Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας 2010: Οι νικητές
Με λόγο στακάτο και πολιτικό, καλωσόρισε ο Τάσος Μπουλμέτης χθες βράδι τα μέλη της Ακαδημίας και τους καλεσμένους της, στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, που στέγασε την πρώτη δημόσια εκδήλωση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, αλλά και την μεγαλύτερη σφραγίδα της νέας εποχής στην κινηματογραφική πραγματικότητα, εποχή που είχαν εγκαινιάσει πριν έναν χρόνο ακριβώς, ένα μάτσο δημιουργοί εν εξάλλω, ιδρύοντας τους Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη.
Με μια τελετή λιτή, γρήγορη, μινιμαλιστικά κομψή, με μια σειρά παρουσιαστών που άνοιξε το χώρο για να συνδέσει και να εντάξει τον κινηματογράφο σε όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού και της διανόησης, σε μια βραδιά που δεν ειπώθηκαν πολλά, αλλά ειπώθηκαν ουσιώδη, τόσο απ’ τον πρόεδρο της Ακαδημίας, κο Μπουλμέτη (“η οικονομική κρίση που διανύουμε ως χώρα είναι πρώτα πρώτα κρίση πολιτισμού, καθώς εδώ και δεκαετίες, με πρώτη την Πολιτεία και μετά εμάς, έχουμε χάσει το νόημα της ηθικής αξίας και είχαμε την ψευδαίσθηση και την έπαρση της απατηλής ευμάρειας”), όσο κι απ’ την ηγετική φυσιογνωμία των ομιχλιστών, Αντώνη Καφετζόπουλο (“οι κινηματογραφιστές δεν ζητάμε κε. Υπουργέ λεφτά, αλλά να δώσετε κίνητρα για επενδύσεις στον κινηματογράφο”), το ποδαρικό στα νεόκοπα βραβεία έκανε ο Πέτρος Νούσιας, κερδίζοντας για τα εφέ του Κακού στην Εποχή των Ηρώων, το πρώτο χρυσό αγαλματάκι στην ιστορία του θεσμού.
Δες/Κρύψε την εξέλιξη των βραβεύσεων
Αμέσως μετά, ξεκίνησε το μέτρημά της η Στρέλλα του Πάνου Χ. Κούτρα, παίρνοντας τα βραβεία για μακιγιάζ, κοστούμια και σκηνογραφία κι αφήνοντας τον ήχο και τη μουσική για την Ψυχή Βαθιά του Παντελή Βούλγαρη. Η μονομαχία της βραδιάς πήρε άλλη τροπή, όταν οι συντελεστές του Κυνόδοντα κλήθηκαν στη σκηνή για το βραβείο μοντάζ, που έδωσε την πρόγευση του πού θα κατέληγε η κούρσα. Ο Βαρδής Μαρινάκης σηκώθηκε στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο του Marcus Waterloo για την εξωπραγματική φωτογραφία του Μαύρου Λιβαδιού, σημειώνοντάς τον ως τον πρώτο μη Έλλην τιμηθέντα σε ελληνική βραδιά βραβεύσεων, ενώ ακολούθησε η πρώτη, μικρή έκπληξη του θεσμού, με το βραβείο Β’ Γυναικείου ρόλου να πηγαίνει στην Άννα Μάσχα για τη δουλειά της στη Χρυσόσκονη της Μαργαρίτας Μαντά.
Η κούρσα άναψε όταν ο Χρήστος Πασσαλής έκλεψε τη χαρά του διπλά υποψήφιου Κώστα Βουτσά, κερδίζοντας το βραβείο της Α’ ανδρικής ερμηνείας για τον ζαλισμένο γιο του Κυνόδοντα, η Στρέλλα σήκωσε το γάντι με την Μίνα Ορφανού να θαμπώνει το κοινό ανεβαίνοντας στη σκηνή για το βραβείο Α’ Γυναικείας, και το πιο σίγουρο απ’ τα σιγουράκια της βραδιάς, επιβεβαιώθηκε όταν ο Αντώνης Καφετζόπουλος κλήθηκε να παραλάβει το βραβείο Α’ Ανδρικής, για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην Ακαδημία Πλάτωνος, του Φίλιππου Τσίτου. «Είναι το πρώτο μου βραβείο επί ελληνικού εδάφους, μετά από τόσα χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά», σημείωσε, και το αφιέρωσε «στη γυναίκα μου, που όταν κέρδισα στο Λοκάρνο, χάρηκε πιο πολύ από ‘μένα», αλλά επισήμανε ότι «είναι ένα βραβείο που ανήκει στην Ομίχλη», παραδίδοντας τον πρώτο και τελευταίο, ξεκάθαρα πολιτικό κι αιχμηρό λόγο της βραδιάς.
Μετά το παρατεταμένο επί ποδός χειροκρότημα που αναστάτωσε την αίθουσα του Μεγάρου για την τιμητική βράβευση του Θανάση Βέγγου, και την αναγνώριση της εξαιρετικής δουλειάς του Τζώρτζη Γρηγοράκη στη μικρού μήκους Κι Εγώ για Μένα, και μετά τη σοκαριστική επικράτηση του (άξιου) Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (Bank Bang) επί του Βαρδή Μαρινάκη (Μαύρο Λιβάδι) για το βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, απλώθηκε η τελική ευθεία. Ο Σταύρος Ψυλλάκης με το βραβευθέν ως καλύτερο ντοκιμαντέρ, Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε, ήταν ο μόνος που διέκοψε τον επαναλαμβανόμενο αντίλαλο Κυνόδοντα, που ανέβασε τους συντελεστές του στη σκηνή, για τα βραβεία Σεναρίου, Σκηνοθεσίας, Καλύτερης Ταινίας και Πρότασης της Ακαδημίας για τα Όσκαρ.
Βραβεύσεις άξιες για τον Κυνόδοντα, που δυστυχώς σήμαναν αντίστοιχες ήττες για τη Στρέλλα, σε ένα γραν γκινιόλ που κουβαλούσε πάνω του την λυπηρή πρόγνωση ότι there can be only one, και μολονότι δεν μπορείς να τις πεις άδικες, αφήνουν μια επίγευση χρονοκαθυστέρησης για τις επιλογές της Ακαδημίας. Ακαδημία δέσμια απ' τη μια, του φορτηγού με τα βραβεία που έχει περάσει απ’ τα τελωνεία η δουλειά του Λάνθιμου, απ’ την άλλη όμως, θα μπορούσε να αναγνωρίσει το ήδη αναγνωρισμένο της ταινίας και να κάνει μια υπερβατική επιλογή στη συναισθηματική ιστορία της Στρέλλας.
Εκτός απ’ τους βραβευμένους όμως, και την νέα εποχή που έφερε η χθεσινή βραδιά στη νοοτροπία των βραβεύσεων και την αξία των βραβείων, μαζί με την αξιέπαινη δουλειά της οργανωτικής ομάδας της Ακαδημίας, που κατάφερε να στήσει μια τελετή με σχεδόν μηδενικό κόστος (και το με έκπτωση κόστος της ενοικίασης του χώρου, να μετατίθεται για αποπληρωμή την επόμενη χρονιά, διαπραγμάτευση εντυπωσιακή, αν το καλοσκεφτείς), η πρώτη απονομή των Κινηματογραφικών Βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, σημειώνει τώρα κι ένα τέλος στην περίοδο χάριτος που δικαιωματικά είχε αποσπάσει ο οργανισμός από τα μέλη του. Είναι τώρα η ώρα, η Ακαδημία να απαντήσει στα ερωτήματα και τις αγωνίες των μελών της, όπως καταγράφηκαν και στο χθεσινό μας ρεπορτάζ (που προκάλεσε την αναστάτωσή του στους σχετικούς κύκλους).
Η ώρα να προβεί στις απαραίτητες δράσεις και πράξεις, για να κάνει σαφή την πρόθεση και υποχρέωσή της να γίνει ο επίμονος κηπουρός που χρειάζεται η κινηματογραφική κοινότητα, για να μην ξεραθεί σ’ αυτήν την ξαφνική της άνθηση. Να πάρει θέση δυναμική, στην αποστέρηση του κινηματογραφικού προϊόντος απ’ την (επικοινωνιακή, τουλάχιστον) ώθηση απ’ την Πολιτεία. Να γίνει η δεξαμενή αλληλεγγύης απ’ όπου θα αντλούν, μέλη και μη, την (έμψυχη, έστω) υποστήριξη που χρειάζονται για την πραγμάτωση των δικών τους οραμάτων. Να αναλάβει (κι επικουρικά ακόμη) τη διάνοιξη και τη διασφάλιση των διαύλων επικοινωνίας του εγχώριου κινηματογράφου με τις δυνατότητες που έχει έξω απ’ τα σύνορα. Οι ενέργειες για τα θερινά σινεμά, δεν ξέρω πόσο εντάσσονται στα μέτρα αυτά, και μπορεί ο κόσμος να έχει γυρίσει στα ελληνικά, αλλά τα εισιτήρια δεν φτάνουν για να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει και μια βιομηχανία πίσω και πάνω απ’ όλα αυτά, ούτε ο θεατής, ούτε ο κινηματογραφιστής, ούτε ο ξένος φεστιβαλιστής. Με άλλα λόγια, μπορεί να ρίξαν πολλή δουλειά, αλλά πού να δουν τι έχουν για μετά.
Με μια τελετή λιτή, γρήγορη, μινιμαλιστικά κομψή, με μια σειρά παρουσιαστών που άνοιξε το χώρο για να συνδέσει και να εντάξει τον κινηματογράφο σε όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού και της διανόησης, σε μια βραδιά που δεν ειπώθηκαν πολλά, αλλά ειπώθηκαν ουσιώδη, τόσο απ’ τον πρόεδρο της Ακαδημίας, κο Μπουλμέτη (“η οικονομική κρίση που διανύουμε ως χώρα είναι πρώτα πρώτα κρίση πολιτισμού, καθώς εδώ και δεκαετίες, με πρώτη την Πολιτεία και μετά εμάς, έχουμε χάσει το νόημα της ηθικής αξίας και είχαμε την ψευδαίσθηση και την έπαρση της απατηλής ευμάρειας”), όσο κι απ’ την ηγετική φυσιογνωμία των ομιχλιστών, Αντώνη Καφετζόπουλο (“οι κινηματογραφιστές δεν ζητάμε κε. Υπουργέ λεφτά, αλλά να δώσετε κίνητρα για επενδύσεις στον κινηματογράφο”), το ποδαρικό στα νεόκοπα βραβεία έκανε ο Πέτρος Νούσιας, κερδίζοντας για τα εφέ του Κακού στην Εποχή των Ηρώων, το πρώτο χρυσό αγαλματάκι στην ιστορία του θεσμού.
Δες/Κρύψε την εξέλιξη των βραβεύσεων
Αμέσως μετά, ξεκίνησε το μέτρημά της η Στρέλλα του Πάνου Χ. Κούτρα, παίρνοντας τα βραβεία για μακιγιάζ, κοστούμια και σκηνογραφία κι αφήνοντας τον ήχο και τη μουσική για την Ψυχή Βαθιά του Παντελή Βούλγαρη. Η μονομαχία της βραδιάς πήρε άλλη τροπή, όταν οι συντελεστές του Κυνόδοντα κλήθηκαν στη σκηνή για το βραβείο μοντάζ, που έδωσε την πρόγευση του πού θα κατέληγε η κούρσα. Ο Βαρδής Μαρινάκης σηκώθηκε στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο του Marcus Waterloo για την εξωπραγματική φωτογραφία του Μαύρου Λιβαδιού, σημειώνοντάς τον ως τον πρώτο μη Έλλην τιμηθέντα σε ελληνική βραδιά βραβεύσεων, ενώ ακολούθησε η πρώτη, μικρή έκπληξη του θεσμού, με το βραβείο Β’ Γυναικείου ρόλου να πηγαίνει στην Άννα Μάσχα για τη δουλειά της στη Χρυσόσκονη της Μαργαρίτας Μαντά.
Η κούρσα άναψε όταν ο Χρήστος Πασσαλής έκλεψε τη χαρά του διπλά υποψήφιου Κώστα Βουτσά, κερδίζοντας το βραβείο της Α’ ανδρικής ερμηνείας για τον ζαλισμένο γιο του Κυνόδοντα, η Στρέλλα σήκωσε το γάντι με την Μίνα Ορφανού να θαμπώνει το κοινό ανεβαίνοντας στη σκηνή για το βραβείο Α’ Γυναικείας, και το πιο σίγουρο απ’ τα σιγουράκια της βραδιάς, επιβεβαιώθηκε όταν ο Αντώνης Καφετζόπουλος κλήθηκε να παραλάβει το βραβείο Α’ Ανδρικής, για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην Ακαδημία Πλάτωνος, του Φίλιππου Τσίτου. «Είναι το πρώτο μου βραβείο επί ελληνικού εδάφους, μετά από τόσα χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά», σημείωσε, και το αφιέρωσε «στη γυναίκα μου, που όταν κέρδισα στο Λοκάρνο, χάρηκε πιο πολύ από ‘μένα», αλλά επισήμανε ότι «είναι ένα βραβείο που ανήκει στην Ομίχλη», παραδίδοντας τον πρώτο και τελευταίο, ξεκάθαρα πολιτικό κι αιχμηρό λόγο της βραδιάς.
Μετά το παρατεταμένο επί ποδός χειροκρότημα που αναστάτωσε την αίθουσα του Μεγάρου για την τιμητική βράβευση του Θανάση Βέγγου, και την αναγνώριση της εξαιρετικής δουλειάς του Τζώρτζη Γρηγοράκη στη μικρού μήκους Κι Εγώ για Μένα, και μετά τη σοκαριστική επικράτηση του (άξιου) Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (Bank Bang) επί του Βαρδή Μαρινάκη (Μαύρο Λιβάδι) για το βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, απλώθηκε η τελική ευθεία. Ο Σταύρος Ψυλλάκης με το βραβευθέν ως καλύτερο ντοκιμαντέρ, Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε, ήταν ο μόνος που διέκοψε τον επαναλαμβανόμενο αντίλαλο Κυνόδοντα, που ανέβασε τους συντελεστές του στη σκηνή, για τα βραβεία Σεναρίου, Σκηνοθεσίας, Καλύτερης Ταινίας και Πρότασης της Ακαδημίας για τα Όσκαρ.
Βραβεύσεις άξιες για τον Κυνόδοντα, που δυστυχώς σήμαναν αντίστοιχες ήττες για τη Στρέλλα, σε ένα γραν γκινιόλ που κουβαλούσε πάνω του την λυπηρή πρόγνωση ότι there can be only one, και μολονότι δεν μπορείς να τις πεις άδικες, αφήνουν μια επίγευση χρονοκαθυστέρησης για τις επιλογές της Ακαδημίας. Ακαδημία δέσμια απ' τη μια, του φορτηγού με τα βραβεία που έχει περάσει απ’ τα τελωνεία η δουλειά του Λάνθιμου, απ’ την άλλη όμως, θα μπορούσε να αναγνωρίσει το ήδη αναγνωρισμένο της ταινίας και να κάνει μια υπερβατική επιλογή στη συναισθηματική ιστορία της Στρέλλας.
Εκτός απ’ τους βραβευμένους όμως, και την νέα εποχή που έφερε η χθεσινή βραδιά στη νοοτροπία των βραβεύσεων και την αξία των βραβείων, μαζί με την αξιέπαινη δουλειά της οργανωτικής ομάδας της Ακαδημίας, που κατάφερε να στήσει μια τελετή με σχεδόν μηδενικό κόστος (και το με έκπτωση κόστος της ενοικίασης του χώρου, να μετατίθεται για αποπληρωμή την επόμενη χρονιά, διαπραγμάτευση εντυπωσιακή, αν το καλοσκεφτείς), η πρώτη απονομή των Κινηματογραφικών Βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, σημειώνει τώρα κι ένα τέλος στην περίοδο χάριτος που δικαιωματικά είχε αποσπάσει ο οργανισμός από τα μέλη του. Είναι τώρα η ώρα, η Ακαδημία να απαντήσει στα ερωτήματα και τις αγωνίες των μελών της, όπως καταγράφηκαν και στο χθεσινό μας ρεπορτάζ (που προκάλεσε την αναστάτωσή του στους σχετικούς κύκλους).
Η ώρα να προβεί στις απαραίτητες δράσεις και πράξεις, για να κάνει σαφή την πρόθεση και υποχρέωσή της να γίνει ο επίμονος κηπουρός που χρειάζεται η κινηματογραφική κοινότητα, για να μην ξεραθεί σ’ αυτήν την ξαφνική της άνθηση. Να πάρει θέση δυναμική, στην αποστέρηση του κινηματογραφικού προϊόντος απ’ την (επικοινωνιακή, τουλάχιστον) ώθηση απ’ την Πολιτεία. Να γίνει η δεξαμενή αλληλεγγύης απ’ όπου θα αντλούν, μέλη και μη, την (έμψυχη, έστω) υποστήριξη που χρειάζονται για την πραγμάτωση των δικών τους οραμάτων. Να αναλάβει (κι επικουρικά ακόμη) τη διάνοιξη και τη διασφάλιση των διαύλων επικοινωνίας του εγχώριου κινηματογράφου με τις δυνατότητες που έχει έξω απ’ τα σύνορα. Οι ενέργειες για τα θερινά σινεμά, δεν ξέρω πόσο εντάσσονται στα μέτρα αυτά, και μπορεί ο κόσμος να έχει γυρίσει στα ελληνικά, αλλά τα εισιτήρια δεν φτάνουν για να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει και μια βιομηχανία πίσω και πάνω απ’ όλα αυτά, ούτε ο θεατής, ούτε ο κινηματογραφιστής, ούτε ο ξένος φεστιβαλιστής. Με άλλα λόγια, μπορεί να ρίξαν πολλή δουλειά, αλλά πού να δουν τι έχουν για μετά.
Previously on Movies for the Masses: Φεστιβάλ Γαλλόφωνου 2010: Το ρεζουμέ
The American (2010): A very private teaser
Η δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του Anton Corbijn, ακούγονταν για τις Κάνες, ακούγεται για τα Όσκαρ, και έχει από τα ξημερώματα trailer στο Yahoo! Movies για να ακουστεί στα δίχτυα σαν η ταινία με τον George Clooney να κάνει situps, κλείνοντας τις συζητήσεις για τους πιο αναμενόμενους κοιλιακούς του καλοκαιριού και κάπως κυριολεκτικά, αφού ανοίγει (η ταινία) μαζί με το φθινόπωρο, 1 Σεπτεμβρίου, στην Αμερική.
Ο Clooney σίγουρα είχε αρκετό καιρό για ασκήσεις στα γυρίσματα, μιας και όπως βλέπεις δε χρειάστηκε να μάθει και πολλές ατάκες για το ρόλο του, ειδικού που προμηθεύει όπλα σε δολοφόνους και βρίσκεται σε ιταλικό χωριό για μια τελευταία δουλειά. Ο ρόλος είναι κύριος και αφηγητής στη νουβέλα A Very Private Gentleman κάποιου κυρίου Martin Booth, αλλά οι αφηγήσεις του εκεί φαίνεται να επικεντρώνονται στο τι παρατηρεί, πράγμα που στη μεταφορά στην οθόνη θα έμοιαζε με ακουστική βοήθεια για γκαβούς λογικά, και πράγμα που έχει αποφύγει το σενάριο σύμφωνα με όσους βρέθηκαν στη πρώτη δοκιμαστική προβολή στις αρχές του μήνα στο New Jersey. Όπως γράφει ο Corbijn στο (φοβερό) blog για τη παραγωγή, σε αυτή τη προβολή βαρέθηκαν και σηκώθηκαν κι έφυγαν μόνο τέσσερα άτομα, αλλά κρίνοντας από τις αναφορές των υπολοίπων οι περισσότεροι μείνανε γιατί είχαν ήδη αποκοιμηθεί, όλα ιδιαίτερα ενθαρρυντικά στοιχεία άμα έχεις δει και το Control (2007) του σκηνοθέτη, μια από τις σημαδιακότερες αν όχι σημαντικότερες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας. Φανερά, από τη 70s αισθητική στο trailer και μόνο, ο Corbijn δεν έχει και ούτε ενδιαφέρεται να έχει δικό του ιδίωμα, μοιάζει να καδράρει την ατμόσφαιρα και την αποσυσχέτιση, να ψάχνει τη στιγμή της γονιμοποίησης, είναι ένα στιλάκι που κουβαλάει βέβαια από όλη του τη καριέρα στο να φωτογραφίζει τη δημιουργία, και ένα στιλάκι που προφανώς κολλάει και με έναν μυθιστορηματικό ήρωα που χρειάζεται καμιά κατοστή σελίδες για να φτάσει στο τι επάγγελμα κάνει.
Από το Control, όπως λέει το IMDb, επιστρέφουν στη φωτογραφία ο Martin Ruhe και στο μοντάζ ο Andrew Hulme για να εγγυηθούν αυτό το pitch perfect του αποτελέσματος, και να μαζέψουν και περισσότερη προσοχή από τα λιγότερο ανεξάρτητα βραβεία αυτή τη φορά περιμένεις. Τα γυρίσματα έγιναν κυρίως στη L'Aquila, άγνωστο αν για να εξυπηρετήσουν τη ταλαιπωρημένη περιοχή ή το προφίλ του Clooney και του Berlusconi. Μαντεύοντας τη διανομή, οι ντόπιες πουτάνες (δε το λέω εγώ, το βιβλίο το λέει) είναι η Violante Placido, κόρη του Michele, και η Thekla Reuten, Ολλανδέζα με Ιταλίδα μάνα, ενώ πελάτισσα η Φινλανδή και πασίγνωστη στη χώρα της Irina Björklund.
Ο Clooney σίγουρα είχε αρκετό καιρό για ασκήσεις στα γυρίσματα, μιας και όπως βλέπεις δε χρειάστηκε να μάθει και πολλές ατάκες για το ρόλο του, ειδικού που προμηθεύει όπλα σε δολοφόνους και βρίσκεται σε ιταλικό χωριό για μια τελευταία δουλειά. Ο ρόλος είναι κύριος και αφηγητής στη νουβέλα A Very Private Gentleman κάποιου κυρίου Martin Booth, αλλά οι αφηγήσεις του εκεί φαίνεται να επικεντρώνονται στο τι παρατηρεί, πράγμα που στη μεταφορά στην οθόνη θα έμοιαζε με ακουστική βοήθεια για γκαβούς λογικά, και πράγμα που έχει αποφύγει το σενάριο σύμφωνα με όσους βρέθηκαν στη πρώτη δοκιμαστική προβολή στις αρχές του μήνα στο New Jersey. Όπως γράφει ο Corbijn στο (φοβερό) blog για τη παραγωγή, σε αυτή τη προβολή βαρέθηκαν και σηκώθηκαν κι έφυγαν μόνο τέσσερα άτομα, αλλά κρίνοντας από τις αναφορές των υπολοίπων οι περισσότεροι μείνανε γιατί είχαν ήδη αποκοιμηθεί, όλα ιδιαίτερα ενθαρρυντικά στοιχεία άμα έχεις δει και το Control (2007) του σκηνοθέτη, μια από τις σημαδιακότερες αν όχι σημαντικότερες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας. Φανερά, από τη 70s αισθητική στο trailer και μόνο, ο Corbijn δεν έχει και ούτε ενδιαφέρεται να έχει δικό του ιδίωμα, μοιάζει να καδράρει την ατμόσφαιρα και την αποσυσχέτιση, να ψάχνει τη στιγμή της γονιμοποίησης, είναι ένα στιλάκι που κουβαλάει βέβαια από όλη του τη καριέρα στο να φωτογραφίζει τη δημιουργία, και ένα στιλάκι που προφανώς κολλάει και με έναν μυθιστορηματικό ήρωα που χρειάζεται καμιά κατοστή σελίδες για να φτάσει στο τι επάγγελμα κάνει.
Από το Control, όπως λέει το IMDb, επιστρέφουν στη φωτογραφία ο Martin Ruhe και στο μοντάζ ο Andrew Hulme για να εγγυηθούν αυτό το pitch perfect του αποτελέσματος, και να μαζέψουν και περισσότερη προσοχή από τα λιγότερο ανεξάρτητα βραβεία αυτή τη φορά περιμένεις. Τα γυρίσματα έγιναν κυρίως στη L'Aquila, άγνωστο αν για να εξυπηρετήσουν τη ταλαιπωρημένη περιοχή ή το προφίλ του Clooney και του Berlusconi. Μαντεύοντας τη διανομή, οι ντόπιες πουτάνες (δε το λέω εγώ, το βιβλίο το λέει) είναι η Violante Placido, κόρη του Michele, και η Thekla Reuten, Ολλανδέζα με Ιταλίδα μάνα, ενώ πελάτισσα η Φινλανδή και πασίγνωστη στη χώρα της Irina Björklund.
Previously on Movies for the Masses: Beastly (2010): Trailer λαμπυρίζοντος λυκόφωτος
Iron Man 2 (2010)
3/5Σκηνοθεσία: Jon Favreau
Σενάριο: Justin Theroux (απ’ το κόμικ)
Παίζουν: Robert Downey Jr, Don Cheadle, Gwyneth Paltrow κ.ά.
Δες/Κρύψε το trailer
Ο άνθρωπος κάτω από το μεταλλικό κράνος, αποκαλύπτει την αληθινή του ταυτότητα, προσθέτοντας την αμερικάνικη κυβέρνηση στη λίστα των ανθρώπων που θέλουν να του κλέψουν την τεχνολογία της στολής με τους προωθητήρες και τις high-tech γκατζετιές, μαζί με το σκαλπ.
Απαλλαγμένος απ’ το άγχος και το βάρος της καθιέρωσης ενός καινούριου υπερηερωικού franchise με όλες τις πιθανότητες εναντίον του, ο Iron Man στην επιστροφή του είναι εμφανώς πιο απελευθερωμένος, ρέμπελος κι ανάλαφρος απ’ ότι την πρώτη φορά κι αυτό φροντίζει να το επιδείξει ο Justin Theroux, συνσεναριογράφος του Tropic Thunder, που αντικατέστησε εδώ την ομάδα γραφιάδων του πρώτου Iron Man, αντικαθιστώντας μαζί τους και την ανάγκη για στιβαρή πλοκή, με μια αίσθηση τσίρκου και αυτό το ημικαταθλιπτικό συναίσθημα του μεταίχμιου του τέλους ενός τρομερού πάρτι, λίγο πριν περάσει στο ακόμα τρομερότερο hangover. Μετά από ένα υποσχόμενο πρώτο μισάωρο, γεμάτο απ’ αυτό το αιρετικό χιούμορ και τον ανανεωτικό σταρχιδισμό που έκαναν τον Tony Stark αξιομνημόνευτη φιλμική περσόνα και χαρακτήρα κομμένο και ραμμένο για τη μεγάλη επάνοδο του Robert Downey Jr στην πρώτη γραμμή των φωτογραφικών αστραπών, ο ρυθμός και το κέφι αρχίζουν την κατρακύλα τους. Ρετάλια αγχωμένων υποπλοκών και ψήγματα μισοψημένου σεναρίου, στρώνονται γύρω απ’ τον κεντρικό άξονα της ιστορίας του μεγάλου ανδρός που δηλητηριάζεται απ’ τις ευθύνες του μεγαλείου του και την ανικανότητα κι απροθυμία του να τις μοιραστεί για να ξεκουράσει τους ώμους του, αλλά μιας κι η σκοτεινή ιστορία δεν ταιριάζει με τις feel-good προδιαγραφές που έθεσε η πρώτη ταινία και δεν θα ήταν ποτέ πρόθυμο ν’ αλλάξει του studio, ο μανιασμένος σκοπός που παίζουν τα νταούλια της παραγωγής, αναγκάζουν τον Iron Man να χορεύει περισσότερο σα να μη συμβαίνει τίποτα, παρά σα να μην υπάρχει αύριο.
Είναι, λοιπόν, άξιο παρατήρησης, το ότι ο Favreau μαζί με τον Downey Jr, καταφέρνουν αυτό το άνευρο, διαδικαστικό σενάριο, να το ανεβάσουν σε ένα επίπεδο αξιοπρεπούς φιξαρίσματος και να δώσουν στην δεύτερη ταινία της προγραμματισμένης τριλογίας, την αίσθηση μεταβατικού (κι ως τέτοιου, δικαιολογήσιμου) σταδίου τόσο για το χαρακτήρα του Iron Man από την ενστικτώδη ανάληψη της ευθύνης του υπερήρωα στη συνειδητοποίηση των επιπτώσεων που φέρνει μαζί η μεταλλική στολή, όσο και για το άνοιγμα των πυλών του σύμπαντος της Marvel για να ετοιμαστεί το πέρασμα στη μεγάλη οθόνη, ενός συνόλου ηρώων γενικότερα άγνωστων στο κινηματογραφικό κοινό, αλλά με μεγάλες δυνατότητες για κινηματογραφικό πανικό. Η καλύτερη γνωριμία του Iron Man με τους μηχανισμούς και τους σκοπούς της (νεόκοπης στην πρώτη ταινία) SHIELD και οι ευθείες αναφορές σε χαρακτήρες και καταστάσεις που πιθανότατα θα έρθουν στην οθόνη με την τρίτη ταινία (και σιγουρότατα μόνες τους με το The Avengers (2012)), μπορεί να μπλοκάρουν το ρυθμό αυτής εδώ κάπου στα μισά της, βάζοντας στην άκρη την εξέλιξη της πλοκής της για να λειτουργήσει ως πλατφόρμα εκκίνησης των παράλληλων επιδιώξεων του studio, δεν στερούνται όμως του ενδιαφέροντός τους, έστω και μόνο για τους θεατές που τις αντιλαμβάνονται. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, η διαδικαστικότητα της ταινίας από εκεί κι ύστερα, κι αυτή η αίσθηση της οικειότητας με τους μηχανισμούς του είδους, τους οποίους ο Favreau δεν βρίσκει τρόπο να δυναμιτίσει. Πρόβλημα που υπογραμμίζεται κι απ’ το κούφιο του πληθωρισμού των χαρακτήρων, την περιορισμένη σε διάρκεια και βαρύτητα εμφάνιση του Mickey Rourke στο ρόλο της νέμεσης και το ανεπαρκές της αίσθησης της απειλής που καλείται να αντιμετωπίσει ο ήρωας, όταν πια βρίσκει τα συγκαλά του, και δεν έχει μείνει παρά κάνα εικοσάλεπτο να συμμαζέψει το κομμάτια του και να κομματιάσει τους οχτρούς του.
Απαλλαγμένος απ’ το άγχος και το βάρος της καθιέρωσης ενός καινούριου υπερηερωικού franchise με όλες τις πιθανότητες εναντίον του, ο Iron Man στην επιστροφή του είναι εμφανώς πιο απελευθερωμένος, ρέμπελος κι ανάλαφρος απ’ ότι την πρώτη φορά κι αυτό φροντίζει να το επιδείξει ο Justin Theroux, συνσεναριογράφος του Tropic Thunder, που αντικατέστησε εδώ την ομάδα γραφιάδων του πρώτου Iron Man, αντικαθιστώντας μαζί τους και την ανάγκη για στιβαρή πλοκή, με μια αίσθηση τσίρκου και αυτό το ημικαταθλιπτικό συναίσθημα του μεταίχμιου του τέλους ενός τρομερού πάρτι, λίγο πριν περάσει στο ακόμα τρομερότερο hangover. Μετά από ένα υποσχόμενο πρώτο μισάωρο, γεμάτο απ’ αυτό το αιρετικό χιούμορ και τον ανανεωτικό σταρχιδισμό που έκαναν τον Tony Stark αξιομνημόνευτη φιλμική περσόνα και χαρακτήρα κομμένο και ραμμένο για τη μεγάλη επάνοδο του Robert Downey Jr στην πρώτη γραμμή των φωτογραφικών αστραπών, ο ρυθμός και το κέφι αρχίζουν την κατρακύλα τους. Ρετάλια αγχωμένων υποπλοκών και ψήγματα μισοψημένου σεναρίου, στρώνονται γύρω απ’ τον κεντρικό άξονα της ιστορίας του μεγάλου ανδρός που δηλητηριάζεται απ’ τις ευθύνες του μεγαλείου του και την ανικανότητα κι απροθυμία του να τις μοιραστεί για να ξεκουράσει τους ώμους του, αλλά μιας κι η σκοτεινή ιστορία δεν ταιριάζει με τις feel-good προδιαγραφές που έθεσε η πρώτη ταινία και δεν θα ήταν ποτέ πρόθυμο ν’ αλλάξει του studio, ο μανιασμένος σκοπός που παίζουν τα νταούλια της παραγωγής, αναγκάζουν τον Iron Man να χορεύει περισσότερο σα να μη συμβαίνει τίποτα, παρά σα να μην υπάρχει αύριο.
Είναι, λοιπόν, άξιο παρατήρησης, το ότι ο Favreau μαζί με τον Downey Jr, καταφέρνουν αυτό το άνευρο, διαδικαστικό σενάριο, να το ανεβάσουν σε ένα επίπεδο αξιοπρεπούς φιξαρίσματος και να δώσουν στην δεύτερη ταινία της προγραμματισμένης τριλογίας, την αίσθηση μεταβατικού (κι ως τέτοιου, δικαιολογήσιμου) σταδίου τόσο για το χαρακτήρα του Iron Man από την ενστικτώδη ανάληψη της ευθύνης του υπερήρωα στη συνειδητοποίηση των επιπτώσεων που φέρνει μαζί η μεταλλική στολή, όσο και για το άνοιγμα των πυλών του σύμπαντος της Marvel για να ετοιμαστεί το πέρασμα στη μεγάλη οθόνη, ενός συνόλου ηρώων γενικότερα άγνωστων στο κινηματογραφικό κοινό, αλλά με μεγάλες δυνατότητες για κινηματογραφικό πανικό. Η καλύτερη γνωριμία του Iron Man με τους μηχανισμούς και τους σκοπούς της (νεόκοπης στην πρώτη ταινία) SHIELD και οι ευθείες αναφορές σε χαρακτήρες και καταστάσεις που πιθανότατα θα έρθουν στην οθόνη με την τρίτη ταινία (και σιγουρότατα μόνες τους με το The Avengers (2012)), μπορεί να μπλοκάρουν το ρυθμό αυτής εδώ κάπου στα μισά της, βάζοντας στην άκρη την εξέλιξη της πλοκής της για να λειτουργήσει ως πλατφόρμα εκκίνησης των παράλληλων επιδιώξεων του studio, δεν στερούνται όμως του ενδιαφέροντός τους, έστω και μόνο για τους θεατές που τις αντιλαμβάνονται. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, η διαδικαστικότητα της ταινίας από εκεί κι ύστερα, κι αυτή η αίσθηση της οικειότητας με τους μηχανισμούς του είδους, τους οποίους ο Favreau δεν βρίσκει τρόπο να δυναμιτίσει. Πρόβλημα που υπογραμμίζεται κι απ’ το κούφιο του πληθωρισμού των χαρακτήρων, την περιορισμένη σε διάρκεια και βαρύτητα εμφάνιση του Mickey Rourke στο ρόλο της νέμεσης και το ανεπαρκές της αίσθησης της απειλής που καλείται να αντιμετωπίσει ο ήρωας, όταν πια βρίσκει τα συγκαλά του, και δεν έχει μείνει παρά κάνα εικοσάλεπτο να συμμαζέψει το κομμάτια του και να κομματιάσει τους οχτρούς του.
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΑΘΗΝΑΙΟΝ 3D DIGITAL ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Β. Σοφίας 124 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 2107782122.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 20.40/ 23.00
ΗΡΑΚΛΕΙΟ - Ν.ΙΩΝΙΑ
ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λ. Ηρακλείου 386, Ν. Ηράκλειο, 2102826873, 2102825607.
Πεμ. - Τετ.: 18.15/ 20.30/ 23.00
ΠΕΙΡΑΙΑΣ & ΠΕΡΙΧΩΡΑ
ΔΗΜ. ΚΙΝ. ΣΙΝΕΑΚ
Πλ. Δημαρχείου, Πειραιάς, 210-4225653.
Πεμ. - Τετ.: 17.10/ 19.45/ 22.20
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 3 COSMOTE
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 18.40. Σάβ., Κυρ. & 16.00
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.00/ 17.30/ 20.00/ 22.30/ 01.00. Σάβ., Κυρ. & 12.15
VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου (Εμπ. Κέντρο Athens Millenium), Παγκράτι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 21.30/ 00.00
VILLAGE SHOPPING AND MORE
VILLAGE SHOPPING AND MORE VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS 1
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.30/ 00.00
VILLAGE SHOPPING AND MORE VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS 2
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.45/ 22.15/ 00.45
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 14.30/ 17.00/ 19.45/ 22.15/ 00.45. Σάβ., Κυρ. & 12.00
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 9 G ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.15/ 19.00/ 21.30/ 00.00. Σάβ., Κυρ. & 11.15/ 13.45
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 11
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.15/ 17.45/ 20.15/ 22.45/ 01.15. Σάβ., Κυρ. & 12.45
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 15
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 18.15/ 20.45/ 23.15
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 20
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.30/ 22.00/ 00.30
ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1
Κ. Παλαιολόγου 18, Ν. Σμύρνη, 2109333820, 2109350439.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.45/ 23.00
ΓΛΥΦΑΔΑ -ΒΑΡΚΙΖΑ - ΣΑΡΩΝΙΔΑ
ΒΑΡΚΙΖΑ 1
Θάσου 22, Βάρκιζα, 2108973926.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 20.35/ 22.45
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ
Μεσογείων 232 & Βεντούρη (4η στάση Χολαργού), Χολαργός (ΜΕΤΡΟ Χολαργός), 210-6525122.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.30/ 23.00
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 21.00/ 23.45
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 19.40/ 22.20
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.10/ 23.00
STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Λεωφ.Δημοκρατίας 67Α, Ίλιον, 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.50/ 21.30. Σάβ., Κυρ. & 13.30/ 16.10. Παρ., Σάβ. & 00.20
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 21.00/ 23.40. Σάβ., Κυρ. & 12.50/ 15.40
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 17.00/ 19.40/ 22.20. Σάβ., Κυρ. & 14.20
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 6
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 20.10/ 23.00
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 7
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.50/ 21.30. Σάβ., Κυρ. & 13.20/ 16.10. Παρ., Σάβ. & 00.20
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 9
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 19.20/ 22.00. Σάβ., Κυρ. & 13.50/ 16.40
STER CINEMAS ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Αχαρνών 373-375. (ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος), 2102371000. Τηλ. κρατ. 2102371000, 8018017837.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.40/ 23.20. Σάβ., Κυρ. & 12.20/ 15.20
ΚΑΛΛΙΘΕΑ-ΤΑΥΡΟΣ
ΕΤΟΥΑΛ
Ελ. Βενιζέλου 152, Πλ. Δαβάκη, Καλλιθέα, 210-9592611, 2109536742.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.20/ 22.40
ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 8 VODAFONE
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000Τηλ. Κρατ. 2106786000..
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 20.30/ 23.15. Σάβ., Κυρ. & 12.40/ 15.15
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 9
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000Τηλ. Κρατ. 2106786000..
Πεμ. - Τετ.: 20.30/ 23.15
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000Τηλ. Κρατ. 2106786000..
Πεμ. - Τετ.: 19.20/ 22.00/ 00.40
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 11
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000Τηλ. Κρατ. 2106786000..
Πεμ. - Τετ.: 16.45/ 19.20/ 22.00. Σάβ., Κυρ. & 11.30/ 14.10
NANA CINEMAX - ΔΑΦΝΗ
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 18.40/ 21.20/ 00.00. Σάβ., Κυρ. & 16.00. Κυρ. & 13.20
ΝΑΝΑ CINEMAX ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Λ.Βουλιαγμένης 179 (ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158, 2109706865.
Πεμ. - Τετ.: 17.20/ 20.00/ 22.40. Σάβ., Κυρ. & 14.40. Κυρ. & 12.00
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Πατησίων 140, 2108259975, 2108215327.
Πεμ. - Τετ.: 16.40 (εκτός Σάβ., Κυρ.)/ 19.20/ 22.00
ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Πατησίων 140, 2108259975, 2108215327.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.40/ 23.20. Σάβ., Κυρ. & 15.20. Kυρ. & 12.40
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: (εκτός Δευτ.) 21.45. Παρ., Σάβ. & 00.30
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 4
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: (εκτός Δευτ.) 13.30/ 16.15/ 19.00/ 21.45/ 00.30. Σάβ., Κυρ. & 11.00
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 7 MAX SCREEN
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.00/ 18.00/ 21.00/ 00.00. Σάβ., Κυρ. & 12.00. Δευτ. 16.00/ 19.00/ 22.00/ 01.00
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45/ 01.30. Δευτ. 15.15/ 18.15/ 21.00/ 23.45
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 12
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Δευτ.: 17.30/ 21.00/ 00.15
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 13 VILLAGE CINEMAS GOLD CLASS
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 20.00/ 22.45. Σάβ., Κυρ. & 17.15
ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.40/ 23.20. Κυρ. & 12.40/ 15.20
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 2
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Σαβ. - Κυρ.: 20.40
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 6
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 19.20/ 22.00
ODEON STARCITY VODAFONE ΑΙΘΟΥΣΑ 7
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 16.45/ 19.20/ 22.00/ 00.40. Κυρ. & 11.30/ 14.10
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 5
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.00/ 17.40/ 20.20/ 23.00. Σάβ., Κυρ. & 12.20
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 6
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 16.20/ 19.00/ 21.40/ 00.20. Σάβ., Κυρ. & 11.00/ 13.40
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 7 Vmax
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 17.00/ 19.40/ 22.20. Σάβ., Κυρ. & 11.40/ 14.20. Παρ., Σάβ. & 01.00
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 8 GOLD GLASS
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 21.10/ 23.50
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO ΑΙΘΟΥΣΑ 9 GOLD GLASS
Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτίνη 3, Δέλτα Π.Φαλήρου, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 19.40/ 22.20. Σάβ., Κυρ. & 17.00
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3D DIGITAL
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3D DIGITAL ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Ζησιμοπούλου 7 & Α. Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230, 2108983238.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.30/ 23.00
ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3D DIGITAL ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Ζησιμοπούλου 7 & Α. Μεταξά, Γλυφάδα, 2108108230, 2108983238.
Πεμ. - Τετ.: 21.40
Also on Movies for the Masses: Iron Man 2 (2010): Blood in the water trailer
Partir (2009)
Φεύγω / Leaving
Σκηνοθεσία: Catherine Corsini
Σενάριο: Catherine Corsini, Gaëlle Macé
Παίζουν: Kristin Scott Thomas, Sergi López, Yvan Attal
Δες/Κρύψε το trailer
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
ΕΛΛΗ
Ακαδημίας 64 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3632789.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.30/ 22.30
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΝΙΡΒΑΝΑ Cinemax
Λ. Αλεξάνδρας 192 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 210-6469398, 2106445221.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30
Λ. ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΤΡΙΑΝΟΝ FILMCENTER
Κοδριγκτώνος 21 (Πατησίων 101) (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια), 210-8215469, 2108222702.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.00/ 23.00
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 3 Class
Δροσίνη 16 (απέναντι στο Βάρσο), Κηφισιά, 210-6231601, 2106231933.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΑΙΓΛΗ 1
Λ. Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010.
Πεμ. - Τετ.: 19.20/ 22.40
ΠΑΓΚΡΑΤΙ
ΠΤΙ-ΠΑΛΑΙ
Βασ. Γεωργίου Β' και Ριζάρη (ΜΕΤΡΟ Ευαγγελισμός), 210-7291800, 2107243707.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.30/ 22.30
1.5/5Σκηνοθεσία: Catherine Corsini
Σενάριο: Catherine Corsini, Gaëlle Macé
Παίζουν: Kristin Scott Thomas, Sergi López, Yvan Attal
Δες/Κρύψε το trailer
Βρετανίδα μάνα σε γαλλική μεσοαστική οικογένεια, ακολουθεί το δρόμο της καρδιάς της που περνάει από εκεί πιο χαμηλά και καταλήγει σε στρουμπουλό νταβραντισμένο Καταλανό.
Μυθιστορηματική πλοκή και διαδικαστική σκηνοθεσία δεν σου προκαλούν καμιά έκπληξη όταν βλέπεις δημιούργημα σεναριογραφοσκηνοθέτριας. Η έκπληξη είναι ότι, εκπροσωπώντας τρία έθνη με μεγάλη κινηματογραφική παράδοση και με καμιά ογδονταριά υποψηφιότητες και βραβεύσεις συνολικά πίσω του, το πρωταγωνιστικό τρίο καταδέχτηκε να παίξει σε ένα ακόμα αναμάσημα κερατώματος μπουρζουάζη με φτωχομπινεδιάρη από αυτά που ο Άγγλος D. H. Lawrence έδειξε ότι εξάπτουν τις φαντασιώσεις των Γαλλίδων αστών. Τα περισσότερα τα τραβάει όπως φαντάζεσαι η Kristin Scott Thomas που έχει να φορέσει μια ατελείωτη σειρά από μηχανικές φάτσες, και συνήθως αστραπιαία εναλλασσόμενες, πιο χαρακτηριστικά στη κλασική φάση που σου λέει η γκόμενα να τη διώξεις γιατί πρέπει να φύγει, στιγμή στην οποία η πρωταγωνίστρια υποτίθεται ότι ανακαλύπτει και πόσο δύσκολος της είναι ο αποχωρισμός από πάνω (και καταλήγει σκηνή από σχολική παράσταση). Αρκετά από τα πρόσωπα που αλλάζει η Scott Thomas τα φοράνε και οι γυναίκες που μαθαίνουν να υποκρίνονται (και) από τις ταινίες, όμως τέτοιοι.. μεταμοντερνισμοί σίγουρα δε νοούνται για τη Catherine Corsini που έχει σοβαρά προβλήματα ακόμα και στο να βρει ρυθμό στη κλασική, κομπλέ με θέματα από 60s, αφήγησή της. Η Corsini επιμένει να οπτικοποιεί σκηνές τόσο σεναριακά στημένες (σα τη σύλληψη του Sergi López) που μπορεί και να τις παραλείψει σα να τις έχεις δει, σκηνές που κάποτε θα εξυπηρετούσαν κάνα συμβολισμό και κάνα ρεύμα αν όχι τιποτάλλο, αλλά πια το μόνο που καταφέρνουν με την επιπλέον ατσαλοσύνη στην εκτέλεση είναι να "οπτικοποιείς" με τη σειρά σου σαν ακόμα πιο ερασιτεχνικές όσες δε βλέπεις στην οθόνη (αλλά τις υπονοεί το σενάριο). Η Agnès Godard στη φωτογραφία φαίνεται να κάνει ότι μπορεί όπου της δίνεται η ευκαιρία (κυρίως στα ρομαντικιάρικα κάδρα φυσικά), το καστ κρατάει τελικά τις ισορροπίες στο επίπεδο του αξιοπρεπούς, το φιλμ αξίζει να το παρακολουθήσεις σα δείγμα της τελειοποίησης του πηθικισμού παύλα εκφυλισμού της nouvelle vague σε μεσο-γαλλικούρα για μεσόκοπες.
Μυθιστορηματική πλοκή και διαδικαστική σκηνοθεσία δεν σου προκαλούν καμιά έκπληξη όταν βλέπεις δημιούργημα σεναριογραφοσκηνοθέτριας. Η έκπληξη είναι ότι, εκπροσωπώντας τρία έθνη με μεγάλη κινηματογραφική παράδοση και με καμιά ογδονταριά υποψηφιότητες και βραβεύσεις συνολικά πίσω του, το πρωταγωνιστικό τρίο καταδέχτηκε να παίξει σε ένα ακόμα αναμάσημα κερατώματος μπουρζουάζη με φτωχομπινεδιάρη από αυτά που ο Άγγλος D. H. Lawrence έδειξε ότι εξάπτουν τις φαντασιώσεις των Γαλλίδων αστών. Τα περισσότερα τα τραβάει όπως φαντάζεσαι η Kristin Scott Thomas που έχει να φορέσει μια ατελείωτη σειρά από μηχανικές φάτσες, και συνήθως αστραπιαία εναλλασσόμενες, πιο χαρακτηριστικά στη κλασική φάση που σου λέει η γκόμενα να τη διώξεις γιατί πρέπει να φύγει, στιγμή στην οποία η πρωταγωνίστρια υποτίθεται ότι ανακαλύπτει και πόσο δύσκολος της είναι ο αποχωρισμός από πάνω (και καταλήγει σκηνή από σχολική παράσταση). Αρκετά από τα πρόσωπα που αλλάζει η Scott Thomas τα φοράνε και οι γυναίκες που μαθαίνουν να υποκρίνονται (και) από τις ταινίες, όμως τέτοιοι.. μεταμοντερνισμοί σίγουρα δε νοούνται για τη Catherine Corsini που έχει σοβαρά προβλήματα ακόμα και στο να βρει ρυθμό στη κλασική, κομπλέ με θέματα από 60s, αφήγησή της. Η Corsini επιμένει να οπτικοποιεί σκηνές τόσο σεναριακά στημένες (σα τη σύλληψη του Sergi López) που μπορεί και να τις παραλείψει σα να τις έχεις δει, σκηνές που κάποτε θα εξυπηρετούσαν κάνα συμβολισμό και κάνα ρεύμα αν όχι τιποτάλλο, αλλά πια το μόνο που καταφέρνουν με την επιπλέον ατσαλοσύνη στην εκτέλεση είναι να "οπτικοποιείς" με τη σειρά σου σαν ακόμα πιο ερασιτεχνικές όσες δε βλέπεις στην οθόνη (αλλά τις υπονοεί το σενάριο). Η Agnès Godard στη φωτογραφία φαίνεται να κάνει ότι μπορεί όπου της δίνεται η ευκαιρία (κυρίως στα ρομαντικιάρικα κάδρα φυσικά), το καστ κρατάει τελικά τις ισορροπίες στο επίπεδο του αξιοπρεπούς, το φιλμ αξίζει να το παρακολουθήσεις σα δείγμα της τελειοποίησης του πηθικισμού παύλα εκφυλισμού της nouvelle vague σε μεσο-γαλλικούρα για μεσόκοπες.Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
ΕΛΛΗ
Ακαδημίας 64 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3632789.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.30/ 22.30
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΝΙΡΒΑΝΑ Cinemax
Λ. Αλεξάνδρας 192 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), 210-6469398, 2106445221.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30
Λ. ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΤΡΙΑΝΟΝ FILMCENTER
Κοδριγκτώνος 21 (Πατησίων 101) (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια), 210-8215469, 2108222702.
Πεμ. - Τετ.: 19.00/ 21.00/ 23.00
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 3 Class
Δροσίνη 16 (απέναντι στο Βάρσο), Κηφισιά, 210-6231601, 2106231933.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30
ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΑΙΓΛΗ 1
Λ. Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010.
Πεμ. - Τετ.: 19.20/ 22.40
ΠΑΓΚΡΑΤΙ
ΠΤΙ-ΠΑΛΑΙ
Βασ. Γεωργίου Β' και Ριζάρη (ΜΕΤΡΟ Ευαγγελισμός), 210-7291800, 2107243707.
Πεμ. - Τετ.: 18.30/ 20.30/ 22.30
La Rafle. (2010)
Τη Νύχτα που Χάθηκαν τ’ Αστέρια / The Round Up
Σκηνοθεσία: Roselyne Bosch
Σενάριο: Roselyne Bosch
Παίζουν: Jean Reno, Mélanie Laurent κ.ά.
Δες/Κρύψε το trailer
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
ΕΜΠΑΣΣΥ NOVA ODEON
Πατρ. Ιωακείμ 5 & Ηροδότου, Κολωνάκι (ΜΕΤΡΟ Ευαγγελισμός), 2107215944.
Πεμ. - Τετ.: 17.00/ 19.45/ 22.30
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΔΑΝΑΟΣ 1
Λ. Κηφισίας 109 (ΜΕΤΡΟ Πανόρμου), 2106922655.
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 20.20/ 22.50
Λ. ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Πατησίων 77-79 & Λ. Αλεξάνδρας (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια), 210-8219298 Τηλ. κρατ.-πωλήσ. 2106786000.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΑΣΤΕΡΙΑ
Κηφισίας 336 (Φ. Ερυθραίας), 210-6208521.
Πεμ. - Τετ.: 18.10/ 20.30/ 22.40
VILLAGE SHOPPING AND MORE
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 18
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.00/ 17.30/ 20.00/ 22.30/ 01.00. Σάβ., Κυρ. & 12.30
ΓΛΥΦΑΔΑ -ΒΑΡΚΙΖΑ - ΣΑΡΩΝΙΔΑ
ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ 1
Ζέππου 14, Πλ. Ξενοφώντος, 2109650318 Τηλ. κρατ. 2106786000, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 19.45/ 22.30
ΔΑΦΝΗ - ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ
ΑΤΛΑΝΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λ.Βουλιαγμένης 245, Δάφνη (ΜΕΤΡΟ Δάφνης), 210-9711511, 2109750936..
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 6
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000Τηλ. Κρατ. 2106786000..
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 21.00/ 23.30. Σάβ., Κυρ. & 13.00/ 15.40
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 6 VILLAGE CINEMA ING
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.30/ 23.00
ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 20.30/ 23.10
1/5Σκηνοθεσία: Roselyne Bosch
Σενάριο: Roselyne Bosch
Παίζουν: Jean Reno, Mélanie Laurent κ.ά.
Δες/Κρύψε το trailer
Τον Ιούλιο του ’42, η Παριζιάνικη αστυνομία ξεκινά το αντισημιτικό πογκρόμ της, ακολουθώντας τις απαιτήσεις του Φύρερ.
Κάθε Εβραίος κι η μάνα του, έχουν από μια ιστορία καταπίεσης να διηγηθούν, έγραφα στο Un Secret (2007) και το ολοκαύτωμα συνεχίζει να μιλάει γαλλικά με το La Rafle. (2009), ένα καλογιαλισμένο, αντιαισθητικό μελόδραμα, που καταπιάνεται με το μάζεμα των Εβραίων από μια Γαλλία που ψάχνει τα πατήματά της στους ανάστατους καιρούς της εξάπλωσης του Χιτλερικού αντισημιτισμού στην Ευρώπη του μεσοπολέμου. Ένα μάζεμα που πιάνει σχεδόν το μισό κομμάτι μιας σχεδόν δίωρης ταινίας, απλώνοντας επιδείξεις σπαρακτικής ανθρωπιάς, όχι μόνο πάνω στις πληγές που ανοίγει σε μια ολόκληρη φυλή, ο ανηλεής αγώνας εξόντωσής της, αλλά και στις πληγές που άφησε στην συλλογική ανάμνηση μιας χώρας, η αδρανής συνέργεια της πολιτικής ηγεσίας της. Μια πολιτική ηγεσία που παρουσιάζεται εδώ τόσο άμοιρη ευθυνών και αντίληψης της ιστορικής συγκυρίας, όσο, για παράδειγμα, κι η αντίστοιχη ηγεσία της Ψυχής Βαθιάς (2009): ένας βαθύτατα προβληματισμένος και τεθλιμμένος ηγέτης, κλεισμένος στο ημίφως του γραφείου του, δέχεται επισκέψεις από συμβουλάτορες που μένει αδιευκρίνιστο αν κινούνται με αγνές προθέσεις και άκρατο κυνισμό, ή έχουν αμφισβητήσιμης ηθικής αξίας κίνητρα.
Η αλληλεγγύη συνεχίζεται καθώς Εβραίοι μεταφέρονται από γήπεδο, σε στρατόπεδα, σε κρεματόρια, σε μια ταινία που προσπαθεί αδιάκοπα, επίμονα και μελοδραματικά, να ξαναγράψει την Ιστορία, τονίζοντας ότι επί Γαλλικού εδάφους, οι Εβραίοι δεν πέρασαν και τόσο άσχημα (όσο στην Πολωνία, ας πούμε). Ακόμα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, δεν ήταν παρά ένα είδος φτωχικών κατασκηνώσεων, απ’ όπου Γάλλοι αξιωματούχοι και μη, βγαίνουν λάδι, έτσι όπως το βάρος της συνείδησης σκοτεινιάζει τα θολωμένα μάτια τους, και η απόγνωση δένει τα χέρια τους στην υποχρέωσή τους να εφαρμόζουν άνωθεν απάνθρωπες εντολές. Κάνα δυο πιο πωρωμένοι... μπάτλερ των Γαλλικών δυνάμεων, που αποφασίζουν να ξεδώσουν πάνω στις τροφαντούλες Εβραιοπούλες, χρησιμεύουν μονάχα σαν αντίστιξη για να ζωγραφίσει την φρίκη η κτηνωδία στα πρόσωπα των τριγύρω συναδέλφων τους, που αν ήταν περισσότεροι, όχι μόνο δεν θα είχε ανοίξει μύτη, αλλά το όλο εκείνο καλοκαίρι, θα γραφόταν στα βιβλία ως μια μεγάλη μάζωξη και εκδρομή, για να χορέψουν βαλς στη φύση.
Κάθε Εβραίος κι η μάνα του, έχουν από μια ιστορία καταπίεσης να διηγηθούν, έγραφα στο Un Secret (2007) και το ολοκαύτωμα συνεχίζει να μιλάει γαλλικά με το La Rafle. (2009), ένα καλογιαλισμένο, αντιαισθητικό μελόδραμα, που καταπιάνεται με το μάζεμα των Εβραίων από μια Γαλλία που ψάχνει τα πατήματά της στους ανάστατους καιρούς της εξάπλωσης του Χιτλερικού αντισημιτισμού στην Ευρώπη του μεσοπολέμου. Ένα μάζεμα που πιάνει σχεδόν το μισό κομμάτι μιας σχεδόν δίωρης ταινίας, απλώνοντας επιδείξεις σπαρακτικής ανθρωπιάς, όχι μόνο πάνω στις πληγές που ανοίγει σε μια ολόκληρη φυλή, ο ανηλεής αγώνας εξόντωσής της, αλλά και στις πληγές που άφησε στην συλλογική ανάμνηση μιας χώρας, η αδρανής συνέργεια της πολιτικής ηγεσίας της. Μια πολιτική ηγεσία που παρουσιάζεται εδώ τόσο άμοιρη ευθυνών και αντίληψης της ιστορικής συγκυρίας, όσο, για παράδειγμα, κι η αντίστοιχη ηγεσία της Ψυχής Βαθιάς (2009): ένας βαθύτατα προβληματισμένος και τεθλιμμένος ηγέτης, κλεισμένος στο ημίφως του γραφείου του, δέχεται επισκέψεις από συμβουλάτορες που μένει αδιευκρίνιστο αν κινούνται με αγνές προθέσεις και άκρατο κυνισμό, ή έχουν αμφισβητήσιμης ηθικής αξίας κίνητρα.
Η αλληλεγγύη συνεχίζεται καθώς Εβραίοι μεταφέρονται από γήπεδο, σε στρατόπεδα, σε κρεματόρια, σε μια ταινία που προσπαθεί αδιάκοπα, επίμονα και μελοδραματικά, να ξαναγράψει την Ιστορία, τονίζοντας ότι επί Γαλλικού εδάφους, οι Εβραίοι δεν πέρασαν και τόσο άσχημα (όσο στην Πολωνία, ας πούμε). Ακόμα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, δεν ήταν παρά ένα είδος φτωχικών κατασκηνώσεων, απ’ όπου Γάλλοι αξιωματούχοι και μη, βγαίνουν λάδι, έτσι όπως το βάρος της συνείδησης σκοτεινιάζει τα θολωμένα μάτια τους, και η απόγνωση δένει τα χέρια τους στην υποχρέωσή τους να εφαρμόζουν άνωθεν απάνθρωπες εντολές. Κάνα δυο πιο πωρωμένοι... μπάτλερ των Γαλλικών δυνάμεων, που αποφασίζουν να ξεδώσουν πάνω στις τροφαντούλες Εβραιοπούλες, χρησιμεύουν μονάχα σαν αντίστιξη για να ζωγραφίσει την φρίκη η κτηνωδία στα πρόσωπα των τριγύρω συναδέλφων τους, που αν ήταν περισσότεροι, όχι μόνο δεν θα είχε ανοίξει μύτη, αλλά το όλο εκείνο καλοκαίρι, θα γραφόταν στα βιβλία ως μια μεγάλη μάζωξη και εκδρομή, για να χορέψουν βαλς στη φύση.
Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει
*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής
ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
ΕΜΠΑΣΣΥ NOVA ODEON
Πατρ. Ιωακείμ 5 & Ηροδότου, Κολωνάκι (ΜΕΤΡΟ Ευαγγελισμός), 2107215944.
Πεμ. - Τετ.: 17.00/ 19.45/ 22.30
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
ΔΑΝΑΟΣ 1
Λ. Κηφισίας 109 (ΜΕΤΡΟ Πανόρμου), 2106922655.
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 20.20/ 22.50
Λ. ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Πατησίων 77-79 & Λ. Αλεξάνδρας (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια), 210-8219298 Τηλ. κρατ.-πωλήσ. 2106786000.
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
ΑΣΤΕΡΙΑ
Κηφισίας 336 (Φ. Ερυθραίας), 210-6208521.
Πεμ. - Τετ.: 18.10/ 20.30/ 22.40
VILLAGE SHOPPING AND MORE
VILLAGE SHOPPING AND MORE ΑΙΘΟΥΣΑ 18
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 15.00/ 17.30/ 20.00/ 22.30/ 01.00. Σάβ., Κυρ. & 12.30
ΓΛΥΦΑΔΑ -ΒΑΡΚΙΖΑ - ΣΑΡΩΝΙΔΑ
ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ 1
Ζέππου 14, Πλ. Ξενοφώντος, 2109650318 Τηλ. κρατ. 2106786000, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 19.45/ 22.30
ΔΑΦΝΗ - ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ
ΑΤΛΑΝΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΑ 1
Λ.Βουλιαγμένης 245, Δάφνη (ΜΕΤΡΟ Δάφνης), 210-9711511, 2109750936..
Πεμ. - Τετ.: 17.30/ 20.00/ 22.30
ODEON KOSMOPOLIS - ΜΑΡΟΥΣΙ
ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΙΘΟΥΣΑ 6
Λεωφ.Κηφισίας 73, Αγ.Θωμάς, Μαρούσι (Κόμβος Αττικής Οδού), 8011160000Τηλ. Κρατ. 2106786000..
Πεμ. - Τετ.: 18.20/ 21.00/ 23.30. Σάβ., Κυρ. & 13.00/ 15.40
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL ΑΙΘΟΥΣΑ 6 VILLAGE CINEMA ING
Aνδρέα Παπανδρέου (παραπλεύρως Αττικής Οδού) ΗΣΑΠ Νερατζιώτισσα, Μαρούσι, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.30/ 23.00
ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
ODEON STARCITY ΑΙΘΟΥΣΑ 10
Λεωφ.Συγγρου 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 8011160000.
Πεμ. - Τετ.: 17.50/ 20.30/ 23.10
Φεστιβάλ Γαλλόφωνου 2010: Το ρεζουμέ
Με την μάλλον κομψότερη τελετή της ιστορίας του, σίγουρα δροσερή σχεδόν αποκλειστικά χάρη στον χαιρετισμό του Τάκη Βερέμη της Nutopia που παρουσίασε τους συντελεστές της ταινίας λήξης, και χωρίς --παραδόξως-- έκτροπα και δυσκολίες (αν εξαιρέσεις την απαγόρευση του επίτιμου καλεσμένου της, Jean Reno, να τον φωτογραφίζουν ελεύθερα, για να μην κυκλοφορήσουν πολύ οι παραπανίσιοι πόντοι στη μέση του), ολοκληρώθηκε χθες βράδι στην αίθουσα του Αττικόν, το 11ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, απονέμοντας τα βραβεία του στο σκηνοθετικό ντεμπούτο της Fanny Ardant, Cendres et Sang (2009) (βραβείο επιτροπής γαλλόφωνων νέων) και στο Océans (2009) του Jacques Perrin (βραβείο κοινού), βραβεία που δεν βρέθηκε κανείς παρών για να παραλάβει.
Σημειώνοντας την τελευταία χρονιά του Διευθυντή του, Nicolas Peyre, και την αποκορύφωση της αντίληψης που έφερε, να μετατρέψει το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδος, σε Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Γαλλίας στην Ελλάδα, ρίχνοντας βάρος στη διαφήμιση της διοργάνωσης πίσω στη χώρα του, το 11ο Φεστιβάλ χαρακτηρίστηκε από την πιο αδύναμη επιλογή ταινιών της πρόσφατης μνήμης, αλλά και την πιο φωνακλάδικη και γυαλιστερή επιλογή καλεσμένων. Ο Jean Paul Gaultier, ως ανάδοχος του φετινού φεστιβάλ, ανάγκασε τον εγχώριο Τύπο να ανάψει τα φλας και να δώσει σημαντική ώθηση στο ξεκίνημα της διοργάνωσης, οι ηφαιστειογενείς στάχτες που μπούκωσαν τους ουρανούς της Ευρώπης κι ακύρωσαν τις επισκέψεις του κύριου όγκου των καλεσμένων την εβδομάδα που ακολούθησε, έδωσαν ευκαιρία ξεκούρασης σ’ ένα επιτελείο αποδυναμωμένο από τις πρόσφατες ανακατατάξεις στο Γαλλικό Ινστιτούτο κι αποτρελαμένο από την απονευρωτική έλλειψη εσωτερικής οργάνωσης στο σύνολο των τομέων, η απόσυρση της αίθουσας του Απόλλωνα, ανέβασε το μερίδιο του Αττικόν στα εισιτήρια που κόπηκαν, η αίθουσα του Κηφισιά Cinemax, δεν κατάφερε να προσελκύσει ιδιαίτερη συμμετοχή από τα βόρεια προάστια, κι όλα κορυφώθηκαν το Σαββατοκύριακο που πέρασε, με την άφιξη του Jean Reno και του Richard Berry, δυο τεράστιων κεφαλαίων της γαλλικής υποκριτικής στους καιρούς τους ο καθένας, που ανέλαβαν να ανεβάσουν ξανά το ενδιαφέρον των ιθαγενών στην γαλλική κουλτούρα.
Μια κουλτούρα που κερδίζει αίγλη (κι έχει πολλή ακόμη να κερδίσει), όσο το Φεστιβάλ κατορθώνει να κλείνει για το χαλί του, λαμπερά ονόματα σαν και τα φετινά, και για να το πετύχει αυτό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βοηθά η πρωτοβουλία του Peyre να κάνει τη διοργάνωση γνωστή στη Γαλλία, που πληρώνει και τα αεροπορικά. Όμως όσο ο ξένος Τύπος παίρνει προτεραιότητα επί του ελληνικού, τόσο η διοργάνωση θα ροκανίζει τα πόδια της, κι όσο δυνατά κι αν είναι τα φλας των φωτογράφων, τόσο πιο πολύ θα διαφαίνεται το κενό της ουσίας πίσω από το φαντεζί του στιλ, και ο ανεπαρκής χαρακτήρας της διοργάνωσης, ως ένα μάζεμα τίτλων δίχως συγκεκριμένο στίγμα, ή τουλάχιστον κανένα στίγμα διαφορετικό απ’ αυτό της ασφάλειας επιλογών αναγνωρισμένων και ακίνδυνων, για την εικόνα που θέλει κι έχει αναλάβει να περάσει στην Ελλάδα, η Γαλλική Πρεσβεία και τ’ αφεντικά της.
Σημειώνοντας την τελευταία χρονιά του Διευθυντή του, Nicolas Peyre, και την αποκορύφωση της αντίληψης που έφερε, να μετατρέψει το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδος, σε Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Γαλλίας στην Ελλάδα, ρίχνοντας βάρος στη διαφήμιση της διοργάνωσης πίσω στη χώρα του, το 11ο Φεστιβάλ χαρακτηρίστηκε από την πιο αδύναμη επιλογή ταινιών της πρόσφατης μνήμης, αλλά και την πιο φωνακλάδικη και γυαλιστερή επιλογή καλεσμένων. Ο Jean Paul Gaultier, ως ανάδοχος του φετινού φεστιβάλ, ανάγκασε τον εγχώριο Τύπο να ανάψει τα φλας και να δώσει σημαντική ώθηση στο ξεκίνημα της διοργάνωσης, οι ηφαιστειογενείς στάχτες που μπούκωσαν τους ουρανούς της Ευρώπης κι ακύρωσαν τις επισκέψεις του κύριου όγκου των καλεσμένων την εβδομάδα που ακολούθησε, έδωσαν ευκαιρία ξεκούρασης σ’ ένα επιτελείο αποδυναμωμένο από τις πρόσφατες ανακατατάξεις στο Γαλλικό Ινστιτούτο κι αποτρελαμένο από την απονευρωτική έλλειψη εσωτερικής οργάνωσης στο σύνολο των τομέων, η απόσυρση της αίθουσας του Απόλλωνα, ανέβασε το μερίδιο του Αττικόν στα εισιτήρια που κόπηκαν, η αίθουσα του Κηφισιά Cinemax, δεν κατάφερε να προσελκύσει ιδιαίτερη συμμετοχή από τα βόρεια προάστια, κι όλα κορυφώθηκαν το Σαββατοκύριακο που πέρασε, με την άφιξη του Jean Reno και του Richard Berry, δυο τεράστιων κεφαλαίων της γαλλικής υποκριτικής στους καιρούς τους ο καθένας, που ανέλαβαν να ανεβάσουν ξανά το ενδιαφέρον των ιθαγενών στην γαλλική κουλτούρα.
Μια κουλτούρα που κερδίζει αίγλη (κι έχει πολλή ακόμη να κερδίσει), όσο το Φεστιβάλ κατορθώνει να κλείνει για το χαλί του, λαμπερά ονόματα σαν και τα φετινά, και για να το πετύχει αυτό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βοηθά η πρωτοβουλία του Peyre να κάνει τη διοργάνωση γνωστή στη Γαλλία, που πληρώνει και τα αεροπορικά. Όμως όσο ο ξένος Τύπος παίρνει προτεραιότητα επί του ελληνικού, τόσο η διοργάνωση θα ροκανίζει τα πόδια της, κι όσο δυνατά κι αν είναι τα φλας των φωτογράφων, τόσο πιο πολύ θα διαφαίνεται το κενό της ουσίας πίσω από το φαντεζί του στιλ, και ο ανεπαρκής χαρακτήρας της διοργάνωσης, ως ένα μάζεμα τίτλων δίχως συγκεκριμένο στίγμα, ή τουλάχιστον κανένα στίγμα διαφορετικό απ’ αυτό της ασφάλειας επιλογών αναγνωρισμένων και ακίνδυνων, για την εικόνα που θέλει κι έχει αναλάβει να περάσει στην Ελλάδα, η Γαλλική Πρεσβεία και τ’ αφεντικά της.
Previously on Movies for the Masses: Deutscher Filmpreis 2010: Οι νικητές
Deutscher Filmpreis 2010: Οι νικητές
Με 10 χρυσά αγαλματάκια και μάλλον κάπου €2 εκατομμύρια έφυγε τη Παρασκευή από το Friedrichstadtpalast του Βερολίνου το Weisse Band (2009), σαρώνοντας όπως αναμένονταν τα βραβεία της γερμανικής κινηματογραφικής ακαδημίας για τη χρονιά που πέρασε. Μη αναμενόμενη από πέρσι ήταν η εμφάνιση της Angela Merkel που παρέδωσε για πρώτη φορά το βραβείο καλύτερης ταινίας και έβγαλε φωτογραφίες με όλους τους νικητές, μάλλον για να διαψεύσει ότι χρυσώνει μόνο τους Έλληνες καλοπερασάκηδες.
Η ταινία του Michael Haneke με θέμα άσπρα γράμματα στο χιόνι, είχε κερδίσει το 2009 τα μεγαλύτερα βραβεία των Κανών και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας, αλλά στις αρχές της φετινής χρονιάς δέχτηκε απανωτά πλήγματα αδιαφορίας από Άγγλους, Γάλλους, Αμερικάνους και λοιπούς μισητούς εχθρούς, οπότε υποθέτεις η στήριξη της Iron Frau είχε κι ένα λόγο παραπάνω να εκδηλωθεί. Παρολαυτά, οι 13 συνολικά υποψηφιότητες της μεγάλης κερδισμένης της βραδιάς δε της έφεραν και άλλες τόσες επικρατήσεις, και η Τουρκογερμανίδα Sibel Kekilli, εξαφανισμένη επιπλέον μετά το Gegen die Wand (2004), αιφνιδιάστηκε τόσο όταν τη φώναξαν να παραλάβει το βραβείο Ερμηνείας για τη Fremde (2010) που ανέβηκε στη σκηνή ξυπόλυτη. Η Κορδέλα έχασε και το Β' Αντρικής Ερμηνείας που πήγε στον Justus von Dohnanyi (πασίγνωστο σαν αυτόν που στέκεται δίπλα στον Hitler στο τέλος που απελπίζεται στο γνωστό βιντεάκι) καθώς και το μοντάζ που πήγε στον Hansjörg Weissbrich για το Storm (2009). Το Storm, πολιτικοδικαστικό θρίλερ γύρω από τις σφαγές στη Βοσνία και ακόμα μια ταινία του Hans-Christian Schmid με πολλές υποψηφιότητες στα γερμανικά βραβεία, κέρδισε και το Score και την Αργυρή LOLA των €425 χιλιάδων.
Η τελετή είχε κομμένο το ένα τρίτο του προϋπολογισμού της λόγω κρίσης λέει, αλλά είχε σχεδόν διπλή την έγκυο οικοδέσποινα Barbara Schöneberger που κέρδισε έτσι άνετα και τον καθιερωμένο βυζοδιαγωνισμό, παρά τις αξιόλογες προσπάθειες της Birgit Minichmayr και ειδικά της Sonja Kirchberger. Η γερμανική βιομηχανία πήγε καλά πέρσι και έφτασε το ποσοστό της στη εγχώρια αγορά στο 27.4% και μεγαλύτερο ever, χάρη σε παραγωγές σα τον Wickie τον Βίκινγκ (2009) και το Zweiohrküken (2009) που κόψαν πάνω από 5 εκατομμύρια εισιτήρια έκαστη, ξεπερνώντας από το πρώτο σαββατοκύριακο φυσικά τα περίπου 600 χιλιάδες συνολικά της Κορδέλας. Στις υπόλοιπες της δεκάδας των γερμανικών ταμείων κυριάρχησαν οι αμερικάνικες μπλοκμπαστεριές και το 3D όπως και σε όλη την Ευρώπη, αλλά βρέθηκε επιπλέον και η Πάπισσα Ιωάννα (2009) από τις ντόπιες παραγωγές. Οι γερμανικές λαϊκές επιτυχίες εκπροσωπήθηκαν στο Friedrichstadtpalast από τους Männerherzen (2009) όπου έπαιζε ο Von Dohnanyi.
Η ταινία του Michael Haneke με θέμα άσπρα γράμματα στο χιόνι, είχε κερδίσει το 2009 τα μεγαλύτερα βραβεία των Κανών και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας, αλλά στις αρχές της φετινής χρονιάς δέχτηκε απανωτά πλήγματα αδιαφορίας από Άγγλους, Γάλλους, Αμερικάνους και λοιπούς μισητούς εχθρούς, οπότε υποθέτεις η στήριξη της Iron Frau είχε κι ένα λόγο παραπάνω να εκδηλωθεί. Παρολαυτά, οι 13 συνολικά υποψηφιότητες της μεγάλης κερδισμένης της βραδιάς δε της έφεραν και άλλες τόσες επικρατήσεις, και η Τουρκογερμανίδα Sibel Kekilli, εξαφανισμένη επιπλέον μετά το Gegen die Wand (2004), αιφνιδιάστηκε τόσο όταν τη φώναξαν να παραλάβει το βραβείο Ερμηνείας για τη Fremde (2010) που ανέβηκε στη σκηνή ξυπόλυτη. Η Κορδέλα έχασε και το Β' Αντρικής Ερμηνείας που πήγε στον Justus von Dohnanyi (πασίγνωστο σαν αυτόν που στέκεται δίπλα στον Hitler στο τέλος που απελπίζεται στο γνωστό βιντεάκι) καθώς και το μοντάζ που πήγε στον Hansjörg Weissbrich για το Storm (2009). Το Storm, πολιτικοδικαστικό θρίλερ γύρω από τις σφαγές στη Βοσνία και ακόμα μια ταινία του Hans-Christian Schmid με πολλές υποψηφιότητες στα γερμανικά βραβεία, κέρδισε και το Score και την Αργυρή LOLA των €425 χιλιάδων.
Η τελετή είχε κομμένο το ένα τρίτο του προϋπολογισμού της λόγω κρίσης λέει, αλλά είχε σχεδόν διπλή την έγκυο οικοδέσποινα Barbara Schöneberger που κέρδισε έτσι άνετα και τον καθιερωμένο βυζοδιαγωνισμό, παρά τις αξιόλογες προσπάθειες της Birgit Minichmayr και ειδικά της Sonja Kirchberger. Η γερμανική βιομηχανία πήγε καλά πέρσι και έφτασε το ποσοστό της στη εγχώρια αγορά στο 27.4% και μεγαλύτερο ever, χάρη σε παραγωγές σα τον Wickie τον Βίκινγκ (2009) και το Zweiohrküken (2009) που κόψαν πάνω από 5 εκατομμύρια εισιτήρια έκαστη, ξεπερνώντας από το πρώτο σαββατοκύριακο φυσικά τα περίπου 600 χιλιάδες συνολικά της Κορδέλας. Στις υπόλοιπες της δεκάδας των γερμανικών ταμείων κυριάρχησαν οι αμερικάνικες μπλοκμπαστεριές και το 3D όπως και σε όλη την Ευρώπη, αλλά βρέθηκε επιπλέον και η Πάπισσα Ιωάννα (2009) από τις ντόπιες παραγωγές. Οι γερμανικές λαϊκές επιτυχίες εκπροσωπήθηκαν στο Friedrichstadtpalast από τους Männerherzen (2009) όπου έπαιζε ο Von Dohnanyi.
Previously on Movies for the Masses: Κάνες 2010: Το επίσημο πρόγραμμα