klotz
Makeup
“Il Divo” Aldo Signoretti and Vittorio Sodano
“Star Trek” Barney Burman, Mindy Hall and Joel Harlow
“The Young Victoria” Jon Henry Gordon and Jenny Shircore
Music (Original Score)
“Avatar” James Horner
“Fantastic Mr. Fox” Alexandre Desplat
“The Hurt Locker” Marco Beltrami and Buck Sanders
“Sherlock Holmes” Hans Zimmer
“Up” Michael Giacchino
Music (Original Song)
“Almost There” from “The Princess and the Frog” Music and Lyric by Randy Newman
“Down in New Orleans” from “The Princess and the Frog” Music and Lyric by Randy Newman
“Loin de Paname” from “Paris 36” Music by Reinhardt Wagner Lyric by Frank Thomas
“Take It All” from “Nine” Music and Lyric by Maury Yeston
“The Weary Kind (Theme from Crazy Heart)” from “Crazy Heart” Music and Lyric by Ryan Bingham and T Bone Burnett
Short Film (Animated)
“French Roast” Fabrice O. Joubert
“Granny O’Grimm’s Sleeping Beauty” Nicky Phelan and Darragh O’Connell
“The Lady and the Reaper (La Dama y la Muerte)” Javier Recio Gracia
“Logorama” Nicolas Schmerkin
“A Matter of Loaf and Death” Nick Park
Short Film (Live Action)
“The Door” Juanita Wilson and James Flynn
“Instead of Abracadabra” Patrik Eklund and Mathias Fjellström
“Kavi” Gregg Helvey
“Miracle Fish” Luke Doolan and Drew Bailey
“The New Tenants” Joachim Back and Tivi Magnusson
Sound Editing
“Avatar” Christopher Boyes and Gwendolyn Yates Whittle
“The Hurt Locker” Paul N.J. Ottosson
“Inglourious Basterds” Wylie Stateman
“Star Trek” Mark Stoeckinger and Alan Rankin
“Up” Michael Silvers and Tom Myers
Sound Mixing
“Avatar” Christopher Boyes, Gary Summers, Andy Nelson and Tony Johnson
“The Hurt Locker” Paul N.J. Ottosson and Ray Beckett
“Inglourious Basterds” Michael Minkler, Tony Lamberti and Mark Ulano
“Star Trek” Anna Behlmer, Andy Nelson and Peter J. Devlin
“Transformers: Revenge of the Fallen” Greg P. Russell, Gary Summers and Geoffrey Patterson
Visual Effects
“Avatar” Joe Letteri, Stephen Rosenbaum, Richard Baneham and Andrew R. Jones
“District 9” Dan Kaufman, Peter Muyzers, Robert Habros and Matt Aitken
“Star Trek” Roger Guyett, Russell Earl, Paul Kavanagh and Burt Dalton
Previously on Movies for the Masses: Spirit Awards 2010: Μέρα εντιμότητας
Spirit Awards 2010: Μέρα εντιμότητας
Τα ανεξάρτητα βραβεία της Δυτικής Ακτής και ουσιαστικά εδώ και κάποια χρόνια όλης της Αμερικής, μετακόμισαν φέτος Παρασκευή βράδυ σε prime time και στο LA Live, τυπικά με την ευκαιρία της 25ης επετείου τους αλλά στη πραγματικότητα προφανώς για να κατοχυρώσουν οριστικά και επίσημα το status τους απέναντι στα Gothams, να αποφύγουν το φτηνό αλλά στενό μαρκάρισμα των Razzies, και να αρχίσουν σιγά σιγά να φέρνουν καμιά τηλεθέαση στο IFC σα ψαγμένο αντίβαρο στα Oscars, τώρα που ο Tom Sherak οδηγεί την Ακαδημία του σε πιο λαϊκές επιλογές (μια Ακαδημία που υπό τον Sid Ganis είχε ξεκινήσει, άμα θυμάσαι, το 2006 με σχεδόν ολοκληρωτική αντιγραφή της λίστας των Spirits στις υποψηφιότητές της).
Δε ξέρω πόσο θα σου λείψουν οι τέντες στη παραλία της Santa Monica και το ανεπιτήδευτο της άμμου αντί για τα στησίματα στα κόκκινα χαλιά, και σίγουρα η τελετή που δεν έπαιξε καθόλου online θα είχε φανερό επιχειρηματικό-τηλεοπτικό παρασκήνιο, όμως σε αυτή τη φάση η αμερικάνικη (και η πλανητική) ανεξάρτητη παραγωγή έχει ανάγκη ένα κάποιο κύρος και μια κάποια προσποίηση οικονομικής άνεσης, εφόσον συντρίβεται και από τη συμπίεση των μεγαλομεσαίων και από τη σαβούρα που απαιτεί, εμφατικά πια, τόσο η ύφεση όσο και το γυναικείο κοινό (σαβούρα που έχει ήδη παγκοσμιοποιηθεί σε τρεις διαστάσεις, άμα πρόσεξες τι κόβει αυτές τις μέρες η Αλίκη (2010) της Disney, συνεχίζοντας τα.. διαστημικά όργια του Avatar). Από πάνω, η Precious μπορεί να είχε το Sundance και το Toronto πίσω της, όμως δύσκολα μπορείς να πεις ότι δε χρειάζονταν να πάρει και.. ότι Indie Spirit υπήρχε. Ο κινηματογράφος δεν έχει καμιά υποχρέωση βέβαια να είναι αποκλειστικά cool και αντρικός, το πραγματικά λούμπεν κοινό του Tyler Perry και της Oprah Winfrey χρειάζονταν να πλατσουρίσει και σε τιποτάλλο εκτός από.. σκατά, και η ταινία θα είναι έτσι κι αλλιώς μαύρο πρόβατο απόψε στο Kodak Theatre, ενώ οι ακαδημαϊκοί έχουν φροντίσει να λάμπει απέναντί της ο αυθεντικός νότιος παλαιο-αμερικάνικος κουραδένιος (σόρι δε κρατήθηκα) ρατσισμός του Blind Side. Έτσι, ο αξιοπρεπής ειλικρινής ταλαντούχος επίγνωστος ψιλοτραγέλαφος της παραγωγής, μάζεψε για τελευταία φορά όλα τα φώτα της βιομηχανίας, εκπροσωπούμενος ιδανικά από τον Lee Daniels που, κατά τη παραλαβή του βραβείου σκηνοθεσίας, ευχαρίστησε σχεδόν συγκινητικά γκέικα τους βασικούς συνεργάτες του με τελευταίο το αγόρι του, τον Andy Sforzini. Νωρίτερα(?) και εντελώς, εντελώς πρεπούμενα, ο John Waters κλήθηκε να παρουσιάσει τις ιδέες του για το sequel.
H Kathryn Bigelow δεν ήταν καλεσμένη του Film Independent φέτος, αφού το Hurt Locker (2008) είχε υποβληθεί από τη Summit πέρσι, και τσιμπήσει δυο υποψηφιότητες για ερμηνείες, χαρακτηριστικά ίσως της πραγματικής του θέσης απέναντι σε ταινίες.. ταινίες. Ότι περίσσεψε από τη Μονάκριβη, το πήραν A Serious Man, Crazy Heart, An Education, The Messenger, (500) Days of Summer, Anvil! The Story of Anvil (2008) και Humpday.
Δε ξέρω πόσο θα σου λείψουν οι τέντες στη παραλία της Santa Monica και το ανεπιτήδευτο της άμμου αντί για τα στησίματα στα κόκκινα χαλιά, και σίγουρα η τελετή που δεν έπαιξε καθόλου online θα είχε φανερό επιχειρηματικό-τηλεοπτικό παρασκήνιο, όμως σε αυτή τη φάση η αμερικάνικη (και η πλανητική) ανεξάρτητη παραγωγή έχει ανάγκη ένα κάποιο κύρος και μια κάποια προσποίηση οικονομικής άνεσης, εφόσον συντρίβεται και από τη συμπίεση των μεγαλομεσαίων και από τη σαβούρα που απαιτεί, εμφατικά πια, τόσο η ύφεση όσο και το γυναικείο κοινό (σαβούρα που έχει ήδη παγκοσμιοποιηθεί σε τρεις διαστάσεις, άμα πρόσεξες τι κόβει αυτές τις μέρες η Αλίκη (2010) της Disney, συνεχίζοντας τα.. διαστημικά όργια του Avatar). Από πάνω, η Precious μπορεί να είχε το Sundance και το Toronto πίσω της, όμως δύσκολα μπορείς να πεις ότι δε χρειάζονταν να πάρει και.. ότι Indie Spirit υπήρχε. Ο κινηματογράφος δεν έχει καμιά υποχρέωση βέβαια να είναι αποκλειστικά cool και αντρικός, το πραγματικά λούμπεν κοινό του Tyler Perry και της Oprah Winfrey χρειάζονταν να πλατσουρίσει και σε τιποτάλλο εκτός από.. σκατά, και η ταινία θα είναι έτσι κι αλλιώς μαύρο πρόβατο απόψε στο Kodak Theatre, ενώ οι ακαδημαϊκοί έχουν φροντίσει να λάμπει απέναντί της ο αυθεντικός νότιος παλαιο-αμερικάνικος κουραδένιος (σόρι δε κρατήθηκα) ρατσισμός του Blind Side. Έτσι, ο αξιοπρεπής ειλικρινής ταλαντούχος επίγνωστος ψιλοτραγέλαφος της παραγωγής, μάζεψε για τελευταία φορά όλα τα φώτα της βιομηχανίας, εκπροσωπούμενος ιδανικά από τον Lee Daniels που, κατά τη παραλαβή του βραβείου σκηνοθεσίας, ευχαρίστησε σχεδόν συγκινητικά γκέικα τους βασικούς συνεργάτες του με τελευταίο το αγόρι του, τον Andy Sforzini. Νωρίτερα(?) και εντελώς, εντελώς πρεπούμενα, ο John Waters κλήθηκε να παρουσιάσει τις ιδέες του για το sequel.
H Kathryn Bigelow δεν ήταν καλεσμένη του Film Independent φέτος, αφού το Hurt Locker (2008) είχε υποβληθεί από τη Summit πέρσι, και τσιμπήσει δυο υποψηφιότητες για ερμηνείες, χαρακτηριστικά ίσως της πραγματικής του θέσης απέναντι σε ταινίες.. ταινίες. Ότι περίσσεψε από τη Μονάκριβη, το πήραν A Serious Man, Crazy Heart, An Education, The Messenger, (500) Days of Summer, Anvil! The Story of Anvil (2008) και Humpday.
Previously on Movies for the Masses: Razzies 2010: Μέρα ανεντιμότητας
Razzies 2010: Μέρα ανεντιμότητας
Η Sandra Bullock και η Εκδίκηση των Ηττημένων διακρίθηκαν τα ξημερώματα στο Barnsdall Gallery Theatre ανάμεσα στη παραδοσιακή, για τριακοστή φορά, μια μέρα πριν τα Oscar®, βροχή από επίχρυσα βατόμουρα που πετάνε τα Razzie® Awards στις θεωρητικά χειρότερες αμερικάνικες ταινίες της προηγούμενής τους χρονιάς. Βέβαια φέτος, από τις υποψηφιότητες κλασικά, έγινε πιο φανερό από ποτέ πως η επιτροπή από κάθε πρόθυμο να καταβάλει τουλάχιστο $25 ετησίως στον John Wilson.. δε βλέπει τις ταινίες που ψηφίζει, και βγάζει συμπλέγματα ή προσπαθεί να προκαλέσει (προσπάθεια που δεν αποκλείει βέβαια το σύμπλεγμα), όπως συμπέρανε και η Bullock στις δηλώσεις της κατά τη παραλαβή των Razzies χειρότερης Ερμηνείας και Ζευγαριού (με τον Bradley Cooper) για το All About Steve.
Ο Steve σίγουρα βρέθηκε στα χειρότερα πολλών κριτικών της χρονιάς αλλά περίεργα δεν ήταν υποψήφιος στη κατηγορία της ταινίας, ενώ γενικότερα, New Moon, Hannah Montana, Jonas Brothers, I Hate Valentine's Day, Bride Wars, Morgans, Beth Cooper, Jennifer's Body και κάθε άλλη αλαφρά καλύτερη από αυτές τις περσινές ασύστολες γυναικιές, έμεινε στο απυρόβλητο ή περιορίστηκε σε βοηθητικούς ρόλους. Κι ακόμα κι αν πεις ότι η σκοπιά ήταν πιο αντρική, η Miss March που έπιασε πραγματικά πάτο σε κριτικούς και κοινό δεν εμφανίστηκε σε καμιά κατηγορία, πράγμα που επιβεβαιώνει ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων πια δε βλέπει ταινίες ούτε στο βίντεο. Όπως και να 'χει, από τη φούρια των προηγούμενων χρόνων, οι επιλογές της δεκαετίας ήταν σχετικά λιγότερο αμφισβητήσιμες, Battlefield Earth (2000), Eddie Muprhy και Paris Hilton σάρωσαν αναμενόμενα, αν και το Πεδίο Μάχης άξιζε κι ένα έξτρα ευχαριστήριο για το ατελείωτο γέλιο που συνεχίζει να προκαλεί σε όποιον απλά πέσει πάνω σε καμιά φωτογραφία της παραγωγής στο δίχτυο.
Ο Wilson τσιγκουνεύτηκε και τα κάπου 5 δολάρια που θα χρειάζονταν να δώσει για κάνα αγαπησιάρικο, στιλ Μπούτια της Δεκαετίας, βραβείο στη Sandra, παρολαυτά αυτή εμφανίστηκε στην απονομή όπως είχε υποσχεθεί, και ουσιαστικά έσβησε πριν ξεκινήσουν τις γιούχες για το χρυσό αγαλματάκι που θα παραλάβει απόψε στο Kodak Theatre. Land of the Lost και GI Joe έμειναν σχεδόν με άδεια χέρια παρά τις άπειρες υποψηφιότητές τους, υποψηφιότητες που φυσικά πρέπει να προσπαθήσεις για να καταλάβεις πως προέκυψαν (τόσες, αν όχι τιποτάλλο). Τα τρία (3) άγρια μούρα του Transformers: Revenge of the Fallen ήταν για ταινία, σενάριο και σκηνοθεσία, με το τελευταίο τουλάχιστο να αποδεικνύει ότι πλέον οι μουροφόροι εκτός από το ότι δε βλέπουν τις ταινίες που στέλνουν, και εκτός από το ότι δε βλέπουν ταινίες γενικά, δεν έχουν και ιδέα από κινηματογράφο, όπως θα περίμενες.
Περισσότερα στο δελτίο τύπου "RAZZIE® Voters Spread the Loathe Around"
Ο Steve σίγουρα βρέθηκε στα χειρότερα πολλών κριτικών της χρονιάς αλλά περίεργα δεν ήταν υποψήφιος στη κατηγορία της ταινίας, ενώ γενικότερα, New Moon, Hannah Montana, Jonas Brothers, I Hate Valentine's Day, Bride Wars, Morgans, Beth Cooper, Jennifer's Body και κάθε άλλη αλαφρά καλύτερη από αυτές τις περσινές ασύστολες γυναικιές, έμεινε στο απυρόβλητο ή περιορίστηκε σε βοηθητικούς ρόλους. Κι ακόμα κι αν πεις ότι η σκοπιά ήταν πιο αντρική, η Miss March που έπιασε πραγματικά πάτο σε κριτικούς και κοινό δεν εμφανίστηκε σε καμιά κατηγορία, πράγμα που επιβεβαιώνει ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων πια δε βλέπει ταινίες ούτε στο βίντεο. Όπως και να 'χει, από τη φούρια των προηγούμενων χρόνων, οι επιλογές της δεκαετίας ήταν σχετικά λιγότερο αμφισβητήσιμες, Battlefield Earth (2000), Eddie Muprhy και Paris Hilton σάρωσαν αναμενόμενα, αν και το Πεδίο Μάχης άξιζε κι ένα έξτρα ευχαριστήριο για το ατελείωτο γέλιο που συνεχίζει να προκαλεί σε όποιον απλά πέσει πάνω σε καμιά φωτογραφία της παραγωγής στο δίχτυο.
Ο Wilson τσιγκουνεύτηκε και τα κάπου 5 δολάρια που θα χρειάζονταν να δώσει για κάνα αγαπησιάρικο, στιλ Μπούτια της Δεκαετίας, βραβείο στη Sandra, παρολαυτά αυτή εμφανίστηκε στην απονομή όπως είχε υποσχεθεί, και ουσιαστικά έσβησε πριν ξεκινήσουν τις γιούχες για το χρυσό αγαλματάκι που θα παραλάβει απόψε στο Kodak Theatre. Land of the Lost και GI Joe έμειναν σχεδόν με άδεια χέρια παρά τις άπειρες υποψηφιότητές τους, υποψηφιότητες που φυσικά πρέπει να προσπαθήσεις για να καταλάβεις πως προέκυψαν (τόσες, αν όχι τιποτάλλο). Τα τρία (3) άγρια μούρα του Transformers: Revenge of the Fallen ήταν για ταινία, σενάριο και σκηνοθεσία, με το τελευταίο τουλάχιστο να αποδεικνύει ότι πλέον οι μουροφόροι εκτός από το ότι δε βλέπουν τις ταινίες που στέλνουν, και εκτός από το ότι δε βλέπουν ταινίες γενικά, δεν έχουν και ιδέα από κινηματογράφο, όπως θα περίμενες.
Περισσότερα στο δελτίο τύπου "RAZZIE® Voters Spread the Loathe Around"
Previously on Movies for the Masses: César 2010: Μέρα αντιδιέγερσης
Chugyeogja (2008)
Ο Κυνηγός / The Chaser
Σκηνοθεσία: Hong-jin Na
Σενάριο: Won-Chan Hong, Shinho Lee, Hong-jin Na
Παίζουν: Yun-seok Kim, Jung-woo Ha, Yeong-hie Seo
Δες/Κρύψε το trailer
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
ΑΣΤΥ
Κοραή 4 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3214775, 2103221925.
Πεμ. - Τετ.: 17.40/ 20.00/ 22.20
3.5/5Σκηνοθεσία: Hong-jin Na
Σενάριο: Won-Chan Hong, Shinho Lee, Hong-jin Na
Παίζουν: Yun-seok Kim, Jung-woo Ha, Yeong-hie Seo
Δες/Κρύψε το trailer
Πρώην αστυνομικός και νυν νταβατζής, πιάνει την παλιά του τέχνη όταν μια κοπέλα του, εξαφανίζεται στο άντρο μανιακού φονιά.
Σαν ανάμνηση του πώς ήταν τα καλά θρίλερ παλαιάς κοπής, τότε που η δημιουργική τους διαδικασία ενδιαφερόταν περισσότερο για την πληρότητα των χαρακτήρων και το βάθος της πλοκής που τους αγκαλιάζει, παρά για τη διάρκεια του εύρους προσοχής του κοινού και τη μάρκα του κινητού που θέλει η εταιρία να του πλασάρει, το The Chaser βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες (την εξής μία) δυο χρόνια και κάτι μετά την πρώτη της προβολή στο Βερολίνο, για να αναπαράγει τα παράγωνα πλάνα του γερμανικού ιμπρεσιονισμού του Fritz Lang, παντρεμένα με τα απότομα κοψίματα του Χονκγ-Κονγκέζικου μπατσοκυνηγητού, ένα ζευγάρωμα που δίνει στην εικόνα την ατμόσφαιρα του σφιχτοδεμένου μίτου που ξεδιπλώνει υπομονετικά η πλοκή ενός σεναρίου που δεν τσιγκουνεύεται το χρόνο του, απαιτεί όμως και τον δικό σου, για να σε βυθίσει σε ένα κινηματογραφικού εύρους police procedural που βασίζεται στη δύναμη της ιστορίας του και την στρωτή κι ευθύβολη αφήγησή της, για να στήσει πάνω της τον low-tech ιδρώτα του κυνηγητού του τίτλου της.
Κάτω απ’ τη βία και την ωμότητα των εικόνων του, το εξαιρετικό βλέμμα του Na Hong-jim, κρύβει ιδιαίτερη ευαισθησία και δυναμικότητα τόσο στις συνθέσεις των πλάνων που σου δείχνει, όσο και στη δύναμή τους να διαχειριστούν τις αντιδράσεις σου, σε μια εικονογράφηση που αναδεικνύει την αντισυμβατικότητα του σεναρίου στους αντιήρωες και τις αντιανατροπές των διαδρομών τους, ένα διαρκές παιχνίδισμα με τις προσδοκίες που σου έχει δημιουργήσει η συνεχής τηλεοπτική τριβή με το είδος, το οποίο μπορεί να μην σου ανατινάζει κιόλας, αλλά το κάνει πολύ πιο εθιστικό κι ιντριγκαδόρικο απ’ ότι έχεις συνηθίσει. Η απόσταση του σύμπαντος των (αντι)ηρώων απ’ τον πραγματικό κόσμο, υπογραμμίζεται απ’ την υποπλοκή μιας γελοιοποιητικής κοπρολαγνικής επίθεσης κατά του δημάρχου της Σεούλ κι η αγανάκτηση που προκαλεί στην αστυνομία η πολιτική πίεση να βρεθεί κάτι που ν’ αλλάξει τους τίτλους στις εφημερίδες, εκτός από μυρωδιά πολιτικοινωνικού υπόβαθρου, χαρίζει στον σκηνοθέτη και μια σειρά από αφορμές για slapstick ανακουφίσεις, τις οποίες εκμεταλλεύεται με διακριτικότητα, ενώ το εύρος των σκιών τόσο του δολοφόνου όσο και του κυνηγού του, θυμίζουν τις εποχές που θύμιζαν ταινίες όπως το Seven (1995) και η Σιωπή των Αμνών (1991), υπενθυμίζοντας πόσο ζωτικό είναι για το ρυθμό της ταινίας να έχει και λίγο δράμα να τον μαλακώσει, όταν χρειάζονται τα διαλείμματα απ’ τη δράση. Η διαχείριση του χρόνου δεν είναι ιδεώδης, αλλά είναι αξιέπαινα στιβαρή στην αυτοπεποίθησή της κι αν και θα σε κάνει να υποφέρεις στο άπλωμα της τρίτης πράξης της, και να σφίξεις τα δόντια στη μεγαλύτερη διάρκεια του μελό της ιστορίας του μικρού κοριτσιού που βρίσκεται να σέρνει μαζί του ο νταβατζής για να θυμάται ότι είναι κι άνθρωπος, το μεγαλειωδώς συγκρατημένο, σχεδόν αντικλιμακτικό φινάλε της σύγκρουσης των δυο ανταγωνιστών της ιστορίας, θα σου δώσει το καλύτερο επιχείρημα για το πώς ο ρεαλισμός μπορεί περίφημα να ενσωματωθεί και στα σκοτεινότερα των genre movies, δίνοντάς σου βαθύτερες κι ευρύτερες ματιές στο δράμα της ανθρώπινης κατάστασης, απ’ όλες τις ξεχαρβαλωμένες αντιδραματικές νταρντενικές δηθενιές μαζί.
Σαν ανάμνηση του πώς ήταν τα καλά θρίλερ παλαιάς κοπής, τότε που η δημιουργική τους διαδικασία ενδιαφερόταν περισσότερο για την πληρότητα των χαρακτήρων και το βάθος της πλοκής που τους αγκαλιάζει, παρά για τη διάρκεια του εύρους προσοχής του κοινού και τη μάρκα του κινητού που θέλει η εταιρία να του πλασάρει, το The Chaser βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες (την εξής μία) δυο χρόνια και κάτι μετά την πρώτη της προβολή στο Βερολίνο, για να αναπαράγει τα παράγωνα πλάνα του γερμανικού ιμπρεσιονισμού του Fritz Lang, παντρεμένα με τα απότομα κοψίματα του Χονκγ-Κονγκέζικου μπατσοκυνηγητού, ένα ζευγάρωμα που δίνει στην εικόνα την ατμόσφαιρα του σφιχτοδεμένου μίτου που ξεδιπλώνει υπομονετικά η πλοκή ενός σεναρίου που δεν τσιγκουνεύεται το χρόνο του, απαιτεί όμως και τον δικό σου, για να σε βυθίσει σε ένα κινηματογραφικού εύρους police procedural που βασίζεται στη δύναμη της ιστορίας του και την στρωτή κι ευθύβολη αφήγησή της, για να στήσει πάνω της τον low-tech ιδρώτα του κυνηγητού του τίτλου της.
Κάτω απ’ τη βία και την ωμότητα των εικόνων του, το εξαιρετικό βλέμμα του Na Hong-jim, κρύβει ιδιαίτερη ευαισθησία και δυναμικότητα τόσο στις συνθέσεις των πλάνων που σου δείχνει, όσο και στη δύναμή τους να διαχειριστούν τις αντιδράσεις σου, σε μια εικονογράφηση που αναδεικνύει την αντισυμβατικότητα του σεναρίου στους αντιήρωες και τις αντιανατροπές των διαδρομών τους, ένα διαρκές παιχνίδισμα με τις προσδοκίες που σου έχει δημιουργήσει η συνεχής τηλεοπτική τριβή με το είδος, το οποίο μπορεί να μην σου ανατινάζει κιόλας, αλλά το κάνει πολύ πιο εθιστικό κι ιντριγκαδόρικο απ’ ότι έχεις συνηθίσει. Η απόσταση του σύμπαντος των (αντι)ηρώων απ’ τον πραγματικό κόσμο, υπογραμμίζεται απ’ την υποπλοκή μιας γελοιοποιητικής κοπρολαγνικής επίθεσης κατά του δημάρχου της Σεούλ κι η αγανάκτηση που προκαλεί στην αστυνομία η πολιτική πίεση να βρεθεί κάτι που ν’ αλλάξει τους τίτλους στις εφημερίδες, εκτός από μυρωδιά πολιτικοινωνικού υπόβαθρου, χαρίζει στον σκηνοθέτη και μια σειρά από αφορμές για slapstick ανακουφίσεις, τις οποίες εκμεταλλεύεται με διακριτικότητα, ενώ το εύρος των σκιών τόσο του δολοφόνου όσο και του κυνηγού του, θυμίζουν τις εποχές που θύμιζαν ταινίες όπως το Seven (1995) και η Σιωπή των Αμνών (1991), υπενθυμίζοντας πόσο ζωτικό είναι για το ρυθμό της ταινίας να έχει και λίγο δράμα να τον μαλακώσει, όταν χρειάζονται τα διαλείμματα απ’ τη δράση. Η διαχείριση του χρόνου δεν είναι ιδεώδης, αλλά είναι αξιέπαινα στιβαρή στην αυτοπεποίθησή της κι αν και θα σε κάνει να υποφέρεις στο άπλωμα της τρίτης πράξης της, και να σφίξεις τα δόντια στη μεγαλύτερη διάρκεια του μελό της ιστορίας του μικρού κοριτσιού που βρίσκεται να σέρνει μαζί του ο νταβατζής για να θυμάται ότι είναι κι άνθρωπος, το μεγαλειωδώς συγκρατημένο, σχεδόν αντικλιμακτικό φινάλε της σύγκρουσης των δυο ανταγωνιστών της ιστορίας, θα σου δώσει το καλύτερο επιχείρημα για το πώς ο ρεαλισμός μπορεί περίφημα να ενσωματωθεί και στα σκοτεινότερα των genre movies, δίνοντάς σου βαθύτερες κι ευρύτερες ματιές στο δράμα της ανθρώπινης κατάστασης, απ’ όλες τις ξεχαρβαλωμένες αντιδραματικές νταρντενικές δηθενιές μαζί.
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
ΑΣΤΥ
Κοραή 4 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3214775, 2103221925.
Πεμ. - Τετ.: 17.40/ 20.00/ 22.20