Showing posts sorted by relevance for query κυνόδοντας. Sort by date Show all posts

Οι online κριτικοί αγαπούν τον Fincher

The Social Network tops the 14th annual Online Film Critics Society awards

Ακολουθώντας το παράδειγμα λίγο-πολύ του συνόλου των κριτικών ενώσεων του πλανήτη, τα μέλη του Online Film Critics Society έβαλαν και το δικό τους like στη «δραματοποιημένη μελέτη των προσωπικοτήτων και περιστατικών πίσω από το στήσιμο του Facebook», ξεχωρίζοντας το The Social Network ως καλύτερη ταινία της χρονιάς και δίνοντας το βραβείο σκηνοθεσίας στον David Fincher και το βραβείο διασκευασμένου σεναρίου στον Aaron Sorkin. Επιλογή τουλάχιστον απογοητευτική αν σκεφτείς ότι ως άνθρωποι του δικτύου θα έπρεπε να έχουν μια ντάνα απαιτήσεις παραπάνω όσον αφορά τον τρόπο που χειρίστηκε η ταινία το θέμα της, αλλά απ’ την άλλη μπορείς να το δεις κι ως πανήγυρη για την επικράτηση στην ποπ κουλτούρα, μιας ταινίας ιντερνετικής, έστω κι αν η σχέση της με το ιντερνέ, είναι, ας πούμε, περιορισμένη.

Box Office 2009: Είδες 30% περισσότερο σινεμά


Τριάντα τοις εκατό αύξηση βοήθησες να σημειώσουν το 2009 οι εισπράξεις στα κινηματογραφικά ταμεία, που έκοψαν 13,5 εκατομμύρια χαρτάκια, δηλαδή τους ακούμπησες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Τα 1,7 εκατομμύρια απ’ τα εισιτήρια, τα αγόρασες για ελληνικές ταινίες, γύρω στα 200 χιλιάδες εισιτήρια λιγότερα απ’ το ’08 δηλαδή, πτώση που είναι ανεπαίσθητη από μόνη της, αλλά μεταφράζεται σε 7% μείωση στο μερίδιο αγοράς των ελληνικών τίτλων, σε σύγκριση με τα νούμερα του 2008. Λογικό, αφού η εισπρακτικότερη ελληνική ταινία για το ’09, έκοψε τελικά λιγότερα εισιτήρια κι απ’ τη δεύτερη εισπρακτικότερη του ’08.

Το Bank Bang του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου πάντως, έχοντας αβάντα 100 χιλ εισιτηρίων απ’ το γιορτινό του άνοιγμα στα μέσα του Δεκέμβρη του ’08, έκλεισε το ’09 στην κορυφή των ελληνικών εισπράξεων με 382 χιλ. εισιτήρια (ή σχεδόν 3 εκατομμύρια ευρώ), αφήνοντας το Σούλα Έλα Ξανά στη δεύτερη θέση με 213 χιλ. θεατές (1,6 εκατομμύρια ευρώ), και την Ψυχή Βαθιά στην τρίτη με 199 χιλ (1,5 εκατ. ευρώ). Η Κληρονόμος του Παναγιώτη Φαφούτη με 193 χιλ εισιτήρια (1,45 εκατ. ευρώ) και το Πεθαίνω για Σένα με 190,6 χιλ (1,43 εκατ. ευρώ) έκλεισαν το ελληνικό top 5, που είχε μέσα του δύο ταινίες διανομής (και συμπαραγωγής) Village Films, δύο Odeon και μία Audio Visual. Αξιοσημείωτες πάντως είναι και οι επιδόσεις δυο ανεξάρτητων παραγωγών, μίας που κατάφερε να πιάσει την όγδοοη θέση της ελληνικής λίστας (η Ακαδημία Πλάτωνος του Φίλιππου Τσίτου, που σε διανομή της Nutopia μάζεψε 53,4 χιλ εισιτήρια) και μίας που έμεινε εντέκατη, αλλά πήγε εξαιρετικά καλά για την περιορισμένη της διανομή (ο Κυνόδοντας του Γιώργου Λάνθιμου, που σε διανομή Feelgood έκοψε σχεδόν 30 χιλ).

Τα αμερικάνικα ήταν το δυνατό χαρτί της Audio Visual, που καπάρωσε τις τρεις πρώτες θέσεις του γενικού Box Office, με τα 477,5 χιλ εισιτήρια του 2012, τα 414 χιλ του Angels & Demons και τα 391 χιλ του Quantum of Solace που έπαιζε απ’ το Νοέμβρη του ’08 μέχρι και τους πρώτους μήνες του ’09. Οι τρεις ταινίες ευθύνονται σχεδόν για το 38% των εισπράξεων της εταιρίας, που μετά τη δραματική πτώση που σημείωσε στο μερίδιο αγοράς το 2008 (-42,7% σε σχέση με το ’07), διπλασίασε τις εισπράξεις της το 2009, φτάνοντας τα 4,4 εκατ. εισιτήρια (ή 32,7 εκατ. ευρώ) και κερδίζοντας την πρώτη θέση στην κατάταξη των διανομέων.

Διπλασιασμό των αριθμών της πέτυχε και η Odeon, επανεπιβεβαιώνοντας τον τίτλο του major με τα 3,4 εκατ. εισιτήρια στο τελικό σύνολο και την άνοδο στη δεύτερη θέση των εταιριών, έστω κι αν η μόνη ταινία της στο top 5 των γενικών εισπράξεων, ήταν το Ice Age 3: Dawn of the Dinosaurs στην πέμπτη θέση με 380,5 χιλ εισιτήρια, που είχε αναδειχθεί κι η εισπρακτικότερη ταινία του περασμένου καλοκαιριού. Η κατά 100% άνοδος της Odeon έχει ιδιαίτερη σημασία, δεδομένου ότι πρόκειται διαχρονικά για την εταιρία με την ευρύτερη λίστα ταινιών κάθε χρόνο, πληθωρικότητα όμως που το ’08 δεν την είχε βοηθήσει να βρεθεί παρά στην τέταρτη θέση της γενικής κατάταξης (1,7 εκατομ. εισιτήρια), και μάλιστα με τρομερή χρονιά για τους ελληνικούς της τίτλους, που είχαν μαζέψει πάνω απ’ τα μισά έσοδα της εταιρίας.

Σταθερή στα 2,7 εκατομ. του ’08, έμεινε και το ’09 η Village Films, πέφτοντας απ’ την δεύτερη θέση της κατάταξης στην τρίτη, με σημαία της το Bank Bang (τέταρτη θέση στο γενικό Box Office) και κοντινό δεύτερο τα 337,5 χιλ εισιτήρια του The Curious Case of Benjamin Button. H UIP, η πιο boutique-firm απ’ τις τέσσερις μεγάλες εταιρίες διανομής (τουλάχιστον στο πλήθος των ταινιών που διανέμει), χωρίς την αβάντα μιας Mamma Mia! (εμπορικότερη ταινία για το ’08 με 625 χιλ εισιτήρια), έπεσε στα 2 εκατομ. εισιτήρια και την τέταρτη θέση, με μείωση εισπράξεων κατά 35% σε σχέση με το ’08 και εισπρακτικότερη επιτυχία τα 327,3 χιλ του Madagascar: Escape 2 Africa.


Previously on Movies for the Masses: Hangover σημαδεύει γενιές

Κάνες 2009: Το επίσημο πρόγραμμα

Με εξαίρεση τη Disney που είναι απεγνωσμένη(!) να πείσει τους εμποράκους για την αξία της Pixar(!!!) και ανέλαβε τη πρεμιέρα με το Up (2009), η αμερικάνικη βιομηχανία άφησε γενικά τους των Κανών να δείξουν τι κάνουν when the going gets tough αυτή τη φορά. Και αυτοί με τη σειρά τους κρύφτηκαν πίσω από όποιο, έστω και ανεμοδαρμένο, βράχο βρήκαν στην υπόλοιπη παραγωγή του πλανήτη, με την επίσημη δικαιολογία ότι καινούρια πρόσωπα δεν εμφανίστηκαν και πολλά φέτος. Ή αλλιώς, παρά τα λόγια χρόνων, στη περίοδο των όχι και τόσο χοντρών αγελάδων, το πιο μουράτο φεστιβάλ του πλανήτη φρόντισε αποκλειστικά να γεμίσει τα ξενοδοχεία του, αντί να μπαίνει σε έξοδα να καθαρίζει τα κόκκινα χαλιά του από τις πατημασιές οποιουδήποτε φιλόδοξου και άφραγκου.

Μοναδική έκπληξη του προφανώς πιο προβλέψιμου προγράμματος μεγάλης διοργάνωσης των τελευταίων χρόνων, μπορείς να χαρακτηρίσεις τις τέσσερις (4) γαλλικές συμμετοχές, μία παραπάνω από τις συνηθισμένες, με τη συμπερίληψη και της πιο πρόσφατης (και πάλι ανάποδης και ακόμα πιο πειραματικής) ταινίας του Gaspar Noe. Ο σκηνοθέτης φαίνεται να ήταν και από τους ελάχιστους που ενδιαφέρθηκαν να τρέχουν να ολοκληρώσουν το μοντάζ τους για να προκάμουν (και γι' αυτό και μόνο υπήρχαν αμφιβολίες αν θα μπει στην εικοσάδα), μαζί με τον Quentin Tarantino που έχει βγάλει καπέλο για λογαριασμό των Weinstein. Σχετική έκπληξη είναι και η μετακίνηση της Andrea Arnold από το Un Certain Regard όπου τη βάζαν τα προγνωστικά, στο κυρίως διαγωνιστικό (απ' όπου μάλλον έβγαλε τον Bong Joon-ho που μετακινήθηκε προς την αντίθετη κατεύθυνση), γεγονός το οποίο από μόνο του βάζει τη Βρετανίδα που μας είχε σπάσει τα νεύρα το 2006 όταν και πήρε το βραβείο της επιτροπής με τη πρώτη της ταινία, σε θέση φαβορί για το 2009. Ελλείψει αντιπάλου προς το παρόν, πλην της Jane Campion που επιστρέφει ουσιαστικά μετά από αμέτρητα χρόνια. Η σκηνοθέτρια του Πιάνου (1993) και μοναδική χρυσοφοινικωμένη (γυναίκα) στην ιστορία, είναι και η μοναδική που συνοδεύεται από ένα κάποιο έντονο buzz στο διαγωνιστικό των λίγο πολύ γνωστών ποσοτήτων, ενώ ελπίδες πάντα μπορείς να 'χεις και για τον Michael Haneke και για τον Park Chan-wook.

Στο Un Certain Regard συμμετέχει και ο Κυνόδοντας (2009) του Γιώργου Λάνθιμου του οποίου την Κινέττα (2005) είχε.. ερμμμ.. καταμισήσει το κοινό στη Θεσσαλονίκη αλλά είχε συμπεριλάβει μετά στα περιφερειακά το Βερολίνο. Ο Gilles Jacob αναρωτήθηκε δημόσια στη συνέντευξη τύπου, πού θα είναι σε πέντε χρόνια το φεστιβάλ στο οποίο προεδρεύει, ανησυχώντας προφανώς μη πεθάνει κανένας από όσους κάλεσε φέτος και δεν έχει να τον αντικαταστήσει. Ενώ προσφέρθηκε να βοηθήσει τους "ανεξάρτητους δημιουργούς", δίνοντας όσο bandwidth του περισσεύει σε όσους.. διάλεξε για το διαγωνιστικό, ώστε να παρουσιάσουν τα πρώτα 5' των ταινιών τους, αντί για τρέιλερ που "σβήνουν κάθε επιθυμία", σε μια πρωτοπορειακή πρόταση, από την άποψη ότι δεν έβγαλε νόημα για κανέναν. Όλες οι αναφορές υποδέχτηκαν την ανακοίνωση του προγράμματος με ενθουσιασμό.

Μέχρι να το περάσω, όλο το πρόγραμμα στην επίσημη ανακοίνωση.


Ξένες σε Ξένη Χώρα (2009)

Ξένες σε Ξένη Χώρα, Poster

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος
Σενάριο: Βίκυ Χασάνδρα
Παίζουν: Ν. Μπουκλή, Στ. Νούλη, Αν. Σπυροπούλου, Δ. Λημνιού


Δες/Κρύψε το trailer

Τέσσερα κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά, μας ταξιδεύουν στην ξεχασμένη ελληνική κινηματογραφική ιστορία του noir, του sci-fi, της φαντασίας και του θρίλερ.Ξένες σε Ξένη Χώρα, PhotographΠριν την ξαφνική φετινή έκρηξη του ελληνικού κινηματογράφου με ταινίες όπως η Στρέλλα, ο Κυνόδοντας, το Μαύρο Λιβάδι και οι λοιπές, και στα μέσα του βαλτώματος της ντόπιας παραγωγής σε εύκολες εμπορικές μπαλαφάρες, προφανώς δημιουργήθηκε σε κάποιους απ’ τους παροικούντες την ημεδαπή κινηματογραφία, μια νοσταλγική διάθεση προσφυγής στα καταφύγια όχι και τόσο διαδεδομένων στιγμών του ελληνικού παρελθόντος, τότε που οι δημιουργοί μας είχαν την τάση να κυνηγούν κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που βλέπεις σήμερα, κι από ‘κει προέκυψαν τα δυο ντοκιμαντέρ που έχεις την τύχη να δεις στις αίθουσες τόσο κοντά το ένα στο άλλο. Μετά το Σινεμά Γυμνό των Γεώργα-Κολιοδήμου, το Ξένες σε Ξένη Χώρα: 50 Ελληνικές ταινίες Φαντασίας και Μυστηρίου, όπως είναι ο πλήρης τίτλος του, είναι μια ανθολογία δυσθεώρητων στιγμών κι ενσταντανέ ενός άλλου κινηματογραφικού είδους, που είχε γνωρίσει την έξαρσή του στην Ελλάδα σχεδόν μισό αιώνα πίσω, ψάχνοντας κι αυτό τις ρίζες και τις προοπτικές του σε κινηματογραφικές κουλτούρες του εξωτερικού, με λιγότερες ωστόσο ελπίδες εξαγωγής απ’ αυτές του είδους με το οποίο ασχολείται το Σινεμά Γυμνό, καταφέρνοντας όμως να συλλάβει και ν’ αφομοιώσει τεχνικές κι αισθητικές ξένων σχολών, προσαρμόζοντάς 'τες, άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο πετυχημένα, στα δεδομένα και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας της εποχής. Σε αντίθεση με την εις βάθος μελέτη κι ανάλυση του κινήματος του ερωτισμού, που κάνει το Σινεμά Γυμνό, το Ξένες σε Ξένη Χώρα κρατιέται περισσότερο στο επίπεδο της παράθεσης στιγμιοτύπων και σπάνιων αποσπασμάτων από τις ταινίες που μελετά, ανοίγει όμως τα μάτια νεαρότερων θεατών, σε κατορθώματα και κατακτήσεις του ελληνικού σινεμά που δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αντικρίσουν, μεταδίδοντάς τους την σινεφίλ διάθεση και την τρυφερότητα που νιώθει ο Παναγιωτάτος, όχι μόνο για τα κινηματογραφικά κομμάτια που μελετά, αλλά μια αγάπη για τον κινηματογράφο γενικότερη και τις δημιουργικές φωνές που μπορεί κάποτε να ήχησαν δυνατά, αλλά κινδυνεύουν να χαθούν στα σκοτάδια που τύλιξαν τις σκοτεινές αίθουσες που τα ανέδειξαν, τώρα πια.


Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει

*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής

ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ FILMCENTER
Λ. Συγγρού 106, Φιξ (ΜΕΤΡΟ Συγγρού-Φιξ), 210-9215305.
Πεμ. - Τετ.: 22.40

Κυνόδοντας (2009): ΜΚ2 trailer πρεμιέρας


Update 22/10/2009: Το MK2 trailer είχε αφαιρεθεί κατόπιν αιτήματος της εταιρείας παραγωγής, που το είχε κρίνει ως πολύ αποκαλυπτικό. Στη θέση του, έχει μπει ένα clip με ένα απ' τα ιδιότυπα παιχνίδια που διοργανώνονται στο σπίτι της οικογένειας με τον ψηλό φράχτη.
Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχουμε ήδη χιλιοπεί εδώ και να μην έχει ξαναειπωθεί και παραέξω, γι’ αυτήν την ταινία που έχει πια γίνει σταθμός για τον ελληνικό κινηματογράφο, κι εντελώς επάξια σου λέω εγώ κι ένα σωρό άλλοι, στη γλώσσα μας και σε διάφορες άλλες, ξέροντας όμως νομίζω όλοι, ότι αυτό είναι κάτι που θα αμφισβητηθεί έτσι κι αλλιώς, όταν η ταινία συναντήσει το κοινό στις αίθουσες, όπως οφείλει άλλωστε να γίνεται με κάθε ταινία τέτοιας αξίας, δυναμικής, επιτυχίας, αλλά κι ασυμβίβαστης κι αποφασιστικής γραφής.

Αφού μοίρασε ρέστα σε φεστιβαλιστές και γραφιάδες στις Κάνες και στο Toronto κι έκλεισε συμφωνίες διανομής σε χώρες που θυμούνται τους Έλληνες μονάχα για τον Parthenon και το souvlaki, η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου με τον φοίνικα του Un Certain Regard στην αφίσα, μπήκε και στο πρόγραμμα των Νυχτών Πρεμιέρας, για να κάνει την επίσημη ελληνική πρεμιέρα της απόψε, στην αίθουσα του Δαναού 1. Αίθουσα που βρέθηκε με ξεπουλημένη όλη της τη χωρητικότητα, μερικές ώρες μονάχα μετά την ανακοίνωση του τίτλου στο πρόγραμμα προβολών, χάρη στην εκρηκτική ζήτηση για (τις περιορισμένες) θέσεις, η οποία δημιούργησε και τα διάφορα προβλήματα που θα θυμάσαι στη συνεννόηση του φεστιβάλ με το κοινό του, και τα οποία δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για να συνδέσεις με τη μεταφορά της παράλληλης προβολής του Δαναού 2, σε άλλη μέρα και ώρα στο ωρολόγιο.

Για την προβολή της ταινίας στο Toronto πριν καμιά βδομάδα, η τεράστια γαλλική MK2, που χειρίζεται τις παγκόσμιες πωλήσεις της ταινίας, κυκλοφόρησε ένα καινούριο trailer, που έχει γίνει διαβόητο πια σε ορισμένους κύκλους, για την κόκκινη στάμπα του spoilerific που της κόλλησε ο cinemad. Οπότε, αν δεν κρατιέσαι μέχρι την κανονική κυκλοφορία του Κυνόδοντα στις αίθουσες, στις 22 Οκτωβρίου (απέναντι απ’ την Ψυχή Βαθιά του Παντελή Βούλγαρη) και δε σε φτάνει να ξαναδείς τη συνέντευξη των συντελεστών στις Κάνες, τη βράβευση του Λάνθιμου, ή το instant reaction του μετά, στα σκαλιά του Debussy, ε τότε πάτα το play στο trailer, αλλά κατανάλωσε υπεύθυνα και θεωρήσου προειδοποιημένος.


Previously on Movies for the Masses: Harry Brown (2009): Ωμό trailer

Επίσημη πρεμιέρα απόψε στις 22:30 στο ΔΑΝΑΟ, παρουσία των συντελεστών

Κάνες 2009: Τα βραβεία


Ο Michael Haneke τιμήθηκε με τον φετινό Χρυσό Φοίνικα για το Weiße Band (2009) του, στη λήξη του 62ου φεστιβάλ των Κανών, μια λήξη της οποίας η τελετή απέδειξε ότι φέτος η διοργάνωση είχε πολύ περισσότερα βραβεία να μοιράσει απ' ότι ταινίες που να τα αξίζουν, με αποτέλεσμα οι μισές τουλάχιστο απονομές να συνοδευτούν από γιούχες.

Το μεγάλο βραβείο έδωσε στον σκηνοθέτη η Isabelle Huppert, πρόεδρος στη φετινή επιτροπή και πρωταγωνίστρια στη Δασκάλα του Πιάνου (2001) του (Haneke) που είχε μισοσκουπίσει τις απονομές στη Croisette οχτώ (8) χρόνια νωρίτερα αλλά χωρίς να καταφέρει τη σημαντικότερη τότε. Η ταινία, που κατατρομοκρατεί και πάλι τη σύγχρονη μπουρζουαζία όπως αναφέρει χαρακτηριστικότερα απ' όλους το AFP, κουβάλαγε τη κατάρα της κριτικής αποδοχής από τη Πέμπτη, ενισχυμένη από χτες και με το βραβείο FIPRESCI (τιμή που είχε λαβει και το Caché (2005) για να περιοριστεί στη συνέχεια στο βραβείο σκηνοθεσίας). Παρολαυτά, η εκλεκτική συγγένεια του Haneke με την Huppert του βγήκε στο τέλος συν, αντί για μείον όπως υπολογίζαμε αρκετοί χωρίς να υπολογίζουμε παράλληλα και τη βοργιαστική ευρωπαϊκή παράδοση αιώνων και δη και στα καλλιτεχνικά -- οι φήμες φουσκώναν όλη τη βδομάδα ότι οι διαφωνίες και οι συμπάθειες μέσα στην επιτροπή ήταν έντονες, το αποτέλεσμα έδειξε ότι επικράτησε σχετική συμμόρφωση με τις απέξω γνώμες, και μπορείς να φανταστείς ποιοι συμβάλλανε περισσότερο σε αυτό. Το Weiße Band είχε πουληθεί για αμερικάνικη διανομή (στη Sony Classics) με το που προσγειώθηκε στις Κάνες, πράγμα που αυτόματα το έβαλε στη κατηγορία ενδιαφέροντος και για το ευρύτερο κινηματογραφόφιλο κοινό, μαζί με το Bright Star (2009) της Jane Campion που είχε μαζέψει υποψήφιους αγοραστές πολύ νωρίτερα και στις Κάνες ξεκίνησε ουσιαστικά την οσκαρική του καμπάνια.

Το Μεγάλο Βραβείο (Grand Prix) και δεύτερο σε σημασία μετά το πραγματικό μεγάλο βραβείο, πήρε ο Jacques Audiard για τον Un Prophète (2009), παραγωγή που έκανε τους Γάλλους να τη συγκρίνουν ξανά και ξανά (και ξανά) με τους Goodfellas (1990) του Scorsese, και τους αλλοεθνείς να τη βρίσκουν πολύ καλή σε σχέση με τις υπόλοιπες αλλά λειψή ακόμα και σε σύγκριση με τα Gomorra (2008) του Garrone. Τρίτο βραβείο, μεγάλο σύμφωνα με τη σειρά απονομής, και τιμητικό για τη θρυλική του καριέρα και ακόμα περισσότερο για το γεγονός ότι ζει ακόμα, πήρε ο 90άρης Alain Resnais για τα Herbes Folles (2009), και μάλλον με το σκεπτικό ότι αν έπαιρνε οποιοδήποτε άλλο (όπως ακούγονταν), τότε θα μάζευε και τα περισσότερα boos. Μεγάλο αντι-βραβείο δόθηκε για πρώτη φορά από τη χριστιανική "οικουμενική" επιτροπή, στον Αντίχριστο (2009) του Lars von Trier, γιατί "προτείνει ότι η γυναίκα πρέπει να καεί παλουκωμένη για να μπορέσει ο άνθρωπος να ορθοποδήσει", πράγμα το οποίο προτείνουν και οι Μάζες και όλες οι θρησκείες από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά τείνει να ξεχαστεί στον 21ο αιώνα.

Το κλίμα στις Κάνες δεν ήταν καλό από την αρχή, τα ξενοδοχεία ψάχναν κόσμο μέχρι τις τελευταίες μέρες, η αμερικάνικη βιομηχανία ενδιαφέρθηκε ελαχιστότατα να παρουσιαστεί, το διαγωνιστικό έγινε λίστα μπουγάδας για να προσελκύσει τους υπόλοιπους. Και το 'φαγε και ο γάιδαρος, με τη μεγάλη επιτροπή να έχει για τέταρτη φορά στην ιστορία Madame la Présidente και για πρώτη γυναικεία πλειοψηφία (5-4) για να χάσει φυσικά τον μπούσουλα, και με τους συνηθισμένους από πέρσι πολύ μικρούς ενδιαφερόμενους (Sony Classics, IFC Films) να αγοράζουν και ελάχιστα από πάνω. Στα, ιδιαίτερα ενισχυμένα φέτος, περιφερειακά κυριάρχησε, όπως ήδη είπαμε, ο Κυνόδοντας (2009) του Γιώργου Λάνθιμου, μια από τις καλύτερες ταινίες όλης της διοργάνωσης και μεγαλύτερη διάκριση για την Ελλάδα τη τελευταία δεκαετία. Στο Ένα Κάποιο Βλέμμα είχε πανίσχυρο αντίπαλο τον Ρουμάνο Corneliu Porumboiu και το Politist, Adjectiv (2009) του, ενώ αξιοσημείωτο είναι και το σάρωμα του Δεκαπενθημέρου των Σκηνοθετών από το J'ai Tué ma Mère (2009) του Xavier Dolan-Tadros, παρά τη παρουσία κάποιων αμερικάνικων παραγωγών, ακόμα και μεγέθους Coppola.


Previously on Movies for the Masses: Deutscher Filmpreis 2009: Οι νικητές

Five Star Reviews



Tinker Tailor Soldier Spy (2011)
...Ο Alfredson δε σε προσκαλεί απλά, σε προκαλεί να αναγνωρίσεις τη δημιουργική δεξιοτεχνία...

Drive (2011)
...η βιρτουοζιτέ του Refn δεν αφήνει περιθώρια για κατηγορίες περί δανεικών στοιχείων στο φιλμ: αντιλαμβανόμαστε μια παλέτα σκηνοθετών, από David Lynch, Walter Hill, William Friedkin, έως και Michael Mann, όμως, ο ναρκισσισμός του Δανού δεν επιτρέπει τις συγκρίσεις...

Black Swan (2010)
...ο Aronofsky ξεκινά να φιλμάρει ένα ιλουστρασιόν δράμα απομυθοποίησης της φινέτσας του μπαλέτου, κι η προσήλωσή του στις σωματικές απαιτήσεις μιας μορφής ψυχαγωγίας τόσο επώδυνης όσο κι αυτή του Παλαιστή, πριν το καταλάβεις μετατρέπεται σε μεταφυσικό θρίλερ μυστηρίου...

Inception (2010)
...ο Nolan καταγράφει στο Inception τις ταλαντώσεις ανάμεσα σε τέχνη και τέχνασμα στον κινηματογράφο, πλάθει με πηλό τον φορμαλισμό του genre...

Up in the Air (2009)
...Μερικές ταινίες δεν είναι απλά αριστουργηματικές. Γεννιούνται για να μείνουν κλασικές....

Κυνόδοντας (2009)
...είναι και η καλύτερη ελληνική ταινία των τελευταίων είκοσι χρόνων. Που μπορεί ν’ αντέξει ακόμη και χωρίς την ταυτότητά της...

Up (2009)
...θα βιώσετε το πιο εκπληκτικό montage με θέμα τη ζωή ενός ζευγαριού, ίσως από καταβολής κινηματογράφου......

Synecdoche, New York (2008)
...να εξομολογηθώ πως η Συνεκδοχή είναι η καλύτερη ταινία του 2008 και της σεζόν, μαζί; Μπορεί και να μειώνω την αξία της με μια έκφραση τόσο στερεότυπη......

Låt den Rätte Komma In (2008)
...να έργο άκρατου ρομαντισμού και ευαισθησίας, τόσο πολυεπίπεδο στην ανάγνωση, που σε υποχρεώνει να εισέλθεις μέσα του ξανά και ξανά για ν' αποκρυπτογραφήσεις όλο και περισσότερα τα μυστικά του...

Waltz with Bashir (2008)
...utterly utterly brilliant, το Βαλς δε δικαιολογεί, ίσα ίσα, ούτε Χριστιανούς χασάπηδες ούτε Εβραίους συνοδοιπόρους, καλωσορίζοντας τη συλλογική μνήμη στους εφιάλτες της...

There Will Be Blood (2007)
...ο Anderson κυνηγά την αδιάρρηκτη σύνδεση της καπιταλιστικής δίψας με την σωματική και ψυχική βία, για να ζωγραφίσει έτσι ένα στοιχειωτικό πορτραίτο της σκοτεινής πλευράς της κυνηγιού της επιτυχίας, που όσο γιγαντώνεται, μετατρέπεται στο τέρας της απληστίας, τόσο δυνατό που καταβροχθίζει ακόμη και τους πνευματικούς ηγέτες που θα έπρεπε να το καταπολεμήσουν, ταυτιζόμενοι μοιραία με το σατανά που ξορκίζουν επί σκηνής...

No Country for Old Men (2007)
...πιο τρομαχτική στιγμή του φιλμ είναι αυτή που διαπιστώνεις τον απόλυτο έλεγχο της τέχνης τους από τους σημαντικότερους σύγχρονους δημιουργούς. Εμπειρία ζωής αν δε κάνει το μυαλό σου να λιώσει...

Ratatouille (2007)
..προσδίδει στην ομάδα της Pixar θείες διαστάσεις υπεροχής, αλλά και στο δημιουργό του, Brad Bird, τον τίτλο ενός από τους κορυφαίους μυθοπλάστες που διαθέτει η αμερικανική κινηματογραφία σήμερα...

Death Proof (2007)
..στηρίζεται πάνω σε ένα στοιχειώδες story ολίγων αράδων, εμπλουτίζεται από τη μαστοριά του pop trivia ταραντινικού διαλόγου και σου πατάει ένα γκάζι καύλας με αντίπαλο την αντοχή σου στο ξέφρενο fun...

Borat!
...αυτό που έκανε, απροβάριστα με χρησιμοποιημένα υλικά, είναι τόσο ξεχωριστό, όσο δύσκολο είναι να μετρήσεις τα @@ που χρειάστηκε και να θυμηθείς αν γέλασες ποτέ έτσι...

United 93 - Πτήση 93
...Υπάρχουν κάποιες ταινίες που σου θυμίζουν πόσο βαθιά επίδραση μπορεί να έχει πάνω σου μια κινηματογραφική εμπειρία. Πώς το χέρι που κρατάει την κάμερα, μπορεί να χωθεί βαθιά στα σωθικά σου, να τα ανακατέψει, να ξεριζώσει από μέσα τους κάτι που δεν ήξερες καν ότι υπήρχε, και να σου το πετάξει στα μούτρα....

Capote
...Η ταινία είναι ουσιαστικά υπεράνω κριτικής. Όσοι προσπάθησαν να της βρουν ψεγάδια, κατάφεραν μόνο να εκτεθούν...

Ray
...Τι είναι αυτό που μπορεί να μετατρέψει μια εν γένει πολύ καλή ταινία σε αριστούργημα; Λίγα πράγματα. Ένα απ’ αυτά, η ικανότητα του πρωταγωνιστή τους να την απογειώσει. Παράδειγμα; Το Ray...

Movies A to Z - Περιεχόμενα

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.